Αγχώδης διαταραχή, κρίσεις πανικού, κατάθλιψη. Πως τα έζησα και πως το ξεπέρασα...

Quote:

---

Originally posted by βεργινα
Α ρε Μητσο...!!!!!! καλα που ειπες την δικη σου νικη κ σε μας.
Πανε τωρα 9 χρονια με κρισεις πανικου...........ο Θεος να μας βοηθαει να το αντιμετωπισουμε!
Να σαι καλα!!!!!!!
βεργινα

---

Να είσαι καλά κι εσύ βεργίνα,
να είσαι σίγουρη ότι ο Θεός θα σε βοηθήσει αλλά πρέπει να βάλεις κι εσύ το χεράκι σου! :-) Για τις δικές μου κρίσεις πανικού είχα αναφερθεί σε προηγούμενη απάντησή μου, οπότε σε παραπέμπω εκεί. Οτιδήποτε πάντως κι αν χρειαστείς ευχαρίστως να σε βοηθήσω αν μπορώ.
Να έχεις ένα όμορφο βράδυ,
Δημήτρης

Ε λοιπόν, ίσως υπάρχει ελπίδα και έχει τη μορφή ...html !!!
Διάβασα το κείμενο σου με ενδιαφέρον, (κάτι που συμβαίνει πια πολύ σπάνια έως και καθόλου μιας και οι κρίσεις πανικού είναι ίσως το μικρότερο απ\' τα όσα \"έχω\").
Αναρωτιόμουν μετά τι ήταν αυτό που με \"κράτησε\" στα όσα γράφεις...
Από σεβασμό (που διαθέτω) και σεμνότητα (που δεν διαθέτω) θα πω πως ναι... ήταν η εμπειρία και η ιστορία πολύ δυνατή και ειλικρινής (που ήταν...) και κάθισα να την διαβάσω!...Αλλά όχι δεν ήταν αυτό, μιας και η ιστορία σου θα μπορούσε να είναι \"κλεμμένη\" απ\' το ημερολόγιό μου (αν έγραφα...) και μιας και υπάρχουν παντού γύρω μου και γύρω μας τέτοιες, και καμιά φορά πολύ καλά κρυμμένες ή και χειρότερες, και δεν μου κάνουν πια εντύπωση (sorry...).
...Αυτό που με κράτησε ήταν το γράψιμό σου, ήταν ζωντανό-παρότι έγραφες για κάποιον που είχε \"πεθάνει\", ήταν αθώο-παρότι πρόσφατα ενηλικιώθηκες (απ\' όσα γράφεις, δε φταίω εγώ... ), ήταν γενναίο, μες το πείσμα και την τσατίλα! Τελικά νομίζω ότι αυτό που μου άρεσε ήταν ότι είδα το πως ήσουνα παιδί και ίσως και εμένα αυτό το σημείο με βοηθήσει. (...γι\' αυτό δεν παλινδρομούμε άλλωστε...)
Χαίρομαι, να είσαι πάντα καλά και ...μιας που την ενηλικίωση την πετύχαμε, να είσαι πάντα πολύ παιδί...
...τέτοιο παιδί... , σαν το παραπάνω..., αυτό που σου γράφω..., εεεεε... τρίτη παράγραφος δεν καταλαβαίνεις!!!???... εκεί που σου λέω για το γράψιμό σου...
....καλά,... Χαίρομαι, να είσαι πάντα καλά! (σκέτο)!
Narsil

παιδια η διαταραχη πανικου ποσο συχνες κρισεις εχει?εμενα με πιανει καθε εναμιση μηνα περιπου.δεν εχω δηλαδη διαταραχη?

Zoe το παρακάτω λινκ νομίζω ότι θα σου λύσει τις απορίες σου: http://www.medlook.net/article.asp?item_id=1616 Εκτός από τη συχνότητα από όσο κατάλαβα ρόλο παίζει και το αν υπάρχει μέσα η ανησυχία \"μήπως με πιάσει ξανά πανικός!\" ή όπως αλλιώς συναντάται σαν τον \"φόβο του φόβου\". Οπότε ίσως και αυτή η ανησυχία αν είναι διαρκής παίζει ρόλο για να καταλήξει κάποιος στο αν έχει ή οχι διαταραχή πανικού.

Quote:

---

Originally posted by Narsil
Ε λοιπόν, ίσως υπάρχει ελπίδα και έχει τη μορφή ...html !!!
Διάβασα το κείμενο σου με ενδιαφέρον, (κάτι που συμβαίνει πια πολύ σπάνια έως και καθόλου μιας και οι κρίσεις πανικού είναι ίσως το μικρότερο απ\' τα όσα \"έχω\").
Αναρωτιόμουν μετά τι ήταν αυτό που με \"κράτησε\" στα όσα γράφεις...
Από σεβασμό (που διαθέτω) και σεμνότητα (που δεν διαθέτω) θα πω πως ναι... ήταν η εμπειρία και η ιστορία πολύ δυνατή και ειλικρινής (που ήταν...) και κάθισα να την διαβάσω!...Αλλά όχι δεν ήταν αυτό, μιας και η ιστορία σου θα μπορούσε να είναι \"κλεμμένη\" απ\' το ημερολόγιό μου (αν έγραφα...) και μιας και υπάρχουν παντού γύρω μου και γύρω μας τέτοιες, και καμιά φορά πολύ καλά κρυμμένες ή και χειρότερες, και δεν μου κάνουν πια εντύπωση (sorry...).
...Αυτό που με κράτησε ήταν το γράψιμό σου, ήταν ζωντανό-παρότι έγραφες για κάποιον που είχε \"πεθάνει\", ήταν αθώο-παρότι πρόσφατα ενηλικιώθηκες (απ\' όσα γράφεις, δε φταίω εγώ... ), ήταν γενναίο, μες το πείσμα και την τσατίλα! Τελικά νομίζω ότι αυτό που μου άρεσε ήταν ότι είδα το πως ήσουνα παιδί και ίσως και εμένα αυτό το σημείο με βοηθήσει. (...γι\' αυτό δεν παλινδρομούμε άλλωστε...)
Χαίρομαι, να είσαι πάντα καλά και ...μιας που την ενηλικίωση την πετύχαμε, να είσαι πάντα πολύ παιδί...
...τέτοιο παιδί... , σαν το παραπάνω..., αυτό που σου γράφω..., εεεεε... τρίτη παράγραφος δεν καταλαβαίνεις!!!???... εκεί που σου λέω για το γράψιμό σου...
....καλά,... Χαίρομαι, να είσαι πάντα καλά! (σκέτο)!
Narsil

---

Καλησπέρα σε όλους,
Narsil σε ευχαριστώ πολύ για την αναφορά σου στο κείμενό μου. Ειλικρινά με συγκίνησες. Να είσαι κι εσύ πάντα καλά. :-)
Να είμαστε όλοι καλά!

Δημήτρης

alex ευχαριστω για το site που μου εδωσες.εχω χρονιο αγχος και συμπτωματα που δεν υποχωρουν.τι προτεινεται?εκτος απο χαπια?ομοιοπαθητικη δεν μπορω να κανω γιατι δε μενω αθηνα...

Zoe να είσαι καλά. Ο ψυχίατρος που πηγαίνω ακολουθεί την γνωσιακή συμπεριφορική ψυχοθεραπεία που είναι μια θεραπεία που εφαρμόζεται από την κλασική ιατρική (http://www.ibrt.gr/therapeia/faqcbt.html). Για την ομοιοπαθητική υπάρχουν οι υποστηρικτές της και οι επικριτές της. Με βοήθησε προσωπικά η γνωσιακή θεραπεία. Βέβαια το πόσο μπορεί να βοηθήσει μια θεραπεία δεν εξαρτάται μόνο από τη θεραπεία αλλά και από το πόσο καλά τη γνωρίζει για να την ασκήσει ο ψυχολόγος - ψυχίατρος καθώς και από το πόσο ο ασθενής είναι έτοιμος να εφαρμόσει τα όσα του πει ο γιατρός. Σε εμένα η αγανάκτηση και η κούραση από τα τόσα χρόνια ταλαιπωρίας από την αγοραφοβία με κρίσεις πανικού με κάνανε να πεισμώσω και να το πάρω προσωπικά. Είπα κάποια στιγμή μέσα μου \"ως εδώ. άλλο πίσω δε θα κάνω γιατί πλεόν με έχεις τσακίσει. ή εσύ ή εγώ.\" νοερά στον πανικό και άρχισα το \"ξύλο\" μαζί του.
Φιλικά
Αlex30

καλησπερα alex και χρονια πολλα!εσυ ποσα χρονια ειχες πανικους?ειχες εκτος απο κρισεις πανικου αλλα μονιμα συμπτωματα απτο αγχος?

zoe θα σου στειλω u2u γιατι δε θελω να βγω off topic
Φιλικα
Αλεξης

καλημερα αλεξη μου!περιμενω u2u να μαθω περισσοτερα για σενα

Quote:

---

Originally posted by alex30
Σε εμένα η αγανάκτηση και η κούραση από τα τόσα χρόνια ταλαιπωρίας από την αγοραφοβία με κρίσεις πανικού με κάνανε να πεισμώσω και να το πάρω προσωπικά. Είπα κάποια στιγμή μέσα μου \"ως εδώ. άλλο πίσω δε θα κάνω γιατί πλεόν με έχεις τσακίσει. ή εσύ ή εγώ.\" νοερά στον πανικό και άρχισα το \"ξύλο\" μαζί του.
Φιλικά
Αlex30

---

Καλησπέρα σε όλους,
Αλέξη συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Η στιγμή που θα πεις στον πανικό σου \"Ως εδώ, δεν πάει άλλο, θέλω να ζήσω γι\'αυτό και θα σε συντρίψω.\" είναι κομβικό σημείο ώστε να επέρθει η θεραπεία-νίκη. Βέβαια, προσωπικά του \"είπα\" πολύ χειρότερα πράγματα αλλά θα μας κόψει η λογοκρισία αν τα γράψω! :-)) Σου εύχομαι κουράγιο και να είσαι σίγουρος ότι θα απαλλαγείς πλήρως από τις κρίσεις σου αν συνεχίσεις με το ίδιο πείσμα. Να είσαι πάντα καλά.
Δημήτρης

καλησπερα δημητρη.εχεις δικιο.το θεμα ειναι οτι δεν εχουν ολοι μεγαλη ψυχικη δυναμη...

Quote:

---

Originally posted by zoe_23
καλησπερα δημητρη.εχεις δικιο.το θεμα ειναι οτι δεν εχουν ολοι μεγαλη ψυχικη δυναμη...

---

Καλησπέρα σε όλους,
διαφωνώ με τη Ζωή και με οποιονδήποτε έχει παρόμοια άποψη. Ο καθένας μας έχει μέσα του απίστευτα μεγάλη δύναμη για να ανταπεξέρθει σε κάθε δυσκολία. Το πρόβλημα είναι ότι συνήθως δε γνωρίζουμε τον τρόπο για να την φέρουμε στην επιφάνεια ή πιστεύουμε ότι δεν τον γνωρίζουμε. Το έχω ζήσει, το έχω βιώσει και νιώσει στο μέγιστο βαθμό κατά τη διάρκεια του δικού μου προβλήματος. Όλοι μας έχουμε μεγάλα αποθέματα ψυχικής δύναμης, το επαναλαμβάνω. Προσωπικά, κατάφερα να την \"εξάγω\" από μέσα μου με τον τρόπο που περιέγραψε ο Αλέξης, φερόμενος πολύ εγωιστικά απέναντι στο πρόβλημά μου, όταν αποφάσισα να το κοιτάξω κατάματα και να του πω \"ʼντε γ...., ή εσύ ή εγώ!\"... Τότε ο δικός μου φόβος έγινε \"δικός του\" φόβος, γιατί απλά πίστεψα στον εαυτό μου, σε μένα τον ίδιο, κάτι που μέχρι τότε δίσταζα ή \"με ανάγκαζε\" το πρόβλημά μου να μην το κάνω. Από τη δική μου ατολμία πήγαζε η δύναμη του προβλήματός μου και όταν αυτή η ατολμία έπαψε να υφίσταται, όταν αποφάσισα να το πολεμήσω, ήταν σα να βρέθηκε ξαφνικα η \"αχίλλειος πτέρνα\" του \"εχθρού\".. Φόβος το όπλο αυτού, πίστη το δικό μου, και όλοι γνωρίζουμε ποιό επικρατεί τελικά... :-)
Να είμαστε όλοι καλά,
Δημήτρης

δημητρη καληνυχτα

Σε ευχαριστώ Δημήτρη για το κουράγιο που μου δίνεις. Να είσαι καλά και εσύ που άνοιξες αυτό το θέμα και μπορούμε να ανταλλάσουμε εμπειρίες και απόψεις όσοι την έχουμε βιώσει έντονα αυτήν τη δυσκολία.
Φιλικά
Aλέξης