τύψεις κλπ...ΒΟΗΘΕΙΑ...!!!!!!!!!

καταρχήν πάντα φοβόμουν τα ξεσπάσματά τους και το θυμό τους,γιατί έχουν πάντα επιπτώσεις πάνω μου και είτε έχω δίκιο είτε άδικο βγαίνω χαμένη στη προκειμένη φάση λοιπόν που χρεάζομαι ηρεμία για να διαβάσω και να συνεχίσω να προσπαθώ για τη βουλιμία,τα νεύρα,οι τσακωμοί και τα ξεσπάσματα μόνο καλό δεν μπορούν να μου κάνουν!!!!!

τώρα απο κει και πέρα,δεν ξέρω αν θα μου έκανε καλό αυτό που προτίνεις...ναι μεν θα ήταν μια δέσμευση για μένα και θα μου έδινε θάρρος ωστε να τα καταφέρω κ να πάρω αυτή την επιβράβευση,αλλά απο την άλλη δεν ξέρω αν μπορώ να τα καταφέρω και πιστεύω οτι αν δεν γίνει θα απογοητευτώ περισσότερο και αυτό διότι θα ασχολούμαι περισσότερο με το να τα καταφέρω και θα βλέπω την αποτυχία....
ενώ τώρα που δεν δίνω τόση σημασία δεν με παίρνει απο κάτω και οι φορές που βλέπω οτι αποτυγχάνω είναι λίγες,εφόσον δεν ασχολούμαι και έτσι δεν αγχώνομαι τόσο και ξεχνιέμαι για λίγο...!!!!
θα μου πείς μια ζωή θα στρονθοκαμηλίζω...??κ θα έχεις κ δίκιο,αλλά να μην προστατέψω τον εαυτό μου..έστω κ με το να του κρύβω πράγματα...??

ειλικρινά,είμαι μπερδεμένη μέχρι εκεί που δεν πάει...!!!

Quote:

---

Originally posted by lill
θα μου πείς μια ζωή θα στρονθοκαμηλίζω...??κ θα έχεις κ δίκιο,αλλά να μην προστατέψω τον εαυτό μου..έστω κ με το να του κρύβω πράγματα...??

---

νομιζεις πώς με το να κρυβεσαι απο σενα την ιδια, προστατευεσαι ή σκαβεις τον λακο σου? Lill, δεν υπαρχει ανθρωπος χωρις αποτυχιες: ειτε το παραδεχεται, ειτε οχι. Οσο πιο συντομα αποδεχτεις αυτη την στεναχωρη αληθεια κ την αντεξεις, τοσο πιο γρηγορα θα αφεθεις στο να προσπαθησεις.Για κατι πραγματικα καλο για σενα. Εγω σου ευχομαι οπως κ τοσα αλλα μελη που σου εγραψαν, καλη δυναμη.

έχεις δίκιο σοφία μου,αλλά δεν ξέρω τί με έχει πιάσει,ειλικρινά,δεν ξέρω,δεν ήμουν έτσι εγώ...!!!!
πάντως σε ευχαριστώ γιζ την ευχή σου...!!!!!

χθες το βράδυ γύρισα απο πενθήμερη.....
μπορώ να πώ οτι ψυχολογικά είμαι λίγο καλύτερα,γιατί άφησα για λίγο στην άκρη τα πάντα και πέρασα καλά με τους \"φίλους\" μου.....
σωματικά όμως είμαι χάλια....ήπιαμε πολύ μιας και πήγαμε στα χανιά...ρακές,ρακόμελα...τα ξέρετε...!!!και για αυτό είχα μεγάλο πρόβλημα με το στομάχι μου,εμετούς κλπ....δεν μπορούσα και να μη πιώ γιατί θα το καταλάβαιναν τα παιδιά,οπότε γύρισα κομμάτια.....!!!!!!ακόμα δεν έχω μιλήσει με ειδικό,περιμένω να περάσουν αυτοί οι δύο μήνες για να δώσω και να τελειώνω με αυτό το θέμα,αλλά ήθελα να σας μιλήσω,τόσες μέρες δεν ήμουν καλά και κατάλαβα,οτι η συμβολή σας είναι πολύ σημαντική για μένα....έχω ανάγκη να σας ακούσω....περιμένω νέα σας!!!

γεια σου λιλακι!!!
Καλως ηρθες..
Τέλεια τα Χανιά ναι?Τα ρακόμελα ακομα πιο τέλεια...
Καλα λογικο ειναι με τετοια ασιτία,να σε εχουν γονατίσει τα ποτα και τα ξενύχτια..
Οπως και να εχει,καλο κουραγιο..

Καλωσήρθες πίσω κοριτσάκι.:)
Εντάξει,αυτές οι καταχρήσεις συνηθίζονται σε παρόμοιες συνθήκες,ποιος δεν έχει μεθύσει σε πενταήμερη;Aκόμη και οι απουσιολόγοι έπεφταν ξεροί,λολ.Επιστροφή στην πραγματικότητα.Πρόσεχε τη διατροφή σου τις επόμενες βδομάδες και όσο μπορείς να είσαι ήρεμη και εστιασμένη.Ελπίζω να έχεις γυρίσει δυνατότερη και μετά τις πανελλήνιες να ξεκινήσεις την προσπάθειά σου για υγεία και ισορροπία.Αλλιώς μαλώνουμε,να το ξέρεις.:P:P

δυστυχώς μόνο δυνατότερη δεν έχω γυρίσει.....χειρότερα μπορεί....!!!
πρώτον δεν μπορώ να συντονιστώ και πάλι στη πραγματικότητα,έχω μείνει χανιά.....και απο την άλλη έχω πέσει πάρα πολύ ψυχολογικά.....!!!!!
δεν αισθάνομαι καθόλου καλά,νιώθω μόνη μου και όλα τα βλέπω αρνητικά ακόμα και αν δεν είναι....πιστεύω οτι δεν θα περάσω και γενικά δεν είμαι αισιόδοξη ούτε για τις πανελλήνιες,ούτε για τη βουλιμία......
φοβάμαι ρε γαμώτο,φοβάμαι οτι έχω πέσει πάλι στο ίδιο λούκι...!!!!
νομίζω οτι περνάω μια φάση κατάθλιψης,δεν εξηγείται αλλιώς....
τα συναισθήματά μου αλλάζουν σε δευτερόλεπτα και συνύθως προς το κακό....!!!!τι να κάνω πια....??/
δεν μπορώ άλλο έτσι....!!!!

γεια σου lill,

θυμάμαι ότι είχες κάνει μια προσπάθεια να επικοινωνήσεις με κάποια ειδικό (?), αλλα είχες σκαλώσει στο email (?), τηλέφωνο (?) και επίσης στο πως θα το πεις στους γονείς σου?

αναρωτιόμουνα μήπως θα μπορούσες να ρωτήσεις αυτήν την ειδικό για το πως να το πεις στους γονείς σου.

αυτό που λες με τις πανελλήνιες και τα συναισθήματα σου, θέλω να σχολιάσω το εξής:

δεν ξέρω τη προετοιμασία έχεις κάνει μέχρι τώρα, ούτε σε ποσο υψηλόβαθμη σχολη στοχεύεις. πάντως ο,τι γνώσεις έχεις μαζέψει μέχρι τώρα, δεν εξαρτώνται από την διάθεση σου σε μια χρονική στιγμή. Με λίγα λόγια, άλλο το πως νιώθω τώρα, και άλλο το πόσο καλή είμαι τώρα στο πχ να μιλάω αγγλικά. Η διάθεση σου μπορεί να είναι παρα πολύ ευμετάβλητη μέσα σε μια μέρα, οι γνώσεις σου όμως για πανελλήνιες δεν είναι. Οπότε αν έχεις λίγο πολύ μια αίσθηση τι βαθμολογία μπορείς να πιάσεις πάνω κάτω, αυτό δεν μπορεί να μεταβάλλεται με τη διάθεση. Σε ένα μήνα μπορεί να είσαι ακόμα καλύτερη από σήμερα, γιατί η γνώση σε πολλά πράγματα πάει αθροιστικά (ειδικά αν έχεις και καλή μνήμη), και ακόμα και από τα λάθη μαθαίνουμε (τι να μην ξανακάνουμε). πάντως, η λογική \"αισθάνομαι άσχημα, άρα δεν θα γράψω καλά\" δεν είναι καθόλου καλή λογική.
Δηλαδή αν εγώ συνδέσω τη διάθεση μου με τις επιδόσεις μου στο box, λες να είναι καλή ιδέα?
πως σου φαίνεται το ακόλουθο: ξύπνησα πολύ ευδιάθετη σήμερα, άρα σήμερα πρέπει να είμαι μια πολύ καλή boxer. ας κατέβω και για έναν αγώνα. μάλλον θα κερδίσω.

Αγαπητή μου ειναι ολοφανερο οτι πασχεις απο καποια διατροφική διαταραχη,ετσι οπως περιγραφεις οτι νιώθεις και ετσι οπως βλεπεις το φαγητο.Περασα νευρογεννη ανορεξιαα, στο γυμνασιο και μαλιστα ασχημου βαθμου.Αφου εκανα 3 χρονια να ξεπερασω την ανορεξια κι ευτυχως δεν υποφερω αλλο απο αυτο,πλεον,εχω μειζον καταθλιψη,που πιθανοτατα,ειναι συνεπεια της ανορεξιας.ΔΕ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΧΑΣΕΙΣ ΚΙΛΑ.Ξερω οτι δε βαζεις σημασια οσο και να σου το λενε,ομως σιγουρα θα το συνειδητοποιήσεις καποια στιγμη.Καλο θα ητανε αρχικα να καταλαβεις οτι εχεις προβλημα.Απευθηνσου σ εναν διατροφολογο ή εναν ψυχολογο και πιστευω οτι θ αλλαξεις γνωμη,επειδη εισαι σε αρχικό σταδιο.Κι εγω ειμαι 18 και πηγαινω τρτη λυκείου.Αν μ ακούσεις,ειλικρινα δε θα χασεις.ΑΠΕΥΘΗΝΣΟΥ ΣΕ ΨΥΧΟΛΟΓΟ,ΜΙΛΗΣΕ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΣΟΥ.ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ Β Ο Η Θ Ε Ι Α. Φιλικά,Ναταλία

Λιλάκι,βρήκα σε ένα site κάποιες πληροφορίες που ίσως σου φανούν χρήσιμες.

To γνωσιακό μοντέλο της νευρογενούς βουλιμίας(με λίγα λόγια το \"γνωστικό υπόβαθρό της\",ή για να στο πω πιο απλά,ποιες λανθασμένες σκέψεις οδηγούν στα βουλιμικά επεισόδια και στις \"καθαρκτικές\"κατόπιν συμπεριφορές(εμετός ή καθαρτικά ή νηστείες και τα λοιπά).

Χαμηλή αυτοεκτίμηση------>Δυσλειτουργικές και δογματικές πεποιθήσεις για την ευτυχία,την επιτυχία στη ζωή και την εικόνα του φυσικού σώματος.Διπολική σκέψη και υπεργενίκευση με ιδέες όπως:

1)Όταν είναι κανείς λεπτός είναι επιτυχημένος,γοητευτικός κι ευτυχισμένος.ΠΡΕΠΕΙ να είμαι λεπτός/ή.
2)Το πάχος είναι αποτυχία,δυστυχία και κατάσταση που δημιουργεί αποστροφή.ΠΡΕΠΕΙ να μην είμαι χοντρός/ή.
3)Ο αυτοέλεγχος είναι ένδειξη δύναμης και πειθαρχίας,ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να ενδίδω σε πειρασμούς.
4)Οτιδήποτε λιγότερο από την απόλυτη επιτυχία,είναι απλά αποτυχία.

--------------->Θέτω και ακολουθώ αυστηρούς κανόνες:Tι να μη φάω,πότε και πόσο να φάω.Αρχικά πολύ αυστηρή δίαιτα.
--------------->Απώλεια ελέγχου-Βουλιμία------->
Ενοχή,αυτομομφή και επανορθωτικές συμπεριφορές(εμετός,καθαρτ ικά)---------->Βραχυπρόθεσμα ανακούφιση αλλά μακροπρόθεσμα ενίσχυση της δυσλειτουργικής κατάστασης.

Αυτά θα σε βοηθήσει ένας ψυχολόγος-ειδικός σε διατροφικές διαταραχές να κατανοήσεις και να αλλάξεις.Οι εξάρσεις και οι υφέσεις είναι αποτέλεσμα των απόλυτων σκέψεών σου.Στην αρχή στόχος θα είναι η μείωση των βουλιμικών επεισοδίων και η αποθάρρυνση των καθαρτικών συμπεριφορών που τα ακολουθούν.Το ιδανικό είναι να εξεταστεί όλο το οικογενειακό σύστημα,δηλαδή να μπορούν και οι γονείς να συμμετέχουν σε μία διαδικασία αντιμετώπισης του ζητήματος,γιατί μέσω της παρέμβασης ενός ειδικού θα μπορέσουν και εκείνοι να καταλάβουν ποιες δικές τους συμπεριφορές παρακινούν,ώστε να επιτρέψουν και με δικές τους αλλαγές να κινητοποιήσουν σε θετική κατεύθυνση.

τέλεια αφώτεινη ναι....
με γονάτησαν απλά...//??αστο τώρα είμαι με πυρετό και δεν μπορώ να κουνηθώ,πάει το πάσχα....!!!!
thanks anyway...!!!!!!

ναταλία μου,ευχαριστώ...αλλά δεν είναι τόσο εύκολο έψαχνα τόσο καιρό το κουράγιο να γράψω εδώ,πόσο μάλλον για αυτό που μου λές,θα δώ.....ευχαριστώ για το ενδιαφέρον πάντως...!!!!!

ρέιν....
ευχαριστώ για τις πληροφορίες.....
δυστυχώς όλα αυτά τα εντοπίζω σε εμένα.....
δεν ξέρω τί να κάνω ειλικρινά....
να κοιτάξω τη βουλιμία ή να πέσω με τα μούτρα στο διάβασμα μπας κ περάσω και βλέπουμε....
???
\\δεν ξέρω,πάντως μου έρχονται πολλές ιδέες ώρες ώρες που κ η ίδια φοβάμαι....!!!!!
η κατάσταση έχει ξεφύγει...!!!!!

τί να κάνω πια δεν ξέρω..!!!!!!

Quote:

---

Originally posted by lill

δεν ξέρω τί να κάνω ειλικρινά....
να κοιτάξω τη βουλιμία ή να πέσω με τα μούτρα στο διάβασμα μπας κ περάσω και βλέπουμε....
???
\\δεν ξέρω,πάντως μου έρχονται πολλές ιδέες ώρες ώρες που κ η ίδια φοβάμαι....!!!!!
η κατάσταση έχει ξεφύγει...!!!!!

---

Lill,

Καταλαβαινω κ απο δικα μου προσωπικα θεματα, πώς το να δουμε τα προβληματα μας πιο ενεργα, μπαινοντας απο την παρατηρηση στη δραση εχει αλλο βαθμο δυσκολιας. Ομως διαφορετικα δεν γινεται.

Επισης να σου πω, πώς δεν υπάρχει αυτο που λες: διαβαζω ή φροντιζω το θεμα με τη βουλιμια. Η βουλιμια δεν ειναι κατι ασχετο. Συσχετιζεται με καθε τί κ κολλαει παντου. Ειναι τροπος αντιδρασης σου. Οποτε φροντιζοντας το θεμα της βουλιμιας, φροντιζεις για σενα. Κ για οτι αλλο σε αφορα.

οσο και να το παιδεψεις, οσο και να χτυπηθεις,
λυση και ανακουφιση θα βρεις οταν χτυπησεις την πορτα του ειδικου για το ζητημα σου.

Πριν απο αυτο καμια βοηθεια δεν μπορει να σου προσφερει κανεις.
Αρα το τι να κανεις, ειναι ολοφανερο μπροστα στα ματια σου.
Το ποτε θα το υλοποιησεις εχει να κανει με τα κουραγια σου και την αποφασιστικοτητα σου.

δηλαδή εσύ μου προτίνεις και πάλι να πάω σε κάποιον ειδικό κλπ.....
ναι αλλά αυτό δεν θα περιορίσει το χρόνο διαβάσματός μου κ θα εντίνει το άγχος μου αφού θα έχω και άλλα θέματα να επιλύσω...???

καλα τωρα το να βρεις ενα διωρο μεσα στα 24ωρα σου, δεν νομιζω οτι ειναι τοσο μεγαλο προβλημα.
Απο την αλλη, ενα προβλημα τοσο σοβαρο για σενα, αν δεν παρει το δρομο της επιλυσης,
δεν θα σε αφησει να ηρεμησεις για να διαβασεις πιο ηρεμα οπως χρειαζεται.

Τελος δεν μπορεις να τα εχεις ολα,
πρεπει να βαλεις καποιες προτεραιοτητες....
Ποιο ειναι το πιο σοβαρο σου προβλημα?
Μελετη?
Υγεια?
Τι απο ολα?

η μελέτη είναι το εισητήριο μου για να φύγω και να ζήσω απο κει κ πέρα μια ζωή όπως τη θέλω εγώ....
η υγεία απο την άλλη είναι πάντα μια προτεραιότητα.......!!!!
για αυτό σου λέω οτι δεν ξέρω τί απο τα δύο ν κάνω στην άκρη....!!!!δεν έχεις άδικο σε αυτά που λές και δεν ξέρω γιατί στα δικά μου μάτια σε αντίθεση με εσάς φαντάζουν τόσο δύσκολα όλα αυτά...!!!!!
σίγουρα ακόμα και αυτό το 2ωρο που για εσένα είναι οκ,για εμένα σημάινει πολλά...ήδη ο χρόνος μου είναι περιορισμένος,μη κοιτάς που γράφω εδώ απλά έχω ανοιχτό τον υπολογιστή κ ρίχνω καμιά ματιά κατα τα άλλα δεν προλαβαίνω ούτε να βήξω!!!!!!!!!!!!!

Quote:

---

Originally posted by lill
σίγουρα ακόμα και αυτό το 2ωρο που για εσένα είναι οκ,για εμένα σημάινει πολλά...ήδη ο χρόνος μου είναι περιορισμένος

---

οποτε η επιλογη σου ειναι η μελετη και στη συνεχεια η υγεια.
Καμια αντιρρηση, εσυ ξερεις τι πρεπει να κανεις.
Ειναι αστοχο ομως μετα να αναρωτιεσαι οτι εχεις δυσκολιες.
Αφου επελεξες να παραμερισεις την υγεια σου, αυτο θα εχει και το κοστος του. (ευχομαι οχι ανεπιστροφο)


Οποτε κανεις κουραγιο μεχρι το καλοκαιρι και εκει μπορεις να ασχοληθεις με ησυχια με το ζητημα σου.

να φανταστώ οτι εσύ το επικρίνεις κ στη θέση μου δεν θα έκανες το ίδιο...ε??????????

ασε τι κανω εγω (η οποιος)
καποια στιγμη θα καταλαβεις οτι μπορεις να μορφωθεις και ενα χρονο αργοτερα,
να φτιαξεις την υγεια σου ομως ενα χρονο αργοτερα, ισως και να μην μπορεσεις.

Οπως και να εχει, εαν κανεις λαθος επιλογες,
εσυ θα πληρωσεις το μαρμαρο και κανεις αλλος.
Οποτε αν πρεπει να νοιαστει καποιος για τον εαυτο σου, αυτη θα εισαι εσυ.

Οπως ειπες και εσυ,
δεν βλεπω να σε ενδιαφερει κατι τετοιο,
αρα γιατι να ενδιαφερει τον υπολοιπο κοσμο?

να με ενδιαφερει αν πεθάνω ενννοείς???????

κοίτα το γεγονός οτι μπορεί να ενδιαφέρει κ άλλλους με κοινητοποιεί ώστε να ενδιαφέρει κ μένα.....τί να το κάνω αν με αγαπάω εγώ και κανένας άλλος σε αυτό το κόσμο....
δεν ξέρω πώς το βλέπεις και εσύ και μη νοπμίζεις οτι για μένα όλο αυτό είναι εύκολο και ευχάριστο...ίσως να χρειάζομαι μεγαλύτερη ώθηση για να κάνω κάτι....δεν ξέρω...!!!!!
θα μου πείς οκ και τί φταίτε εσείς?απλά δεν ξέρω ειστε οι μόνοι με τους οποίους έχω συζητήσει τόσο ανοιχτά το πρόβλημά μου και τους φόβους μου....!!!!!

ξερεις τι συζητηση ανοιγεις τωρα?
Νομιζεις οτι το να πεθανεις ειναι κατι απλο που με ενα τσακ συμβαινει?
Θα σου πω οτι η διαδρομη για να πεθανεις ειναι χειροτερο απο το να πεθανεις στην ουσια του.

Quote:

---

Originally posted by lill
κοίτα το γεγονός οτι μπορεί να ενδιαφέρει κ άλλλους με κοινητοποιεί ώστε να ενδιαφέρει κ μένα.....τί να το κάνω αν με αγαπάω εγώ και κανένας άλλος σε αυτό το κόσμο....
δεν ξέρω πώς το βλέπεις και εσύ και μη νοπμίζεις οτι για μένα όλο αυτό είναι εύκολο και ευχάριστο...ίσως να χρειάζομαι μεγαλύτερη ώθηση για να κάνω κάτι....δεν ξέρω...!!!!!
θα μου πείς οκ και τί φταίτε εσείς?απλά δεν ξέρω ειστε οι μόνοι με τους οποίους έχω συζητήσει τόσο ανοιχτά το πρόβλημά μου και τους φόβους μου....!!!!!

---

κανεις το συνηθες στατιστικο λαθος που κανουν αρκετοι στην ηλικια σου.
Θελεις να σε αγαπανε (η να σε εκτιμανε) αλλοι ενω η ιδια δεν αγαπας (η εκτιμας) τον εαυτο σου.


Καποια στιγμη θα καταλαβεις,
οτι και ολη την αγαπη του κοσμου να παρεις,
αν δεν εχεις την δικη σου δεν αξιζεις τιποτα.
Αντιθετα αν εχεις την δικη σου αγαπη, ενω δεν σε αγαπαει κανεις,
αξιζεις πολλα.

δηλαδή εσύ δεν επιδιώκεις την αγάπη των άλλων και δεν σου είναι αναγκαία >>>????
σου φτάνει απλά το να αγαπάς εσύ τον εαυτό σου...??

Αν υπαρξει αναγκη ναι, μπορω να μεινω στο να αγαπαω το εαυτο μου.
Στο φυσιολογικο μου βεβαια, φυσικα και επιδιωκω την αγαπη των γυρω μου,
δεν με καθοριζει ομως αυτο στην ζωη μου.

Αυτο, επειδη ειμαι ευθυς και δυσκολος χαρακτηρας,
εχει σαν αποτελεσμα να μην ειμαι αρεστος, αρα να υπαρχουν λιγοι ανθρωποι που με αγαπουν και με εκτιμουν.
Δεν θα ηθελα τιποτα αλλο ομως, αυτο ακριβως θελω και νιωθω καλα.


Ετσι η αγαπη των λιγων ανθρωπων που με περιβαλουν,
ειναι μια αλληλενδετη σχεση που μας δενει αυθορμητα εξισου.




Εσυ αντιθετα,
ετεροκαθοριζεσαι σε μεγαλο βαθμο, στο ποιος σε αγαπαει, ποιος σε μισει, ποιος αδιαφορει κλπ κλπ.
Πολυ απλα ξεκινας απο λαθος βαση για αυτο εισαι στον αερα.

υπάρχει τρόπος να μάθω να αγαάω τον εαυτό μου...??

σιγουρα υπαρχει τροπος και οχι μονο ενας.
Θα ελεγα ομως οτι ο τροπος για τον καθε ανθρωπο ειναι μοναδικος,
μιας και ο καθενας μας εχει τα δικα του βιωματα η θεματα που πρεπει να διαπραγματευτει.
Θα χρειαστεις υποστηριξη για να λυσεις τετοια πολυ λεπτα θεματα.
Δεν γνωριζω αν μπορεις να την βρεις εδω μεσα,
για αυτο θα σου προτεινα την επαφη με καποιον ειδικο που θα σε οδηγησει καταλληλα εκει που πρεπει,
εκει που πονας.


Ξερεις απο οσα γραφεις,
το συμπερασμα ειναι οτι εχεις αρκετη δουλεια που η αναβολη της, δημιουργει προσθετα προβληματα.
Δινεις την εντυπωση οτι εισαι πολυτραυματιας.
Για αυτο ειναι κριμα να φυγοπονεις φτιαχνοντας μπροστα τεχνητα εμποδια.
Σαφως και φοβασαι, και δεν ειναι κακο να φοβασαι.
Το μονο που μπορω να σου πω για να σε ενθαρρυνω,
ειναι οτι αν ξεπερασεις τις φοβιες σου, και προχωρησεις, τα κερδη σου θα ειναι αρκετα περισσοτερα απο αυτα που
φανταζεσαι.

δηλαδή αυτό μπορώ να το καταφέρω μόνο με τη βοήθεια κάποιου ειδικού...??/

δεν είναι τεχνητά εμπόδια για εμένα είναι πέρα για πέρα πραγματικά και εφικτά ίσως και να φταίει η ανωριμότητα της ηλικίας ή η δική μου ανωριμότητα δεν ξέρω....πάντως,αυτό που λένε και καλά κοίτα τον εαυτό σου στο καθρέφτη και πες του πως τον αγαπάς εγώ δεν μπορώ να το κάνω....!:(

πιστεύω οτι δεν αγαπάω καθόλου τον εαυτό μου...θα μπορούσα να τον θυσιάσω για τον οποιοδήποτε που αγαπάω χωρίς δεύτερες σκέψεις κ ίσως αυτό είναι που με έχει φέρει εδώ...!!!!!

να σου πω,
θα χρειαζοταν να πεις παρα πολλα, και να κανεις παρα πολυ συζητηση για να αρχισεις να εχεις καποια συμπερασματα.
Ομως σε ενα φορουμ κινδυνεύεις να ακουσεις λαθεμενες εκτιμησεις και ισως σε πανε σε λαθος μονοπατια.
Ο ειδικος συνηθως θα σε οδηγησει σε καποια συμπερασματα με ασφαλεια.
Και σιγουρα θα εχεις συντομα αποτελεσματα και συμπερασματα.

Σε καθε περιπτωση η ζωη ειναι στα χερια σου,
αυτο να μην το ξεχνας.

μακάρι να ήταν πάντα στα χέρια μου...!!!!

δεν μπορει κανεις να γνωριζεις το πως ζεις,
αλλα σιγουρα δεν ειναι στο χερι κανενος απο το το φορουμ εδω.


Ευχομαι καλη τυχη σε οτι αποφασισεις.

ευχαριστώ και ελπίζω!!!!!!!

Σίγουρα είναι στο χέρι σου lill.Αλλά για να φτάσεις να τροποποιήσεις θα χρειαστεί δουλειά και καθοδήγηση από κάποιον ειδικό στις διατροφικές διαταραχές.Η βουλιμία έχει το εξής χαρακτηριστικό.Καθώς τα άτομα που πάσχουν βρίσκονται τις περισσότερες φορές στα πλαίσια ενός φυσιολογικού βάρους μπορεί να μείνει για χρόνια απαρατήρητη από το περιβάλλον.Δε θα ασχοληθεί κανένας,γιατί δε βλέπει στην εικόνα σου κάτι το\"δραματικό\",παρόλ\'αυτά εσύ αισθάνεσαι διαφορετική,κρύβεις την καθαρτική συμπεριφορά και όλο αυτό το πλαίσιο \"παίζω κρυφτούλι με τους άλλους αλλά και με τον εαυτό μου\"σου δημιουργεί πολλά και σοβαρά θέματα.

έχεις δίκιο ρέιν,αυτό για το οποίον δεν είμαι σίγουρη είναι αν μπορεί να φανεί σε εξαιτάσεις κ αυτό με αγχώνει γιατί λόγω του οτι είμαι άρρωστη,μου είπαν οτι αν συνεχίσω να είμαι άλλες δυο τρείς μέρες θα με πάε για εξαιτάσεις και εκεί την έχω πατήσει,αν φαίνεται γιατί θέλοντας κ μή θα το μάθουν μ το χειρότερο τρόπο...!!!!