χαχαχαχαχαχαχα!
ψηνομαι να ακουσω και οτι τον απηγαγαν εξωγηινοι και τον αφησαν εγκυο στον επομενο προεδρο της αμερικης!
Printable View
παντως δε μπορειτε να πειτε....σας εχω ποικιλια. μαρκελα....εχεις δικιο. με ξαναπηρε να μου ζητησει συγγνωμη που φωναζε και ελεγε ολα τα παραπανω, με καλεσε σπιτι αποψε για να "περασουμε καλα" και με το που του ειπα οτι εγω μετα θα ξαναγυρισω σπιτι μου, παιρνω τη μνημειωδη απαντηση: "δεν θα μπορεις να ξαναφυγεις το πρωι, και φοβαμαι πως ουτε εγω οποτε καλυτερα να το αφησουμε, ισως να πιναμε πρωτα ενα καφε και ισως το πηγαιναμε αργα αργα, γιατι εγω δεν μπορω να μαστε μαζι τωρα, ενω εσυ εισαι ετοιμη να ξαναγυρισεις" οπου εκει τον διακοπτω: "δεν μπορω να ξαναγυρισω καλε μου, θα απαιτουσε πολλη προσπαθεια απο σενα κατι τετοιο, νιωθω πληγωμενη, προδομενη, φοβισμενη". μενει καγκελο ελαφρως και του περναει και η σεξουαλικη διαθεση και ολα! παρτον κατω! παω να κλεισω βιαστικα το τηλεφωνο και μου λεει: "εγω παντως θελω να πιουμε ενα καφε", "καλα οταν ειναι παρε με και αν ειμαι ελευθερη απο δουλειες παμε"
"οχι...εννοω αυριο ετσι να τα λεγαμε λιγο". το αφησα εκκρεμες και εκλεισα με μια θριαμβικη καληνυχτα.
Εγώ βλέπω απέραντο εγωισμό, μεγάλη ανασφάλεια και ανωριμότητα.
Μήπως είσαι πιο δυναμική, ώριμη, έξυπνη και, και, και ... από αυτόν και δεν το αντέχει?
Μήπως η απόσταση κάλυπτε πολλές από τις αδυναμίες του και ωραιοποιούσε τα πράγματα?
Λέω εγώ τώρα...
λιγοτερο μουρλή είμαι σίγουρα!
δεν θελω να τον μειωσω, ουτε ανωριμο να τον πω παρα το οτι το θελω πολυ και θα με εκτονωνε. αυτο που αντιλαμβανομαι εγω ειναι οτι υπαρχει ενα τερααααστιο κουβαρι παρεξηγησεων, λαθος πληροφοριων και λαθος εντυπώσεων, τα οποια δημιουργησαν αλυσιδωτες αντιδρασεις και σε κεινον τουλαχιστον πυροδοτησαν μια απιστευτη ζηλια και μια απιστευτη παρανοια.
εφτασε στο σημειο να με ρωταει πώς θα μου φαινοταν αν πηγαινε με αλλη, και γιατι να ζηλεψω? μηπως νιωθω τιποτα για κεινον? και 5 λεπτα αργοτερα ελεγε "ισως αν πηγαιναμε για ενα καφε και ενα ποτο και βημα βημα ερχονταν ολα". οπως καταλαβαινεις ειναι σε απολυτη συγχυση και το μονο που θα τον σωσει ειναι να σκεφτει αυτα που του εξηγησα χθες περι της εκδρομης μου, περι αλλων γκομενων, περι σοκ, υστεριας κλπ κλπ.
Καλημέρα Μελίνα,
Όχι μόνο ποικιλία μας έχεις, αλλά κι οι εξελίξεις τρέχουν συνεχώς υπέρ σου.. κι ωστόσο
δεν παραβλέπεται και το γεγονός ότι παιδί μου το χειρίστηκες άψογα!
Αφού τον "έστειλες" με όσα του κατέβασες, τον έβγαλες κι απ' την ανασφάλειά του
για απονενοημένες από την μεριά σου κινήσεις. Τώρα βάρα!!!
Είσαι από πάνω, έχεις τον έλεγχο και το ζητούμενο είναι, ότι στην παρούσα φάση
η λογική υπερισχύει του συναισθήματος, κάτι που σημαίνει ότι
οι ενέργειές σου είναι αντικειμενικές και του δίνουν έμμεσα την πληροφορία,
ότι από δω και πέρα " θα περνώ και μόνη μου καλά!"
Μήπως ο τύπος αυτό δεν σου ζήταγε συνέχεια. Να προχωρήσεις.
Έτσι μια στο καρφί και μια στο πέταλο από δω και πέρα!
και η αισθηση που μου αφησε ειναι οτι φοβαται να με δει. γιαυτο κρυβεται στους γονεις του. γιαυτο φευγει απτο σπιτι μας και τρεχει στο πατρικο του. χθες πηγε σπιτι μετα απο 2-3 εβδομαδες και εφαγε ολο το βραδυ να μιλαει μαζι μου. ενας ανθρωπος που εχει αναγκη να μεινει μονος, απολαμβανει τη μοναξια του και τη γαληνη που του προσφερει. η επιπροσθετη πληροφορια που τον σοκαρε χθες ειναι οταν του ανακοινωσα οτι εγω δεν θα παρασυρομουν απο ενα κρεβατι για να ξαναπεσω στη λουμπα αλλα θα επρεπε να προσπαθησε πολυ για να γυρισω εγω στη σχεση και απ' ό,τι μου εχει δειξει ως τωρα δεν μπορει να με διεκδικησει ουτε στο ελαχιστο. εκει του ξυπνησε το κτηνος!
παγιδευτηκε μαρκελα μου. εκεινος ζητησε να προχωρησω και του το εδωσα. εκεινος εκανε τα αδυνατα δυνατα να με πεισει οτι τελειωσαμε, επισης του το εδωσα. στο κεφαλακι του ειχε σχηματισει την εικονα οτι εγω κοπανιεμαι (που κοπανιεμαι δηλαδη) και ειμαι ετοιμη να ξαναγυρισω στο τσακ! ελπιζω να κατεβηκε απτο συννεφακι του. πλεον ειμαι σχεδον σιγουρη για το τι νιωθει για μενα. αυτο που μενει να δω ειναι ποσο του βασταει να το αντιμετωπισει και να ξαναμπει στη διαδικασια διεκδικησης. νομιζω οτι του πατηθηκε λιγο το κουμπακι του εγωισμου "ΕΓΩ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΕ ΔΙΕΚΔΙΚΗΗΗΣΩΩΩΩ?" φωναζε χθες! αλλα παλι οταν ο αλλος εχει σφυριξει τοσο πολυ δεν ειναι προβλεψιμος. θα δειξει συντομα παντως. ετσι πιστευω.
φερεται τοσο ανισορροπα που δεν μπορω να πω τιποτα στα σιγουρα. ειναι απολυτα απροβλεπτος απτο ενα λεπτο στο αλλο. εγω δεν προκειται να αλλαξω τακτικη. θα παραμεινω ηρεμοΤΑΤΗ τρυφεροΤΑΤΗ και στυγνη. κατω να με πατησει δεν προκειται να σηκωσω τη φωνη μου. μακαρι να παρει να βρεθουμε σημερα για να το δει και live.
καλημέρα μελίνα!
γεια και από μένα..
Ρε συ, είναι πραγματικά σκέτη απογοήτευση όταν οι άνθρωποι συμπεριφέρονται κατά αυτόν τον τρόπο.
Δεν ξέρω πως είσαι μέσα σου, εδώ δείχνεις πάντως ότι βαστάς ακόμα ψυχολογικά..
δεν ξέρω όμως μέχρι πότε...:-(
Πάνε τρεις εβδομάδες και ο άνθρωπος σε έχει τρελλάνει στην κυριολεξία!
θέλεις να γυρίσει, έτσι?
και θα ξεχάσεις δηλαδή αυτά που πέρασες εξαιτίας του τόσες μέρες τώρα?
σου άξιζε κάτι τέτοιο?
όλες έχουμε βρεθεί σχεδόν σε αυτή την θέση και πάντα ελπίζουμε και δίνουμε στον άλλον περιθώρια να κάνει τα δικά του μέχρι να μας αδειάσει εντελώς.
Με τι κόστος όμως γίνεται αυτό?
Οκ, έχεις; το χιούμορ σου, οκ είσαι ώριμη. Μέσα σου πως είσαι?
εσύ θα του συμπεριφερόσουν κατά αυτόν τον τρόπο? θα τον πλήγωνες τόσο πολύ? θα του πρόδιδες την εμπιστοσύνη?
με ποιο δικαίωμα το κάνει αυτός?
Μόνο και μόνο λόγω της εργασίας του είναι απαγορευτικός ένας τέτοιος άντρας.
Εσύ όμως έδωσες ευκαιρία στη σχέση, το πάλεψες, τον αγάπησες.
Και αυτός τώρα πως συμπεριφέρεται...σαν κανα ανώριμο αντράκι.
εάν ήμουν στη θέση σου , θα χανόμουν από τη ζωή του.
Δε θα έδινα συνέχεια σε χαζοτηλέφωνα...ακου εκεί "να περάστε καλά"...γιατί τι είσαι εσύ?
Η γυναίκα για να ξεχαρμανιάζει ο ναυτικός?
Κάντον να σε χάσει, μπας και καταλάβει και ταρακουνηθεί...
Βάλε την ψυχική σου ηρεμία, κάνε πράγματα για να σταματήσει να σου μονοπωλεί τη σκέψη και σκέψου τι θες εσύ.
Να σε προστατεύσεις όσο μπορείς Μελίνα.
Δεν είναι καλά τα δείγματά του.
void μου, για μενα δεν υπαρχουν απαγορευτικα επαγγελματα. ασε που επαγγελματικα κινουμαι σε ενα χωρο που θα μπορουσε επισης να θεωρηθει "απαγορευτικός". φυσικα και δεν προκειται να ξεχασω οσα εγιναν. προσωρινα τα εχω βαλει στην ακρη για να δουμε αν μπορουμε να βρουμε την επικοινωνια που ειχαμε και αργοτερα σιγα σιγα θα τα λυσουμε αν τα λυσουμε. δεν υπηρξα ποτέ η γυναικα για να ξεχαρμανιαζει ο ναυτικος, και αν ηθελε να με δει ετσι χθες θα ημασταν μαζι, αλλα ηταν κατι που και εκεινος το απετρεψε τελικα (σχεδον ταυτοχρονα το μετανιωσαμε).
ο λογος που περιμενω να δω που θα καταληξει ειναι γιατι σε αυτον τον ανθρωπο βρηκα σχεδον ολα οσα εχω αναγκη σαν γυναικα και σαν ανθρωπος. εξαλλου τον αγαπησα και τον αγαπαω παρα πολυ και το εισεπραξα και απο κεινον. δεδομενης αυτης της αγαπης και του ειδους της σχεσης που ειχαμε με ολα οσα μοιραζομασταν και αντεξαμε, περιμενω να δω αν θα καταφερουμε να βρουμε τροπο να λυθουν ολα οσα εχουν δημιουργηθει μεταξυ μας απο λαθη και των δυο. αν τα λαθη ηταν μονο δικα του δεν θα το συνεχιζα. ή αν επροκειτο για εναν ανθρωπο που με ταλαιπωρουσε με οποιοδήποτε τροπο οσο ημασταν μαζι παλι δεν θα το συνεχιζα. και εννοειται πως θα το σταματησω αν δε βγαζουμε ακρη. αλλα μεχρι στιγμης ουτε μια κουβεντα απο κοντα δεν εχουμε κανει.
Εννοείται ότι δεν είσαι η γυναίκα να ξεχαρμανιάζει ο ναυτικός, το είπε σχηματικά για να τονωθεί ίσως και λίγο ο εγωϊσμός σου.
Σόρυ αν ακούστηκε άσχημα.
Κι εγώ θα το πάλευα αν ήμουν στη θέση σου, αλλά υπό άλλους όρους.
Η αδερφή μου είχε μια αντίστοιχη σχέση, όπως ακριβώς την περιγράφεις εσύ, τα ίδια λόγια χρησιμοποιούσε και τη βίωσα μαζί της όταν διαλύθηκε επειδή ο άλλος δεν μπορύσε να συνεχίσει. Της τα έπρηζε έτσι κι αυτός, έχει περάσει ένας χρόνος και ακόμα δεν μπορεί να ξεπεράσει την κατάσταση.
και δεν είναι καμια "γυναικούλα" με την έννοια του να στηρίζεται μόνο στη σχέση, έχει τη δουλειά της , τους στόχους της κλπ.
Παρολαυτά, η σχέση αυτή την άδειασε. Ακριβώς επειδή είχε βρει σε αυτόν όλα όσα είχε ανάγκη. Και μετά της τα πήρε πίσω.
Ελπίζω και εύχομαι να τα βρείτε γιατί κι εγώ ανήκω στην κατηγορία των αγαπούληδων και θέλω τους ανθρώπους ζευγαρωμένους :-)
Απλώς, γενικά φύλαγε τα νώτα σου...
Τέλος, για μένα , ως κόρη ναυτικού, το συγκεκριμένο επάγγελμα είναι απαγορευτικό τόσο για τη γυναίκα όσο και για τα παιδιά αν υπάρχουν.
Θέλει σίγουρα ορισμένα πράγματα να είναι λυμένα στη σχέση των συζύγων, θέλει αντοχή ειδικά από τη γυναίκα...αλλά πάντα υπάρχει μια "αναπηρία" λόγω πρακτικών συνθηκών...ειδικά όταν ο άλλος λείπει για αρκετό διαστημα.
μακάρι να σου εξελιχθεί όπως είναι καλύτερα για σένα, τα φιλιά μου :-)
νασαι καλα κοριτσι μου :) . ναι απο δυσκολιες εχει μπολικες η δουλεια. ευτυχως ο δικος μου δεν ταξιδευε εξωτερικο τουλαχιστον. αλλιως θαχα σαλταρει! μακαρι ελπιζω και γω να μπορεσουμε να βρουμε την ακρη τελικα. θαναι κριμα να την εχουμε βρει σε πολυ δυσκολοτερα και να τη χασουμε τωρα.
Τα παραπάνω είναι πολύ εύστοχα πιστεύω.. Θα αναγκαστώ να συμφωνήσω, μονο και μόνο γιατι ξέρω τι θα πει να βασανίζεσαι για κάτι που μπορεί κ να μην έχει ημερομηνία λήξης.. Μην τρελαθείς ρε κούκλα και "ακούγεσαι" και μια χαρα άτομο, ξηγημένο και άνετο!! Συμφωνώ όμω επίσης ότι σιιγά σιγά ξαναπαίρνεις τη μπάλα στο γηπεδο σου.. Σιγά σιγά θα φτάσεις στο σημέιο που θα απαιτήσεις και δεν θα συμβιβαστείς άλλο και πολύ θα ήθελε να μάθω την κατάληξη.. Που νομίζω ότι όλοι μας την ξέρουμε, εκτός από αυτον..
εγω εχω σκοπο να συνεχισω μεχρι να δω αν μπορουμε να ξαναγινουμε οπως ημασταν 1 μηνα πριν. ισως και καλυτερα. αν δω πως δεν γινεται εννοειται θα αποχωρησω.
μας πηρε, μας ειπε οτι τωρα τελειωσε τις δουλειές του και θα παρει το επομενο βαπορι για το πατρικο του.....δεν θα προλαβαινε οποτε "θα σε πειραζε να παμε την επομενη εβδομάδα? εξαλλου δευτερα θαμαι πισω".
το αποφευγει....
..προφανώς! Ξέρεις όμως ίσως θέλει και να το επεξεργαστεί για νάναι έτοιμος, να σ' αντιμετωπίσει Μελίνα μου! Τώρα είναι η ώρα να συντάξει τα λογίδρια που θα σου απευθύνει για να σε ρίξει! Υπομονή κοριτσάκι μου ως την Δευτέρα!
Είναι Καθαρά Δευτέρα!!! Θα επιστρέψει απ' το νησί ή θα κάτσει να πετάξει τον αετό?
Μελινακι καλα το πας, μονο σε ενα σημειο σε βρισκω λιγο λαθος, στο γεγονος οτι μαλλον του εχεις δωσει την εντυπωση ότι καθεσαι πανω απο το τηλεφωνο και μεσα στο σπιτι και περιμενεις ποτε θα σε παρει να σου πει να βρεθειτε. ΠΟυ ετσι ειναι δλδ. Κοινως σε χορευει. Και αυτο κανει τοσες μερες. Οκ του ξεκαθαρισες οτι δεν εισαι στο τσακ να ξαναγυρισεις, αλλα φαινεται οτι εισαι στο τσακ να ξανασυναντηθειτε.
Η συμβουλη μου θα ηταν να του πεις, οκ δε με πειραζει να μη βρεθουμε, γιατι σημερα μου ειχανε πει να βγουμε κατι φιλες μου, ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ! Αυτο θα επρεπε ισως να το ειχες κανει απο πριν, οταν σε εστησε. Μην του πεις για φιλους και γκομενους, απλα με φιλες, για να καταλαβει οτι δεν εχεις το τηλεφωνο σκουλαρικι και εισαι με τα γοβακια μες στο σπιτι ετοιμη να τρεξεις να τον συναντησεις..
δευτερα βραδυ ή τρίτη πρωι γυριζει. εμενα μου πε για τριτη. δεν εκρυψα οτι απογοητευτηκα. του ειπα ενα "καλο ταξιδι" και οκ. και αμα με παρει γραψε μου. αποφευγει για να μη λυγισει και παρασυρθει λες και ειμαι κανενας εχθρος. απελπιζομαι....
λιλιουμ...τωρα την εκαψα την ευκαιρια. ο,τι εγινε εγινε. δεν τον πιανω πουθενα. χθες μου ζητησε τα ρεστα που δεν προτεινα εγω να βρεθουμε, προχθες τα ιδια. σαν το εκκρεμες παει. η μονη διαφορα του τοσες μερες, ειναι οτι δε σηκωνει πια τη φωνη και αν τη σηκωσει τρωει τηλεφωνο στη μαπα και ξαναπαιρνει να ζητησει συγγνωμη και να συνεχισει την κουβεντα. ειναι πιο ηρεμος. τιποτα αλλο.
μελινα, απ' όσα διάβασα νομίζω πως καταρχήν ο φίλος σου έβγαλε την πίεση που συσσώρευε όλο αυτό το διάστημα της σχέσης σας. Δεν ήταν και λίγα όσα είχαν συμβεί και όλες οι δυσκολίες που ναι μεν έμοιαζε πως 'αντιμετωπίστηκαν', όμως πρόσθεταν ίσως ένα λιθαράκι στο δικό του φορτίο. Επίσης, νομίζω πως όλο αυτό που παρατηρείς τώρα, είναι μέρος της προσωπικότητας, του εαυτού του. Εσύ ζητάς πίσω τον άνθρωπο που έβλεπες μέχρι πριν από λίγο καιρό... όμως, αν η σχέση σας συνεχιστεί, χρειάζεται να γνωρίζεις πως και όλες αυτές οι συμπεριφορές που βγήκαν στην επιφάνεια αυτό το διάστημα είναι μέρος του δικού του συνόλου. Αυτό δεν στο λέω σε καμία περίπτωση για να σε 'προειδοποιήσω' ότι στο μέλλον τα πράγματα δεν θα είναι ευχάριστα, ή για να σου πω να τον αφήσεις να πάει στο καλό. Το πόσο πολύ εκφράζονται κάποιες πτυχές του εαυτού μας, πόσο συχνά και πότε, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Όμως υπάρχουν, κι αυτό δεν είναι κακό. Κανένας δεν είναι τέλειος, η ουσία είναι αν θέλουμε τη σχέση, πόσο καλή αυτή μπορεί να είναι και πόσο διατεθειμένα - ικανά είναι τα δύο μέλη του ζευγαριού να συνυπάρξουν. Κατά καιρούς, μπορεί το βάρος για τη διατήρηση μιας αρμονίας - ηρεμίας, να πέφτει περισσότερο στον έναν από τους δύο.
Αυτά λοιπόν που έγιναν, σας έδωσαν μια ευκαιρία να 'γνωριστείτε' πιο συνολικά. Αυτό το σύνολο, το θέλετε, το αντέχετε, το αντέχει η 'ζυγαριά' της σχέσης? Από τη δική σου πλευρά, νομίζω ότι η ουσία είναι να αποφασίσεις τι θέλεις και τι νιώθεις, να το εκφράσεις ξεκάθαρα και να φέρεσαι ανάλογα. Προσωπικά, πιστεύω πως το μόνο που μπορεί να φέρει (αν τον φέρει) ουσιαστικά κοντά μας έναν άνθρωπο σε τέτοιες συνθήκες, είναι η γνήσια έκφραση των επιθυμιών και των δυνατοτήτων μας, σε συνδυασμό με χρόνο, κατανόηση κι υπομονή. Οι κάθε είδους 'στρατηγικές κινήσεις', οι συζητήσεις περί 'εγωισμού κι αξιοπρέπειας' και η υπερανάλυση κάθε κίνησης δεν βοηθούν. Αφενός φθείρουν, αφετέρου παρότι μπορεί να έχουν αποτέλεσμα, είναι προσωρινό και εύθραυστο. Οπότε θα έλεγα, εστίασε στο τι εσύ νιώθεις, πες το, τήρησε το, κι αν ανταποκριθεί ανταποκρίθηκε. Με τον τρόπο που θέλει και μπορεί αυτή την εποχή. Τα πράγματα δεν είναι απαραίτητο να γίνουν 'ίδια' με πριν, ούτε 'καλύτερα'... μπορεί απλά να είναι 'διαφορετικά', αλλά να είσαστε κι οι δυο πιο ήρεμοι :)
marina μου εχεις πολυ δικιο οσον αφορά στη σταθερότητα και στο ξεκαθαρο της δικης μου εκφρασης. Θα προσπαθησω να ειμαι ψυχραιμη και να δωσω χρονο στα πραγματα να κυλησουν ηρεμα. Εξαλλου το ειδα και γω οτι οταν ηρεμησα ηρεμησε και εκεινος, παρα τα εγωιστικα του ξεσπασματα και τις "τρέλες". Ισως το μεγαλυτερο κομματι του πονου να οφειλεται στα στεγανα που εχουμε ολοι στο κεφαλι μας του τυπου: "εφυγε αρα δεν με αγαπαει, εφυγε αρα δεν ξαναγυριζει, εφυγε και μπλα μπλα μπλα". Εγω τουλαχιστον εκει εγκλωβιστηκα, εκει πονεσα περισσοτερο, οταν εβαλα αυτο το ρητο μπροστα μου και συγκρινα τη σταση του με αυτο. Ελπιζω να αντεξω λιγες μερες ακομα και να παραμεινω ηρεμη και οσο μπορω αισιοδοξη.
και τωρα επανερχομαι στη μαυριλα που δυστυχως ειμαι αναγκασμενη να μην του τη δειχνω....αγωνια μια τεραστια αγωνία που με πνίγει. η μερα μου φαινεται ατελείωτη, γιατι να μη μπορουμε να τα λυσουμε ολα μαζι? γιατι πρεπει ο καθενας μονος του? πότε θα τελειωσει αυτο.....δεν αντεχω αλλο....ενα φως να ειχα, μια μικρη ελπιδα οτι εστω θα προσπαθησουμε ξανα, οτι θα δεχτει να προσπαθησουμε ξανα. το μονο που ευχομαι πια ειναι να ανεβαλε τη συναντηση μας μονο για να ειναι πιο ηρεμος και πιο προετοιμασμενος. η ελπιδα μου εχει ριξει τον πήχυ πολυ χαμηλά....
Καλημέρα Μελίνα μου,
μην πέφτεις τώρα, που χρειάζεται να τα δώσεις ΟΛΑ καλή μου! Όχι τώρα με τίποτα!
Μην κάνεις την χάρη κυρίως στις ανασφάλειές σου, που δίκαια σε κατακλύζουν!
Κρατήσου στην φάση, που δυναμικά είσαι έτοιμη να τον αντιμετωπίσεις, για να κάνεις το καλύτερο δυνατόν!
Περιποιήσου τον εαυτό σου, όσο κι αν είναι αβάσταχτα δύσκολο!
Και ΝΑΙ Να ελπίζεις για το ΑΠΡΟΣΔΟΚΗΤΟ!!!
καλημερα μαρκελάκι μου! μεχει πιασει ενας φοβος τρελος, μηπως θελει να βγουμε για να μου ανακοινωσει οριστικο τελος. απτην αλλη προχθες ελεγε να βρεθουμε για ενα ποτακι χαλαρα, αλλα μεχουν πιασει ολοι οι φοβοι μου! και δεν περνούν οι μερες γμτ!
Έχεις δίκιο από μια άδικο απ' την άλλη! Οι φόβοι, δημιουργούν συγκρούσεις κι εσύ τώρα
το μόνο, που δεν χρειάζεσαι είναι να ταλαιπωρείς τόσο πολύ το μυαλό σου!
Εύχομαι να δεις, από βδομάδα ότι τελικά είχες υπερβάλλει άδικα!
Μην κάθεσαι μέσα! Έχει υπέροχη μέρα σήμερα! Βγες να πάρεις ενέργεια απ' τον ζωοδότη ήλιο!
Μελίνα μου υπάρχει κάποια εξέλιξη δηλ. κάποιο τηλεφώνημά του ή δικό σου? Δεν θέλω να σε φέρνω σε δύσκολη θέση,
αλλά όχι μόνο συμμερίζομαι την κατάστασή σου, αλλά και συμπάσχω μαζί σου, όπως όλοι μας πιστεύω.
Είναι δύσκολο το ξέρω κι ότι και να λες κοινότυπο, αλλά έχουμε λίγο ως πολύ όλοι μας περάσει απ' αυτήν την φάση
και ξέρω ότι τώρα αν μη τι άλλο χρειάζεται κουράγιο κι υπομονή! Τί να πει κανείς?
μαρκελακι....τιποτα....ειναι στους δικους του τωρα υποθετω. εφυγε χθες. ουτε τηλεφωνο πηρε ουτε μηνυμα ουτε τιποτα. εκλεισα και γω το δικο μου για να μην το βλεπω χωρις μια κληση.
εχει μαυρισει η καρδια μου. απομακρυνεται για να με ξεπερασει τελειως, για να μη γυρισει ποτέ. ετσι, αδοξα και αδικα.
προχθες ηταν τοσο ηρεμος, εψαχνε να δει τι νιωθω, μου εκανε ερωτησεις - παγιδες, με καλεσε να παω σπιτι μας να περασουμε τη νυχτα αλλα ταυτοχρονα το μετανιωσαμε και οι δυο, λεγαμε τα ιδια πραγματα (οτι φοβομαστε μηπως και δεν θελουμε να χωριστουμε το πρωι), ειπε πως θελει πολυ να βγουμε να μιλησουμε, τι θελει να πουμε? και αν θελει να κατσουμε να τα βρουμε γιατι δεν εμεινε εστω μια μερα παραπανω? γιατι παλι αναβολη? δεν αντεχω αλλο τα ερωτηματικα....
δεν θα με πειραζε να περιμενω αρκει να ειχα μια ενδειξη οτι θελει να ξαναπροσπαθησουμε, αλλα δεν ξερω πια τι να παρω ως ενδειξη....ναι ειπε 1-2 κουβεντες αλλα δεν ξερω πια τι να θεωρησω θετικο και τι αρνητικο, τι σημαινει το ενα και τι σημαινει το αλλο, ποιοί εμείς....που γελουσαμε με την ευκολια που τα λυναμε ολα και τωρα σαν να παιζουμε με τις λεξεις, με το χρονο με ολα!
αναρωτιεμαι, υπαρχει αραγε αλλο ζευγαρι που να εζησε κατι αναλογο? πώς βγηκαν απ' αυτό? πώς θα βγουμε εμεις αν θα βγουμε?
μελινακι.. ασε το χρονο να κανει τη δουλεια του..
μην αφηνεις τον εαυτο σου και μην μαθω οτι βουτηξες σε κανα κουβαα με παγωτο σε εφαγα!
αυτες τις χαζομαρες κανουμε εμεις οι γυναικες και πριν το καταλαβουμε γινομαστε ντουλαπες!
one moment on the lips forever on the hips! ασε γλυκεια μου να περασει ο καιρος και ολα θα φτιαξουν
:))))0 bloodykate! οχι οχι κουβαδες με παγωτο! ισα ισα που αρχισα να χανω εδω και μερες, μου χει κοπει η ορεξη ευτυχως!
ειναι κανεις εδω?
Μελίνα καλά είσαι? Προγραμμάτισες καμιά τρελή έξοδο γι' απόψε ή θα το ξενυχτήσουμε παρέα?