εχω μια απορια.
ολοι οι ειδικοι της ψυχικης υγειας αλλα και ασθενεις που παιρνουν αγωγη, λενε οτι οταν παθεις μια υποτροπη,δεν την καταλαβαινεις ο ιδιος.
εσυ, πως εμπιστευεσαι τον εαυτο σου, οτι θα καταλαβεις αν κατι δεν παει καλα και θα επανερθεις στην αγωγη σου?
δεν αρκει η σιγουρια σου για κατι τετοιο, το εχουν παθει κι αλλοι.
απλα, ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ!
ρισκαρεις να περασεις το ψυχικο βασανιστηριο μιας υποτροπης με οποιαδηποτε αποτελεσματα, για να μη κανεις την απεξαρτηση/διακοπη που λες, ελεγχομενα, με παρακολουθηση γιατρου?