Printable View
ετσι κι αλλιως ο ψυχολογος δεν ειναι καποιος ο οποιος γνωριζει το παρελθον μας. προφανως δεν μπορει να εχει αποψη για το αν συνεβη η δεν συνεβη με βεβαιοτητα ενα γεγονος. (μαγος ειναι?) αυτο που μπορει να συζητησει καποιος με εναν ψυχολογο ειναι το πως να διαχειριστει ενα γεγονος (ειτε συνεβει, ειτε οχι).
Συμφωνώ!Quote:
Originally posted by lucifer
ετσι κι αλλιως ο ψυχολογος δεν ειναι καποιος ο οποιος γνωριζει το παρελθον μας. προφανως δεν μπορει να εχει αποψη για το αν συνεβη η δεν συνεβη με βεβαιοτητα ενα γεγονος. (μαγος ειναι?) αυτο που μπορει να συζητησει καποιος με εναν ψυχολογο ειναι το πως να διαχειριστει ενα γεγονος (ειτε συνεβει, ειτε οχι).
Quote:
Originally posted by lucifer
ετσι κι αλλιως ο ψυχολογος δεν ειναι καποιος ο οποιος γνωριζει το παρελθον μας. προφανως δεν μπορει να εχει αποψη για το αν συνεβη η δεν συνεβη με βεβαιοτητα ενα γεγονος. (μαγος ειναι?) αυτο που μπορει να συζητησει καποιος με εναν ψυχολογο ειναι το πως να διαχειριστει ενα γεγονος (ειτε συνεβει, ειτε οχι).
+1
(αρκεί να υπάρχει πραγματικά το γεγονός βέβαια! χε)
+3:PQuote:
Originally posted by PETRAN
Quote:
Originally posted by lucifer
ετσι κι αλλιως ο ψυχολογος δεν ειναι καποιος ο οποιος γνωριζει το παρελθον μας. προφανως δεν μπορει να εχει αποψη για το αν συνεβη η δεν συνεβη με βεβαιοτητα ενα γεγονος. (μαγος ειναι?) αυτο που μπορει να συζητησει καποιος με εναν ψυχολογο ειναι το πως να διαχειριστει ενα γεγονος (ειτε συνεβει, ειτε οχι).
+1
(αρκεί να υπάρχει πραγματικά το γεγονός βέβαια! χε)
και να μην υπαρχει το αρχικο \"γεγονος\", υπαρχει σιγουρα το γεγονος της δυσλειτουργιας του ασθενη. κι αυτο πρεπει σιγουρα να το διαχειριστει ο θεραπευτης , οποια κι αν ειναι η αιτιολογια του.....Quote:
Originally posted by PETRAN
Quote:
Originally posted by lucifer
ετσι κι αλλιως ο ψυχολογος δεν ειναι καποιος ο οποιος γνωριζει το παρελθον μας. προφανως δεν μπορει να εχει αποψη για το αν συνεβη η δεν συνεβη με βεβαιοτητα ενα γεγονος. (μαγος ειναι?) αυτο που μπορει να συζητησει καποιος με εναν ψυχολογο ειναι το πως να διαχειριστει ενα γεγονος (ειτε συνεβει, ειτε οχι).
+1
(αρκεί να υπάρχει πραγματικά το γεγονός βέβαια! χε)
πολυ ενδιαφεροντα αυτα που μας ειπες πετραν.
η ευρεως διαδεδομενη πληροφορια στους μη ειδικους ειναι η αποψη περι της υπαρξης αυτων των απωθημενων μνημων και οχι το αντιθετο που απ οτι μας λες ειναι η αποδεδειγμενη μεχρι τωρα αληθεια...φυσικα εχει βοηθησει και ο κινηματογραφος, λογοτεχνια κλπ, γενικα οι μηχανισμοι εκλαικευσης τετοιου ειδους γνωσεων...
ΟΜΩΣ
βλεπω ετσι στα προχειρα ενα περιεργο σημειο.
οκ για την περιπτωση αμνησιας,,,πληρους \"απωθησης\" της τραυματικης μνημης . εσυ ομως μας ειπες οτι στο περιστατικο που ερευνηθηκε η μνημη δεν ηταν καν ξεχασμενη αλλα ολοζωντανη!!!!!!
τοτε ομως, πως μπορουμε να ξεχωρισουμε μια ολοζωντανη αληθινη μνημη απο μια ψευτικη????????????????????????????(δεν υπαρχουν παντα ευκαιρες αποδειξεις για τις μνημες του καθενος)
επισης αυτο που δεν ξερω, απλα το θετω ετσι ως προβληματισμο, αν μια τετοια γνωστοποιηση σε καποιον ασθενη, εξω απο το πλαισιο της θεραπειας του μπορει να του κανει καλο η κακο..
εγω επειδη σε γενικες γραμμες ειμαι με την πλευρα της λιγοτερης δυνατης παραπλανησης, πιστευω οτι ειναι χρησιμο, αλλα δεν μπορω να ξερω...
Quote:
Originally posted by Remedy
και να μην υπαρχει το αρχικο \"γεγονος\", υπαρχει σιγουρα το γεγονος της δυσλειτουργιας του ασθενη. κι αυτο πρεπει σιγουρα να το διαχειριστει ο θεραπευτης , οποια κι αν ειναι η αιτιολογια του.....Quote:
Originally posted by PETRAN
Quote:
Originally posted by lucifer
ετσι κι αλλιως ο ψυχολογος δεν ειναι καποιος ο οποιος γνωριζει το παρελθον μας. προφανως δεν μπορει να εχει αποψη για το αν συνεβη η δεν συνεβη με βεβαιοτητα ενα γεγονος. (μαγος ειναι?) αυτο που μπορει να συζητησει καποιος με εναν ψυχολογο ειναι το πως να διαχειριστει ενα γεγονος (ειτε συνεβει, ειτε οχι).
+1
(αρκεί να υπάρχει πραγματικά το γεγονός βέβαια! χε)
πολυ ενδιαφεροντα αυτα που μας ειπες πετραν.
η ευρεως διαδεδομενη πληροφορια στους μη ειδικους ειναι η αποψη περι της υπαρξης αυτων των απωθημενων μνημων και οχι το αντιθετο που απ οτι μας λες ειναι η αποδεδειγμενη μεχρι τωρα αληθεια...φυσικα εχει βοηθησει και ο κινηματογραφος, λογοτεχνια κλπ, γενικα οι μηχανισμοι εκλαικευσης τετοιου ειδους γνωσεων...
ΟΜΩΣ
βλεπω ετσι στα προχειρα ενα περιεργο σημειο.
οκ για την περιπτωση αμνησιας,,,πληρους \"απωθησης\" της τραυματικης μνημης . εσυ ομως μας ειπες οτι στο περιστατικο που ερευνηθηκε η μνημη δεν ηταν καν ξεχασμενη αλλα ολοζωντανη!!!!!!
τοτε ομως, πως μπορουμε να ξεχωρισουμε μια ολοζωντανη αληθινη μνημη απο μια ψευτικη????????????????????????????(δεν υπαρχουν παντα ευκαιρες αποδειξεις για τις μνημες του καθενος)
επισης αυτο που δεν ξερω, απλα το θετω ετσι ως προβληματισμο, αν μια τετοια γνωστοποιηση σε καποιον ασθενη, εξω απο το πλαισιο της θεραπειας του μπορει να του κανει καλο η κακο..
εγω επειδη σε γενικες γραμμες ειμαι με την πλευρα της λιγοτερης δυνατης παραπλανησης, πιστευω οτι ειναι χρησιμο, αλλα δεν μπορω να ξερω...
Ξεχασμένη (υποτίθεται ότι) ήταν και ήρθε \"σαν\" ολοζώντανη ξαφνικά μετά από μια περίοδο που η ασθενής άρχισε να πιστεύει αυτό το πράγμα. Υποτίθεται πως ήταν \"θαμμένη στο ύποσυνείδητο\" για 20 χρόνια και άρχισε να έρχεται στην επιφάνεια σταδιακά με την ψυχοθεραπεία. Αυτό που εννούσα είναι ότι όταν τελικά \"ήρθε\", είχε τα χαρακτηριστικά που έχουν οι κανονικές \"μακροπρόθεσμες επεισοδιακές μνήμες\" (έτσι λέγονται οι μνήμες των εμπειριών, σε αντίθεση με τις \"σημασιολογικές\" που είναι για τα γεγονότα/σύμβολα π.χ. 1+1=2 και τις \"διαδικαστικές\" που είναι για το πως οδηγείς το αυτοκίνητο) όπως εικόνες, φωνές, σύνθετη διαδοχή γεγονότων κλπ. (αν και δεν έχουν όλες οι κανονικές μνήμες τέτοιες λεπτομέρειες...αυτό όμως είναι μια άλλη μεγάλη ιστορία...)
Η μνήμη τελικά αποδείχτηκε ότι ήταν ψέμα γιατί δεν συμφωνούσε με τα στοιχεία της δολοφονίας (π.χ. η τύπισσα έβλεπε τον πατέρα της με την πέτρα κάτω από τον καυτό ήλιο ενώ η δολοφονία είχε γίνει αργά το απόγευμα) ενώ σε επόμενες \"ανακλησεις\" τα χαρακτηριστικά άλλαζαν.
Είναι αλήθεια όμως ότι και οι κανονικές μνήμες υπάγονται σε αλλαγές από πληροφορίες που \"εισρέουν\" μετά. Όσο πιο πολύ καιρός περνάει από το γεγονός, τόσο πιο πολλά στοχεία θα εισρέουν αλλάζοντας τις λεπτομέρειες. Γεγονός που κάνει την ανθρώπινη μνήμη όχι \"ανάκληση\" (όπως στον υπολογιστή) όπως πίστευαν οι ψυχολόγοι παλιότερα αλλά μάλλον \"ανακατασκευή\". Όσο περνάει ο καιρός οι \"ανακατασκευές\" μπορούν να γίνουν όλο και πιο ασταθείς και να αλλάξουν. Σε κλασικά πειράματα η loftus (ένα από τα άτομα που ερεύνησε την υπόθεση) έδειχνε ένα φιλμ και μετά τα άτομα διάβαζαν ένα κείμενο που είχε την \"ιστορία\" του συντομου φιλμ αλλά με στοιχεία που δεν υπήρχαν στο original film. Όταν τα άτομα ρωτήθηκαν για το φιλμ, έδειναν απαντήσεις που βασίζονταν στην ιστορία που διάβαζαν και όχι στο φιλμ και μάλιστα ήταν σίγουροι ότι τα είχαν δει! Σε ένα άλλο τα άτομα βλέπαν ένα αυτοκίνητο να συγκρούεται και μετά παρουσιάζονταν μια ερώτηση που έλεγε \"έσπασε το παράθυρο από το αυτοκίνητο που \"τράκαρε/συγκρούστηκε/συνθλίφτηκε\"? Ανάλογα πια λέξη χρησιμοποιούνταν, τα άτομα ήταν σίγουροι ότι είδαν το παράθυρο να σπάει η όχι (στο \"συνθλίφτηκε\" ήταν πολύ πιο πιθανό να το \"είδαν\" να σπάει). Σε ένα άλλο κλασικό πείραμα, τα άτομα διάβαζαν μια λίστα από 30 λέξεις όπως κρεβάτι, όνειρο, κούραση, πάπλωμα, κοιμισμένα, αργά, νύχτα, ξεκούραση, μαξιλάρι, νύστα, βαθύς, ροχαλητό, σεντόνι, , όνειρο, ξύπνημα κλπ. μετά ρωτούσαν υπήρχε η λέξη ύπνος και σχεδόν όλοι απαντούσαν \"ναι\". (ενώ δεν υπήρχε)
you get the picture lol (insert more boring nerdy research here :P)
Αν όντως υπάρχει μνήμη από βιασμό φυσικά είναι και καλό να το \"δουλέψεις\" αυτό. Συνήθως αυτό που γίνεται είναι η σταδιακή έκθεση μέσω της φαντασίας στο γεγονός και η όσο πιο θετική επανερμηνεία του γεγονότος γίνεται, ώστε το άτομο να \"μειώσει\" το \"βάρος\" που του έχει δώσει και να προχωρήσει. Αλλά αυτό γίνεται όταν υπάρχει actual μνήμη λολ. Γενικά πάντως η αληθινή μετα-τραυματική διαταραχή άγχους (όπως αυτοί που βιώνουν οι αμερικανοι στρατιώτες στο ιρακ όταν χάνουν χέρια,πόδια, φίλους η οι γυναίκες που βιάζονται κλπ.) που τους έρχεται συνέχεια η \"φλασιά\" από το γεγονός (π.χ. μια έκρηξη) και έχουν φουλ έντονο στρες μέρα-νύχτα είναι μια πολύ δύσκολη κατάσταση και συνήθως είναι πολύ δύσκολο να θεραπευτεί. Μερικές φορές, ακόμα και με πολύ μεγάλες δόσεις από αντικαταθλιπτικά μαζί με καθημερινή ψυχοθεραπεία μπορεί να μην έχουν σημαντικά αποτελέσματα. Γι αυτό και πρόσφατα άφησαν έναν ψυχίατρο να χρησιμοποιήσει στους τραυματισμένους στρατιώτες του ιράκ...MDMA...δηλαδή...XTC (!) λολ. Πραγματικά τους έκανε πολύ \"high\"! Για πρώτη φορά οι ίδιοι οι στρατιώτες είπαν ότι δεν βασανίζονταν πια από εικόνες και συντριπτικό άγχος (για όσο τουλάχιστον κράτησε η επήρεια από το χάπι). Happy soldiers
Quote:
Originally posted by RainAndWind
Sepia,σκέφτηκες μήπως ήσουν predisposed να πιστέψεις σε κάτι τέτοιο,δηλαδή να ήσουν \"έτοιμη και ευνοικά προδιατεθειμένη\"να δώσεις μία τέτοια απάντηση στον εαυτό σου,ενώ θα μπορούσε η απέχθειά σου για τους ηλικιωμένους(άρα και τον παππού σου)να εξηγηθεί με άλλον τρόπο?πχ υπάρχει μία φοβία που εξηγεί την \"σιχαμάρα\"που ανέφερες για τους ηλικιωμένους,η γεροντοφοβία.
Παρακαλώ να μην το πάρεις αυτό ως αμφισβήτηση των λεγομένων σου,με κανένα τρόπο.Απλά σκέψεις.Το debate αυτό με την εγκυρότητα των repressed memories κρατάει χρόνια.Η πλευρά των υποστηρικτών της εγκυρότητάς τους πάντως ανήκει στους κλινικούς ψυχολόγους,ενώ η αντίθετη στους ερευνητές.
hello rain..οχι δεν νομίζω..γιατί παρατηρώ πως δενμε ενοχλούν όλοι οι γέροι όταν τους συναντάω, αλλά οι γέροι που μοιάζουν με εκείνον (σε καλούπι-σωματότυπο ή άμα είναι ντυμένοι ανάλογα ή στέκονται, κινούνται παρόμοια) με εκείνον..εχεί τύχει να με ακουμπήσει σε μετρό γέρος άσχετος και να μην πάθω και τίποτα..άρα όχι μάλλον δεν έχω γεροντοφοβία..
Quote:
Originally posted by krino
Καλημερα λοιπον,
σημερα ξελαμπικαρησα καπως, οποτε ας πω δυο λογια.
Καταρχην δεν θα μπω σε θεωριες αν αυτα που διαβασα ισχυουν η οχι.
Αλλωστε δεν συνηθιζω να διαβαζω τις θεωριες των ψυχολογων και δεν ασχολουμε με τις ερευνες τους.
Θεωρω οτι πρωτο ζητημα οτι ολη αυτη η υποθεση δεν ειναι απαραιτητο να την συζητησεις με ατομα που δεν διαθετουν μια ικανοτητα να ερθουν στη θεση σου, ετσι σε αυτη τη φαση η συζητηση με τον ψυχολογο σου ειναι η σωστη κατευθυνση, μεινε εκει.
Δευτερον θα πρεπει να δουλεψεις το θεμα της απενοχοποιησης, το σεξ δεν ειναι κατι το βρωμικο, ειναι ευχαριστηση αρκει να γινεται κατω απο σωστες συνθηκες. Φαινεται οτι με ενα τροπο το βιωσες δυσαναλογα απο οσο μπορεις να χωνεψεις να το πω κομψα.... το βιωσες ομως και αυτο ξερεις, πισω δεν γυρνα, αντιθετα εμεις πρεπει να παμε μπροστα και μαλιστα με σωστα εργαλεια.
Δεν φταις εσυ για οτι βιωσες και αυτο πρεπει επισης να χωνεψεις σιγα σιγα.....
επισης δεν εχεις κατι να δηλωσεις σε καποιον, ουτε πρεπει να σε ενδιαφερει αν θα γινεις πιστευτη η οχι.
Βεβαια γνωριζω οτι η αναγκη της αποδοχης των σκεψεων που σε τυρανανε ειναι σημαντικη, ωστοσο αυτη την στιγμη η μετατραυματικη σου διαδικασια ειναι σε ενταση καλο να το αποφυγεις.
Ισως αργοτερα αν αλλαξουν οι συνθηκες και βρεθεις σε αλλο περιβαλλον που να νιωθεις ασφαλεια να μπορεις να το ανοιξεις και να παρεις την αποδοχη / κατανοηση που σου ειναι απαραιτητη.
Εν κατακλειδι,
πιστευω οτι πρεπει να συνεχισεις το σκαψιμο, ακομα και αν ειναι επιπονο.
Εχεις θεμα και μαλιστα ισχυρου σοκ, το οποιο σε εμποδιζει να απολαυσεις την ζωη σου.
Οχι ομως κατι που δεν λυνεται, μπορεις να το δουλεψεις και συντομα να αρχιζεις να χαιρεσαι την ζωη σου
οπως ακριβως την επιθυμεις.
Μεχρι στιγμης με οσα εχεις γραψει,
μεχρι εδω μπορω να φτασω....
σου ευχομαι καλο ταξιδι.
:)
πίστευω πώς αυτή τη συμβουλή ακολουθώ ήδη..απλά διαβάζω με ενδιαφέρον όσα γράφονται και περισότερο του petran..αλλά δεν θα ήταν λογικό να μπώ στη διαδικάσια να το μπλέξω και άλλο, όπως είπα και πιο πάνω..οπότε απλά τα διαβάζω...
Quote:
Originally posted by PETRAN
Quote:
Originally posted by Sepia
ωραιά, πολύ επικοδομιτικά τα 4 τελευταία ποστ..αλλά νομίζω οτι στη δική μου περίπτωση δεν βοηθάνε ιδιαίτερα...γιατί δεν νομίζω ότι πρέπει να ξαναμπώ στο τρυπάκι οτι όλο αυτό είναι ψέμα..γιατί ήμουν σε αυτό το τρυπάκι πρίν...και τώρα υποτίθετε πως βγήκα.προφάνως όλοι μιλάτε για το άρθρο και όχι για την δική μου περίπτωση που το ανέβασα.για όσους δεν έχουν διαβάσει την ιστορία μου.Πετραν όχι δεν είχα μια άναμνηση αναλαμπη κάποιου γεγονότος.Ειχα απέχθια για τους ηλικιωμένους, χωρίς να γνωρίζω το λόγο.συχαίνομουν να πίασω χειρολαβη σε λεωφορείο αν την έχει πιάσει πριν γέρος. δεν είχα φυσιολογική σεξουαλική ζωή(δεν έχω κάνει σχέση με αγάπες, έρωτες, λουλούδια).Ολα αυτά τα χρόνια ανέφερα πάντα τον παππού μου σε πρόσωπα και συζητήσεις, χωρίς προφανή λόγο. και πάντα όταν τον ανέφερα, τον χαρακτήριζα με πολλά πολλά αρνητικά στοιχεία.και άλλα πολλά...πολλά...Ολα αυτά τα πολλά αποφάσισα να πάω να τα πώ σε ένα ψυχολόγο λοιπόν πριν 3 μήνες.Και απο κει ξέκινησε όλο αυτο.Στο ψυχολόγο έλεγα απλώς ό, τι θυμάμαι απο τα παιδικά μου χρόνια με εκείνον.καλοκαίρια, ιστορίες κ.τ.λ.Δεν με πίεσε και δεν υπονόησε ποτε σεξουαλική κακοποιήση για να με κάνει να το πιστέψω..Συν του ότι θυμόμουν και κάποια ολοκληρωμένα γεγονότα τα οποία απλώς δεν ήταν και τόσο φυσιολογικα για σχέση εγγονής-παππού.Μηδαμινά, αλλα όχι φυσιολογικα. Επειδή λοιπόν όλο αυτο ήρθε στην επιφάνεια, το σκεφτόμουν και σπίτι μου.Αρχισαν σιγά σιγά τα flashback.Μεχρι που έπαθα και το μετατραυματικό στρες. (ΑΝ ΙΣΧΥΕΊ ΤΕΛΙΚΆ ΟΤΙ ΥΦΊΣΤΑΤΑΙ ΣΑΝ ΌΡΟΣ ΚΑΙ ΣΑΝ ΔΙΑΔΙΚΆΣΙΑ) .Και όλο αυτο το γράφω τώρα για να μην είμαστε και τόσο κάθετοι ο΄τι δεν μπορεί να συμβεί..Γιατί το μετατραυματικό στρές έχει αποδείχθει επιστιμονικά. Δεν ξέρω με μπερδέψατε λιγάκι. Γιατι όντως το έζησα. Τωρα αν είναι όλα γένημα του μυαλού μου..τότε...και πάλι τα πράματα δεν πάνε καλά...πάνε χειρότερα μαλλόν..
Το μετατραυματικό στρες Sepia βεβαίως και υπάρχει, είναι κανονικότατη διαταραχή. Είναι όταν κάποιος περνάει έντονο στρες (όπως στον πόλεμο η σε βιασμό) μετά έχει πολύ άγχος και μνήμες-αναλαμπές του γεγονότος δεν έχει να κάνει με απωθημένες μνήμες και τέτοια. Αλλά αυτό λέω (και αυτό λένε και οι έρευνες) ότι επειδή και μόνο κάποιος πιστεύει ακράδαντα σε μια απωθημένη μνήμη, όταν του έρχεται στο μυαλό, μπορεί να \"αυτο-τραυματιστεί\" και ας μην υπήρχε το γεγονός της μνήμης πραγματικά! Επειδή και μόνο το πίστεψε δηλαδή, κα πιστεύει ότι οι \"εικόνες, ιστορίες\" που έχει στο μυαλό του είναι \"αληθινές\" μνήμες (και όχι ψέυτικες)παθαίνει μετα-τραυματικό στρες!
Λες ότι όλο αυτό άρχισε να βγαίνει με τον ψυχολόγο. Νομίζω πως το πιο πιθανό είναι ότι όλο αυτό το έχεις δημιουργήσει εσύ, δυστυχώς έτσι είναι. Αν διαβάσεις στο άρθρο που ποσταρα, η κοπέλα είχε ολόκληρη ολοζώντανη ανάμνηση (αυτές λέγονται μνήμες-αναλαμπές-\"flashback memories\") από τον πατέρα της να σκοτώνει την αδερφή της! Στηρίχτηκε ολόκληρη κατηγορία εναντίον του πατέρα πάνω σε αυτή την μνήμη που θα οδηγούσε σε θανατική ποινή! Τα πράγματα ήταν πολύ πιο απλά. Επειδή ή κοπέλα όντως δεν είχε καλές σχέσεις με τον πατέρα και δεν περνούσε καλά (και είχε άσχημη παιδική ηλικία μαζί του), άρχισε όλο και πιο πολύ να πιστεύει ότι κάτι είχε συμβεί στο παρελθόν με θήτη αυτόν. Γι αυτό τον λόγο οδηγήθηκε σε \"ψυχοθεραπεία\" στην οποία ο θεραπευτής της είπε το κλασικό \"μόνο αν αναδυθεί η μνήμη από το υποσυνείδητο θα υπάρχει θεραπεία\" (μέθοδος που αμφισβητείται χοντρά. Η \"υπνοθεραπεία\" ήταν ψέμα της κοπέλας τελικά.). Η Ψυχοθεραπεία και η θέληση της για θερπαεία-που κατευθύνονταν από τον ψυχολόγο που της έλεγε για αποωθημένες μνήμες- της έφερε δήθεν \"ολοζώντανες μνήμες της δολοφονίας της αδερφής της\" κάτι που επαναλήφθηκε και στο σπίτι της ενώ έκανε μπάνιο και σε διάφορες άλλες στιγμές. Τελικά αυτές οι \"ψευτο-μνήμες\" άρχισαν να επαναλαμβάνονται αλλά κάπως διαφορετικές κάθε φορά. Ήταν απλά \"όνειρα-φαντασιώσεις\" της κοπέλας που ήθελε να αποδώσει όλα τα κακά της ζωής της στον πατέρα της, σε μια και μοναδική τραυματική εστία, κάτι που κάνει πολύ πιο εύκολα τα πράγματα (γιατί αναγάγει όλα τα αρνητικά σε ένα και μόνο παράγοντα). Η αλήθεια δυστυχώς είναι πολύ πιο πολύπλοκη συνήθως.
Νομίζω πως θα κάνεις πολύ κακό στον εαυτό σου αν ακολουθήσεις αυτό το \"τριπάκι\" και θα μπλέξεις πολύ πιο πολύ τα πράγματα στο μυαλό σου χωρίς λόγο και αιτία. Αυτό που λες με τον σεξ και τον έρωτα πιστεύω ότι δεν έχει με τίποτα να κάνει με κάποια δήθεν απωθημένη μνήμη, αλλά με διάφορες ερμηνείες και εμπειρίες σου που είχες όλα αυτά τα χρόνια σε διάφορες καταστάσεις. Αυτά πρέπει να δουλέψεις με τον ψυχολόγο και το πως σχετίζονται με την κατάσταση του τώρα ώστε να βελτιωθείς. Μην κυνηγάς φαντάσματα και ταλαιπωρείς το μυαλουδάκι σου τζάμπα γιατί στο τέλος όντως θα τραυματιστείς και από μαλακία συγνώμη κιόλας! Κανονικά η θεραπεία με τον ψυχολόγο αμέσως μέσα σε κάποιες συνεδρίες πρέπει να ανακουφίζει και να βελτιώνει τα πράγματα. Αν δεν γίνεται αυτό ψάξε γι άλλον. Μην βασανίζεσαι μόνη σου χωρίς λόγο. :)
petran, από ότι φένεται είσαι πολύ κάθετος με τις επιστιμονικές απόψεις σου...η ψυχοθέραπεία αυτών των 3 μηνών..όντως είχε αρχίσει να γίνεται ανακουφιστική, μέχρι που ήρθε αυτό..και ξαναάναφέρω ότι ζήτημα να έχει συζητηθεί το θέμα \"πάππους\" σε 2-3 συνεδρίες αυτους τους 3 μήνες...οι συζητήσεις μας ήτανε πάντα γύρω στην οικογένεια μου και την κοινωνική μου ζώη...και ελάχιστα για αυτόν..Επίσης να ανάφερω παρόλο που ντρέπομαι, (μιας και μέχρι έδω εχώ καταφέρει να μην επηρεάζομαι απο τα πόστ σας) ότι όλα αυτά τα χρόνια έχω αναφέρει σε 2-3 φίλους ότι με κακοποιούσε ο ... και για την ακρίβεια μυθομανούσα γύρω απο το ότι με ενοχλεί ακόμα κάποιες φορές τηλεφωνικά...Για αυτό το λόγο πήγα και σε ψυχολόγο γιατί είχα αρχίσει να τρομάζω με το ψέμα μου..επίσης αυτοτραυματίζομαι γύρω στα δέκα χρόνια τώρα...Αύτα τα 2 γεγονότα με κάνουν λίγο να πιστεύω πώς υπάρχει κάπου μία αλήθεια με αυτόν τον άνθρωπο..Αλλά συμφωνώ οτι το μυαλό μπορεί να φτάσει μακρυα όσο ψθρίζει τη μαιμού..και ότι μπορεό άνετα να παρασυρθεί και να υπερβάλει...Τωρά εσύ προτίνεις να το ξέχασω σαν να μην έγινε και σαν να είναι όλο του μυαλού μου....αλλά αυτό με τρομάζει χειρότερα νομίζω...να έχω πλάσει τόσο μεγάλη ιστορία...και θα ήθελα τη γνώμη σου τώρα που έδωσα αλλά 2 στοιχεία...γιατί τα λες μια χαρά..
Quote:
Originally posted by janet
+3:PQuote:
Originally posted by PETRAN
Quote:
Originally posted by lucifer
ετσι κι αλλιως ο ψυχολογος δεν ειναι καποιος ο οποιος γνωριζει το παρελθον μας. προφανως δεν μπορει να εχει αποψη για το αν συνεβη η δεν συνεβη με βεβαιοτητα ενα γεγονος. (μαγος ειναι?) αυτο που μπορει να συζητησει καποιος με εναν ψυχολογο ειναι το πως να διαχειριστει ενα γεγονος (ειτε συνεβει, ειτε οχι).
+1
(αρκεί να υπάρχει πραγματικά το γεγονός βέβαια! χε)
πιστεύω ναι....
απ οτι θυμαμαι, καποια στιγμη ανεφερες οτι ειχες καποιες λιγες πραγματικες μνημες καποιου ειδους παρενοχλησης απο τον ανθρωπο αυτον, ανεκαθεν, που με την \"βοηθεια\" του ψυχολογου εγοιναν πολλες και \"θυμηθηκες\" και το γεγονος της κακοποιησης.Quote:
Originally posted by Sepia
........
..Επίσης να ανάφερω παρόλο που ντρέπομαι, (μιας και μέχρι έδω εχώ καταφέρει να μην επηρεάζομαι απο τα πόστ σας) ότι όλα αυτά τα χρόνια έχω αναφέρει σε 2-3 φίλους ότι με κακοποιούσε ο ... και για την ακρίβεια μυθομανούσα γύρω απο το ότι με ενοχλεί ακόμα κάποιες φορές τηλεφωνικά...Για αυτό το λόγο πήγα και σε ψυχολόγο γιατί είχα αρχίσει να τρομάζω με το ψέμα μου..επίσης αυτοτραυματίζομαι γύρω στα δέκα χρόνια τώρα...Αύτα τα 2 γεγονότα με κάνουν λίγο να πιστεύω πώς υπάρχει κάπου μία αλήθεια με αυτόν τον άνθρωπο..Αλλά συμφωνώ οτι το μυαλό μπορεί να φτάσει μακρυα όσο ψθρίζει τη μαιμού..και ότι μπορεό άνετα να παρασυρθεί και να υπερβάλει...Τωρά εσύ προτίνεις να το ξέχασω σαν να μην έγινε και σαν να είναι όλο του μυαλού μου....αλλά αυτό με τρομάζει χειρότερα νομίζω...να έχω πλάσει τόσο μεγάλη ιστορία...και θα ήθελα τη γνώμη σου τώρα που έδωσα αλλά 2 στοιχεία...γιατί τα λες μια χαρά..
ισως λοιπον αυτες οι μνημες παρενοχλησης να ειναι οι μονες πραγματικες μνημες και η ενοχληση σου ηταν τοσο μεγαλη γιατι καταλαβαινες οτι ειναι κατι που δεν επρεπε να συμβαινει , γι αυτο και αντιδρουσες ετσι ολα αυτα τα χρονια, και ισως πραγματι η \'ανακληση\" η προσφατη να μην ειναι πραγματικη.
αν αυτα ισχυουν, η παρενοχληση υπηρξε, απλα ηταν πιο ...λαιτ απο εναν βιασμο, ωστοσο αρκετη για να σε μπλοκαρει...το σκεφτηκες ετσι?
Quote:
Originally posted by Remedy
απ οτι θυμαμαι, καποια στιγμη ανεφερες οτι ειχες καποιες λιγες πραγματικες μνημες καποιου ειδους παρενοχλησης απο τον ανθρωπο αυτον, ανεκαθεν, που με την \"βοηθεια\" του ψυχολογου εγοιναν πολλες και \"θυμηθηκες\" και το γεγονος της κακοποιησης.Quote:
Originally posted by Sepia
........
..Επίσης να ανάφερω παρόλο που ντρέπομαι, (μιας και μέχρι έδω εχώ καταφέρει να μην επηρεάζομαι απο τα πόστ σας) ότι όλα αυτά τα χρόνια έχω αναφέρει σε 2-3 φίλους ότι με κακοποιούσε ο ... και για την ακρίβεια μυθομανούσα γύρω απο το ότι με ενοχλεί ακόμα κάποιες φορές τηλεφωνικά...Για αυτό το λόγο πήγα και σε ψυχολόγο γιατί είχα αρχίσει να τρομάζω με το ψέμα μου..επίσης αυτοτραυματίζομαι γύρω στα δέκα χρόνια τώρα...Αύτα τα 2 γεγονότα με κάνουν λίγο να πιστεύω πώς υπάρχει κάπου μία αλήθεια με αυτόν τον άνθρωπο..Αλλά συμφωνώ οτι το μυαλό μπορεί να φτάσει μακρυα όσο ψθρίζει τη μαιμού..και ότι μπορεό άνετα να παρασυρθεί και να υπερβάλει...Τωρά εσύ προτίνεις να το ξέχασω σαν να μην έγινε και σαν να είναι όλο του μυαλού μου....αλλά αυτό με τρομάζει χειρότερα νομίζω...να έχω πλάσει τόσο μεγάλη ιστορία...και θα ήθελα τη γνώμη σου τώρα που έδωσα αλλά 2 στοιχεία...γιατί τα λες μια χαρά..
ισως λοιπον αυτες οι μνημες παρενοχλησης να ειναι οι μονες πραγματικες μνημες και η ενοχληση σου ηταν τοσο μεγαλη γιατι καταλαβαινες οτι ειναι κατι που δεν επρεπε να συμβαινει , γι αυτο και αντιδρουσες ετσι ολα αυτα τα χρονια, και ισως πραγματι η \'ανακληση\" η προσφατη να μην ειναι πραγματικη.
αν αυτα ισχυουν, η παρενοχληση υπηρξε, απλα ηταν πιο ...λαιτ απο εναν βιασμο, ωστοσο αρκετη για να σε μπλοκαρει...το σκεφτηκες ετσι?
Καλημέρα..Καταρχήν για να ξεμπερδέψω λίγο τα πράγματα...Δεν υπήρχε-θυμήθηκα-φαντάστηκα βιασμό. Θυμήθηκα-φανταστηκα σεξουαλική κακοποίηση, αλλά όχι δυήσδυση (δόξα τον πανάγαθο) για αυτό ίσως το συζητάω και τόσο ανοιχτά.Δεν υπήρχαν λίγες μνήμες, υπήρχαν αρκετές.υπαρκτές και πεντακάθαρες μνήμες..Του τύπου μου βάζουν χέρι τώρα και τι είναι αυτο..Υπήρχαν..Υπήρχε μνήμ να μην με αφήνει να με ακουμπάνε αγοράκια σε διάφορα παιχνίδια όταν ήμουν μικρή..Με μάζευε σπίτι αν έβλεπε οποιαδήποτε επαφή με αγοράκια.Υπήρχε μνήμη να με βγάζει φωτογραφίες με μαγίο σπίτι, ποζάροντας όπως επυθημούσε εκείνος.Υπήρχε μνήμη στο ότι ερχόταν να με πάρει απο το σχολείο και εγώ δεν ήθελα.Τώρα απο κεί και πέρα αν το συμβάν που έζησα πριν 2 βδομάδες, έγινε όντως..δεν το ξέρω με αυτά που διαβάζω εδώ..Το σπίτι ομώς, ο καναπές και διάφορα αλλά εκείνης της ημέρας τα θυμάμαι πεντακάθαρα...Οπώς και να χει..κάτι υπήρχε..κάτι που με επηρέασε και με επηρεάζει...όλα αυτά που αναφέρει ο petran ίσως τελικά ισχύουν.Ισχυέι ομως και το γεγονός οτι όλοκληρη η ψυχοθεραπεία βασίζεται σε τέτοιες διαδικασίες.Οι οποίες διαδικάσιες στο τέλος βοηθάνε κατά ενα μεγάλο ποσοστό.Αμα μετά απο όλο αυτό εγώ όντως νιώσω λύτρωση.Ακόμα και αν εναποθέσω όλα μου τα προβλήματα αυτά τα χρόνια σε αυτό, απο τη στιγμή που τώρα θα αρχίσω να νιώθω ότι μπορώ να ζώ φυσιολογικά και χώρις στοιχειωμένες σκέψεις, τότε δεν βρίσκω το κάκο στου να μην υφίσταται σαν θεράπια, αφού εμένα κατάφερε να με κάνει να νιώσω καλα..Και πιστεύω οτι σε εμένα έχει αρχίσει και λειτουργεί κάπως έτσι..Δεν νιώθω τουλάχιστον τύψεις για πολλές μου ενέργειες τα τελευταία χρόνια..Και αυτό για μένα είναι ενα βήμα..
αυτο σου ειπα κι εγω.
καποιες μνημες ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ.
μνημες πραγματικες και μνημες που ηταν ενοχληση και ισως παρενοχληση....τωρα το αν συνεβη και το κεντρικο γεγονος ειναι ενα θεμα που και να μην ξερεις με σιγουρια, ξερεις ολα τα υπολοιπα...
αυτα ειναι αρκετα για να αποδωσεις τις δυσλειτουργιες σου και να προχωρησεις στην θεραπεια σου πιστευω. ζει αυτος ο ανθρωπος?
Quote:
Originally posted by Remedy
αυτο σου ειπα κι εγω.
καποιες μνημες ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ.
μνημες πραγματικες και μνημες που ηταν ενοχληση και ισως παρενοχληση....τωρα το αν συνεβη και το κεντρικο γεγονος ειναι ενα θεμα που και να μην ξερεις με σιγουρια, ξερεις ολα τα υπολοιπα...
αυτα ειναι αρκετα για να αποδωσεις τις δυσλειτουργιες σου και να προχωρησεις στην θεραπεια σου πιστευω. ζει αυτος ο ανθρωπος?
ζει ναι...........αλλά για κάποιο λόγο που δεν γνωρίζω, τσακώθηκε με τη μητέρα μου, όταν ήμουν 12 και σταμάτησαν οι επαφές.γκομενίζει από όσο έχω μάθει απο συγγενείς.. ...πάρα την ηλικία του..δεν ξέρω μπερδεύτηκα πολύ με όλα αυτα τα ποστ..μάλλον δεν έπρεπε να ασχοληθώ...
http://www.skepdic.gr/entries/Psi/psixanalisi.htm
Η γνώμη του Petran με άλλα λόγια.....