Καλημέρα. πως ξυπνήσατε σήμερα; Εγω κάπως περίεργα αλλά χωρίς συγκεκριμένο λόγο. Διάβασα τη συζήτησή σας και βλέπω ότι όλοι είμαστε στο ίδιο σημείο. Σε όλους κολλάει μια σκέψη που ενώ ξέρουμε πως είναι παράλογη για μας έχει λογική υπόσταση και φυσικά είναι αληθινή και αρκετή να μας αγχώσει. Δεν ξέρω πώς καταφέρνεις να το ελέγξεις όλο αυτό. Δηλαδή εφόσον κατανοείς πως πρόκειται για παραλογισμό αλλά συνεχίζεις να αγχώνεσαι τι μπορεί να σε κάνει να σταματήσεις; ελπίζω όλες αυτές οι θεραπείες που λες Chocorelo να φέρουν κάποιο αποτέλεσμα στο μέλλον, τόσο για μας όσο και τους υπόλοιπους σαν εμάς. Δεν ξέρω πως είναι οι άλλες ψυχικές παθήσεις αλλά και η δικιά μας ώρες ώρες δεν παλεύεται. Δεν είναι εύκολο να ζεις με αυτή και κάποιες στιγμές είναι σαν να ζεις σε τεντωμένο σκοινί. Για μένα τουλάχιστον, γιατί δεν ξέρω πότε θα έρθει αυτή, η σκέψη που θα με κάνει να μην μπορώ να λειτουργήσω. Έχω βελτιωθεί από παλιότερα αλλά δεν θα ξεχάσω ποτέ το πώς ήμουν και τρέμω μην γυρίσω πάλι εκεί. Το οποίο δεν ήταν τίποτα το φοβερό. Όμως έφτανε για να γίνει ένα κλικ μέσα μου και κατέρρευσα ολοκληρωτικά.