HELP ME OUT

Quote:

---

Originally Posted by insect

Ξέρεις όμως συνήθως συμβαίνει το άλλο. Πρώτα γνωρίζουμε έναν άνθρωπο και μετά βλέπουμε αν θέλουμε να του κάνουμε παρέα, πόσο μας ενδιαφέρει κτλ. αν και μερικοί είναι τόσο επιφανειακοί που δεν δυσκολεύονται να κάνουν το πρώτο βήμα.

---

Νομίζω ότι τα έχεις παρεξηγήσει κάποια πράγματα. Γιατί πρέπει να είναι κάποιος επιφανειακός για να κάνει το πρώτο βήμα? Δηλαδή όποιος είναι κοινωνικός και του αρέσει να γνωρίζει κόσμο είναι επιφανειακός?
Προσωπικά, βρίσκομαι στην άλλη πλευρά. Θεωρώ ότι είναι πολύ εύκολο να γνωρίσεις κόσμο και να κάνεις φίλους, φτάνει να σου αρέσει και να σ' ενδιαφέρει κάτι τέτοιο.
Οι πιο πολλοί άνθρωποι χαίρονται και κολακεύονται όταν ενδιαφέρεσαι γι' αυτούς. Είμαι από τους ανθρώπους που θα προτείνω πολύ εύκολα σε κάποιο άτομο που γνώρισα και μου φάνηκε ενδιαφέρον να ξαναβρεθούμε και θα το επιδιώξω. Είναι ελάχιστα τα άτομα που δεν ανταποκρίνονται, συνήθως η συμπάθεια είναι αμοιβαία.
Αυτό που χρειάζεται κατά τη γνώμη μου είναι βεβαίως, να βρισκόμαστε σε μέρη που μπορούμε να συναντήσουμε ανθρώπους και να είμαστε ανοιχτοί στο να γνωρίζουμε άλλους.
Και πολύ σημαντικό είναι να μην έχουμε ανεδαφικές προσδοκίες από τους άλλους. Μια σωστή και βαθιά φιλία θέλει χρόνο και ελευθερία για ν' αναπτυχθεί. Δεν εκβιάζεται.

Σε μένα δεν συμβαίνει αυτό. Νιώθω πως οι άνθρωποι με αποφεύγουν κυρίως όταν δείχνω ενδιαφέρον να επικοινωνίσω και δεν είναι η ιδέα μου. Δεν ξέρω τι φταίει ειλικρινά καμιά ώρα πάντως κάτι κακό θα συμβεί.

Quote:

---

Originally Posted by insect

Σε μένα δεν συμβαίνει αυτό. Νιώθω πως οι άνθρωποι με αποφεύγουν κυρίως όταν δείχνω ενδιαφέρον να επικοινωνίσω και δεν είναι η ιδέα μου. Δεν ξέρω τι φταίει ειλικρινά καμιά ώρα πάντως κάτι κακό θα συμβεί.

---

Μήπως γίνεσαι πιεστικός? Μήπως τελικά πλησιάζεις ανθρώπους που δεν έχετε και πολλά κοινά ή που δεν έδειξαν και οι ίδιοι ενδιαφέρον?

Καθόλου πιεστικός. Κάνω ένα βήμα αλλά δεν παίρνω κάτι πίσω. Είμαι πολύ ήσυχος άνθρωπος συνήθως. κάτι το οποίο παλαιότερα έδινε πολύ θάρρος στους άλλους εως ότου βγήκαν τα νεύρα από μέσα μου και τους έδιωξα όλους. Συνήθως δεν με πειράζει που είμαι μόνος αλλά ώρες ώρες τρώω κάτι φλασιές και με πιάνει μια απογοήτευση. Ακόμα και εδω μέσα ρε συ που έχω γράψει τόσα και τόσα δεν υπήρξε κανένα ουσιαστικό ενδιαφέρον. Ξέρεις όμως πως είναι, λένε όλοι είσαι καλός άνθρωπος και εννοούν ότι είσαι μαλάκας. Να έχεις να δίνεις και να είναι μαζί σου οι άνθρωποι γιαυτον τον λόγο και όταν θα χρειαστείς εσύ κάτι να πάρεις τα @@.
Έχω προσέξει ακόμα ότι μερικές φορές κολλάει το μυαλό να μια instant καθυστέρηση. Έχω την εντυπωση πως όλες αυτές οι ψυχικές αρρρώστιες είανι μια μορφή εγκεφαλικής βλάβης. Αν ζοριστεί και πονέσει η χτυπήσει πολύ το άτιμο θα πάθει τη ζημιά...

Quote:

---

Originally Posted by insect

Ξέρεις όμως πως είναι, λένε όλοι είσαι καλός άνθρωπος και εννοούν ότι είσαι μαλάκας. Να έχεις να δίνεις και να είναι μαζί σου οι άνθρωποι γιαυτον τον λόγο και όταν θα χρειαστείς εσύ κάτι να πάρεις τα @@.

---

Δεν το πιστεύω αυτό. Όχι πως δεν έχω γνωρίσει τέτοιους ανθρώπους, αλλά ήταν ελάχιστοι σε σχέση με τους υπόλοιπους. Αυτοί δηλαδή, που μόνο παίρνανε χωρίς να προσφέρουν τίποτα.
Εξαρτάται όμως και τι περιμένουμε από τους άλλους. Κανείς δεν μπορεί να καλύψει όλες μας τις ανάγκες. Γι' αυτό είναι καλό να έχουμε αρκετούς φίλους και γνωστούς. Έτσι δεν βαριόμαστε κιόλας.
Να σου πω την ειλικρινή μου άποψη? Όταν ακούω ανθρώπους να παραπονιούνται ότι οι άλλοι είναι κακοί, τους έχουν προδώσει, τους έχουν εκμεταλλευτεί, κανένας δεν τους κατάλαβε ποτέ, εγώ πλέον φεύγω μακριά. Ξέρεις τι διαπίστωσα με τα χρόνια? Ήταν πάντα αυτοί οι άνθρωποι που μου φέρθηκαν πιο σκάρτα απ' όλους.

Κοίτα όμως μια μέρα μη βρεθείς και εσύ στην ίδια θέση και ακούσεις από άλλους να σε λένε σκάρτη επειδή βρήκες στο δρόμο σου την απόρριψη. Γκέγκε?

Δεν είπα πάντως ότι όλοι είναι σκάρτοι, ούτε ότι όλοι είναι κακοί. Δε νομίζω να είπα κάτι τέτοιο, αν είπα βρεστο και διόρθωσε με. Αυτό που είπα είναι πως εγώ τρώω μοναξιά στη ζωή μου και δεν τραβάω κόσμο επάνω μου. Οτι έχω γνωρίσει και σκάρτους ναι αλλά όχι ότι όλοι είναι σκάρτοι.

Όσοι έχουν περάσει από κάποια ψυχική ασθένεια σαν την ψύχωση έχουν ένα κοινό. Είναι οι άνθρωποι που η κοινωνία τους απομονώνει, είτε λόγω δικής τους αδυναμίας είτε λόγω του πως λειτουργούν τα πράγματα σε μια κοινωνία, το αποτέλεσμα δεν αλλάζει.

Sk@t@, βασικά δεν είμαι και εντελώς αποκομένος από τον υπόλοιπο κόσμο αλλά με έχει επηρεάσει το γεγονός ότι ενώ είναι τόσο εύκολο να κάνεις φίλους σήμερα μέσω πχ facebook η internet γενικα, εγω δεν κάνω. Δεν το χω ..είναι στο DNA μου η μοναξιά.

Ακόμα το άλλο που έχω παρατηρήσει είναι ότι κάποιες φορές δεν συντονίζομαι σε συζήτηση όταν αυτή γίνεται από πολλά άτομα. Αυτό σε τι ωφείλεται ξέρει κανείς?

αν και δε καθησα να διαβασω ολο το θεμα απ'την αρχη, απαντω εδω επειδη συμπασχω. πιστευω πως οταν δεν ανηκεις καπου και δεν εχεις κοινα με τους αλλους, τοτε ειναι δυσκολο να σε δεχτουν και να σε εμπιστευτουν. αν προσπαθησεις να ξεκινησεις απ'το μηδεν, με το που δουν οι αλλοι κατι που δε τους αρεσει, και δειχνει οτι εισαι ας πουμε διαφορετικος, τοτε σε κανουν περα. οπως ελεγε και η whitecandle προσφατα ειναι το στιγμα, που δειχνει οτι εχεις κατι και ξεχωριζεις, και σε φοβουνται. εγω δε το εχω μονο εξω αυτο, αλλα κι εδω στο φορουμ βλεπεις πως πολλα μελοι μου κανουν επιθεση, σχολιαζουν αρνητικα, κουτσομπολευουν λες και με ξερουν προσωπικα ή θα με δουν ποτε τους. αλλα τους απανταω κι εγω επιθετικα και γενικα επικρατει αυτο το κλιμα, το οποιο με αναγκαζει να βρισκομαι στη τσιτα συνεχως και τελικα με κανει να παραμενω μονος. κι απ'αυτο δυσκολευομαι και να εμπιστευτω τους ανθρωπους, αφου δε ξερεις τελικα ποτε θα στη φερουν...

Quote:

---

Originally Posted by insect

Κοίτα όμως μια μέρα μη βρεθείς και εσύ στην ίδια θέση και ακούσεις από άλλους να σε λένε σκάρτη επειδή βρήκες στο δρόμο σου την απόρριψη. Γκέγκε?

---

Σίγουρα κάποιοι μ' έχουν απορρίψει, όπως αρκετούς έχω απορρίψει κι εγώ. Δεν θα το πάρω και τόσο βαριά. Δεν ταιριάζουμε όλοι με όλους.
Αν φτάσουν να με απορρίπτουν όλοι ή να τους απορρίπτω εγώ όλους, τότε κάτι δεν θα πάει καλά με μένα. Και θα ψάξω να το βρω και να το διορθώσω. Πάντα έτσι έκανα στη ζωή μου. Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν πράγματα που δεν διορθώνονται ή έστω δεν βελτιώνονται στη συμπεριφορά και τον χαρακτήρα μας, αφού εντοπίσουμε ότι αυτά μας δημιουργούν προβλήματα. Αρκεί να το θέλουμε.

συμφωνω σε ολα οσα εγραψε η μαριαν.

συμφωνω με ολα οσα εγραψε ο ινσεκτ!

Ρε παιδιά άνθρωπος σαν εσάς είμαι κι εγώ. Έχω χαρεί, έχω κλάψει, έχω επιτεύγματα και ικανοποιήσεις , όπως και απορρίψεις/ αποτυχίες στη ζωή, δεν είμαι δηλαδή τόσο χαμένος στο διάστημα. Από τότε βασικά που έπεσα με τα μούτρα στο ιντερνετ κατρακίλυσα πολύ μου μετέδωσαν την αρνητικότητα τους και άλλοι και κάπου τα μπέρδεψα κι εγώ. Ξέρετε όμως μου τη βιδώνει άνθρωποι που έρχονται με μυξοκλάματα και απίστευτες πίκρες στη ζωή τους να δίνουν μετά συμβουλές και να το παίζουν εκείνοι οι ανώτεροι αντί ας πούμε να αγκαλιάσουν τους συνανθρώπους τους. Εγώ πιστεύω είμαι από αυτούς που έχουν κρίνει περισσότερο τον εαυτό τους και λιγότερο άλλους που γράφουν εδώ από οποιοδήποτε άλλο και αντί να με καλέσει κάποιος η κάποια που έχει την ίδια ανάγκη για παρέα να βγω έξω μαζί για καφέ πχ διαβάζω μια έντονη κριτική αναλόγως και την κατηγορία του καθενός. Υπάρχει δηλαδή κάτι σαν μια συμφωνημένη συμπεριφορά απέναντι στον άλλο ανάλογα το "πρόβλημα" του. Εκτός κι αν αυτό είναι ιδέα μου εξαιτίας του χαρακτήρα μου. Δεν νομίζω όμως γιατί διαφορετικά δεν είχα καν τη δύναμη να υπερασπιστώ τον εαυτό μου. Θα ήμουν αποροφημένος στις σκέψεις μου και χωρίς καμία διάθεση προσπάθειας για να ζήσω.
Στην τελική εγώ φταίω που κάθομαι και εκθέτω έτσι τον εαυτό μου. Σκατά στα μυαλά μου, Να μου τόσο ηλίθιος είμαι και γω σαν άλλους απο εσάς που δεν μπορούν να κρατήσουν καμία άμυνα όπως το επιβάλουν οι καταστάσεις. Αρρώστιες μούφες, καταλαβαίνω τι σκατά είμαι αλλά δεν μπορώ να το αλλάξω. Το καταλαβαίνεις αυτό που σου λέω? Η βασικά μου κάνανε βουντού, αυτό φταίει ;)
ΡΒλέπω κιόλας πως . το πρόβλημα είναι γενικό, η Ελληνική κοινωνία είναι σε δυσάρεστη κατάσταση (πάσχει σαν άρρωστη) και όποιος πει ότι δεν είμαστε μια μάζα διεφθαρμένων και υποκριτικών ανθρώπων που μας αρέσει ο εύκολος πλούτος μάλον ζεί σε άλλη χώρα η δεν τον συμφέρει να το πει.

maria_m, δεν τους απορρίπτω όλους (και βασικά δεν έχω και τις πολλές προτάσεις να απορρίψω..). η συμπεριφορά μου έχει αλλάξει προς το χειρότερο εξαιτίας της ζωής που ζω τα τελευταία χρόνια, δηλαδή έχοντας αυτό το αίσθημα του δεν ανήκω πουθενά. Πως αλλιώς να στο πω. Νιώθω σαν να είμαι στην απέξω από το πανηγύρι. Μου ρχεται ώρες ώρες να κάνω κακό στον εαυτό μου γιατί δεν είμαι αυτός που ήμουν παλαιότερα. Είχα αξιοπρέπεια η τουλάχιστον ένιωθα πως είχα αξιοπρέπεια. Καταλαβαίνεις?