"Μεγαλειώδες" για εμένα είναι κάτι πολύ εκτός του εαυτού μας, που δεν αντιλαμβανόμαστε αυτόματα παρά μόνο επιφανειακά. Πχ στους πρωτόγονους ο ήλιος, που τον θεοποιούσαν (ανεξήγητο γιατί ανεβοκατέβαινε στον ουρανό). "Μεγαλειώδες" ήταν ότι οι λευκοί είχαν ξύλα που έφτυναν φωτιά, για τους Ινδιάνους (δεν τα θεοποιούσαν, τα φοβόντουσαν). Γενικά ό,τι απομυθοποιείς συνήθως παύει να είναι "μεγαλειώδες". Τα εισαγωγικά τα βάζω γιατί δεν συμφωνώ με την συγκεκριμένη λέξη εδώ, η λέξη μεγαλειώδης έχει θετικούς συνειρμούς, ενώ το δέος όχι απαραίτητα.Quote:
Originally Posted by ALIA
Οτιδήποτε δεν καταλαβαίνει κανείς, αποτελεί μια δύναμη που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει ή να χειριστεί, δεν συμφωνείς? Και όταν λέω "καταλαβαίνει", εννοώ ενστικτωδώς, με βάση τον εαυτό μας (γιατί πάντα με τον εαυτό μας συγκρίνουμε αυτόματα, και με τα βιώματά μας). Δεν βρίσκω παράλογο το δέος που ανέφερε η broken.
Στο τέλος, αυτό που μαγνητίζει είναι το σοκ του πώς κάποιοι άνθρωποι, ίδιο είδος με εμάς, ξεφεύγουν τόσο πολύ από εμάς. Γιατί ο Dahmer πχ ήταν έτσι, και όχι εγώ ή εσύ. Τι γίνεται μέσα στο μυαλό του - προφανώς κάτι τελείως διαφορετικό από ό,τι στο δικό μας. Ίσως κατά βάθος είναι κάποια βαθειά επιθυμία να διαπιστώσουμε ότι δεν υπάρχουν μυθολογικά τέρατα, ότι όλο αυτό είναι εξηγήσιμο κάπως. Ίσως απλά κάποιοι άνθρωποι έχουν την επιθυμία να "σκαλίζουν" το μυαλό των άλλων και να τους διαβάζουν, και φυσικά ένα τόσο περίεργο μυαλό προξενεί περισσότερο ενδιαφέρον γιατί είναι μια πρόκληση... δύσκολη. Το περίεργο ξέρεις ποιο είναι? Προσωπικά με πονάνε αυτοί οι άνθρωποι. Σε κάποιο επίπεδο τους λυπάμαι που είναι έτσι και έγιναν έτσι. Ίσως είναι απλά μια προσπάθεια να τους καταλάβω, και όχι απλά να καταλάβω το φαινόμενο. Αυτό φυσικά και δεν συνεπάγεται ούτε ότι εγκρίνω ή θαυμάζω τις πράξεις, ούτε ότι θα τους ήθελα στο απυρόβλητο, ούτε τίποτα από όλα αυτά. Θυμάμαι κάποιον κατά συρροή δολοφόνο/βιαστή πριν πολλά χρόνια στις ΗΠΑ, ο οποίος ζήτησε από το δικαστήριο την θανατική ποινή ο ίδιος, γιατί "αν με αφήσετε, θα το ξανακάνω" (την έλαβε). Το να πούμε να ένα τέρας είναι το μόνο εύκολο. Το γιατί αυτός ο άνθρωπος, που συνειδητοποιούσε ότι είχε γίνει τέρας, δεν μπορούσε να σταματήσει αν και ήθελε, εκεί είναι το περίεργο. Στην τελική, το δέος δεν νομίζω ότι αφορά την όποια φρικιαστική πράξη καθ' αυτή, αλλά περισσότερο την πολυπλοκότητα του μυαλού που μπορεί να "δημιουργήσει" κάτι τόσο φρικιαστικό...
Σε ευχαριστώ πολύ για το άρθρο.
