Όχι, δε χρειάζεται μόνο αγάπη και αυτοπεποίθηση. Η παχυσαρκία/ ή και απλά το να είναι κάποιος υπέρβαρος έχει πολλούς περισσότερους παράγοντες μέσα του που χρήζουν εξέτασης και τέτοια κάπως υπεραπλουστευμένα δεν ισχύουν. Για παράδειγμα, δεν εξετάζονται περιβαλλοντικοί παράγοντες, οικονομικοί, πολιτισμικοί, βιολογικοί, γενετικοί και επίκτητοι. Η επίδραση της ψυχολογίας στο βάρος είναι μόνο ένας από τους παράγοντες προς εξέταση.
Αν σου έλεγα πχ πως έχει σχέση και με τη λειτουργία των D2 υποδοχέων στο σύστημα των πολυπληθών χημικών διεργασιών στον ανθρώπινο εγκέφαλο, τι θα έλεγες? Έχουν βρεθεί τέτοιες συσχετίσεις από μελέτες της λειτουργίας του ανθρώπινου εγκεφάλου. Έχει μελετηθεί η εξαρτητική φύση του φαγητού, βρέθηκαν αποτελέσματα συσχέτισης ανάμεσα σε φαγητό και ναρκωτικά πχ. Το φαγητό εξετάζεται και σε τέτοια βάση, η λήψη του να έχει να κάνει και με μεγαλύτερη ευαισθησία σε συμπεριφορές σχετιζόμενες με την άμεση "επιβράβευση", άρα ο εγκέφαλος κρύβει μέσα του πιθανότατα και το μυστικό για την παχυσαρκία (όπως και τόσα άλλα)...
Άλλη πλευρά που εξετάζεται επίσης : decision-making deficits and overeating. Πώς ελλείψεις σε τέτοιες διαδικασίες, επιλογές και αποφάσεις, επηρεάζουν τη σχέση με το φαγητό. Περιβάλλον, στρεσογόνοι παράγοντες, εσωτερικοί και εξωτερικοί, μοντέλα ζωής που έχουν να κάνουν με το σύγχρονο τρόπο μείωσης της κινητικότητας, της φυσικής δραστηριότητας του σημερινού ανθρώπου σε δυτικές κοινωνίες, το ότι το φαγητό στη σύγχρονη πραγματικότητα διαφημίζεται και προωθείται σαν άλλο ένα προιόν όπως οποιοδήποτε άλλο (άρα χρησιμοποιούνται και γι αυτά τα προιόντα τα ίδια μάρκετινγκ κόλπα για να γίνεται επιθυμητό, θελκτικό και "απαραίτητο" ακόμη κι αν πρόκειται πχ για γαριδάκια) ,η βιομηχανία της μόδας και της ομορφιάς που σπονσοράρει ηθικά την τελειότητα και επηρεάζει την άποψη για το σχήμα του σώματος, η υπερκατανάλωση "παυσίπονων" που παίρνει διάφορες μορφές, είτε το φαγητό ως παυσίπονο, είτε ένα αμάξι, είτε ένα ρούχο είτε ένα πακέτο τσιπς, το διαρκές σπρώξιμο προς την αιώνια νεότητα, η μεγάλη γκάμα επιλογών πια λόγω της βιομηχανοποίησης της τροφής σε ανθυγιεινές όμως επεξεργαστικές της μεθόδους, δεν τρώμε σχεδόν ποτέ τίποτε στην "ωμή", φυσική του διάσταση, το 90% των τροφίμων είναι επεξεργασμένα, ποτισμένα με συντηρητικά και χημικά, αντιβιωτικούς παράγοντες και κονσερβαρισμένο γιατί έχουμε απομακρυνθεί από την πηγή της παραγωγής του, κλπ κλπ
Πάει πολύ παραπέρα από το "αγάπη και αυτοπεποίθηση" λοιπόν. Κατά την ταπεινή μου άποψη και ελπίζω να μη σε κούρασα.:)