ρατσισμός...:(

Έχω ακούσει άπειρες χοντράδες. Σιωπούσα, γιατί δεν έχει νόημα να συνετίσεις αγενή άτομα. Μάλιστα χαιρόμουν που λεγόταν όλα παρουσία μου. Φυσικά ειπώθηκαν πολλά και πίσω από την πλάτη μου, αλλά χαίρομαι που δεν τα έμαθα ποτέ και απέφυγα να πληγωθώ επιπλέον. Έχεις το πρόβλημά σου, δε χρειάζεται και μία ακόμη πληγή.

Μου αρέσει να βλέπω πάντα την καλή πλευρά των πραγμάτων. Η ρατσιστική έκφραση είναι ένας αλάνθαστος τρόπος να ξεχωρίσεις τους πραγματικά δικούς σου ανθρώπους. Ποιοι θα σε προσεγγίσουν με ενδιαφέρον, να σε ρωτήσουν τι σου συνέβη βρε παιδί μου, ποιοι θα προσπαθήσουν να σε βοηθήσουν με όποιο μέσο διαθέτουν, ποιοι θα σου μιλήσουν με αγάπη αληθινή και τέλος ποιοι θα σταθούν δίπλα σου για να σε επικρίνουν και να το παίξουν κριτές ή απλά για να σε κουτσομπολέψουν.

Ακόμη αισθάνομαι ευγνωμοσύνη για κάποιους ξεχωριστούς φίλους που είδα ξαφνικά, μετά από χρόνια, οι οποίοι δεν ήξεραν πως στο μεταξύ είχα διπλασιάσει το βάρος μου από τότε που είχαν να με δουν. Ένιωσα τα χέρια τους να με αγκαλιάζουν με αγάπη. Αυτά τα χέρια που άλλοτε τυλίγονταν γύρω μου και ξαφνικά απλά με αγκάλιασαν. Κατάλαβα την προσπάθεια που κατέβαλαν να με κοιτούν στα μάτια και να πάρουν το έκπληκτο βλέμμα τους από το σώμα μου. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ. Θέλω να πανηγυρίσουμε μαζί για το νέο μου εαυτό, που προσεγγίζει πλέον τον αρχικό. Γιατί το ξέρω πως θα χαρούν μαζί μου.

Κάθε κακό κρύβει από πίσω του κάτι καλό. Λίγο είναι να είσαι σε θέση να ξεχωρίζεις τις προθέσεις των ανθρώπων;

Όχι δεν είναι λίγο, αλλά τι να το κάνεις όταν αυτές οι διαθέσεις δεν σου κάνουν; :/

Τότε κλείνεις τα μάτια και προχωράς. Δεν σου κάνουν και οι άνθρωποι.

Και δεν είμαι αφοριστική. Προβλέπω μόνο και ξέρω πως αυτοί που διάκεινται αρνητικά απέναντί σου σε μία κρίσιμη καμπή της ζωής σου, θα το ξανακάνουν. Και δεν το θέλεις αυτό. Η ζωή μας είναι μικρή και γι' αυτό πολύτιμη. Δεν την αναλώνουμε με το να ασχολούμαστε με τον καθένα.

Μιλώ για τα ευκαιριακά κιλά, ας το διευκρινίσω αυτό. Πήρα βάρος σε κάποια φάση της ζωής μου, που θέλω να ξεχάσω. Βολεύτηκα στην πορεία και τα διατήρησα για αρκετά χρόνια.

Δεν ξέρω πώς είναι να ήσουν πάντα με παραπανίσια κιλά. Ξέρω μόνο το "κούκου" σε ανθρώπους που σε ήξεραν πενήντα κάτι κιλά και ξαφνικά βλέπουν μπροστά τους μία βαρύτατη κοπέλα.

Η απάντησή μου θα ήταν διαφορετική, αν μιλούσαμε για ανθρώπους που σε ξέρουν μία ζωή με τα κιλά σου.

Στην ίδια μοίρα είμαστε, κι εγώ τα πήρα κάποια στιγμή και τα κράτησα για μια πενταετία, τώρα τα ξαναδιώχνω :P Οποτε ούτε εγώ ξέρω πως είναι να είσαι μια ζωή έτσι....

θελω να μπω και εγω σε αυτο το θεμα.να πω την δικη μου εμπειρια ρατσισμου και ασχημης συμπεριφορας .ποτε δεν με ειχε ενοχλησει κανενας γι'αυτο το θεμα απο την αρχη της εφηβειας που αρχισα να παχαινω μεχρι και πριν 3 χρονια (ειμαι 35 πλεον )που παντρευτηκα.αρχισαν με τα εγω σε αγαπαω οπως εισαι (ξαδελφες)και εφτασαν στο δεν μοιαζεις καθολου στον αδελφο σου ,εσυ εισαι χοντρη εισαι ασχημη αυτος ειναι ομορφοπαιδο ψηλος και αδυνατος (πεθερα,θεια και γιαγια (ζει ακομα η καργια )).γενικα οταν συναντιομασταν τυχαια αναφερονταν σε χοντρες που ειναι σκατα χαλια και ασχημες (δικοι τους χαρακτηρισμοι).με εκαναν κουρελι .ευτυχως επειδη δεν πανε καλα στα μυαλα τους μας τσακωθηκαν μια μερα και απο τοτε απαλαχτηκα απο θεια και γιαγια τουλαχιστον .η πεθερα εκει ..να μου λεει οτι ειμαι χαλια ,τα μαλλια μου ειναι σκατα και να μου πιεζει τους γοφους προς τα μεσα να για να δει οπως λεει πως θα ειμαι αδυνατη.και το γαμωτο και η κορη της παχουλουλα ειναι αλλα δεν της φερετε ετσι .αρα συμπερασμα βρισκουν και τα κανουν

τάμι,καλό είναι να τα λες αυτά που σκέφτεσαι. μην κάθεσαι κ με χαμόγελο τα δέχεσαι όλα. να της πεις για την κόρη της που είναι παχουλή να ασχοληθεί μαζί της κ να αφήσει εσένα, όπως κ να τους επισημάνεις και τα δικά τους κουσούρια, τι αυτές είναι πανέμορφες και σε κάνανε εσένα ασχημόπαπο?δυσκολεύομαι να το πιστέψω ότι είσαι,απλά τις αφήνεις να ανεβάζουν τα χάλια τους κ να ρίχνουν εσένα επειδή μπορεί να έχεις μερικά παραπάνω κιλά. επίσης εγώ θα μιλούσα στον άνδρα μου κ θα του έλεγα να τις βάλει στην θέση τους να μην σενοχλούνε. εμένα η πεθερά μου είναι ο βασικός δέκτης σχολιασμού λόγω κιλών κ οτι δν προσέχει τον εαυτό της, δηλαδή σε αυτήν κάνουν όλοι κριτική κ με αυτή όλοι τα βάζουν, οπότε εμένα μου μένει ακόμα κ να την υπερασπιστώ .χαχαχαχ είμαι πολύ λακι

γενικά μην ανέχεσαι να είσαι η σταχτομπούτα αγρίεψε λίγο.θα νιώσεις πολύ καλύτερα

μανταμ σου σου ,δεν τα δεχομαι αυτα που μου λενε απλα απο ενα σημειο και μετα κουραζεσαι τοσο να λες και να ξανα λες και να τσακωνεσαι και να διαφωνεις και δυστυχως επειδη εχουν μεγαλωσει ετσι και εχουν αυτη την νοοτροπια δεν αντιλαμβανονται οτι αυτο που κανουν ειναι λαθος και αυτες μεταξυ τους τρωγονται.γι'αυτο ευτυχως τα εφερε ετσι η ζωη που εδω και ενα χρονο δεν εχουμε καμια επικοινωνια και πανω απ'ολα δεν φταιω εγω οποτε ειμαι πολυ καλα ψυχολογικα.μονο την πεθερα ανεχομαι που και που αλλα απανταω .πρεπει να εισαι απο μια πλευρα να μας δεις ,ουτε κοριτσακια της α'δημοτικου .

α επειδή είπες οτι βρίσκουν κ τα κάνουν κ επειδή ξέρω από τέτοιες θείτσικες συμπεριφορές. και μάλιστα από νέες κοπέλες που δν θα πρεπε να φέρονται έτσι,κ γενικώς να ασχολούνται μόνο με τον εαυτό τους κ την πάρτη τους κ όχι να βασανίζουν άλλους για να επιβεβαιωθούν αυτές. καλά τώρα οι μεγάλες είναι ανίκητες όντως. ελπίζω να τα βρίσκεται πάντως σε όλα τα άλλα με την πεθερά σου και μόνο σε αυτό να τα χαλάτε.

Quote:

---

Originally posted by Μαντάμ σου σου
α επειδή είπες οτι βρίσκουν κ τα κάνουν-->δυστυχως στην αρχη φοβομουν να απαντησω για να μην πληγωσω τον αντρουλη μου αλλα μετα καταλαβα οτι ετσι ειχαν συνηθισει ολοι τους .ηταν αργα ειχα δωσει θαρρος στον χωριατη.

ην πεθερά σου και μόνο σε αυτό να τα χαλάτε.

---

-->η γυναικα δεν ειναι καλα στα μυαλα της οποτε οσο μπορω παω με τα νερα της μεχρι εκει που το αντεχω .ευτυχως ειμαστε μακρια και οι συναντησεις λιγες φορες το μηνα .και μιας και ειμαστε σε αυτο το τοπικ να πω ενα περιστατικο που συνεβει πριν μια βδομαδα.γιατι υπαρχουν τελικα πολλες πλευρες σε αυτο το θεμα .φιλη μου που εκανε εγχειρηση για να την βοηθησει να αδυνατισει ,σορρι δεν θυμαμαι μεθοδο κ η οποια οντςω εχασε 80 κιλα (τοσα μου ειπε)γυρισε και μου ειπε δυνατα στο μαγαζι που ειμασταν,ευτυχως τωρα θα εισαι η μονη χοντρη στην παρεα..εγω το πηρα στραβα ??

Εντάξει δεν πάει καλά ο κόδμος?! ΕΙδικα αν εχεις επράσει κάτι τέτοιο ΔΕΝ ΛΕΣ τέτοια πράγματα!! Ντροπή και αίσχος!!

εσύ τι απάντησες σε αυτό?η αφοπλίστηκες απότην βλακεία?γιατί όσο να πεις εγώ θα αφοπλιζόμουνα

αλλά να κανω λίγο το δικηγόρο του διαβόλου, υπάρχει περίπτωση να της είχες πει στο παρελθόν κάτι τύπου "πάλι καλά που είσαι κ εσύ στην παρέα κ δν είμαι η μόνη χονδρή?"ξες καλοπροαίρετα για να νιώσετε σύμμαχοι και αυτή να το θυμόταν κ να στο φυλούσε? το λέω γιατί αλλιώς δν μπορώ να δικαιολογήσω τέτοια κακία από ένα άτομο που ξέρει τι περνάει ένας υπέρβαρος άνθρωπος.

Καλησπερα.ετυχε και πετυχα χτες αυτο το τοπικ και διαβασα μεχρι την τεταρτη σελιδα.ειμαι και εγω παχυσαρκη και δεν ειχα ποτε ιδιαιτερες επιτυχιες στο αντιθετο φυλο κυριως απο δικο μου κομπλεξ.Ομως,στην Ελλαδα ειμαστε.παντου και παντα υπαρχει ρατσισμος οσο καλα και αν νιωθεις με τον εαυτο σου.και ναι,μου φαινεται απιθανο μια γυναικα στα 150κ να τα εχει με εναν κουκλο που διαθετει και κοιλιακους.στο εξωτερικο γινεται εδω το πολυ μεχρι 90κ να ειναι η κοπελα.αλλιως η που θα βρισκονται μονο για σεξ η μενουν φιλοι.οσο καλα και αν νιωθεις με τον εαυτο σου το λιπος δεν κρυβεται.ξερω θα πεσετε να με φατε αλλα ετσι ειναι.μονο αν εχεις ωραια εξωτερικη εμφανιση σε προσεχουν και μετα το ψαχνουν για παρακατω.αλλιως η θα αδυνατισεις η θα χαμηλωσεις τα στανταρ σου.

πάντως ο "ρατσισμός" είναι διάσπαρτος σε πολλά και όχι μόνο στην παχυσαρκία και όχι μόνο στην Ελλάδα..και έξω δεν είναι καλύτερα τα πράγματα,μερικές φορές είναι και χειρότερα,το θέμα είναι κατά πόσο σε επηρεάζει εσένα το Χ σχόλιο του καθενός και κατά πόσο δύνασαι να το προσπεράσεις και να πας παρακάτω!
έχω ακούσει πολλά και άσχημα και καλά...είμαι από τις γυναίκες που δεν ήμουν ποτέ αδύνατη πάντα έπαιζα κοντά στα 80-90 με ύψος 1.72 (και εκεί θέλω να φτάσω πάλι και θα είμαι σούπερ) πάντα τα σχόλια με επηρέαζαν ανάλογα με τη ψυχική διάθεση που είχα εκείνη τη στιγμή..

από τα 27 και μετά,σταμάτησα να ασχολούμαι καθότι κατάφερα να αποκτήσω αυτοπεποίθηση και πίστη στον εαυτό μου,δύσκολα μεν,πέφτω πολλές φορές και σηκώνομαι πάλι..έφτασα τα 130 και τώρα κατεβαίνω πάλι,αλλά δεν με νοιάζει τι λένε οι άλλοι αλλά τι λέω εγω..γι'αυτό και μπήκα στη διαδικασία να χάσω τα κιλά για τον απλούστατο λόγο ότι έπαψα να μου αρέσω!

ps: πάντως να δηλώσω ότι έχω φάει χυλόπιτα από παχουλό άντρα,ούτε να με φτύσει που λέει ο λόγος :p
εν αντιθέση είχα μεγάλη ζήτηση από λεπτούς για κάποιο λόγο,παράπονο πάντως δεν είχα ποτέ από θέμα αντρών αλλά δεν έψαχνα ποτέ κάτι συγκεκριμένο,πήγαινα πάντα με το "κλίκ" :)

τι παει να πει η εκφραση θα χαμηλωσεις τα στανταρ σου? ποιον ανθρωπο θεωρουμε με χαμηλωμενα στανταρ πιο με υψηλα? για αυτο δεν παμε καλα στην ελλαδα γιατι υπαρχουν ανθρωποι που ακομη σε κρινουν απο την εξωτερικη σου εμφανιση.ο καθε ανθρωπος κ ο καθε χαρακτηρας ειναι μοναδικος και ευτυχως κιολας γιατι αλλιως θα ηταν γκριζα η ζωη. αν εχεις εναν δυναμικο χαρακτηρα χιουμορ κ αυτοπεποιθηση θα σε πλησιαζουν αντρες κ στα 150 κ στα 70.ναι μπορει μεχρι ενα σημειο να εχεις δικιο ισως η πρωτη ματια να πεφτει στο αδυνατο αλλα το πως θα το χειριστεις μετα ειναι καθαρα δικια σου υποθεση. δεν ειναι ολοι οι ανθρωποι ρηχοι. αυτη ειναι η δικια μου γνωμη βασισμενη στην δικια μου εμπειρια. κ στα 120 κ στα 85 τις ιδιες επιτυχιες ειχα. στα πιω κατω δεν ξερω γιατι δεν με θυμαμαι κ ποτε :smilegrin:

Τι να πουμε και εμεις οι ανορεκτικοι απο ρατσισμο. Οντας 6 χρονια ανορεκτικη κατανοωω και εσας τους υπερβαρους, στο θεμα του ρατσισμου τουλαχιστον.Ο κοσμος κρινει καποιον αυστηρα και μονο απο την εμφανιση και απο τις συνηθειες του ειδικα και κυριως απεναντι στο φαγητο.Δεν καταλαβαινει πραγματικα τον αλλον, τι συμβαινει μεσα στη ψυχη του και αντιδρα ετσι αοενανρι στο φαγητο.Ειτε το σιχαινεται και θελει διακαως να το βγαλλει απο τη ζωη του, οπως κανω εγω,ειτε το λατρευει και θελει γεματη τη ζωη του με αυτο,οπως συμβαινει στη περιπτωση σας.Κοιταξτε να μην σας νοιαζει η γνωμη των αλλων αλλα απλα και μονο τα θελω σας. Εγω π.χ ειμαι αυτη τη στιγμη 1.62 και 40 κιλα για εμενα ειμαι χοντρη- τσουπωτη. Για τους αλλους ισως και για εσας θεωρουμαι αδυνατη..εγω ομως δεν το βλεπω και θελω να χασω 7 κιλα γιατι για εμενα οταν εχεις ΒΜΙ κατω απο 14 εισαι αδυνατη. Οχι τωρα που ειμαι στο 15. Ειμαι σιγουρη πως ολοι σας θα με θεωρησετε η ηδη με θεωρειται τρελη, ομως θελω να σας δωσω με τη σειρα μου μια συμβουλη, να φτιαξετε (εχετε)το κορμι σας οπως εσας σας αρεσει και θελετε οχι οπως σας θελουν οι αλλοι.Η ζωη ειναι δικη σας και οι επιλογες της επισης..💗

Τι έχετε να πείτε για ρατσισμό και γιατρούς; Σκεφτόμουν το εξής αυτές τις μέρες: όλα αυτά τα χρόνια έχω αντιμετωπίσει διάφορα θέματα υγείας που είχαν να κάνουν με το βάρος μου. Πέτρες στη χολή, αγγειακά, μυοσκελετικά (αχ αυτά τα μυοσκελετικά) κλπ. Ήταν νομίζω ελάχιστες οι φορές που οι γιατροί που πήγα αντιμετώπισαν το θέμα ψυχρά και επαγγελματικά. Πάντα είχαν την τάση να με ρωτήσουν ποσα κιλά είμαι (χωρίς να με βάλουν πάντα στη διαδικασία του ζυγισματος οπότε εκεί λες οκ είναι μέρος της εξέτασης) λες και τα 120κάτι ή τα 130κάτι δεν είναι κιλά τα οποία φαίνονται ότι είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ. πρεπει να σε βάλει ο άλλος στην διαδικασία να του το πεις. Έχω λάβει πάρα πολλές φορές βλέμματα υποτιμητικά από γιατρούς όταν είπα κάτι του στυλ "ναι αλλά κάνω δίαιτα αυτόν τον καιρό". Πολλές φορές ο γιατρός επίσης (παθολόγος , ορθοπεδικός ή οτιδήποτε) έχει προσπαθήσει να μου κάνει τον ψυχολόγο και να καταλάβει γιατί τρώω ή "γιατί το κάνω αυτό στον εαυτό μου". Γενικά ρε παιδιά είναι τόσο δυσκολο ένας γιατρος να παραμείνει ουδέτερος απέναντι στο θέμα του βάρους του ασθενή που έχει απέναντί του; Το τονίζω, όχι να μην ασχοληθεί! Ούτε να μην τονίσει στον ασθενή ότι το βάρος του είναι πρόβλημα φυσικά. Αλλά κακά τα ψέματα πολλοί γιατροί κρατάνε στάση υποτιμητική. Προσωπικά έχω φτάσει να φοβάμαι να πάω σε γιατρό γιατί "θα τα ακούσω". Μα τι είναι ρε μπαμπουλες; η είναι εκεί για να βοηθήσουν; Μόνη εξαίρεση σε όλο αυτό και πραγματικά χάρηκα πάρα πολύ που βρήκα αυτόν τον άνθρωπο είναι ο ενδοκρινολόγος μου (δεν θα πω τα στοιχεια του δημόσια). Πήγα πρώτη φορά πέρσυ πάλι με τον φόβο ότι "πωωωω τι θα ακούσω τώρα γαμώτο" ... και ο άνθρωπος με δέχτηκε μια χαρά χαμογελαστός. Με εξέτασε, είδε τις εξετάσεις μου, άκουσε αυτά που ήθελα να του πω και αφού με συμβούλεψε σε κάποια πράματα με άκρως επαγγελμτικό τρόπο, η τελευταία του φράση ήταν "μην ανησυχείς, είσαι νέα και όμορφη και πιστεύω ότι μπορείς να κάνεις τα πάντα" . Αληλουια! Πρώτα φορά έφυγε από γιατρό και χαμογελούσα! Αλλά αν εξαιρέσουμε αυτόν τον κύριο κατα τα άλλα βάσει των περισσότερων άλλων εμπειριών μου με γιατρούς έχω καταλήξει να έχω χρόνιους πόνους (και μάλιστα αρκετά έντονους τελευταία) σε μέση και πλάτη και να φοβάμαι να πάω σε ορθοπεδικο για το κραξίδι που θα ακούσω κατα πάσα πιθανότητα... πείτε μου, τα σκεύτομαι μόνο εγώ αυτά;

Στελλού καλησπέρα. Welcome back :)

Εγώ δε νομίζω πως είναι θέμα ρατσισμού, αλλά απότομου τρόπου στη συμπεριφορά.
Ο ενδοκρινολόγος που πηγαίνω τα τελευταία χρόνια με ζυγίζει κάθε φορά, και πάντα επισημαίνει
με κοφτό και άσχημο ύφος: "Πάχυνες." Δε μου δίνει περιθώρια να δικαιολογηθώ, όχι ότι θέλω κιόλας.
Το ξέρουμε και οι δυο πως πρέπει να προσέχω.

Η συμβουλή μου είναι να μην το υπεραναλύεις, τα κιλά φέρνουν προβλήματα, και οι γιατροί οφείλουν να το τονίζουν.
Άσχετα που ο καθένας έχει τον τρόπο του.

Επίσης, και αυτό στο γράφω με κάθε συμπάθεια, μην περιμένεις φιλοφρονήσεις για να νιώσεις καλύτερα ή να ανακουφιστείς.
Ο αγώνας κατάκτησης υγείας αλλά και αυτοπεποίθησης είναι δικός σου. Κανένας άλλος δεν πρέπει να έχει τη δύναμη να το αλλάξει αυτό
κάνοντας θετικά ή αρνητικά σχόλια.

Εννοείται να πας σύντομα στον ορθοπεδικό!

Γεια σου blossom! Ευχαριστω για την απαντηση! Ενταξει, ισως ημουν υπερβολικη να μιλησω για ρατσισμο, τουλαχιστον οχι σε ολες τις περιπτωσεις. Μα το θεμα δεν ειναι η δικαιολογια. Για να πας στον γιατρο σημαινει οτι αναγνωριζεις το προβλημα και ζητας βοηθεια. Δεν νομιζω λοιπον οτι βοηθαει το να γινεται κανεις επικριτικος ή αποτομος οταν ηδη δεν νιωθεις και υπεροχα για την κατασταση ως εχει. Εχεις τον πονο σου,εχεις και τον αλλο να σε κοιταει περιεργα. Για μενα τουλαχιστον τετοιες συμπεριφορες λςιτουργουν αποτρεπτικα συνηθως, χωρις να σημαινει αυτο οτι θελω να μου χαιδευουν τα αυτια, δεν ειμαι τετοιος τυπος. Και ναι νομιζω επιβαλλεται να παω σε ορθοπεδικο αν και σημερα ειμαι καλυτερα...

Μερικοί είναι απότομοι έως και αγενείς - ε, καλά, αυτό το συναντάμε σε όλους τους ανθρώπους!
Κάποιοι θεωρούν ότι έτσι θα σε...ταρακουνήσουν.

Τουλάχιστον, έχουμε περιθώρια επιλογής.
Ή μάλλον έχεις, εγώ δυστυχώς τελευταία εξαρτώμαι από τα δημόσια νοσοκομεία. :lol:

Διάβασα αρκετές από τις αναρτήσεις σας, πιο παλιές και πιο πρόσφατες. Πάνω κάτω, οι περισσοτεροι/ες συμφωνείτε, είμαι στο Βουκουρέστι σε ένα ταξίδι αναψυχής -με DreamTrips- και ψάχνοντας για την παχυσαρκία και γενικα για τα προβλήματα βάρους, σας βρήκα. Και εγώ πάνω κάτω τα ίδια θα πω. Υπάρχει ρατσισμός προς τους παχύσαρκους ανθρώπους, όπως επίσης και προς τους ανορεκτικούς, όπως επίσης και σε ότι «ξενίζει» στο μέσο νεοέλληνα. Αυτό -όσο δύσκολο κι αν είναι- δεν πρέπει να μας πτοεί και να μας στεναχωρεί σε σημείο ντροπής. Ντροπή θα έπρεπε να αισθάνονται όσοι/ες κρίνουν τους άλλους χωρίς να τους ξέρουν, απλώς για την εμφάνιση τους. Όσο αφορά τους γιατρούς, μπορεί να το λένε για καλό μας, αλλά μεταξύ μας και λίγο ευγενεια δε θα έβλαπτε. Εγώ όταν μου μιλάνε οι αλλοι ευγενικά, τους ακούω πολύ περισσότερο.
Α, και καλώς σας βρήκα! :)

Quote:

---

Originally Posted by liana12345

Καλημέρα και καλώς σας βρήκα.
Θέλω να θέσω το εξής ρώτημα:
Πιστεύετε πως υπάρχει αληθινός ρατσισμός στα άτομα με παραπάνω κιλά?
Ρατσισμός όσον αφορά τις σχέσεις, την ανεύρεση εργασίας ακόμη και τη φιλία?

---

ναι υπαρχει σε ολους τους τομεις κ μονο που αναπνεεις σε κοιτανε με μισο ματι

Πολυ ενδιαφερον ολα τα παραπανω, κι σεβαστα! ομως, λυπαμαι αλλα ειναι ΑΚΥΡΟ!! ο λογος ειναι οτι δεν μπορει να υπαρχει ρατσισμος σε κατις που δεν ειναι εκ γενετης, σε κατις που το ελεγχεις!!
Πως μπορει να συγκρινετε τις κοντες? η τις ψυλες? αυτες οτι κι να κανουν ετσι θα ειναι!! Ρατσισμος μπορει να υπαρχει σε ανθρωπους με αναπηριες, ειδικες αναγκες ανθρωπων!
Υπαρχουν και υπερβαροι οπου ειναι εξ αναπιριας, δλδη εχουν σοβαρο προβλημα υγειας,αλλα φανταζομαι εχετε διαβασει πως ειναι περι τν 1/1000 υπερβαρους, οι υπολοιποι ειναι επυλογη τους!!
Τωρα στο αν φερομαστε κομπλεξικα, η ρατσιστικα σε οσους κατα επυλογη τους ειναι υπερβαροι , εκει παλυς ειναι λαθος της κοινωνιας οπου αντιμετοπιζει οσους ειναι χοντροι!
Δυστυχως ομως αν υπαρχει στη κουβεντα μας κανενας κ.λειτουργος θα σας πει οτι ο ρατσισμος στους χοντρους ηταν ενα κοινωνικο αντανακλαστηκο των πρωτων ανθρωπων, λογο του οτι καθε κοινωνικο συνολο επιδιοκε τα ατομα οπου το συναθριζουν να ειναι οσο το δυνατων πιο κοντα στις απετουμενες αναλογιες του σωματος!! ο λογος ειναι προφανες, διοτις επρεπε να ειναι το κορμι του καθε ενος καταλληλο για να μπορει να τρεξει, να παλεψει, να μετακινηθει κ.α.
Βεβαια πλεον ζουμε σε αλλη εποχη ¨), ομως ολοι γνωριζουμε πως εχουν μεινει στους ανθρωπους πολλα στο υποσυνειδητο, υπαρχουν τετοιες αφθορμητες σκεψεις οπου ειναι αντανακλαστικες! καποια μερα ισως κι αυτες αλλαξουν, οπως εχουμε αλλαξει πολλα απο τωτες που ζουσαμε σε σπηλιες! απο τωτες οπου η πιο ομορφη γυναικα πηγαινε με τον πιο ομορφο και πιο δυνατο του χωριου, της αγελης ! για να κανουν τα οσων το δυνατων πιο τελεια τεκνα! Ετσι υπηρξαν οι πρωτοι βασηλεις, αλλα δυστυχως καπως ετσι υπηρξαν και το 1939 (αν δε καμω λαθος την χρονια) τα πρωτα τεκνα της "αριας φυλης"

Κανεις μεγαλο λαθος αγαπητη,σε ποσες γυναικες αρεσουν οι παχουλοι?σε απειροελαχιστες,σπανια καποια γυναικα να δει τον εσωτερικο κοσμο καποιου αντρα.Εκτος αν εχει μεγαλο πορτοφολι.....Οτι γραφεις για τους αντρες ισχυει και για τις γυναικες.