Δεν είχα ποτέ ενδείξεις οτι έπαιζε τρίτο πρόσωπο, αλλά δε θα έβαζα για κανένα το χέρι μου στη φωτιά.Quote:
Originally Posted by Epsilon
Δε με απασχόλησε ποτέ. Καλά, ίσως μια φορά.
Αλλά κι εγώ δεν ήμουν αθώα περιστερά...
Printable View
Δεν είχα ποτέ ενδείξεις οτι έπαιζε τρίτο πρόσωπο, αλλά δε θα έβαζα για κανένα το χέρι μου στη φωτιά.Quote:
Originally Posted by Epsilon
Δε με απασχόλησε ποτέ. Καλά, ίσως μια φορά.
Αλλά κι εγώ δεν ήμουν αθώα περιστερά...
Απλά όλοι όσοι έμπλεξαν με οριακούς / οριακές λένε ότι πάντα υπάρχει λίστα ολόκληρη με καβάτζες και άμεσα διαθέσιμους...Quote:
Originally Posted by proteus
Θα ήθελα να κάνω ένα ακόμα σχόλιο. Επειδή κι εγώ για μεγάλο διάστημα νόμιζα ότι είμαι ερωτευμένος, ότι νοιάζομαι, κτλ... από ένα σημείο και μετά άρχισα να αναρωτιέμαι για ποιο λόγο να είμαι ερωτευμένος με ένα άτομο που με κακοποιούσε. Δλδ ερωτευόμαστε τα ποιοτικά χαρακτηριστικά ενός ατόμου και στη δική μου περίπτωση από ένα σημείο και μετά δεν υπήρχαν τέτοια χαρακτηριστικά, αλλά και να υπήρχαν επισκιαζόντουσαν από τα αρνητικά. Αντιφατικό επίσης ήταν το γεγονός του ότι ενώ τα συναισθήματά μου κυρίως ήταν και αυτά αρνητικά, (ήθελα να φύγω από τη σχέση, είχα σιχαθεί τη συμπεριφορά της), υπήρχε παράλληλα και εντελώς ξεκάρφωτα αυτό το στοιχείο του "πάθους" που κι εσύ ονομάζεις έρωτα. Όταν υπάρχει τόσο εμφανής αντιφατικότητα, τότε συνήθως τα πράγματα δεν είναι όπως φανταζόμαστε ότι είναι. Αυτό που εγώ ανακάλυψα (και που αποτελεί το αρχικό ερώτημα που έθεσα στο νήμα), είναι ότι αυτό που ονομάτιζα ως "έρωτα" ή "πάθος" ήταν απλά ένας τοξικός εθισμός που δημιουργήθηκε από τις ακραίες και συχνές συναισθηματικές εναλλαγές. Πρόκειται για τον ίδιο ακριβώς μηχανισμό που συμμετέχει σε κάθε είδους εθισμό. Κανείς ναρκομανής δεν κάνει χρήση επειδή είναι ερωτευμένος με το ναρκωτικό, όπως και κανένας τζογαδόρος δεν νοιώθει έρωτα με τη ρουλέτα. Έτσι λοιπόν κι εγώ, από ένα σημείο και μετά δεν ήμουν ερωτευμένος γιατί απλά δεν υπήρχε κάτι για το οποίο θα μπορούσα να είμαι ερωτευμένος. Τζάνκι ήμουνα.Quote:
Originally Posted by OD1
κάλως ήρθες!Quote:
Originally Posted by Epsilon
Δεν μπορούν να είναι μόνες/μόνοι. Πριν τη διάλυση μιας σχέσης έχουν κανονίσει την επόμενη (μιλάμε για εντελώς ασυνείδητη συμπεριφορά! :P).
Καλώς σας βρήκα.Quote:
Originally Posted by aeolus74
Aν κρίνω από τη δική μου εμπειρία, η λίστα και η καβάτζα είναι μονίμως σε ισχύ. Και δεν διστάζουν να το λένε και κατάμουτρα, ότι παίζουν και με άλλους.
Καλησπέρα κ από εμένα. Σας διαβάζω καιρό αλλά είναι η πρώτη φορά που γράφω. Τον τελευταίο καιρό υπήρχε ένας άνθρωπος στη ζωή μου με τον οποίο δεν ειχα ερωτική σχέση αν κ είχε δείξει τέτοιο ενδιαφέρον. Εκμετάλλευτικε μια αδύναμη και ευάλωτη περιοδοβτηε ζωής μου και τρυπωσε! Είχε αυτή τη γνωστή συμπεριφορά ζέστη κρύο, εξειδανικευση άνευ προηγούμενου.. Ώσπου αρχισε να χάνεται. Να μην τηλεφωνεί.. Να παίζει άσχημα με το μυαλό μου. Κάποια στιγμή μου είπε ότι έχει κάνει σχέση, ότι με αγαπάει και είμαι ξεχωριστη για κεινον κ ότι η κοπέλα του δεν θα καταλάβει.. Ότι θέλει να κρατήσει την επικοινωνία μας κρυφή από εκείνη. Εγώ φυσικά, του είπα ότι δεν θα επικοινωνήσω ξανά και έγραψα και ένα mail λέγοντας του ότι έχω συναισθήματα για εκείνον κ προτιμώ να αποσυρθώ για να μην πονάω... Λίγες μέρες μετά με πήρε τηλέφωνο βρίζοντας με.. Έπαθα σοκ. Να μην τον ενοχλήσω ξανά, τελειώνει εδώ.. Να σταματήσει ο η επαγγελματική σχέση που είχαμε. Τρεις εβδομάδες μετά πήρε να πει χρόνια πολλά για τα γενέθλιά μου. Εκτοτε καμία επικοινωνία. Η ψυχολόγος μου που το συζητάμε είπε ότι εχει στοιχεία μεταιχμιακος ναρκισου. Πιστεύετε ότι θα με ενοχλήσει ξανά? Επιστρεφουν? Περνάω σίγουρα μετατραυματικο στρες, έχω στενοχωρηθει απίστευτα! Δεν είναι και παιδάκι.. 55 χρονών!
Επίσης απορία. Γίνεται να θες να βάλεις κάποιον από την ζωή σου κ να τηλεφωνείς για χρόνια πολλά?
Λυπάμαι για αυτό που ζεις! Επιστρέφουν αν δεν τους βγει η καινούργια γκόμενα και αν θεωρήσουν ότι είσαι ακόμα διαθέσιμη και πρόθυμη να προσφέρεις ναρκισσιστική τροφή. Γενικά οι νάρκισσοι και οι μεταιχμιακοί (bodrerline) έχουν πολύ ανεπτυγμένη την ψευδαίσθηση της αναφαίρετου δικαιώματος. Με άλλα λόγια νομίζουν ότι τους ανήκεις. Νομίζουν ότι έχουν δικαιώματα επάνω σου πολύ πιο πέρα από αυτά που έχουν στην πραγματικότητα. Αν του βάλεις όρια τότε συνήθως από τον νάρκισσο θα φας ακύρωση και από τον μεταιχμιακό επίθεση (ψυχολογική, λεκτική ή και σωματική). Διάβασε για narcissistic hoovering.Quote:
Originally Posted by Mermaid
Όχι δεν γίνεται. Όλα αυτά είναι χειριστικά παιχνίδια. Το συγκεκριμένο είναι καθαρό hooveringQuote:
Originally Posted by Mermaid
Σαφώς! Δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Περισσότερο εξευτελισμό δεν τον αντέχει ο οργανισμός μου. Επιπλέον, τη φοβάμαι. Τη φοβάμαι τόσο για την ηθική ζημιά που μπορεί να μου προκαλέσει έναντι τρίτων, όσο και για τη φυσική. Την πρώτη φορά που είδα ποια αληθινά είναι, ήταν κατά τη διάρκεια μιας έκρηξης θυμού για εντελώς ασήμαντο λόγο. (Άφησα την ηλεκτρική σκούπα δίπλα από το τραπέζι της κουζίνας, δεν την τοποθέτησα στο χώρο που έπρεπε. Ας σημειωθεί ότι αυτό έγινε στο σπίτι μου. Αυτή έμενε σε μένα). Άρχισε να τρέμει ολόκληρη, τα μάτια της κοκκίνισαν και ήταν έτοιμα να πεταχτούν από τις κόγχες. Όσο μου φώναζε υστερικά για περίπου μισή ώρα, έβγαιναν αφροί και σάλια από το στόμα της. Μεταμόρφωση κανονική! Σα να βλέπω σκύλο σε αμόκ.Quote:
Originally Posted by aeolus74
Και να τους/τις νοιάζει, δεν μπορούν να κάνουν τίποτα γι’ αυτό. Θυμάμαι – πριν αρχίσουν τα όργανα – πως πεταγόταν κάποιες φορές στα καλά του καθουμένου και μου έλεγε πως δεν ήθελε να τσακωθούμε ποτέ. Τη ρωτούσα γιατί να τσακωθούμε, και δεν απαντούσε. Της έλεγα ότι φυσικά θα τσακωνόμασταν κάποια στιγμή, αλλά θα ήταν στο χέρι μας να γίνει για καλό, για να μάθουμε ο ένας τα όρια του άλλου. Προσπαθούσα να την καθησυχάσω λέγοντας πως θα τα ξαναβρίσκαμε. Δεν απαντούσε. Αυτά δεν ήταν νάζια ερωτευμένης κοπέλας! Φαινόταν από το ύφος της ότι την έτρωγε. Ανησυχούσε πραγματικά γι’ αυτό. Έσκυβε το κεφάλι και δεν έλεγε τίποτα. Μια άλλη φορά πάλι αναρωτήθηκε πως είναι δυνατόν να είμαι τόσο καλός με κάποια σαν αυτήν. Απορούσα με αυτά τα ξεκάρφωτα, αλλά θεωρούσα πως είναι απλώς ευαίσθητη. Έτσι, τέλος πάντων, εκλογίκευσα την κατάσταση. Μου είχε πει επίσης πως πριν χρόνια έκανε ψυχοθεραπεία για να διαχειριστεί το άγχος που της δημιούργησε η σχέση με έναν τρελό πρώην (surprise surprise). Δεν ρώτησα λεπτομέρειες, γιατί ήθελα να είμαι διακριτικός. Μια άλλη φορά, μου είπε ότι ανησυχούσε για την ψυχική της υγεία, διότι μέλος του στενού οικογενειακού περιβάλλοντός της είχε κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα που δεν του επέτρεπε να αντιλαμβάνεται πότε είχε άδικο!!! Ε, εμένα μου φαίνεται ότι γνωρίζει πολύ καλά τι της συμβαίνει και πως κάποια στιγμή την ένοιαζε γι’ αυτό. Μετά το ξεπέρασε φυσικά.Quote:
Originally Posted by aeolus74
Δεν είμαι ειδικός. Δεν μπορώ να πω τι είδους ΔΠ έχει ή σε ποιο βαθμό. Μπορώ να πω όμως με βεβαιότητα πως παρουσιάζει ξεκάθαρα συμπεριφορές που αποδίδονται σε ανθρώπους με ΟΔΠ ή/και ΝΔΠ. Η ξαφνική εμφάνιση, η ένταση και η συχνότητα των κρίσεών της δεν μου αφήνουν κανένα περιθώριο αμφιβολίας. Όταν έχεις πυρετό, δεν χρειάζεται να πας στον γιατρό για να σου πει ότι έχεις πυρετό.Quote:
Originally Posted by Epsilon
Οι αμερικανοι που πολεμησαν μαζι με ελληνεσ στον πολεμο τησ κορεασ ειπαν οτι οταν ο κορεατησ πλησιασε τον ελληνα ο ελληνασ εκανε explode και τον εξουδετερωσε αυτη ειναι η φυση των ελληνων τωρα γτ αυτο πεθανε γτ ο τσιπρασ τουσ ανθεληνησε ολουσ γτ θα γινοταν πολεμοσ για αυτο λενε ολοι οτι τουσ ψεκαζουν γτ δεν ειναι ελληνεσ πλεον
Τέτοια ακριβώς ήταν/είναι η οικογένειά μου. Ο πατέρας μου έφτυσε αίμα. Μέχρι να αρχίσω να καταλαβαίνω τι γίνεται, τον θεωρούσα αναίσθητο, αδιάφορο απέναντι στη μάνα μου. Ακριβώς το αντίθετο συνέβαινε. Όποτε τη ρωτούσα γιατί είναι τόσο επιθετική, μου έλεγε πως ο πατέρας μου την έκανε έτσι και ότι τέτοιες συγκρούσεις συμβαίνουν σε όλες τις οικογένειες, ότι είναι φυσιολογικοί τέτοιοι τσακωμοί. Δεν θυμάμαι να υπήρξε ποτέ γιορτή στην οποία να μην γίνεται χαμός στο σπίτι. Θεωρούσα πως έτσι έχουν τα πράγματα και ασθανόμουν ενοχές κάθε φορά που σκεφτόμουν ότι η μάνα μου λέει απλώς ανοησίες. Μεγαλώνοντας άρχισα να παρατηρώ ότι αυτά τα παράξενα γίνονταν όλο και πιο έντονα, ότι δεν συνέβαιναν στις οικογένειες των φίλων μου και ότι συγγενείς, οικογενειακοί φίλοι, γείτονες είχαν αρχίσει να μας κάνουν πέρα. Όταν μετά από διάφορες προσωπικές συγκρούσεις μαζί της κατάλαβα πια ότι όλο αυτό ήταν επικίνδυνο για μένα, έφυγα, δεν γύρισα ποτέ πια στο σπίτι. Ήξερα πως η μάνα μου είχε σοβαρό θέμα, αλλά δεν έψαξα ποτέ τι ακριβώς της συνέβαινε. Κάθε φορά που σκεφτόμουν το θέμα, αισθανόμουν απίστευτο ψυχικό πόνο και ήθελα πάση θυσία να το ξεχάσω. Ήθελα απλώς να φύγω μακριά και να αποφύγω, αν ποτέ έκανα δική μου οικογένεια, να κάνω τα αίσχη που έκανε αυτή σε μας. Δεν ήξερα, δεν είχα διαβάσει ποτέ σχετικά με τις ΔΠ και τι ακριβώς είναι. Ίσως αυτό οφείλεται στη μέχρι πρόσφατα γνώμη μου ότι η ψυχολογία δεν είναι επιστήμη, αλλά ένα ανομοιογενές σύνολο θεωρίων, και γι’ αυτό δεν την έπαιρνα σοβαρά. Μετά, ήρθε η «κυρία», όπως λέει και ο Aeolous 74, στη ζωή μου και έμαθα από πρώτο χέρι. Εδώ ακριβώς έγκειται η σημασία της ενημέρωσης σε θεσμικό επίπεδο. Δεν πρέπει να αφήνονται τα μέλη μιας κοινωνίας στον αυτοσχεδιασμό και την αυτοενημέρωση. Δεν είναι οι ΔΠ λιγότερο σοβαρές από νοσήματα για τα οποία υπάρχει θεσμική ενημέρωση. Αυτοί οι άνθρωποι, οι πάσχοντες από ΔΠ, είτε το θέλουν είτε δεν το θέλουν, είτε το γνωρίζουν είτε δεν το γνωρίζουν, είναι άκρως επικίνδυνοι. Αποτελούν άμεση και σοβαρή απειλή για όλους τους υπόλοιπους και οι κοινωνία μας διαμορφώνεται πια – με ταχύτατους ρυθμούς – εις τρόπον ώστε τέτοιες συμπεριφορές να διαχέονται εύκολα σε μεγάλη έκταση και, σε κάποιες περιπτώσεις, να επιβραβεύονται κιόλας. Για λόγους ηθικούς, πολιτικούς, οικονομικούς και κοινωνικούς δεν είναι βεβαίως δυνατόν να απομονωθούν αυτοί οι άνθρωποι. Είναι όμως δυνατόν να ενημερωθούν τόσο οι ίδιοι όσο και οι υπόλοιποι που τους έχουν υποστεί ή που θα τους υποστούν. Δεν χρειάζεται να υπάρχουν ξανά και ξανά «επιζήσαντες» ή «θύματα» που βρίσκουν από μόνοι τους και φυσικά εκ των υστέρων θεωρητικές πληροφορίες και εξηγήσεις για την τραγωδία τους, για την οποία υπάρχει ήδη σοβαρή επιστημονική έρευνα (με χρήματα των φορολογουμένων).Quote:
Originally Posted by aeolus74
Φίλε Epsilon, δεν συμμερίζομαι την αισιοδοξία σου σχετικά με τέτοιου είδους εκπλήξεις της ζωής. Στην καλύτερη περίπτωση, δεν είμαι έτοιμος να το κάνω ακόμη. Χαριτολογώντας θα σου έλεγα πως θα προτιμούσα να μη γνώριζα σε αυτόν τον βαθμό τον εαυτό μου. Δεν θα είχα χάσει 15 κιλά σε έναν μήνα, δεν θα είχα αποκτήσει έλκος, δεν θα είχα χάσει τον ύπνο μου, δεν θα είχα αρχίσει το κάπνισμα ξανά, θα ήμουν συγκεντρωμένος στην εργασία μου, θα φοβόμουν λιγότερο τους καλοπροαίρετους ανθρώπους, δεν θα αισθανόμουν ηλίθιος που αγάπησα μια σκιά και – το κυριώτερο – δεν θα ήμουν ακόμη ερωτευμένος μαζί της. Περαστικά μας.Quote:
Originally Posted by Epsilon
Aeolous74
[QUOTE]Θα ήθελα να κάνω ένα ακόμα σχόλιο. Επειδή κι εγώ για μεγάλο διάστημα νόμιζα ότι είμαι ερωτευμένος, ότι νοιάζομαι, κτλ... από ένα σημείο και μετά άρχισα να αναρωτιέμαι για ποιο λόγο να είμαι ερωτευμένος με ένα άτομο που με κακοποιούσε. Δλδ ερωτευόμαστε τα ποιοτικά χαρακτηριστικά ενός ατόμου και στη δική μου περίπτωση από ένα σημείο και μετά δεν υπήρχαν τέτοια χαρακτηριστικά, αλλά και να υπήρχαν επισκιαζόντουσαν από τα αρνητικά. Αντιφατικό επίσης ήταν το γεγονός του ότι ενώ τα συναισθήματά μου κυρίως ήταν και αυτά αρνητικά, (ήθελα να φύγω από τη σχέση, είχα σιχαθεί τη συμπεριφορά της), υπήρχε παράλληλα και εντελώς ξεκάρφωτα αυτό το στοιχείο του "πάθους" που κι εσύ ονομάζεις έρωτα. Όταν υπάρχει τόσο εμφανής αντιφατικότητα, τότε συνήθως τα πράγματα δεν είναι όπως φανταζόμαστε ότι είναι. Αυτό που εγώ ανακάλυψα (και που αποτελεί το αρχικό ερώτημα που έθεσα στο νήμα), είναι ότι αυτό που ονομάτιζα ως "έρωτα" ή "πάθος" ήταν απλά ένας τοξικός εθισμός που δημιουργήθηκε από τις ακραίες και συχνές συναισθηματικές εναλλαγές. Πρόκειται για τον ίδιο ακριβώς μηχανισμό που συμμετέχει σε κάθε είδους εθισμό. Κανείς ναρκομανής δεν κάνει χρήση επειδή είναι ερωτευμένος με το ναρκωτικό, όπως και κανένας τζογαδόρος δεν νοιώθει έρωτα με τη ρουλέτα. Έτσι λοιπόν κι εγώ, από ένα σημείο και μετά δεν ήμουν ερωτευμένος γιατί απλά δεν υπήρχε κάτι για το οποίο θα μπορούσα να είμαι ερωτευμένος. Τζάνκι ήμουνα./QUOTE]
Μάλλον έχεις δίκιο. Ελπίζω να φτάσω στο επίπεδο αυτό σύντομα. Ήμουν γύρω στους 8 μήνες και κάτι ψιλά μαζί της. Η μετάβαση στην κόλαση ήταν στιγμιαία, αλλά νόμιζα πως άνθρωπος που είχα ερωτευθεί στην αρχή ήταν κρυμμένος κάπου βαθιά στο θηρίο που είχα μπροστά μου. Δεν είχα ακόμη το χρόνο να χωνέψω την επισκίαση των θετικών από τα αρνητικά που περιγράφεις. Όπως άφησα να εννοηθεί παραπάνω, ρόλο σημαντικό παίζει το φορτίο του καθενός από τα παιδικά του χρόνια και ο τρόπος με τον οποίο έμαθε ή δεν έμαθε να διαχειρίζεται την παράνοια όταν αυτή προέρχεται από οικεία πρόσωπα. Αν θα έπρεπε να περιγράψω το κόλλημά μου μαζί της θα το περιέγραφα ως ένα μείγμα αιφνιδιασμού και εθισμού που οφείλεται σε συναισθηματικές ακρότητες. Όταν άρχισε να συμπεριφέρεται τρελά, δεν άργησα να αναγνωρίσω patterns που γνώρισα ως παιδί στην οικογένειά μου. Παρόλα αυτά έμεινα στη «σχέση». Ίσως ο εγκέφαλός μας είναι έτσι φτιαγμένος που να μην αφομοιώνει αμέσως συμπεράσματα στα οποία έχουμε καταλήξει με λογικό τρόπο.
Δεν είναι τώρα η στιγμή για να κάνεις focus on you, και μη πιέσεις τον εαυτό σου προς αυτή την κατεύθυνση, όποιος και να σου το προτείνει. Θα καταλάβεις αργότερα πότε θα είναι η στιγμή αυτή. Προς το παρόν εκμεταλλεύσου οποιαδήποτε διαθέσιμη πηγή προκειμένου να νοιώσεις καλύτερα. Διάβασε όσο περισσότερο μπορείς, μάθε τι είχες απέναντί σου, δεν βίντεο στο youtube, εξέφρασε τον θυμό σου, γράψε στο forum ή αλλού, ενεργοποίησε τις κοινωνικές και φιλικές σου συναναστροφές, κάνε όσο περισσότερο άθληση μπορείς (βοηθάει απίστευτα πολύ), ανακάλυψε καινούργιες δραστηριότητες, επικεντρώσου στη δουλειά σου, κάνε ψυχοθεραπεία με θεραπευτή που γνωρίζει από ζητήματα ναρκισσιστικής κακοποίησης (σημαντικό αυτό). Επίσης, φρόντισε να αποκλείσεις όσο είναι δυνατό την πιθανότητα να επικοινωνίσει μαζί σου. Τέλος αποδέξου ότι για ένα διάστημα μερικών μηνών θα νιώθεις σκατά. Αλλά κάθε μήνας που θα περνάει θα νοιώθεις λιγότερο σκατά μέχρι να μην νοιώθεις καθόλου.Quote:
Originally Posted by OD1
στέλνω σε όλους τους συναδέλφους ένα απολαυστικό και ενδιαφέρον βιντεάκι έτσι για να κλείσει όμορφα η σημερινή βραδιά.... :D
https://www.youtube.com/watch?v=q9IY...QMWj3JG19HRxCU
έχει αγγλικούς υπότιτλους
Αυτό ακριβώς! Οι συναισθηματικές ακρότητες παράγουν εθισμό. Δεν είναι μόνο τα βιώματά μας. Καλή η αυτοκριτική αλλά δεν χρειάζεται να φορτωθούμε τα πάντα. Η συμπεριφορά μίας borderline μπορεί να τρελάνει τον οποιονδήποτε. Θα επανέλθω στο θέμα αυτό γιατί ειναι πολύ σημαντικό.Quote:
Αν θα έπρεπε να περιγράψω το κόλλημά μου μαζί της θα το περιέγραφα ως ένα μείγμα αιφνιδιασμού και εθισμού που οφείλεται σε συναισθηματικές ακρότητες.
Δεν ισχύει. Ο οριακός μπορεί να είναι ανασφαλής, αλλά δεν το παραδέχεται ούτε στον εαυτό του. Οι λίστες και οι καβάτζες είναι χαρακτηριστικό του νάρκισσουQuote:
Originally Posted by Epsilon
Εδώ, σε αυτό το νήμα πάντως γράφουν ότι το ίδιο βράδυ που τους χώριζαν οι οριακές, έβγαιναν με άλλον.Quote:
Originally Posted by proteus
Γειά σου φίλη! Θέλεις να μας πεις γιατί δεν προχώρησε ερωτικά το μεταξύ σας;Quote:
Originally Posted by Mermaid
Εγώ έχει τύχει να κάνω σκηνές για σκούπες και άλλα σπιτικά αντικείμενα, αλλά βέβαια τις έχω κάνει σε υπερμακρόχρονη σχέση και φυσικά κατά βάθος το θέμα μου δεν ήταν η σκούπα, αλλά θέματα που δεν μπορούσα να εκφράσω. Θέλω να ελπίζω ότι δεν έβγαζα αφρούς κιόλας! :) Δεν ξέρω αν αυτή η εικόνα παραπέμπει σε οριακή. Θα ήθελα τη γνώμη του Αίολου.Quote:
Originally Posted by OD1
Αν και δεν ήταν ακριβώς οι ρόλοι στη δική μου οικογένεια όπως τους περιγράφεις, κι εγώ μεγάλωσα σε οικογένεια με απίστευτους καυγάδες και άλλα πολλά θέματα. Εμείς, που προερχόμαστε από προβληματικές οικογένειες, είμαστε η εύκολη λεία για ναρκίσσους και οριακούς. Το συνειδητοποίησα καλά τον τελευταίο χρόνο.Quote:
Originally Posted by OD1
Είμαι γυναίκα κατ' αρχάς. Είναι νωρίς ακόμα για προχωρήσεις στην αυτογνωσία. Εμένα μου πήρε περίπου 8 μήνες για να μπορώ να πω ότι άρχισα να ξεκολλάω και να καταλαβαίνω. Βέβαια, εγώ είμαι και δεν είμαι στην σχέση αλληλεπίδρασης. Διατηρώ επαφές, αλλά από απόσταση. Εσύ που έχεις ξεκόψει από επαφές, θα αναρρώσεις σχετικά γρήγορα, όπως σου λέει και ο Αίολος.Quote:
Originally Posted by OD1
Φίλη Epsilon, το περιστατικό συνέβη μετά από 4 μήνες σχέσης που στο μυαλό μου ξεπερνούσε τα όρια της τελειότητας. Η φθορά μιας σχέσης που αναπόφευκτα προκύπτει από το πέρασμα του χρόνου, στην περίπτωσή μου ούτως ή άλλως δεν πρόλαβε να υπάρξει. Αυτό ήταν το πρώτο από μια σειρά συμβάντων που συνέβαιναν περίπου κάθε 10 μέρες... μετά αφρού κυρίως, αλλά και άνευ :) Αυτό που ήθελα να τονίσω με το παράδειγμα, ήταν ότι η αλλαγή προέκυψε ξαφνικά από το πουθενά (η κοπέλα που γνώριζα εξαφανίστηκε από εκεί και μετά), ότι συνήθως ήταν πολύ βίαιη και ότι οι αντιδράσεις της γενικά ήταν εξαιρετικά δυσανάλογες με τον λόγο που (αυτή νόμιζε ότι) τις προκαλούσε. Άλλο παράδειγμα (light): Κανονίζουμε το μεσημέρι να βγούμε έξω το βράδυ. Το απόγευμα της τηλεφωνώ για να κανονίσουμε πού. Μου λέει πως είναι ψυχολογικά πεσμένη και δεν μπορεί. «Ωραία λοιπόν, ας μείνουμε στο σπίτι. Μπορούμε να δούμε κάποια ταινία. Τι φαγητό να φέρω;». Εκείνη: «ΤΙ!; Και επειδή δεν αισθάνομαι καλά σήμερα, θες να μείνουμε στο σπίτι; Τι σημαίνει αυτό; Ότι θα μένω συνεχώς στο σπίτι; Είσαι εντελώς αναίσθητος δεν με καταλαβαίνεις;» κ.λπ., κ.λπ., κ.λπ. με πολλές τσιρίδες.Quote:
Originally Posted by Epsilon
Πράγματι απολαυστικό :)Quote:
Originally Posted by aeolus74
Νομίζω το "λάθος" σου ήταν που έκανες αντιπρόταση. Ενώ στο δικό της μυαλό οφειλες να αναγνωρίσεις και να συντονιστεις με το συναίσθημά της και μετά να περιμένεις να σου πει εκείνη τι θα ήθελε να κάνετε.Quote:
Originally Posted by OD1
Η φυσιολογική "φθορά" στις σχέσεις συμβαίνει στα φυσιολογικά ζευγάρια... Αν η σχέση ειναι με borderline θα φροντίσει αυτή να την φθείρει πολύ πιο πριν.Quote:
Originally Posted by OD1
αυτό ειναι και ένα βασικό χαρ/κο της διαταραχής. Οι αλλαγές είναι πάντα ξαφνικές και από το πουθενά, και μάλιστα μπορεί να συμβούν μέσα σε 5 λεπτά, από το ένα άκρο στο άλλο. Το μόνο σταθερό στη συμπεριφορά borderline ειναι η αστάθειά τους.Quote:
Αυτό που ήθελα να τονίσω με το παράδειγμα, ήταν ότι η αλλαγή προέκυψε ξαφνικά από το πουθενά
Aυτό ειναι ένα πολύ χαρακτηριστικό και αντιπροσωπευτικό παράδειγμα συμπεριφοράς bp. Θα μου επιτρέψετε να το αναλύσω (δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό).Quote:
Άλλο παράδειγμα (light): Κανονίζουμε το μεσημέρι να βγούμε έξω το βράδυ. Το απόγευμα της τηλεφωνώ για να κανονίσουμε πού. Μου λέει πως είναι ψυχολογικά πεσμένη και δεν μπορεί. «Ωραία λοιπόν, ας μείνουμε στο σπίτι. Μπορούμε να δούμε κάποια ταινία. Τι φαγητό να φέρω;». Εκείνη: «ΤΙ!; Και επειδή δεν αισθάνομαι καλά σήμερα, θες να μείνουμε στο σπίτι; Τι σημαίνει αυτό; Ότι θα μένω συνεχώς στο σπίτι; Είσαι εντελώς αναίσθητος δεν με καταλαβαίνεις;» κ.λπ., κ.λπ., κ.λπ. με πολλές τσιρίδες.
Σενάριο 1ο:
Η bp, όπως πάντα, φέρνει στη σχέση ένα πρόβλημα (δεν νοιώθω καλά - είμαι ψυχολογικά πεσμένη). Τι περιμένει από εσένα; (εδώ θα πρέπει να θυμηθούμε τις δύο δύο βασικές ανάγκες που η κάθε bp θέλει να ικανοποιεί συνέχεια 1. συνεχής προσοχή 2. συνεχής επιβεβαίωση). Ενδεχομένως ζητά από εσένα να ασχοληθείς με το καινούργιο πρόβλημα που σου έφερε δηλαδή για να ακριβολογούμε να ασχοληθείς μαζί της (τι έχεις μωρό μου, τι σου συμβαίνει και τέτοια). Όχι απαραίτητα να δώσεις λύση. Οι bps δεν θέλουν να λύσουν τα προβλήματά τους. Εξ' άλλου τα περισσότερα προβλήματα των bps είναι ανύπαρκτα. Δεν μπορείς να λύσεις ένα πρόβλημα που δεν υπάρχει. Τα προβλήματα τα χρειάζονται για να ασχολούνται οι άλλοι μαζί τους. Σου ζητά λοιπόν να ασχοληθείς, να δείξεις ενδιαφέρον, να γίνεις για ο ψυχολόγος της, ο γονιός που θα δείξει άνεφ όρου αποδοχή, ο φίλος που θα κατανοήσει οποιαδήποτε μαλακία και αρλούμπα ακούσει χωρίς να κρίνει, χωρίς να αναστατωθεί ή να επικρίνει. Εσύ γαϊδούρι σαν δε ντρέπεσαι τι έκανες; Τα προσπερνάς όλα αυτά λέγοντας ένα απλό "οκ μωρό μου θα κάτσουμε στο σπίτι αφού δεν είσαι καλά". Αυτή σπλιτάρει και από την αντίδρασή της γίνεται πλέον σαφές ότι πράγματι χεσμένη ήταν για το εάν θα βγείτε ή όχι. Ντάντεμα ήθελε το οποίο δεν της πρόσφερες όπως ήθελε. Θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι επρόκειτο για ένα τεστ το οποίο δεν πέρασες (τεστάρουν συνεχώς τους άλλους). Αυτό εκλαμβάνεται από αυτή ως ένδειξη ότι την έχεις χεσμένη, ως έλλειψη κατανόησης και ως προσωπική σου ανεπάρκεια να καλύψεις τις ανάγκες της. Στη συνέχεια όλα αυτά τα συμπεράσματα τα προβάλει επάνω σου μέσα από την επίθεση που δέχεσαι. Πρόκειται για επίθεση-τιμωρία που έχει ως στόχο την προσωπικότητά σου. ΕΙΣΑΙ αναίσθητος, ανεπαρκής, λίγος για εμένα παλικάρι μου... που αποσκοπεί να σε κάνει να νοιώσεις κι εσύ όπως αυτή, γιατί εσύ φταις που νιώθει αυτή έτσι.
Σενάριο 2ο:
H bp όπως έχουμε ήδη αναφέρει έχει πολύ ευμετάβλητες διαθέσεις. Αυτό που συνήθως δεν γνωρίζουμε ειναι ότι ο χρόνος δεν περνά το ίδιο γρήγορα για μια bp και για μία non-BP. Κανονίζετε λοιπόν το μεσημέρι να βγείτε έξω το βράδυ. Από το μεσημέρι μέχρι το βράδυ η bp μπορεί να έχει αλλάξει τρεις με πέντε φορές γνώμη για το εάν τελικά θέλει να βγει ή όχι. Πολλές φορές μέσα σε αυτή τη σύγχυση αυτό που λένε οι bps δεν αποδίδει αυτό που εννοούν γιατί απλά δεν ξέρουν τι εννοούν, δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Το πρόβλημα εδώ γίνεται πιο έντονο επειδή συχνά δεν θυμούνται καν τι είπαν. Επειδή λοιπόν άλλο είπαν και άλλο εννοούσαν, αλλά και επειδή δεν θυμούνται τι είπαν, έχουν την απαίτηση εσύ να ανταποκριθείς σε αυτό που εννοούσαν αλλά δεν είπαν, αλλά αυτές είσαι σίγουρες ότι το είπαν γιατί όταν πιέσεις μία bp να θυμηθεί κάτι που δεν θυμάται τότε αυτή επανασυνθέτει τα παρελθόν προσθέτοντας γεγονότα που δεν υπήρξαν ώστε να ταιριάξει καλύτερα σε αυτό που θέλει (Αυτό νομίζω ονομάζεται magical thinking). Σε αυτή τη διαστρέβλωση οφείλεται και το gasligh της borderline που μπορεί να σε τρελάνει. Η δικιά σου δλδ ήθελε να βγει το μεσημέρι. Δεν ήθελε να βγει το απόγευμα, αλλά επειδή δεν ήταν και πολύ σίγουρη αν θα ανταλλάξει γνώμη μέχρι το βράδυ αντέδρασε στην παρεμβατικότητά σου να την κλείσεις μέσα βραδιάτικα αφού μπορεί μέχρι το βράδυ να αλλάξει άποψη.
Σενάριο 3ο
Συμμετέχουν παράλληλα και το 1ο και το 2ο σενάριο
σκεφτείτε τι γίνεται σε πραγματικά σοβαρά ζητήματα
Μπράβο, Αίολε ! Πλήρης ανάλυση! Συμφωνώ μέχρι τελείας.
Να προσθέσω κάτι εδώ. Εμένα συχνά μου λέει πράγματα που του έχω πει εγώ, και τα παίρνει μετά και ορκίζεται ότι τα είπε - σκέφτηκε ο ίδιος. Στην αρχή αντιδρούσα, τώρα το αναγνωρίζω και συμφωνώ μαζί του ότι αυτός τα είπε! Μπαίνω και σε πειρασμό να λέω πράγματα και να περιμένω να δω πότε θα τα πει σαν να τα σκέφτηκε μόλις ο ίδιος.Quote:
Originally Posted by aeolus74
εσυ βάζεις δύσκολαQuote:
Originally Posted by Epsilon
Αυτή η συμπεριφορά μοιάζει περισσότερο ναρκισσιστική, ειδικά αν αυτά τα οποία αναπαράγει ως δικά του, ενισχύουν την προσωπικότητά του, με την έννοια ότι προκαλούν το θαυμασμό των άλλων (εγώ το σκέφτηκα!!!). Αν το κάνει σε οτιδήποτε και συνέχεια, ίσως αυτό να είναι μία ένδειξη ύπαρξης μη σταθερής αίσθησης ταυτότητας ή παντελούς απουσίας αίσθησης ταυτότητας, κάτι που πράγματι αποτελεί βασικό χαρ/κο borderline. Σαν να κλέβει μικρά κομμάτια εαυτού από τον καθένα, για να συνθέσει με αυτά τον δικό του εαυτό.Quote:
Originally Posted by Epsilon
Καλα η δίκη μου ήταν σε άλλο επίπεδο, το έλεγε στα ίσα μετά από κάποιο διάστημα, σε χρησιμοποιώ, σε χρειάζομαι, σε θέλω στη ζωή μου, υιοθετώ σκέψεις, φράσεις, εκφράσεις, συμπεριφορά. Αφού πλέον είχα πάθει ανοσία, έλεγα τι ακούω ρε πούστη μου και γελούσα, ήταν και λίγο φεμινίστρια τύπος, είδες εσυ κάτι τέτοιο δε σε ρώτησα;Quote:
Originally Posted by aeolus74
Με το βίντεο που έβαλες συμφωνώ απόλυτα ότι δεν έχουν bpd, είναι bpd και γνωρίζουν πολύ καλά το οτιδήποτε που κάνουν, όπως και το ότι διαθέτουν ενσυναίσθηση και συμπόνια κάποιες φορές, αυτό το ένοιωσα και το ξανά έχω αναφέρει εδώ σε σχέση με τον νάρκισσο.
Έχω την εντύπωση ότι προκαλούν μια μάχη όπου είτε θα χάσεις και θα υιοθετήσεις χαρακτηριστικά της συμπεριφοράς τους όποτε θα σε πετάξουν από το μυαλό τους και από τη ζωή τους, είτε θα είσαι πιο ισχυρός και δεν θα επηρεαστείς από την συμπεριφορά τους ούτε θα κλονιστεί η δίκη σου προσωπικότητα άρα θα σε θαυμάσουν,, όποτε θα υιοθετήσουν χαρακτηριστικά της συμπεριφοράς και του τρόπου σκέψης σου γιατί αυτό που θέλουν είναι να αποκτήσουν μια προσωπικότητα που να μην επηρεάζεται αρνητικά από τρίτους, αυτό δηλαδή που ως συνηθως βίωσαν σαν παιδιά.
Ναι και στα δυο. Ακριβώς έτσι είναι.Quote:
Originally Posted by aeolus74
Δηλαδή λες ότι μας προκαλούν, ασυνείδητα βέβαια, ώστε ή θα τους μοιάσουμε, οπότε δεν θα έχουν πια ενδιαφέρον για μας (γιατί δεν θέλουν μια "κόπια" του εαυτού τους, τον οποίο εαυτό μισούν κιόλας), είτε θα αντέξουμε, οπότε θα αρχίσουν αυτοί να αντιγράφουν εμας;Quote:
Originally Posted by GeorgeGr1
Ενδιαφέρουσα άποψη.
Ναι αλλά όπως ακριβώς είπες, άποψη. Είναι σαν παιδάκια αλλοπρόσαλλα που ψάχνουν να υιοθετήσουν πρότυπα και συμπεριφορές, να αγαπηθούν κτλ να ωριμάσουν. Δεν είναι τυχαίο ότι κάποια στιγμή νοιωθεις σαν μπαμπάς τους και οι γυναίκες σαν μαμά τους. Εγώ μόλις το ενοιωσα αυτό έχασα και το σεξουαλικο ενδιαφέρον. Είναι παρά πολύ δύσκολο να γίνει κανονική σχέση με bpd.Quote:
Originally Posted by Epsilon
Πράγματι ενδιαφέρουσα άποψη, αλλά, πιστεύω ότι και στην περίπτωση που θα αντέξουμε (όσο αντέξουμε), και πάλι θα μας πολεμήσουν, γιατί αυτή την ισχύ από τη μία τη θέλουν αλλά από την άλλη δεν τη θέλουν γιατί τους προκαλεί ανασφάλεια. Ο ισχυρός σε μία σχέση ελέγχεται δυσκολότερα και ο έλεγχος είναι βασικό ζητούμενο για έναν/μια bpd. Γι' αυτό αργά ή γρήγορα η bpd θα "κερδίσει" ακόμα και τον πιο σκληρό νάρκισσο. Όσο ισχυρός και συγκροτημένος και να είσαι μέσα σε μία τέτοια σχέση, στο τέλος θα κλονιστείς. Η συνέχεια είναι γνωστη...Quote:
Originally Posted by Epsilon
αυτό το "μπαμπάς" το ένοιωθα πολύ. Σε βλέπουν σαν γονιό. Ίσως γι' αυτό έχουν την απαίτηση να δείχνουμε κατανόηση σε ότι μαλακία και να μας πούνε. Είχα διαβάσει σε ένα βιβλίο μία περίπτωση bp που πήγε στον σύζυγο της και του έλεγε τα παράπονά της επειδή την παράτησε ο γκόμενος... δεν παίζονται με τίποτα λέμε!Quote:
Originally Posted by GeorgeGr1
Αυτό είναι που με κάνει να σκέφτομαι ότι ίσως ήταν νάρκισσος. Όχι βέβαια ότι έχει επί του πρακτέου κάποια σημασία. Θέλω να πω, αν ήταν οριακή, δεν θα είχει «αντέξει» 4 μήνες μέχρι να εκδηλωθεί. Μπορεί και να κάνω λάθος βέβαια. Σημάδια αλλόκοτα υπήρξαν από την αρχή της σχέσης, αλλά full scale εκδήλωση διαταραχής κατά τους 4 πρώτους μήνες δεν υπήρξε.Quote:
Originally Posted by aeolus74
Ακριβώς! Ακριβώς!! Κάθε φορά που της εξηγούσα το λόγο για τον οποίο οι αντιδράσεις της ήταν off, φαινόταν να καταλαβαίνει τι έλεγα για μερικά δευτερόλεπτα και αμέσως μετά (πάνω που άρχιζα να χαίρομαι) επανερχόταν στην πρότερη τρελή κατάσταση λέγοντας πως φταίω εγώ. Προσπαθούσα να τη συναντήσω κάπου στο μέσον λέγοντας πως μπορεί να φταίω για κάποιο λάθος που έκανα, αλλά αυτή είναι υπεύθυνη για τις εκρηκτικές αντιδράσεις τις. Μάταια.Quote:
γιατί εσύ φταις που νιώθει αυτή έτσι
Το ότι δεν ζητούσε ποτέ συγγνώμη, καθώς και το γεγονός ότι και να ζητούσα συγγνώμη, είτε έφταιγα είτε όχι, δεν είχε απολύτως καμιά σημασία, ήταν αυτά που με έκαναν να αρχίσω να ψάχνω στο ίντερνετ.