Συμφωνώ ότι η ανεργία είναι ό,τι χειρότερο, όχι μόνο γιατί δεν έχεις χρήματα, αλλά επειδή μπορεί ν' αρχίσεις να νιώθεις άχρηστος και ανάξιος.Quote:
Originally Posted by mnimonio
Μπορεί να μην έζησα κάτι τέτοιο, αλλά ως ελεύθερη επαγγελματίας τα τελευταία χρόνια με την κρίση τα πράγματα δεν ήταν καθόλου εύκολα.
Και ο κλάδος ο δικός μου ήταν από τους πρώτους που χτυπήθηκαν.
Το καλό ήταν, ότι εκμεταλλεύτηκα την αναδουλειά και έκανα πράγματα που διαφορετικά δεν θα είχα το χρόνο να ασχοληθώ.
Και αυτό μου έκανε πολύ καλό, ήδη έχω αρχίσει να απολαμβάνω τα αποτελέσματα των προσπαθειών μου.
Το κάθε εμπόδιο για καλό, που λένε, είναι πράγματι αλήθεια, φτάνει να το δεις σαν ευκαιρία.
Αλλά το σημαντικό είναι, ότι επειδή δούλευα καθημερινά πολλές ώρες για την δική μου εξέλιξη, δεν ένιωσα καθόλου να βαλτώνω.
Πολλές φορές αναλογίζομαι, πόσα πράγματα έχω κάνει και έχω μάθει τον τελευταίο χρόνο και νομίζω ότι είναι ασύλληπτο.
Το άλλο που διαπίστωσα είναι, ότι η έλλειψη χρημάτων ήταν αυτή που τις περισσότερες φορές με οδήγησε σε πολύ έξυπνες και πρωτότυπες ιδέες και λύσεις για την προώθηση του γραφείου.
Θέλει ελάχιστα -ως καθόλου- χρήματα, να στήσεις ένα μπλογκ και μια ιστοσελίδα, να διαβάσεις, να ενημερωθείς και να μάθεις πράγματα και νέα προγράμματα από το διαδίκτυο για παράδειγμα. Όμως, όλα αυτά κάποια στιγμή αρχίζουν και φέρνουν χρήματα.
Και φτάνω φέτος να απολαμβάνω τους καρπούς της σκληρής δουλειάς ενάμισι χρόνου. Που όμως, το διασκέδασα, έμαθα νέα πράγματα και εξελίχτηκα.
Αν συνέχιζα να δουλεύω με τους ρυθμούς που το έκανα πριν, δεν θα είχα την ευκαιρία να πάω παραπέρα.
Από αυτή την άποψη, εμένα όπως και κάποιους άλλους η κρίση μας έκανε καλό. Γιατί μας ανάγκασε να επιστρατεύσουμε όλες τις δυνατότητες και τα ταλέντα μας, αλλά και να προσπαθήσουμε να βελτιώσουμε τα αδύνατα σημεία μας.
Δεν τα γράφω αυτά για να κάνω φιγούρα ή να κάνω την έξυπνη, τα γράφω γιατί πιστεύω ότι ίσως βοηθήσω κάποιους κι εδώ μέσα, όπως συμβαίνει καθημερινά εκεί έξω.
Το πάθος και ο ενθουσιασμός μας για κάτι, συνήθως εμπνέει και άλλους.
Το πώς το εκλαμβάνει ο καθένας, είναι δικό του θέμα. Αυτός που θέλει να το δει αισιόδοξα και να πάρει ελπίδα, θα το κάνει.
Αυτός που θέλει να συνεχίσει να κλαίγεται και να περιμένει κάποιους άλλους να τον σώσουν, θα συνεχίσει να το κάνει.
Θα επαναλάβω ότι η κάθε στάση είναι επιλογή.
Και το κάθε εμπόδιο μια ευκαιρία.
Το έχω διαπιστώσει άπειρες φορές στη ζωή μου, το πιστεύω απόλυτα και κανένας δεν μπορεί να με κάνει να αλλάξω γνώμη!
