"Καλά ας το δεχτώ.. Αν εξαρχής ήθελε μόνο να περάσει λίγο καλά χωρίς να χρωστάει εξηγήσεις, τότε οτιδήποτε και να έκανα πάλι την ίδια κατάληξη θα είχαμε... Άρα την μπάλα μπορεί να την έχω χάσει επειδή δεν είχα βάλει στο μυαλό μου και αυτήν την πιθανότητα του ''περνάω καλά'' και για αυτό γίνεται όλο αυτό στο μυαλό μου... Αυτό ήθελε, αυτό έκανε! Αλλά λίγη ειλικρίνια δεν βλάπτει..."
Συμφωνώ σ' αυτό. Εννοείται πως δεν βλάπτει αλλά αυτό που λέμε είναι πως εσύ μπορείς να περιμένεις απ' τους άλλους εξηγήσεις και ειλικρινεία αλλά να μην είναι διατεθημένοι να στις δώσουν. Και εννοείται πως το τελευταίο το καταδικάζουμε, είναι λάθος και απαράδεκτο ειδικά με τον τρόπο που είχε ξεφανιστεί και ειδικά όταν σε έβλεπε να υποφέρεις.
"Ωχ... Αν ήθελε να είναι μαζί μου μόνο για το σεξ, θα το έλεγε... Εφόσον δεν το είπε, μπορεί να ήθελε/να του άρεσα και εγω σαν κοπέλα-χαρακτήρας αλλά στην πορεία κάπου ξενέρωσε;;; Αν ισχύει αυτό,τότε εγω δεν τον έχασα;;;"
Μα αυτό στο έχω εξηγήσει και πριν... Το πρώτο που κρατάμε, αν ήταν μαζί σου μόνο για το σεξ, δεν ξέρουμε αν θα στο έλεγε ή όχι, αν κρίνουμε και απ' τον τρόπο που εξαφανίστηκε δεν φαίνεται και ο πιο ειλικρινής άνθρωπος στον κόσμο... Μπορεί και να στο έλεγε, μπορεί και όχι... Δεν μπορούμε να κάνουμε συνέχεια σενάρια, εμείς κοιτάμε το αποτέλεσμα. Το δεύτερο που κρατάμε, αν ξενέρωσε δεν σημαίνει πως φταις εσύ. Στο είπα και πριν αλλά εσύ θες να σε βασανίζεις επειδή έχεις πολλές ανασφάλειες. Και δεν θέλω να με παρεξηγήσεις, εγώ δεν στα λέω ειρωνικά ή για να σε προσβάλω! Κι' εγώ έχω άπειρες ανασφάλειες και έμαθα να τις αναγνωρίζω και στους άλλους. Εξάλλου λες και η ίδια πως είσαι ενοχική. Είναι κάτι που πρέπει να το δουλέψεις με τον εαυτό σου για να μην κάνεις τόοσα σενάρια και να βασανίζεσαι άδικα και να κολλάς σε κάποιον και να μένεις πίσω κλπ. Αν είσαι σίγουρη για τον εαυτό σου είσαι σωστή στους γύρω σου και ξέρεις πως εσύ απ' την πλευρά σου έχεις καθαρή συνείδηση και μαθαίνεις να αναγνωρίζεις πολύ πιο εύκολα τυχών σου λάθη. Ίσως τα λάθη που βρίσκω εγώ τώρα είναι η τόση ανασφάλεια που έχεις και το ότι πιστεύεις πως όλοι οι άλλοι θα συμπεριφέρονται σωστά και όπως θες. Αυτό δεν συμβαίνει 9 στις 10 περιπτώσεις! Γι' αυτό είναι τόσο δύσκολο να βρεις κάποιον που να θέλετε τα ίδια πράγματα και να υπάρχει συνεννόηση μεταξύ σας. Και τώρα περιμένω απάντηση σου "δηλαδή λες πως λόγω της ανασφάλειάς μου τον έδιωξα;"...Όχι δεν λέω αυτό. Λέω πως για σένα θα ήταν καλό να δουλέψεις μέσα σου για να μην βασανίζεσαι και να έχεις στο μυαλό σου πως ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και θέλει χρόνο μέχρι να τον μάθεις καλά και να δεις αν ταιριάζετε, φτάνει να μην είσαι κολλημένη σ' αυτόν και να περιμένεις πως θα σου καλύψει κάθε σου κενό ή να σου τονώσει την αυτοπεποίθηση.
Λοιπόν, δεν βγάζουμε άκρη ακριβώς επειδή δεν σε ξέρουμε και δεν ξέρουμε ούτε τις προθέσεις του πρώην ούτε για ποιό λόγο έφυγε. Δεν έχει νόημα δηλαδή να το συζητάμε. Αυτό που έχει νόημα είναι το τι θα γίνει από δω και πέρα. Έφυγε, τελείωσε. Δεν σου έδωσε εξηγήσεις ενώ θα έπρεπε κι' αυτό πρέπει να κρατήσεις. Τώρα πρέπει να επικεντρωθείς σε σένα. Η εξήγηση δεν θα έρθει ποτέ και πρέπει να το δεκτείς και να μάθεις μέσα απ' αυτό. Εγώ βλέπω πως ήσουν ήδη ανασφαλής από πριν και αυτή η εξαφάνιση "σε αποτέλειωσε", νιώθεις ένοχη χωρίς να ξέρεις γιατί και ψάχνεις έστω κι' έναν λόγο που μπορείς να ενοχοποιήσεις τον εαυτό σου για να καταφέρεις να διορθωθείς, σωστά; Εγώ σου λέω πως τα πράγματα είναι ξεκάθαρα και δεν χρειάζεται να ξέρεις τον λόγο. Πρέπει να αποκτήσεις αυτοπεποίθηση, να μην τα υπεραναλύεις όλα τόσο πολύ (που αυτή είναι αποτέλεσμα της ανασφάλειας), να χαλαρώσεις, ό,τι κάνεις να είναι επειδή έτσι έχεις καθαρή την συνείδησή σου και σίγουρα να μην περιμένεις πως και οι γύρω σου θα κάνουν το ίδιο. Αυτό θα το καταλάβεις όταν είσαι καιρό με τον άλλο και μοιράζεστε πράγματα. Επειδή με έπιασε και μένα τώρα η πολλυλογία μου, κλείνω με το να σου πω να σταματήσεις να σκέφτεσαι το θέμα και να πάρεις τα μαθήματα που σου έδωσε αυτή η περιπέτεια. Έστω και με την απογοήτευση μαθαίνεις!
Οι υπόλοιποι που σχολιάζουν αρνητικά τι φάση; Θα απαντήσω κι' εγώ με ειρωνία; Έρχεται κάποιος να πει το πρόβλημά του (που προφανώς τον ταλαιπωρεί και το θεωρεί σημαντικό) και μάλιστα σε φόρουμ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ και του την λέτε και από πάνω; Αν δεν υπάρχει συνεννόηση ή βαριέστε να απαντήσετε και να ασχοληθείτε, δεν είναι ανάγκη να ειρωνεύεστε και να της επιτίθεστε. Έχει ήδη τα δικά της, το μόνο που ήθελε ήταν να μιλήσει για να βγει μια άκρη.
