Printable View
Ξερω οτι τωρα ειμαι σε μια ηλικια οπου υποτιθεται εχω ολη τη ζωη μπροστα μου και μπορω να κανω πολλα πραγματα κλπ.Ομως δεν μπορω να το δω καθολου ετσι,δε μ\'ενδιαφερει τιποτα,ουτε το τι θα κανω,ουτε τιποτα.Και λυπαμαι γιατι αμα ξεπερασω καποια στιγμη ολο αυτο θα εχω χασει ηδη πολλα..περισσοτερα απ\'οσα εχω χασει τωρα..
Βρε συ Νίκη μου αφού το ξέρεις από τώρα τότε γιατί το αφήνεις να περνά ?Quote:
Originally posted by nikigirl18
Ξερω οτι τωρα ειμαι σε μια ηλικια οπου υποτιθεται εχω ολη τη ζωη μπροστα μου και μπορω να κανω πολλα πραγματα κλπ.Ομως δεν μπορω να το δω καθολου ετσι,δε μ\'ενδιαφερει τιποτα,ουτε το τι θα κανω,ουτε τιποτα.Και λυπαμαι γιατι αμα ξεπερασω καποια στιγμη ολο αυτο θα εχω χασει ηδη πολλα..περισσοτερα απ\'οσα εχω χασει τωρα..
Δηλαδή δεν έχεις κάποιο ενδιαφέρον ? τι σου αρέσει ? κάποιο βιβλίο να σε ταξιδέψει ? κάποιο παιχνίδι ? ταινίες dvd ?
Αν μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε αυτό, ότι βρισκόμαστε σε μια ηλικία μοναδική, και που σύντομα θα περάσει, τότε είναι μια φοβερά κινητήρια δύναμη η σκέψη αυτή, για να κάνουμε πράγματα, να είμαστε γεμάτοι ενέργεια και να μην χαλιόμαστε για τίποτα, να είμαστε χαρούμενοι. Ομως άνθρωποι είμαστε και έχουμε και τις στεναχώριες μας και τις μαύρες μας πολλές φορές.. Και η κατάθλιψη μέσα στο παιχνίδι είναι.. Ηρθε, με κατάπιε, την πολέμησα όσο μπορούσα, αυτό είναι αλήθεια, αλλά τελικά με έριξε κάτω. Θεωρώ όμως ότι αν όλα είναι καλά γύρω σου και έχεις τη δυνατότητα να κάνεις ωραία και ενδιαφέρουσα τη ζωή σου, είναι γελοίο να στεναχωριέσαι χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Νίκη, η φλόγα μέσα σου θα ξανάψει, αργά ή γρήγορα, νέα είσαι πολύ, και συ και γω, θα δεις ότι θα νιώσεις καλά, απλά βοήθησε τον ευατό σου, για σένα, για αυτή την Νίκη που υπάρχει, δεν την λυπάσαι? Πρέπει να αγαπάς τον εαυτό σου και να τον στηρίζεις, αλλιώς δεν προχωράς εύκολα.
Φιλάκια!
Παλιοτερα ειχα ενδιαφεροντα αλλα τωρα δεν εχω σχεδον τιποτα,το μονο που κανω μερικες φορες ειναι να διαβαζω τιποτα βιβλια σχετικα με τη σχολη μου κλπ.Αλλα τιποτα αλλο.Δεν πρεπει να το αφηνω να παιρναει αλλα πλεον νιωθω οτι δεν εχω τη δυναμη,τη θεληση,δεν ξερω,ν\'αλλαξω κατι.
Σας ευχαριστω!!Φιλακια!
Νίκη,σε όλους μας έχει υπάρξει κάποια περίοδος που δεν θέλαμε ή δεν είχαμε την δύναμη να κανουμε κάτι. Είναι η περίοδος που θέλουμε να ξεκουράσουμε τον εαυτό μας, επωάζουμε μέσα σε αυτό το ΄κέλυφος΄της μοναξιάς και κάπουα στιγμή αποφασίζουμε να βγούμε έξω από αυτό και νιώθουμε καλά για να κάνουμε πράγματα. Και εγώ στο παρελθόν ένιωσα πολλές φορές αυτή τη στασιμότητα (τις περισσότερες φορές κουκουλωμένη κάτω από το παπλωμα), αλλά σήμερα μετά από 4 χρόνια ψυχανάλησης διαπίστωσα ότι μετά από κάθε τέτοια κατάσταση έβγαινα πιο δυνατή! Δεν πρέπει ποτέ να πάψεις να πιστεύεις στον εαυτό σου. Η πίστη σου σ αυτόν, είναι μεγάλη κινητήριος δύναμη!
Κράτα καλά!
φιλιά
νικη μου εγω πιστευω οτι δεν πρεπει να ανχονεσαι διοτι στην κατασταση που βρισκεσαι ειναι οτι χειροτερο και στο τελος θα φας πιο πολυ τα μουτρα σου<δεν στην λεω βρε...>χαλαρωσε...κανε οτι σου κατεβει στο κεφαλι και σε ευχαριστει!!!με την θεραπεια που καωεις τωρα ειται ψυχαναλυση ειται φαρμακα ειται...πολεμας την καταθλιψη σου!!!εξαλου η καταθλιψη τρωει την ενεργεια σου οποτε που ορεξη?θα δεις ομως οτι οπως ξαφνικα σε εποιασε...γιατι ετσι το κανει η *******...ξαφνικα θα νοιωσεις και καλα!!!ασε τον χρονο να κυλισει υπερ σου...αν σκεφτεις εξυπνα ο χρονος ειναι αυτος που θα σου δωσει την υγεια σου!!!μην ανχωνεσαι ομως!!!πες ρε παιδι μου απο μεσα σου οτι δεν ειχες καταθλιψη και οτι ειχες σπασμενα και τα δυο σου ποδια τι θα εκανες?τιποτα...θα περιμενες να γινεις καλα.ετσι θα κανεις και με την φαση σου...θα περιμενεις...
η καταθλιψη δεν ειναι τιποτ!!!που να δειτε τα χειροτερα...ψυχωσεις σχιζοφρενειες και διαφορες αλλες καταστασεις...εμεις ειμαστε καλααααααα....
Πάντα υπάρχουν χειρότερα και καλύτερα.
Όταν το εγώ μας είναι τραυματισμένο πρέπει να βλέπουμε τα χειρότερα. Γιατί όταν το μυαλό μας είναι σκοτισμένο και θολωμένο τότε νιώθουμε σαν να είμαστε οι πιο άθλιοι πάνω στη γη και απόλυτα μόνοι. Αλλά άμα κοιτάξουμε τριγύρω μας βλέπουμε ότι όχι μόνο υπάρχουν χειρότερα αλλά ίσως και δεν υπάρχει λόγος να είμαστε έτσι. Βλέπουμε ανθρώπους με πραγματικές δυσκολίες και αντλούμε δύναμη από αυτούς και έτσι ξεχνάμε τα δικά μας προβλήματα.
Όταν πλέον η αυτοπεποίθηση μας γίνει υγιής τότε πρέπει να κοιτάμε πως να βελτιωθούμε και να βλέπουμε ανθρώπους που θέλουμε να τους μοιάσουμε. Αλλά και αυτό θα το κάνουμε έχοντας στο μυαλό αυτό το γνωμικό:
\"Θεέ μου δώσε μου την υπομονή να δέχομαι τα πράγματα που δεν μπορώ να αλλάξω, την δύναμη να αλλάζω αυτά που μπορώ και την σοφία να μπορώ να τα ξεχωρίζω...\"
Τα παραπάνω βέβαια είναι η άποψη μου. Είμαι ανοιχτός σε άλλες απόψεις, μπινελίκια και τέτοια:)
..nai Joker moy.... as broyme tin dinami.... giati prepi na tin broyme... den ginete alios.....
...etsi apla...
...kai oso gia to \"krebatoma\"..otan imaste xalia... xriazetai... to soma kseri ti kani.. kseri ti theli.. ti exei anagi... otan zitai apomakrinsi apo ola ta kaka kai asxima poy mas perkiklonoyn.... mas anagazi na krebatonomaste.... oste na isixazi..kai to soma na ksanabriski tin dinami gia na sthriksi kai tin psixi... kai ekeino me tin sira toy kai pali to soma.... eksaloy otan ksaplonoyme.... mporoyme na onireyomaste toys pio omorfoys kosmoy... toys kosmoys mas ...gematoys asfalia ,agapi.... sokolates.... oses agalies exoyme anagi..... (ateliotes)... kai oti allo theloyme....
ta oneira mas ...ine to asylo toy mialoy mas.... to katafigio toy... eftixos poy mporoyme na onireyomaste.....
..
εγω ειδα ενα καλο....αλλα δεν το λεω...ειναι πονηρο!!!χε-χε
;)
...οταν ημουν μικρη ..και ηξερα πωσ το βραδυ θα με στοιχιωνε κατι...
..πριν κοιμηθω σκεφτομουν παρα πολυ εντονα το τι θα ηθελα να δω στον υπνο μου... (συνηθωσ εκανα διακοπεσ... ταξιδια ..και γνωριμιεσ...βολτεσ σε παραλιεσ.. αγκαλιεσ και τετοια ξερετε εσεισ..)... και αν ειχα περασει καλα στο «πρωτο ραντεβου »..μολισ ξυπνουσα φροντιζα να μην ξεχναω το ονειρο..να το σημειωνω.. και το επομενο βραδυ... συνεχιζοταν η γνωριμια μασ...σε ενα «δευτερο ραντεβου».. χιχι...
...
μακαρι η Νικη να ειναι καλητερα οταν γυρισει..φιλακια πολλα...
Χρονια πολλα σε ολους.Τι κανετε?Εγω χτες το βραδυ γυρισα.Ειμαι αρκετα καλυτερα αυτες τις μερες,βεβαια εχω καποιες μεταπτωσεις κλπ αλλα δεν ειμαι τοσο χαλια οσο ημουνα και προς το παρον εχω και τη διαθεση να ασχοληθω με τη σχολη μου,τη δουλεια μου κλπ.Το κακο ομως ειναι οτι πεφτω με το παραμικρο και σκεφτομαι μηπως τωρα που γυρισα ξαναειμαι παλι οπως πριν.Γενικα δεν μπορω να ειμαι και πολυ αισιοδοξη για το αν απο δω και περα θα συνεχισω να ειμαι καλυτερα οποτε προσπαθω να κανω καποια πραγματα τωρα που μπορω.Υπαρχουν αρκετα πραγματα που με προβληματιζουν αλλα προσπαθω οσο μπορω να μην τα σκεφτομαι.Επισης με αγχωνει το γεγονος οτι απο την αλλη βδομαδα εχω ραντεβου με τη γιατρο και θα πρεπει να αρχισω να μιλαω για τα προηγουμενα κλπ και δεν μπορω να γυρισω στα ιδια παλι.Θα δειξει..
Φιλακια πολλα!!
Αχ βρε Νικη , μη το σκεφτεσαι οσο μπορείς, εισαι σε πολυ καλό δρομο. !!!
Πολλά φιλια και είδες οτι τα πράγματα βαίνουν προς το καλυτερομ μη το χαλάς !!!!
:) γεια σου μικρουλι...
πολλα χαμογελα σου στελνω...να σε αγκαλιαζουν και να μην στεναχωριεσαι καθολου...
..
μπραβο του που ειναι καλητερα.. θα δεισ οταν βγει ο ηλιος ολα θα πανε ακομη καλητερα...
..φιλακια πολλα!!..να προσεχεισ...
Καλημερα!!Ειμαι αρκετα καλυτερα τελευταια και νομιζω οτι σιγα σιγα αρχιζω να βγαινω απο ολο αυτο,αν και το λεω με πολυ μεγαλη επιφυλαξη ακομα γιατι με το παραμικρο επηρεαζομαι και ξαναπεφτω.εχω αρκετες μεταπτωσεις αλλα τουλαχιστον τωρα ακομα και να ειμαι πεσμενη μπορω να κανω αυτα που ξερω οτι πρεπει(να βγω,να παω στη δουλεια μουκλπ)για να μη με παρει κ αλλο απο κατω.Εχω διαθεση να κανω αρκετα πραγματα(μονο να ασχοληθω με τη σχολη μου δεν εχω αλλα καποια στιγμη θα τη βρω και αυτη),αλλα με ανησυχει παλι το γεγονος οτι τωρα μεσα σε 2 χρονια περασα 2 φορες καταθλιψη και σκεφτομαι οτι ανα πασα στιγμη μπορει να ειμαι τα ιδια.Αλλα ενταξει,προσπαθω να κοιταω το τωρα οσο γινεται και να μη σκεφτομαι το τι θα γινει αργοτερα..Τωρα και να θελω να κατσω να σκεφτω ολα αυτα τα αρνητικα που σκεφτομουνα ευτυχως δεν προλαβαινω λογω δουλειας..
Σημερα πηγα και στη γιατρο,πιστευει οτι σταδιακα θα υπαρξει βελτιωση αλλα θα πρεπει να ασχοληθω και με αυτα που με οδηγησαν στην καταθλιψη για να τα αντιμετωπιζω καλυτερα απο δω και περα.Βεβαια σημερα απεφυγα να πω αρκετα πραγματα,γιατι δεν ηθελα να θυμηθω το πως ημουνα πριν κατι μερες κλπ αλλα στο επομενο ραντεβου μαλλον πρεπει να τα πω και αυτα.Το μονο οτι μερικες φορες επειδη με κουραζει καπως το οτι προσπαθω συνεχεια να ειμαι απασχολημενη με κατι και να μη μου αφηνω τα περιθωρια να σκεφτομαι διαφορα,με πιανει μια απαισιοδοξια και αισθανομαι οτι με κοροιδευω πως ειμαι καλυτερα και οτι λιγο να το αφησω θα ειμαι παλι χαλια κλπ.Τουλαχιστον τωρα ομως μπορω να ειμαι καπως πιο αισιοδοξη και να βαζω σε μια σειρα καποια πραγματα.
Αυτα προς το παρον..
Φιλακια!!:)