Printable View
να το κάνεις, για να νιώσεις καλύτερα, ψάξε και πληροφορίες για τους γιατρούς η ηλικία και τι σπουδές έκαναν ίσως παίζει ρόλο και στη θεραπεία, κάποιος νέος πιθανόν να είναι περισσότερο σύγχρονος αλλά ο παλιός ίσως έχει μεγαλύτερη εμπειρία και ανάλογα με το πανεπιστήμιο μπορεί να ακολουθούν διαφορετική μέθοδο!Quote:
Originally Posted by Mariaammeri
καλημερα!Quote:
Originally Posted by ΑΧΒΑΧ
Τι εννοεις ποσα χρονια ,εχω τον θυροειδη ;
Καλημερα !Quote:
Originally Posted by Mariaammeri
Να το κανεις κοριτσι μου ,καλο ειναι να παιρνουμε και μια δευτερη γνωμη και αν ειναι η ιδια θα ξερεις πλεον πως να δουλεψεις !
Να μας πεις νεα σου !
Η αλήθεια είναι πως θέλω να πάω και σε ψυχολόγο καλύτερα
Ο θυρεοειδής ρε παιδιά μπορεί άπο την μια στιγμή στη άλλη να αλλάξει ; Δηλαδή σήμερα δεν έχουμε αλλά σε 1 μήνα μπορεί να έχουμε ;
Ο θυροειδης ρυθμιζεται ,τι σημαινει αυτο ;Quote:
Originally Posted by Mariaammeri
Μπαινεις σε αγωγη και το παρακολουθεις μαζι με τον ενδοκρινολογος σου ..
Ειναι κατι το οποιο θελει λιγακι χρόνο μεχρι να πεις οτι καταστάλαξες, αλλα οταν ρυθμιστεί το καταλαβαινεις αμέσως ..
Σταματουν οι αυπνιες,οι ταχυλαρδιες , το υπερβολικό άγχος ,γενικά μπαίνεις σε μια ισορροπία ..Εμένα θυμάμαι ειχε επηρεαστεί και ο κύκλος μου ...
Τώρα δοξα το Θεο ειμαι ρολοι και ειδικά οσο μεγαλώνουμε πρέπει εμεις οι γυναίκες να ελέγχουμε πολυ συχνά τον θυροειδή μας εφοσον και η φαση της προ-εμμηνόπαυσης είναι πολυ δύσκολη αν δεν ειναι ρυθμισμένος
Όχι από όταν είχες λάθος διάγνωση, για τον ψυχίατρο που είπες πως δεν σε συμβούλεψε σωστά να ψάξεις πρώτα με άλλες εξετάσεις.Quote:
Originally Posted by Marilou
Αν έγινε πρόσφατα είναι τραγικό .
Eγινε σε εμενα και δυστηχως γινετε ακομα και το βλεπω και μεσω πλεον της πρακτικής μας αλλα και με γεγονοτα που μοιραζονται μαζι μας οι καθηγητες μας οι οποιο ειναι ολοι ψυχολογοι αλλα και ψυχιατροι ..Quote:
Originally Posted by ΑΧΒΑΧ
Δυστηχως μεσα σε μιση ωρα που διαρκει ενα ραντεβου δεν μπορεις να βαζεις ταμπελα εξου και λεω ΠΡΩΤΑ σε ψυχολογο και εκεινος θα σε παραπεμψει αν χρειαζεται ..Μπορει να γινει ενα λαθος ,ξερεις ποσοι εναι με αγχωδες διαταραχες και τους βαζουν σε απλες αντικαταθλιπτικες μονο ;
ή και το αντιθετο ,χωρις να τους παραπεμψιυν σε ενα ψυχολογο που αυτος και μονο ειναι υπευθυνος εφοσον ¨σκαβει ¨πολυ βαθια για να δει τι υπαρχει πισω απο μια απλη αυπνια ή μια απομόνωση ...
Ειχα στο τμημα ψυχοπαθολογιας εναν ψυχιατρο ο οποιος ομως ειναι και στο εξωτερικο ..Εκει δεν δινουν αγωγες αν δεν εχουν αιματολογικες εξετασεις ή απεικονιστικη αποδειξη οτι ο ασθενης ανηκει στο φασμα που εδω θα διαγνωστεί απλα μεσα σε 20 λεπτα μιση ωρα το πολυ ..
Εξαλου πελον ακομα και η καταθλιψη απεικονιζεται με ενα εγκαφαλογραφημα ...για σχιζοφρενεια και αλλες διαταραχες φυσικα δεν το συζηταω ειναι πολυ εμφανεστατα τα κριτηρια που πληρουνται και υπαρχει και απεικονιστικη αποδειξη ..
Την περασμενη εβδομαδα ειχαμε περιστατικο με αυτοκτονικο ιδεασμο και με την αγωγη που του εδωσε σε 20 λεπτα ο ψυχιατρος σε 2 εβδομαδες περασε και στην αυτοχειρια ,τι συζηταμε τωρα ..
Πολυ προσοχη παιδια, ειλικρινα και οχι μονο μια γνωμη γιατρου και δυο και τρεις ...
Μακάρι να μπορούσες να πας σε ένα γιατρό και να σου γράψει να κάνεις όλες τις αιματολογικές και αξονική - μαγνητική του εγκεφάλου. Δεν ξέρουμε σε ποιόν γιατρό να απευθυνθούμε ούτε για προληπτικές εξετάσεις γιατί στην γενική αίματος δεν κάνουν πολλά...
Πόσο μάλλον να βρουν λύση οι άνθρωποι που έχουν και ψυχολογική πάθηση που βρίσκεται σε αντικειμενικά δύσκολη κατάσταση.
Για να αποφύγουμε το άγχος και τον φόβο της αναμονής αποτελεσμάτων δεν κάνουμε τίποτα.
Αλήθεια το λες;; Εγώ δεν τα ηξερα όλα αυτά έχω πάθει σοκ.. βέβαια ξέρω πως είναι κληρονομικά κάποια ο παππούς μου τπυ πατέρα μου ο πατέρας είχε αυτοκτονήσει στα 65, δεν ξέρω τι ακριβώς είχε διάφορες φοβίες και βασικά φοβόταν μην αρρωστήσει του είχε κολλήσει πως έχει κάτι και πήγαινε κάθε τρεις και λίγο στους γιατρούς για εξετάσεις και ενώ του έλεγαν είσαι μια χαρά εκείνος επέμενε.. βέβαια όταν το ανέφερα στον ψυχίατρο μου είπε πως δεν αυτοκτονούν από την άρρωστοφοβία οι ανθρωποι και ότι είχε κάτι άλλο, τον ρώτησα τι άλλο και εκείνος δεν μου απάντησε μου είπε άστο και του λέω πείτε μου γιατρε και δεν απαντούσε.. μακαρι να μην ήταν κληρονομικά και βρήκα εγώ να το πάρω αυτό δεν ξέρετε πόσες φορές είχα προσευχηθεί να μην πάρουν τα παιδιά μου από εμένα μακαρι να μην είναι σαν εμένα
έχετε τον ίδιο ψυχίατρο? Καλά έκανε και δεν απάντησε εσύ είσαι ξεχωριστή περίπτωση.Quote:
Originally Posted by Mariaammeri
Μην αγχώνεσαι και για τα παιδιά σου, η κληρονομικότητα έχει να κάνει με τις πιθανότητες, δεν είναι σαν την μεσογειακή αναιμία να πεις πως θα πάρει το στίγμα.
Οι έρευνες δείχνουν πως αν υπάρχει ιστορικό στην οικογένεια είναι πιθανό να εκδηλωθεί.
Είναι μια πάθηση που επηρεάζει το 1% του γενικού πληθυσμού αρα είναι αρκετά συχνό φαινόμενο απο μόνη της. Μπορείς να απευθυνθείς σε παιδοψυχολόγο αργότερα για να παρακολουθεις διακριτικά την ψυχική ανάπτυξη των παιδιών, τα ψυχιατρικά προβλήματα έχουν να κάνουν και με τα προσωπικά βιώματα του κάθε ατόμου.
Αγαπη μου γλυκιά δεν είναι όλα τόσα απλά και δεν αυτοκτονεις όπως σωστά είπε και ο γιατρός σου επειδή έχεις αρρωστοφοβια ..Quote:
Originally Posted by Mariaammeri
Αν ήταν ξέρεις πόσοι θα είχαν αυτοκτονησει σήμερα;
Η κληρονομικοτηα πολλές φορές δε ειβαι και ο καθοριστικός παράγοντας.
Σε μια έρευνα που μας παρουσιάστηκε στο πανεπιστήμιο για την κατάθλιψη σε δίδυμους αποδεικνύει ότι ακόμα και κληρονομικοτγτα να υπάρχει, μπορεί να μεγαλώσεις σε ένα καλό πλαίσιο και να μην εκδηλωθεί ποτέ.
Χαρακτηριστικά μας είπαν για δίδυμους που είχαν το γονίδιο της κατάθλιψης αλλά δόθηκαν για υιοθεσία ,ο καθένας σε ξεχωριστές οικογένειες.
Το παιδί που δυστηχως πήγε σε ένα όχι και τόσο καλό περιβάλλον εμφάνισε, το άλλο παδι όμως που μεγάλωσε με υπέροχους φροντιστες δεν εμφάνισε ποτέ καταθλιπτικα επεισόδια
Όχι δεν έχουμε τον ίδιο ψυχίατρο.. εγώ δεν μπορω να καταλάβω που οφείλετε αυτό ίσως επειδή ο πατέρας μου μας έδερνε όποτε κάναμε κάτι με την αδερφή μου λέτε να φταίει αυτό; Μετά το μετανιωνε βέβαια και ζητούσε συγνώμη αλλά εμένα μου έχει μείνει και ποτε δεν θα ήθελα να περάσουν το ίδιο τα παιδιά μου, μια φορά ο άντρας μου φώναξε παρά πολύ ατο παιδί και του είπα πως εάν το ξανά κάνει θα φύγω πραγματικά δνε θέλω με τίποτα, η μάνα μου πολύ αυστηρή αλλά δεν μας έλειπε τίποτα σαν παιδιά ούτε με καταπίεζαν σε θέμα διάβασματος η να μην με αφήνουν να βγω για καφέ ουι θέλαμε το είχαμε.. βέβαια το ξύλο μου έχει μείνει ακόμα ατο μυαλό.. μπορεί και αυτό να φταίει δνε ξέρω
Mariaammeri , πως πήγε το ραντεβού? Πήρες απαντήσεις? Μυαλό είναι ποιός ξέρει πως το ερμηνεύει . Αν νιώθεις ανασφάλεια ως μητέρα και φοβάσαι πως δεν συμπεριφέρεσαι σωστά ίσως να βγαίνουν σκοτεινές σκέψεις. Το παιδικό τραύμα δεν ταυτίζεται με το άλλο, σίγουρα θέλει και αυτό φροντίδα με έναν ειδικό ως δεύτερο πρόβλημα.
Το ξύλο για ανθρώπους άνω των 50 ήταν κανόνας διαπαιδαγώγησης . Όταν τα παιδιά ήταν άτακτα υπήρχε τιμωρία. Μεγάλωσαν γενιές με ξύλο ως φυσιολογικό. Δεν λέω για περιπτώσεις που ξέφευγε η κατάσταση, αλλά αν εσένα σε πειράζει ως μικρό παιδί έχει να κάνει με τον χαρακτήρα σου. Υπάρχουν κακοποιημένα παιδιά που έγιναν υπέροχοι γονείς, αλλά κάποιες φορές γίνονται πιστά αντίγραφα των γονιών.