ναι εχεις απολυτο δικιο καλα τα λες, ομως ειναι τοσο ψυχοφθορο κ κουραστικο να αλλαζεις μονιμως γιατρους κ να σ μενεουν κ ιδεες απο προηγουμενους! συγχεεται, εμενα προσωπικα, το μυαλο μου!
Printable View
ναι εχεις απολυτο δικιο καλα τα λες, ομως ειναι τοσο ψυχοφθορο κ κουραστικο να αλλαζεις μονιμως γιατρους κ να σ μενεουν κ ιδεες απο προηγουμενους! συγχεεται, εμενα προσωπικα, το μυαλο μου!
ελα ντε, κ εγω γιατι εχω 1 γμτ?Quote:
Originally Posted by Αφωτεινή
επειδη ομως σου κοβει ,εσυ θα γραψεις σε ενα τετραδιακι τι ΘΕΛΕΙΣ απο τον θεραπευτη σου..Quote:
Originally Posted by me_vs_myself
παρε και τηλεφωνα ακομα..πριν αρχισουν θα τους λες τι θελεις..και αναλογως θα λες ευχαριστω ή θα κλεισεις ραντεβου..
Δεν εχεις κατι αλλο να προσφερεις στον εαυτο σου παρα μονο ΑΥΤΟ.γι αυτο ξεκινα!!
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΛΥΣΕΙΣ αυτο το θεμα..
υ.γ
Αφου εσυ συμμετεχεις περισσοτερο πως εχεις 1?
δεν ξερω ρε συ μαλλον δν ειμαι δημοφιλης!χαχαχχαχα!
ναι ετσι ρωταω απ το τηλ!κ ολοι μα ολοι λενε πως με καλυπτουνε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ετσι θα κλεισω ραντεβου, θα παω, κ αν δω πως δν μ κανουνε θα χω πληρωσει το 60 ευρω οποτε χεστικανε!
καλα η Αντισταση ειναι το δευτερο ονομα σου,ε?
οκ..
αφου ολοι ετσι κανουν,κατσε και κλαψε τη μοιρα σου..μη κανεις τπτ..σιγα μωρε,ολο και καποιος θεραπευτης θα σου χτυπησει την πορτα..:Ρ
Υ.Σ τι σχεση εχει η δημοτικοτητα?καλα αστο θα ρωτησω τον κηπ..
ρωτα τον κηπ ναι,
ρε συ δν μπορω να στο εξηγησω..........απο 10 χρονων τρεχω στους γιατρους! 15 χρονια δλδ!!!!!!τι σου λεει αυτο?! δν καθομαι με σταυρωμενα χερια, αμα ηταν ετσι θα χα αυτοκτονισει
απλα ερχεται η ωρα που σ λενε οτι πρεπει να προσπαθισεις κ μονος σ, απο μεσα σ, γτ ποιος σε ξερει καλητερα απο τον ιδιο σ τον εαυτο?
καταλαβα..ειναι πολυς καιρος..Quote:
Originally Posted by me_vs_myself
χαιρομαι που το παλευεις..και γι αυτο τσιτωνεις αμα σου πω κατσε και μη κανεις τπτ..
ομως μεινε στο αποτελεσμα..εφτιαξες αυτο το κεικ πολλες φορες και το γαμηδι δεν λεει να φουσκωσει...κι εσυ λατρευεις το κεικ το λαχταρας..πες μου τι πρεπει να γινει?επιμενεις οτι εχεις δοκιμασει ολες τις παραλλαγες,αλλα βλεπεις την φιλη σου να το φτιαχνει και να φουσκωνει,ξερεις λοιπον οτι ναι μπορει να γινει!!
Αμα εισαι φρικαρισμενη και κουρασμενη απο τις αναποδιες ,αραξε λιγο μην πιεζεσαι..
Μολις ισιωσεις,ξαναπροσπαθεις..
me_vs_myself,Quote:
Originally Posted by me_vs_myself
δεν γνωρίζω σε ποια πόλη ζεις, αν χρειαστείς βοήθεια, στέιλε μου προσωπικό μήνυμα, να δω αν έχω κάποιον συνάδελφο στην περιοχή σου που εμπιστεύομαι προκειμένου να σε παραπέμψω. (αν/όταν χρειαστείς κάτι τέτοιο)
οταν προσπαθω να μην πιεζομαι τρωω.........μπρος γκρεμος κ πισω ρεμα. δν ειναι πως θα κανω πραγματα π με ευχαριστουν, απο την στιγμη που εχουν κ φαγητο μεσα. γιαυτο εχω πελαγωσει. νιωθω μονιμως οτι παχαινω. τρωω παραπανω 3 φορες την βδομ, κ τις αλλες 4 πολυυυυ λιγο!κ νιωθω πως παχαινω
Quote:
Originally Posted by NikosD.
σευχαριστω πολυ NikosD.....θα το φροντισω να σου πω!!να σαι καλα.....
ειναι δηλ σαν να εχεις αναγκη να ασχολεισαι με κατι?Quote:
Originally Posted by me_vs_myself
Εκτος απο το φαι που για σενα ειναι ενοχη ευχαριστηση ,τι αλλο γουσταρεις τοσοοοο πολυ?
καλα ε?παρεμβαση ψυχολογου που εχει ειδικοτητα στις διατροφικες διαταραχες!!!
Τόσα χρόνια που λες ότι πας σε ειδικούς δεν έχεις βοηθηθεί καθόλου; δεν πήρες απ αυτούς κάτι;
Να ξέρεις όμως ότι αν δεν γνωρίσεις κάποιον ειδικό από κοντά, αν δεν κουβεντιάσεις μαζί του δε θα καταλάβεις αν σου ταιριάζει ή όχι, αν η μέθοδος του βοηθά ή όχι. Βέβαια με το που θα πάρεις τηλ όλοι θα σου πουν μπορώ να σε βοηθήσω, πως αλλιώς θα βγάλουν τα προς το ζην;
Να ξέρεις υπάρχουν αρκετές μέθοδοι. Μπορεί η μια να μη σου ταιριάζει, ούτε η άλλη, μέχρι να βρεις αυτό που είναι πιο κοντά στις ανάγκες σου.
Αλλά τόσα χρόνια δεν κατάφερες να ξεδιαλύνεις το πρόβλημα; δηλαδή να βρεις τις αιτίες του (γεγονότα), τα συναισθήματα/τραύματα ΄που γεννήθηκαν μέσα από τα αίτια, πως αυτά επηρεάζουν τη συμπεριφορά σου σήμερα και κάποια μέθοδο αλλαγής του τρόπου σκέψης και της συμπεριφοράς. Τα λέω αυτά επειδή από κάπου πρέπει να ξεκινήσεις.
Έχεις δίκιο.Quote:
Originally Posted by Αφωτεινή
Όμως μέσα από τις θεραπείες αυτές βρήκα την άκρη. Και κατάλαβα ποια βήματα πρέπει να κάνω. Και παρά το ότι δεν υπήρχε η κατάλληλη χημεία.
Τώρα είμαι στα βήματα. Το παρελθόν βέβαια είτε μας αρέσει είτε όχι δεν αλλάζει. Η ουσία για μένα είναι τα βήματα στο τώρα. Εκεί θέλω το σπρώξιμο. Εκεί παλεύω και εκεί νοιώθω ότι θέλω περισσότερη προσπάθεια.
ξερω που ειναι η ριζα του κακου τα χω ξαναπει.............
αλλα σε σχεση με παλιοτερα καπως εχω βοηθηθει ειναι η αληθεια. αλλα πιστευω πως οφειλεται στα φαρμακα περισσοτερο.
μεχρι περυσι χειροτερευα, σε σημειο που νομιζα πως αμα φαω κανονικο φαι θα πεθανω. δεν εβγαινα εξω κ ντυνομουν ολο με φαρδια ρουχα, κ ειχα την αισθηση οτι ολοι με σχολιαζανε. με επιανε μανια κ εσκιζα τα χερια μ με ψαλιδια.
τωρα εχω μηνες να χαρακωθω, κ αμα φαω ενα μικρο γλυκο δν με πιανει μεγαλη βουλιμια το περισσοτερο διαστημα. αλλα αμα πιασει περιοδος βουλιμιας, κραταει καμια 10ρια μερες μες στον μηνα, οπου ειναι οι χειροτερες της ζωης μου....
δεν ξερω τι το προκαλει κ σκαει μυτη κ δν μαφηνει ησυχη,
φωτεινη τι να σ πω.......δν ξερω...πλεον με τπτ δν χαιρομαι. νιωθω απαθεια για τα παντα. δεν καψουρευομαι, δεν ενθουσιαζομαι, το μυαλο μ απο κει π παιρνε στροφες μονιμως κ δν ημουν σε ησυχια, τωρα δν σκεφτεται τπτ πολλες φορες. ειναι σαφως πιο ηρεμο απο πριν, αλλα δν ξερω αν ειναι φυσιολογικο. αν μια ζωη ησουνα στην τσιτα τα νευρα τα ξεσπασματα την οργη τον φοβο την τρελλα τι μοσος τις παραισθησεις, πως ξερεις ξαφνικα στα 25 σου αν ειναι τωρα το φυσιολογικο να σαι ηρεμος η οχι?
δν ξερω ποιο ειναι το φυσιολογικο.μελετω τους ανθρωπους γυρω μου, ακουω τις φιλες μ να νιωθουν ερωτα πχ με αγορια, κ εγω δν νιωθω τπτ. δν νιωθω ουτε τυψεις ουτε ενοχες, ουτε συμπονοια, δν με νοιαζει κανεις.
τα μονα αισθηματα π εχω αυτη τη στιγμη ειναι σε περιπτωση που νιωσω απογοητευση, με τον εαυτο μ ομως μονο, δλδ ειναι σαν να αμυνομαι απο οποιονδηποτε κ οτιδηποτε. και μαλιστα νιωθω κ συμπαθεια, μεχρι εκει.
δν νιωθω οταν με παιρνει καποιος αγκαλια κ με χαιδευει, ουτε οταν μ λεει οτι με σκεφτεται κ μαγαπαει.
οταν με φιλανε στο στομα εκνευριζομαι.............νιωθω πως εχω πανω μου βδελλα.
γενικα δν ειχα κ πολλυ υφεση στα φιλια, αλλα δν ειχα κ προβλημα με αυτα, ιδιως με αντρες που γουσταρα. τωρα κ με αυτο εχω προβλ γτ οσο καλος κ να ναι ο αλλος δν γουσταρω!!!!!!! εχω το αισθημα εκεινο, σαν να μην υπαρχω να μαι διαφανη και περπαταω μονη μ στον δρομο, κ οτι ολοι ειναι για μενα κ ειμαι για κεινους οσο ειμαι για καποιον περαστικο στο διπλα πεζοδρομιο. οποτε λοιπον μετα ερχεται το αισθημα της αδιαφοριας.
τα μονα εντονα συναισθηματα που εχω ειναι για τον εαυτο μου, σε περιπτωσεις που οπως ειπα, θελω να αμυνθω οταν καποιος μ μιλαει ασχημα, η μ την λεει η θελει καυγα. τοτε νιωθω πολυ ανωτερη τους κ τα βαζω με οποιονδηποτε! νιωθω πραγματικα πολυ ανωτερη απο πολλους, ουτε αυτο ξερω αν ειναι φυσιολογικο
Ίσως όλοι να είναι ένα απ τα ίδια που έχεις συνηθήσει, γι αυτό νοιώθεις έτσι.
Ίσως στο βάθος να ψάχνεις για κάτι διαφορετικό, που θα σου κινήσει το αίσθημα.
Άρα το πρόβλημα σου δεν είναι στον ερωτικό τομέα, όπου εκεί έχεις τη δύναμη να επιλέγεις.