Δεν είπα ότι γράφεις γι\'αυτό, μην ανυσηχείς έχω καταλάβει καλά γιατί γράφεις. και σου προτείνω παρακάτω πώς να την βοηθήσεις.Quote:
Originally posted by husband
Φίλη perp και όσοι λοιποί έχετε καταφέρει να διαβάσετε μέχρι εδώ και να μην ζαλιστείτε από τα όσα γράφω με τόσο ακαθόριστο τρόπο......ορμόμενος από το τελευταίο posting ξεκαθαρίζω σαφώς και ρητώς ότι δεν γράφω εδώ γιατί έχω πληγωθεί. Γράφω εδώ γιατί ψάχω για ΤΡΟΠΟΥΣ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΩ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΟΥ
Το έχω σκεφτεί και το έχω απορρίψει για δύο λόγουςQuote:
Originally posted by perpatontas..
husband....έχεις σκεφτεί να πάτε μαζί σε ειδικό; Πώς σου ακούγεται αυτό;
1) είναι αδύνατο να διώξω από την ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ μου το μόνο στήριγμα που έχει. Δεν έχω δικαίωμα να φανώ αδύναμος. ΟΧΙ τώρα. (νομίζω το έχω ξαναγράψει???)
--->Καταρχάς δεν μου λες τι άποψη έχει εκείνη γιαυτό αλλά υποθέτω δεν το έχετε συζητήσει εφόσον το απορρίπτεις εσύ. Θα μπορούσε να μην ήθελε εκείνη όποτε θα ήταν δύσκολο. Γιατί πιστεύεις ότι θα χάσει το στήριγμά της; Θα φανείς αδύναμος; Θα κλάψεις ενδεχομένως; Κοίτα να δεις διαφορά, εγώ πως το ακούω αυτό. Το να πας μαζί της για ένα πρόβλημα που την απασχολεί αυτομάτως την στηρίζεις της δείχνεις ότι θέλεις να το ΛΥΣΕΤΕ. Ακόμη και να λυγίσεις ίσως έτσι να δει κιεκείνη ότι δεν μπορείς να της δώσεις την λύση και δεν πρέπει.
2) Νιώθω normal όσο normal μπορεί να νιώθει κάποιος που αν δεν τον δει και κανένας γιατρός δεν μπορεί ποτέ να ξέρει. --->Φυσικά είσαι \"νορμάλ\" αλλά υπάρχει ένα θέμα στην οικογένεια που σας ταλαιπωρεί. Ο λόγος που λέω πως πρέπει να το αντιμετωπίσετε ταυτόχρονα είναι διότι δεν πιστεύω πως είναι προσωπικό της θέμα και ξέρεις γιατί; γιατί σου πετάει ευθύνες για κάτι.
Και όμως δεν είναι αυτό. ο ΑΓΓΕΛΟΣ μας γιατί πραγματικά ΑΓΓΕΛΟΣ είναι και ο ερχομός του την βοήθησε και το ξεπέρασε. Και ζήσαμε αγαπημένα και ωραία. Και χαρήκαμε και βγήκαμε από εκείνη τη μπόρα. Ναι πιστεύω ότι μέσα της το έχει ξεπεράσει στο βαθμό που ένα τέτοιο γεγονός ξεπερνιέται. Αλλά δεν είναι αυτό η αιτία της κατάθλιψής της.Quote:
Originally posted by perpatontas..
Το θέμα που την ενοχλεί είναι σαφώς αυτό το πολύ άσχημο που ανέφερες.
Μόλις σήμερα συζητούσαμε πώς ειδικότερα αν δεν είναι και επιλογή της γυναίκας τότε πονάει περισσότερο
και έχω και συγγενικό μου πρόσωπο που πέρασε ακριβώς το ίδιο (την ανάγκασαν) και εκείνη δεν κατάφερε να
κάνει και παιδιά όποτε δεν το έχει αποβάλλει πότε.
Είναι κομμάτι ΜΑΥΡΟ τι να λέμε...πιστεύω ότι χρειάζεστε και οι δύο στήριξη από κάποιον τρίτο ειδικό...
--->ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΙΤΙΑ; εάν το ξέρεις τότε έχεις λύσει το μισό γιατί θα βρείτε πώς να το αντιμετωπίσει.
Θα το δεχόμουν αλλά όταν μία γυναίκα σου λέει θέλω να χωρίσουμε κλαίγοντας (και το πιστεύει) και την ίδια μέρα κάνει τον έρωτα της ζωής της μαζί σου έ τότε κάτι άλλο παίζει.Quote:
Originally posted by perpatontas..
Όλα τα άλλα είναι συνέπειες αυτού του θέματος και η σεξουαλική απομάκρυνση και όλα
--->Ναι αυτό που περιγράφεις δείχνει ότι μπορεί να είναι και δικό της θέμα καθαρά, ειδάλλως δεν θα σε αγαπούσε πια.
Πάνω από ένα χρόνο το κλάμα της ΑΓΑΠΗΜΕΝΗΣ μου προέρχεται από το ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει κανονικά.
--->Γιατί δεν μπορεί να λειτουργήσει σωστά; Πριν ήταν καλά; Τι μεσολάβησε; Θα μπορούσε να είναι και κάποιο άλυτο παλιό γεγονός που κάνει την εμφάνιση του τώρα και την αποδυναμώνει.
Και επειδή χαπακώνεται δεν μπορεί να κάνει ένα μωράκι που το θέλουμε ( η ίδια το θέλει αφάνταστα και προσπαθεί να κάνει ότι μπορεί αλλα φως δεν βλέπει). Και επειδή δεν βλέπει ΚΑΜΙΑ βελτίωση δεν έχει ελπίδα. Και επειδή εγώ (ο μοναδικός άνθρωπος στον οποίο στηρίζεται) δεν της δίνω την λύση απογοητεύεται περισσότερο. Και συνεχίζει να χαπακώνεται και να περιμένει. Ε βαρέθηκε να περιμένει. Περνάει από το μυαλό της και μου λέει κλαίγοντας \" είμαι άχρηστη, δεν μπορώ να κάνω ένα παιδάκι, δεν μπορώ να φροντίσω τον ΑΓΓΓΕΛΟ μας, δεν μπορώ να νιώσω τίποτα. Θέλω να πεθάνω. Αφήστε με ήσυχη να πεθάνω. Δεν αντέχω άλλο να πονάω και να μην ζώ. Δέν είναι ζωή αυτό.\" Πάω να την κρατήσω και με διώχνει έξω από το δωμάτιο. Πάω να της μιλήσω και μου λέει \"σώπα δεν αντέχω θέλω να τελειώνει αυτό θέλω το παιδί μου να μη με βλέπει άλλο έτσι και αφού έτσι είμαι θέλω να πεθάνω\". Σωπαίνω και μου λέει \"φύγε δεν μπορώ να σε βλέπω να μην κάνεις τίποτα και να μου λές ότι με αγαπάς. Αν με αγαπάς βρες μια λύση. Δεν είναι αγάπη αυτό. Να το βράσω, πρώτα με ξέζούμισες και τώρα μου λες ότι με αγαπάς. ΦΥΓΕ\"
Και κάποια στιγμή ηρεμεί και μου λέει \"σε χρειάζομαι, σε έχω ανάγκη, σε αγαπώ, λυπάμαι που σε στεναχωρώ αλλά δεν είμαι καλά. ΠΟΝΑΩ\"
---->Όλα τα παραπάνω που αναφέρεις είναι γυρίζουμε γύρω από το πρόβλημα αλλά δεν στοχεύουμε.... τι την ενοχλεί θα βρει με την ψυχοθεραπεία, μπορεί να μην είναι η έκτρωση σαφώς δεν μπορώ να ξέρω 100%, μπορεί να είναι κάτι άλλο δικό της. Μία άλλη άποψη θα ήταν να πας μόνος σου σε ειδικό και να ψάξεις μαζί του το τι μπορείς να κάνεις, λέγοντας του ότι είπες σε εμάς. Πώς σου ακούγεται αυτό; Μπορείς να πας και στον ίδιο γιατρό και να σου πει αν πρέπει να σας δει και τους 2 μαζί ή αν είναι θέμα δικό της.
[/quote]
