εγω παλι ρε παιδια εχω ακομη ενα προβλημα...
σχετιζεται με το παραπανω....
εχοντας προσδοκιες απο τις δουλεις που εχω κανει κ εχοντας απογοητευτει στην πορεια.... τωρα δεν μπορω αν σκεφτω τι θα ηθελα να γινω οταν μεγαλωσω.... κ αλλο :S
Printable View
εγω παλι ρε παιδια εχω ακομη ενα προβλημα...
σχετιζεται με το παραπανω....
εχοντας προσδοκιες απο τις δουλεις που εχω κανει κ εχοντας απογοητευτει στην πορεια.... τωρα δεν μπορω αν σκεφτω τι θα ηθελα να γινω οταν μεγαλωσω.... κ αλλο :S
xaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaQuote:
Originally posted by click
ποτε δεν ειναι αργα για να γινει αρτοποιος! ας γινει!
Οι αλλες στο μηχανογραφικο ειναι βιτρινα...για μπουγιο... (να λεμε κανενα αστειο να ελαφρυνουμε λιγακι το κλιμα)..Αλεξανδριτα μου ειτε γιατρεσσα εισαι, ειτε δικηγορεσσα, ειτε ηλεκτρολογος μηχανικος (τρελη φαντασιωση με φορμα εργασιας) αφου το εκανες τοτε μπορεις και τωρα..Αν πιστευεις οτι θα εισαι ΕΣΥ καλυτερα σε καποια αλλη σχολη σηκω και φυγε, ή ξαναδωσε, ή κανε τελος παντων το ονειρο σου...ΕΣΥ πως θα ηθελες να ειναι ο εαυτος σου σε 5 χρονια?
Quote:
Originally posted by spaceride
Στη Βρετανια καθε 7 χρονια που συμπληρωνει καποιος μπορει να παρει ενα-εναμισι χρονο σαμπατικαλ.. ειναι αδεια ανευ αποδοχων αλλα ειναι υποχρεωμενος ο εργοδοτης σου να σε επαναπροσλαβει στη θεση σου..φευγεις κανεις ταξιδακια, ξεσκας και επιστρεφεις
aaaaaaaaaaaaaaaa!!!!!!!!!!1
κ εγω θελω!!!
κ αν σκεφτεις οτι σ αυτη τη δουλεια τα πρωτα 4 δεν μου δωσαν αδεια, δεν ειανι ν απορεις γιατι τα χω παιξει οεο!!!
ΘΕΛΩ ΤΩΡΑ ΤΟ ΣΑΜΠΑΤΙΚΑΛ!!!!!!!!!!!
(εν τω μεταξυ, σα χαπι ακουγεται :S )
χαχαχαχαχαχαχαχα
οντως σμαρτακι
1 σαμπατικαλ 3 φορες την ημερα
ενα κουτι σαμπατικαλ και για μενα, παρακαλω
των 100mg
εδω τα καλα σαμπατικαλ
ελα παρε παρε
σορρυ κιόλας αλλά δν ζούμε στην βρετανία.εγώ έχω φίλες που ψάνχουν σα τρελές για δουλειά,η αυτή που βρίσκουν είναι πολύ κατώτερες των προσδοκιών τους.έχω φίλους που κάνουν 2 δουλειές κ φυσικά για να τα βγάλουν πέρα,κ άλλοι παρακαλάνε για οποιαδήποτε δουλειά.το οτι εγώ γκρινιάζω οτι δν μαρέσει να δουλεύω κ δν μαρέσει αυτό που διάλεξα να κάνω είναι απλά γκρίνια κ εκνευρισμός αλλά κάνω το σταυρό που έχω να φάω κ μάλιστα καλά,κ να ΄κάνω κ άλλα πράματα που θέλω. αλλά δν έχουμε κ την επιλογή όλοι να σπουδάζουμε 100 χρόνια ούτε να επιλέγουμε πάντα αυτό που θέλουμε ούτε και να παρατάμε την δουλειά μας τόσο εύκολα.Quote:
Originally posted by spaceride
Αλεξανδριτα ποτε δεν ειναι αργα για να αλλαξεις κατευθυνση και να παρεις τα πραγματα στα χερια σου..Ισως το ακουω λαθος αλλα μου κανει λιγο οτι το εχεις εγκαταλειψει το πραγμα..Εγω ετυχε να σπουδασω στην Βρετανια..ειχα συμφοιτητριες 40 και 50 χρονων.. ποτε δεν ειναι αργα να κανεις επαγγελμα αυτο που θα σου δωσει την ικανοποιηση που ψαχνεις..κι αυτη τη φορα δε θα ειναι για καμια μαμα και για κανενα μπαμπα..γτ το 17 και 18 χρονων παιδι ενηλικιωνεται..Μηπως ομως τελικα αυτο ειναι το πιο δυσκολο?? Η ενηλικιωση...
Επειδη λοιπον δε ζουμε στη Βρετανια να σου πω οτι ξερω πολλους και πολλες που ουτε τη δουλεια τους παρατησαν αλλα πηγαν και σπουδασαν.. Ή αλλους που σπουδασαν κι επειδη το ονειρο τους ειχε μεγαλη αξια δουλευαν σε καφετεριες και σουπερμαρκετ απλα για να το φερουν εις περας... Ολα εχουν να κανουν με το ποσο σημαντικο θεωρεις το ονειρο σου (κατα τη γνωμη μου παντα). Στη σημερινη περιοδο λογω της οικονομικης κρισης (που για μενα ειναι περισσοτερο κρισεις στις σχεσεις κι οχι στα λεφτα) το πραγμα γινεται πιο περιπλοκο γτ πρεπει να σκεφτει κανεις και το βιοποριστικο.. Οχι ομως ακατορθωτο..
Την επιλογη την εχουμε παντα..το προσωπικο κοστος διαφερει..Quote:
Originally posted by bouliana
σορρυ κιόλας αλλά δν ζούμε στην βρετανία.εγώ έχω φίλες που ψάνχουν σα τρελές για δουλειά,η αυτή που βρίσκουν είναι πολύ κατώτερες των προσδοκιών τους.έχω φίλους που κάνουν 2 δουλειές κ φυσικά για να τα βγάλουν πέρα,κ άλλοι παρακαλάνε για οποιαδήποτε δουλειά.το οτι εγώ γκρινιάζω οτι δν μαρέσει να δουλεύω κ δν μαρέσει αυτό που διάλεξα να κάνω είναι απλά γκρίνια κ εκνευρισμός αλλά κάνω το σταυρό που έχω να φάω κ μάλιστα καλά,κ να ΄κάνω κ άλλα πράματα που θέλω. αλλά δν έχουμε κ την επιλογή όλοι να σπουδάζουμε 100 χρόνια ούτε να επιλέγουμε πάντα αυτό που θέλουμε ούτε και να παρατάμε την δουλειά μας τόσο εύκολα.Quote:
Originally posted by spaceride
Αλεξανδριτα ποτε δεν ειναι αργα για να αλλαξεις κατευθυνση και να παρεις τα πραγματα στα χερια σου..Ισως το ακουω λαθος αλλα μου κανει λιγο οτι το εχεις εγκαταλειψει το πραγμα..Εγω ετυχε να σπουδασω στην Βρετανια..ειχα συμφοιτητριες 40 και 50 χρονων.. ποτε δεν ειναι αργα να κανεις επαγγελμα αυτο που θα σου δωσει την ικανοποιηση που ψαχνεις..κι αυτη τη φορα δε θα ειναι για καμια μαμα και για κανενα μπαμπα..γτ το 17 και 18 χρονων παιδι ενηλικιωνεται..Μηπως ομως τελικα αυτο ειναι το πιο δυσκολο?? Η ενηλικιωση...
συμφωνω με το προσωπικο κοστος... απλα καποιες φορες το προσωπικο κοστος μπορει να ειναι μεγαλυτερο απο το οφελος.... οποτε, ισως ειναι καλυτερο ν αποδεχθουμε καποια πραγματα !
τουλαχιστον για καποιο διαστημα...
απο κει κ περα, νομιζω οτι παντα μπορουμε να κυνηγαμε το ονειρο μας-ΑΝ εχουμε- αν κ ειναι κ αυτο πολυ ψυχοφθορο γιατι δεν μπορεις να αποκτησεις βασεις...
τι εννοεις σμαρτ με τις βασεις?
space μου ειμαι ηδη 27 και τελειωνω και το μεταπτυχιακο μου τωρα... ο,τι εγινε εγινε!!Quote:
Originally posted by spaceride
Οι αλλες στο μηχανογραφικο ειναι βιτρινα...για μπουγιο... (να λεμε κανενα αστειο να ελαφρυνουμε λιγακι το κλιμα)..Αλεξανδριτα μου ειτε γιατρεσσα εισαι, ειτε δικηγορεσσα, ειτε ηλεκτρολογος μηχανικος (τρελη φαντασιωση με φορμα εργασιας) αφου το εκανες τοτε μπορεις και τωρα..Αν πιστευεις οτι θα εισαι ΕΣΥ καλυτερα σε καποια αλλη σχολη σηκω και φυγε, ή ξαναδωσε, ή κανε τελος παντων το ονειρο σου...ΕΣΥ πως θα ηθελες να ειναι ο εαυτος σου σε 5 χρονια?
δεν φοραμε φορμες εργασιας!!!καλα θα ηταν,δε θα ειχα και το αγχος τι να φορεσω καθε μερα στο γραφειο
εγώ ξέρω πάλι ένα σωρό μλκες που σπουδάζουν κ σπουδάζουν κ στο τέλος δν κάνουν κ τίποτα κ δν είναι κ ικανοί κ για τίποτα.απλά παίρνουν παράταση από την δουλειά.κ όσους ξέρω να πηδάν από τον ένα τομέα στον άλλον πάλι δν τα καταφέρουν κ πολύ καλά.εγώ ξέρω οτι τώρα έτσι όπως είναι τα πράματα λες ένα σκάσε κ κολύμπα κ προσπαθείς να κάνεις κάτι για να σαρέσει αυτό που δν αρέσει.αλλά αυτό σημαίνει κ δουλειά αλλιώς δν θα την λέγανε δουλειά αλλά "τι θάυμα που περνάμε εδώ πέρα"
δεν το εθεσα σωστα αλλα δεν εβρισκα τη σωστη λεξη ή εκφραση.
εννοω το να αισθανεσαι οτι "ανηκεις " καπου , οτι καπου εινα το σπιτι σου, η δουλεια σου γενικα .."σου"..
Σου ευχομαι πολυ γρηγορα να αισθανθεις λιγη δυναμη οτι μπορεις να αλλαξεις τις επιλογες που δε σε αντιπροσωπευουν πια ή να γινεις ευελικτη μεσα σε αυτες..Ειλικρινα απο βαθους ψυχηςQuote:
Originally posted by alexandrita
space μου ειμαι ηδη 27 και τελειωνω και το μεταπτυχιακο μου τωρα... ο,τι εγινε εγινε!!Quote:
Originally posted by spaceride
Οι αλλες στο μηχανογραφικο ειναι βιτρινα...για μπουγιο... (να λεμε κανενα αστειο να ελαφρυνουμε λιγακι το κλιμα)..Αλεξανδριτα μου ειτε γιατρεσσα εισαι, ειτε δικηγορεσσα, ειτε ηλεκτρολογος μηχανικος (τρελη φαντασιωση με φορμα εργασιας) αφου το εκανες τοτε μπορεις και τωρα..Αν πιστευεις οτι θα εισαι ΕΣΥ καλυτερα σε καποια αλλη σχολη σηκω και φυγε, ή ξαναδωσε, ή κανε τελος παντων το ονειρο σου...ΕΣΥ πως θα ηθελες να ειναι ο εαυτος σου σε 5 χρονια?
δεν φοραμε φορμες εργασιας!!!καλα θα ηταν,δε θα ειχα και το αγχος τι να φορεσω καθε μερα στο γραφειο
Αυτο ακριβως λεω κι εγω Βουλιανα οταν προκυπτει θεμα ενηλικιωσης..Απλα αυτο που περιγραφεις κινειται σε 2 ακρα του ιδιου συνεχους (παραδινομαι σε μια ασχημη κατασταση-σπουδαζω για 100 χρονια) ενω εγω λεω οτι μπορει να βρεθει και καπου στη μεση..Οι σπουδες ειναι μονο ενα παραδειγμα..Μη μενουμε σε αυτοQuote:
Originally posted by bouliana
εγώ ξέρω πάλι ένα σωρό μλκες που σπουδάζουν κ σπουδάζουν κ στο τέλος δν κάνουν κ τίποτα κ δν είναι κ ικανοί κ για τίποτα.απλά παίρνουν παράταση από την δουλειά.κ όσους ξέρω να πηδάν από τον ένα τομέα στον άλλον πάλι δν τα καταφέρουν κ πολύ καλά.εγώ ξέρω οτι τώρα έτσι όπως είναι τα πράματα λες ένα σκάσε κ κολύμπα κ προσπαθείς να κάνεις κάτι για να σαρέσει αυτό που δν αρέσει.αλλά αυτό σημαίνει κ δουλειά αλλιώς δν θα την λέγανε δουλειά αλλά "τι θάυμα που περνάμε εδώ πέρα"
Ισως εχει να κανει με το πως οριζεις το ΣΟΥ...(ο κυριος μετα σου)Quote:
Originally posted by smart
δεν το εθεσα σωστα αλλα δεν εβρισκα τη σωστη λεξη ή εκφραση.
εννοω το να αισθανεσαι οτι "ανηκεις " καπου , οτι καπου εινα το σπιτι σου, η δουλεια σου γενικα .."σου"..
Σταθεροτητα vs στασιμοτητας
εγω θελω μια μη στασιμη σταθεροτητα.... μπορω?
:puzzled:
(να νιωθω ασφαλεια αλλα να μη βαλτωνω-δεν κανω λογοπαιγνιο)
ναι να αισθανθεί λίγη δύναμη για να δώσει μια κλωτσιά στο ότι ξεσκίστηκε για να περάσει σε αυτή τη συγκεκριμένη σχολή,(που θέλει 20 παρά για να περάσεις) ,που ξεσκίστηκε για να την τελειώσει ,που ξεσκίστηκε για να κάνει κ μεταπτυχιακό κ να βρει κ μια δουλειά.δν θέλει δύναμη κάτι άλλο θέλει,.εγώ είμαι της άποψης οτι πρέπει απλά να ΄δεις την δουλειά σου με άλλο μάτι κ να ψάχνεις ταυτόχρονα κ να αλλάξεις κ χώρο εργασίας.
Quote:
Originally posted by spaceride
Σου ευχομαι πολυ γρηγορα να αισθανθεις λιγη δυναμη οτι μπορεις να αλλαξεις τις επιλογες που δε σε αντιπροσωπευουν πια ή να γινεις ευελικτη μεσα σε αυτες..Ειλικρινα απο βαθους ψυχης
κ να κάνεις κ κάτι για να σου αρέσει τεσπα κ όχι να τα πετάξεις όλα.
σόρρυ αυτό δν το είδα.με το μπαρδόν.
Δεν πειραζει...δεν εγινε τπτ..απλα εχω την εντυπωση οτι δημιουργειται μια ενταση χωρις λογο
Εξαλλου στην Αλεξανδριτα απευθυνομουν κι εχω βρεθει να μιλαω για εκεινη μαζι σου..Ο πρωτος λογος ειναι δικος της..Εμεις μπορουμε να λεμε οτι θελουμε και να διαφωνουμε επισης οσο θελουμε
Παιδιά να σας ρωτήσω κάτι εγώ προσωπικά είμαι 3 μήνες άνεργη και ψυχολογικά εχω πιάσει πάτο.Όχι επειδή δν μου αρέσει να αράζω, αλλά επειδή το να νιώθεις μη δημιουργικός είναι πολυ πολυ πολύ χειρότερο απτο να κάνεις κάτι το οποίο βαριέσαι..Η ερώτηση:Οι δουλειές που κάνετε είναι σχετικές με το αντικείμενο που σπουδάσατε ή ξεκινήσατε κάτι απλά για βιοποριστικούς λόγους κ μετά παραμείνατε εκεί??
Εγω Ροζ κανω αυτο που σπουδασα
ναι κεγώ μέσω της κουβέντας για την αλεξανδρίτα μιλούσα για μένα ,αλλά πια ένταση κουβέντα κάνουμε,κ άλλωστε στο κόκκινο τετράδιο γράφουμε αυτά που θέλουμε να κάνουμε για να μη φάμε κ εγώ έχω όρεξη για γκρίνια.
χαχαχα καλα κανειςQuote:
Originally posted by bouliana
ναι κεγώ μέσω της κουβέντας για την αλεξανδρίτα μιλούσα για μένα ,αλλά πια ένταση κουβέντα κάνουμε,κ άλλωστε στο κόκκινο τετράδιο γράφουμε αυτά που θέλουμε να κάνουμε για να μη φάμε κ εγώ έχω όρεξη για γκρίνια.
δωσεεεε
ευχαριστώ.μου χρειάζεται
τυχερος!και αν ήταν κ η πρώτη σου δουλειά ακόμη καλύτερα!Quote:
Originally posted by spaceride
Εγω Ροζ κανω αυτο που σπουδασα
Δεν εχω κανενα παραπονο Ροζ.. Ηταν η πρωτη μου δουλεια αν εξαιρεσεις τις δουλειες που εκανα οσο σπουδαζα..
δελαδις? :SQuote:
Originally posted by spaceride
Ισως εχει να κανει με το πως οριζεις το ΣΟΥ...(ο κυριος μετα σου)Quote:
Originally posted by smart
δεν το εθεσα σωστα αλλα δεν εβρισκα τη σωστη λεξη ή εκφραση.
εννοω το να αισθανεσαι οτι "ανηκεις " καπου , οτι καπου εινα το σπιτι σου, η δουλεια σου γενικα .."σου"..
Σταθεροτητα vs στασιμοτητας
με το αν ειναι πραγματικα ΜΟΥ εννοεις?
η κατι αλλο...?
εγω δεν κανω αυτο το οποιο σπουδασα.Quote:
Originally posted by POZ
Παιδιά να σας ρωτήσω κάτι εγώ προσωπικά είμαι 3 μήνες άνεργη και ψυχολογικά εχω πιάσει πάτο.Όχι επειδή δν μου αρέσει να αράζω, αλλά επειδή το να νιώθεις μη δημιουργικός είναι πολυ πολυ πολύ χειρότερο απτο να κάνεις κάτι το οποίο βαριέσαι..Η ερώτηση:Οι δουλειές που κάνετε είναι σχετικές με το αντικείμενο που σπουδάσατε ή ξεκινήσατε κάτι απλά για βιοποριστικούς λόγους κ μετά παραμείνατε εκεί??
ισα ισα , εφυγα απο αυτο που εκανα, που ηταν αυτο που σπουδασα.... κ εφυγα γιατι ειχα βαρεθει, ειχα κουραστει , ειχα μπουχτισει κ η νεα δουλεια μου φαινοταν πολυ πρωτοποριακη κ εξιταριστικη... πιο μονιμη αρα πιο ασφαλης...
και βασικα μετα απο αυτο το χαος...γιατι διαψευστηκα τοσο πολυ που μετα απο αυτο δεν μπορω να τολμησω να ονειρευτω κατι αλλο... πεφτει αμεσως λογοκρισια στον εγκεφαλο κ σκεφτομαι πως ό,τι κ να σκεφτω μια απ ιδια θα ειναι αφου αυτο ηταν τοσο μεγαλη απογοητευση!!
(να σημειωσω εδω-ισως το εκανε καποιος αλλος πιο πανω- οτι το θεμα ειναι κ πως αξιολογει καθενας τα πραγματα.
καποιος αλλος πιθανον να με θεωρουσε αχαριστη η τρελη...
προσπαθω να σκεφτω κ αντικειμενικα...
μπρδευομαι..μπερδευομαι...)
κι εγω πανω στο αντικειμενο που σπουδασα δουλευω... ειμαι 3 χρονια.το οτι δεν εχω απολυθει με την συμπεριφορα που εχω ειναι θαυμα.
σε ευχαριστω πολυ....μου εδειξες εναν δρομο...Quote:
Originally posted by spaceride
Quote:
Originally posted by spaceride
Σου ευχομαι πολυ γρηγορα να αισθανθεις λιγη δυναμη οτι μπορεις να αλλαξεις τις επιλογες που δε σε αντιπροσωπευουν πια ή να γινεις ευελικτη μεσα σε αυτες..Ειλικρινα απο βαθους ψυχης
αυτο θα προσπαθησω,αλλα μαζι με ολα τα αλλα δεν ξερω πλεον για τι να πρωτοπαλεψω.η βουλιμια με πηγε πολυ πισω....
Μα και η βουλιμια (και καθε διατροφικη διαταραχη) αυτο το σκοπο ακριβως δεν εξυπηρετει? Να μας κανει να ασχολουμαστε με επιφανειακα πραγματα και να "καταπινουμε" αυτα που πραγματικα ειναι σημαντικα
ναι αλλά γιατί κατηγορείς αλεξανδρίτα πάντα την βουλιμία κ ποτέ την ανορεξία?
γιατι τελικα δε νομιζω να περασα ποτε ανορεξια...
απλως μια περιοδο λογω μεγαλης θλιψης μου κοπηκε η ορεξη,το παρακανα λιγο και στο τρεξιμο για να ξεσπασω και αδυνατησα πολυ... και φυσικα μετα γυρισε μπουμερανγκ
ο γιατρός σου τι λέει?
Kαταρχήν καλημέρα κ καλό μήνα!Κατα δεύτερον, κ εγώ έτσι ήθελα να πιστεύω, οτι δν ήταν ανορεξία αυτό που πέρασα, αλλά τώρα που το βλέπω πιο καθαρά, ήταν και παραήταν..ʼλλο μου κόβεται η όρεξη λόγω θλίψης(επειδή το έχω περάσει κ αυτό) και άλλο μετράω σαν μανιακή θερμίδες κ αν φάω ένα καρότο παραπάνω , καταλήγω να φάω τον κόσμο όλο κ μετά φροντίζω να τον αποβάλλω για να μην αποχωριστώ τα κοκκαλά μου..Εγώ τουλάχιστον αυτό πέρασα..τώρα αν το ψάξω καλύτερα, σίγουρα τα αίτια δν ήταν αισθητικά αλλά ένας τρόπος να εκφράσω την θλίψη μου αυτοκαταστρέφοντάς με , αλλά και πάλι, το οτι έτρεμα να ξεπεράσω τα 43 κιλά, ήταν καθαρά νευρική ανορεξιά.(ας το παραδεχομαι τουλάχιστον εδω μέσα , γιατί παραέξω δν υπάρχει περίπτωση προς το παρόν..)Quote:
Originally posted by alexandrita
γιατι τελικα δε νομιζω να περασα ποτε ανορεξια...
απλως μια περιοδο λογω μεγαλης θλιψης μου κοπηκε η ορεξη,το παρακανα λιγο και στο τρεξιμο για να ξεσπασω και αδυνατησα πολυ... και φυσικα μετα γυρισε μπουμερανγκ