Καλημέρα Μακ. Απ'ότι καταλαβαίνω πρόκειται για ευχάριστο νέο οπότε δεν σε πιέζουμε, κρατήσου! Μόνο για μερικές μέρες όμως, μετά θέλω να τ'ακούω, να τ'ακούω, να τ'ακούω να το λες! :lol:
Printable View
Καλημέρα Μακ. Απ'ότι καταλαβαίνω πρόκειται για ευχάριστο νέο οπότε δεν σε πιέζουμε, κρατήσου! Μόνο για μερικές μέρες όμως, μετά θέλω να τ'ακούω, να τ'ακούω, να τ'ακούω να το λες! :lol:
Καλημέρες για άλλη μια φορά από το γραφειο!!!
Ελπίζω σήμερα να γυρίσω μέχρις τις 19.30 σπίτι για να προλάβω λίγο τον μικρό μου!!!!
Μακ περιμένουμε τα νέα σου!!!!
σας φιλώ όλες γιατι το τρέξιμο καλά κρατει!!!
Καλημέρα Αγγελικούλα, καλή δύναμη και καλή δουλίτσα.
καλημερες στη Μακ με τα ευχαριστα νομιζω!Αδημονουμε !Με το καλο....
Αγγελικουλα εργαζομενο κοριτσι ,τι να πω?Καλο κουραγιο κ μακαρι να φυγεις νωρις!
καλημερεςςςςςς!
παλι στο τρεξιμο και στο διαβασμα εγω!
ελπιζω να ειστε ολες καλα!
Καλημέρα Καλλιόπη και καλό διάβασμα.
Καλημερούδια,εργαζόμενα κι αραχτά κορίτσια!Περαστικά στα Τζινοζωάκια!Δύναμη στο Πωλινομωράκι μας!
Εγώ πήρα τη μεγάλη απόφαση να βγάλω το χειμώνα από το σπίτι μου(όχι το πάπλωμα ακόμα,στα χαλιά και τα συναφή αναφέρομαι)
οπότε οι επόμενες μέρες θα είναι κομματάκι δύσκολες(δεδομένου του ότι μόνη μου θα σηκώσω καναπέ,τραπεζαρία και δε συμμαζεύεται).
Κάτι τέτοιες στιγμές ένας άντρας στο σπίτι είναι πολύτιμο αξεσουάρ...Ας όψεται η εργένικη ζωή μου...Διάθεση έχουμε καλή,δόξα τω Θεώ,
αγάπη κι έγνοια αγαπημένων μας τυλίγει,υγεία από όσο γνωρίζουμε έχουμε,ακόμα κάποια χρήματα να ζούμε,καλά πάμε το λεπόν...
Καλή μας Κυριακή,όπως κι αν επιλέξουμε να την περάσουμε!Από τις ηλιόλουστες παραλίες,τα γραφεία με θέα και τα σπίτια με σκόνη....
Έβαλα το τετραπλό live του Μάλαμα για παρέα.Σας αφιερώνω αυτό που ακούω αυτήν τη στιγμή --->ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΜΑΛΑΜΑΣ : ΤΙΠΟΤΑ ΔΕ ΧΑΘΗΚΕ
το λιλακι που χαθηκε?
Καλημέρα Ναταλία, καλό συμμάζεμα στο νεραϊδόσπιτό σου.
Καλλιόπη το Λιλάκιον ή που θα βολτάρει ή που θα μαγειρεύει.
καλησπερουδια!!!!με μελετησε καμια????
θελω τις μαγειρικες της γνωσεις!!!!!
θα μπει καποια στιγμη σιγουρα οποτε τη ρωταω τοτε ελπιζω να ειμαι on line
συκαλακι θελετε????
Καλώς το αμελέτητο! :lol: Πως είσαι τσούπρα;
πτωμα τζινακο μου.με ξυπνησε η μανα μου απο τις 7 και καναμε δουλειες.θελω να φτιαξω το βερυκοκο για να μην ωριμασει παραπανω και να φτιαξω και τη μανιταροπιτα του ελακιου για να την παρω μαζι μου στο αγορι μου το βραδυ γιατι δεν εχω αυτοκτονικες τασεις για να φαω οτι μαγειρεψει
εγω σε ζητησα λιλακι σου στελνω u2u
καλλιοπακι πως μπορω να βοηθησω????
δεν μου εχει ερθει καλλιοπη εβαλες θεμα αλλιως δεν το στελνει
Λιλάκι έτσι όπως μου τα λες υποθέτω ότι δεν ισχύει για σένα το "όμορφη που'ναι η Κυριακή μα νά'ταν πιο μεγάλη"! :lol: Καλή επιτυχία στα μαγειρέματά σου.
οκ πρεπει να ηρθε
τζινακο για να καταλαβεις τωρα πινω καφε
καλλιοπακι σου απαντησα
ευχαριστω λιλακι!
απλα νομιζα πως κατι ξεχναγα βρηκα καπου μια αλλα την εφτιαξα και καμια σχεση δεν ειχε αυτη ειναι σιγουρα!
μια γλυκια καλημερα κι απο μενα κοριτσια μου!!!
εχω πολλα πολλα νευρα και πολλα πολλα να σας πω!!!!
ελπιζω να προλαβω να μπω αργοτερα να σας τα πω........
Καλησπέρα Koritsaki. Περιμένουμε να μας πεις τα νέα σου αλλά πρώτα απ'όλα προσπάθησε να ηρεμήσεις γιατί με τα νεύρα δεν καταφέρνεις τίποτα παρά μόνο να βλάπτεις τον εαυτό σου.
I'm back!!!!!εβαλα το βερυκοκο στον ασβεστη και ηρθα.
Λίλα έτσι που τρέχεις όλη μέρα σήμερα σε βλέπω το βράδυ που θα πας στον Γ. να κοιμηθείς με το καλησπέρα σας! :lol:
τζινακι δε φτιαχνουμε επιδερμιδα σημερα?
ξυπνισες και νωρις νωρις!
πως παει η κοκερινα σου?
μπα τζινακο οταν κουραζομαι πολυ μετα εχω υπερδιεγερση και δεν κοιμαμαι με τιποτα.
Καλλιόπη είναι λίγο καλύτερα η κοκερίνα, θα δούμε. Δεν έχει επιδερμίδα τώρα γιατί σε λίγο θα βολτάρω, το βράδυ πάλι.
τυχερη !
αντε καλες βολτες!
εγω λεω να κανω καμια δουλεια αλλα βαριεμαι ολοι κοιμουντε!
koritsia, τελείωσα και εγω με τις κυριακάτικες δουλειες, σιδέρωσα, σφουγγάρισα, και τώρα απολαμβάνω ένα μίνι πιτοκρέατο, δικής μου εμπνεύσεως(μινι πιτα στην τοστιερα, κοτοπουλο απο χτες, μουσταρδα και ντοματα), καλή μας όρεξη!
καλη ορεξη μακ!
νοστιμο το ακουω...
Καλή όρεξη Μακ, νόστιμο μου φαίνεται αν εξαιρέσεις τη μουστάρδα που δεν την τρώω. Καλλιόπη εσύ γιατί δεν κοιμάσαι, φυλάς τα τείχη;
οχι φυλαω σκοπια για το μωρο!
εγω μουσταρδα δεν εχω δοκιμασει ακομη!
κετσαπ δοκιμασα αυτη με τη στεβια
ακουστε κοριτσια τι με ταραξε....
λοιπον εδω και μια βδομαδα φιλοξενουμε ενα φιλο απο ελλαδα που ηρθε γιανα ψαξει δουλεια εδω.τον ξερω παρα πολλα χρονια απο τοτε που ημασταν 10 χρονων.
χθες λοιπον ειχαμε βγει με κατι αλλα παιδια ελληνες που τους γνωρισαμε εδω αλλα ηταν μονο η δευτερη φορα που τους βλεπαμε.ωραια παρεα παντως και φανηκε να δενουμε.
στο δια ταυτα τωρα.
ειμαστε συνολικα 5 ατομα, 2 κοριτσια και 3 αγορια
επισης ειμαστε 3 αρχιτεκτονες και 2 γιατροι(σε αυτο το σημειο να πω οτι ειναι η πρωτη φορα που γραφω δημοσια στο τοπικ το επαγγελμα μου,ανηκω στους γιατρους, κι αυτο οχι γιατι ντρεπομαι για τη δουλεια μου,αλλα γιατι σε αυτο το σαιτ δεν μπηκα σαν γιατρος αλλα σαν ασθενης και ξερετε να μη θεωρηθει ουτε κατα διανοια διαφημηση κλπ κλπ κλπ γιαυτο δεν σας εχω πει ξανα το επαγγελμα μου)
λοιπον πιασαμε γενικη συζητηση και ξαφνικια οι αρχιτεκτονες της παρεας το γυρισαν στη βαρια φιλοσοφια και στα βαρια κοινωνικα θεματα κλπ κλπ κλπ κουλτουρα και φυγαμε αν καταλαβαινετε...τελοσπαντω� � αντεξα να μην αυτοκτονησω...
αλλα οταν αφησαμε τους υπολοιπους και γυρνουσαμε σπιτι με τον φιλοξενουμενο και φιλο μου μου λεει εμμεσως πλην σαφως οτι αυτοι(οι αρχιτεκτονες)κανουν τετοιες συζητησεις οταν βρισκονται και τους νοιαζει η κοινωνια κι ολα αυτα και οτι εμενα μου αρεσει μονο το κουτσομπολιο και τα ελαφρια θεματα και σε γενικες γραμμες οτι δεν εχω καθολου επιπεδο....
και καταλαβαινετε....εμεινα μ@λ@κ@ς.
μα να στο λεει ο αλλος μπροστα στα μουτρα σου????????????
περιμενω τα σχολια σας και θα σας γραψω κι αλλα απο οσα γινανε
Κοριτσάκι σ'όποιον αρέσουμε, για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε!!! Αν ο φίλος σου έχει πρόβλημα ας πάει να κάνει με άλλους παρέα που έχουν περισσότερο "επίπεδο", αν και απ'ότι αντιλαμβάνομαι ούτε ο ίδιος έχει επίπεδο διαφορετικά δεν θα σου τα έλεγε αυτά! ʼλλωστε το επίπεδο του καθενός δεν καθορίζεται από το αν μιζεριάζει όλη την ώρα και συζητάει μόνο για προβλήματα! Ηρέμησε και σύνδεσέ τον με Κάϊρο.
εχεις τοσο δικιο τζινα και κανονικα αυτο θα ειχα κανει, αλλα δεν ξερω γιατι με πειραξε τοσο πολυ...
απλα μου φανηκε πολυ ψωνιστικο να θεωρουν σχεδον κλαδικο το θεμα του επιπεδου...
επισης οση ωρα φιλονικουσαμε περπατσουσαμε ολο το λονδινο γιατι ηθελε να φωτογραφισει ολα τα κτηρια και μιλαμε περπατουσαμε τουλαχιστον 4 ωρες, αφου εβλεπα να πρεναμε περιπατωντας τους σταθμους των μετρο τον ενα μετα τον αλλο και ελεγα να κανω ενα τσακ να χωθω μεσα να παω στο σπιτακι μου....προσπερασαμε τουλαχιστον 15 σταθμους κοριτσια....
ωσπου στεγνωσε το λαρυγγι μου και του λεω ωραια παρπατησαμε 4 ωρες παμε τωρα να παρουμε 2 μπυρες να αραξουμε διπλα στο ποταμι και να λυσουμε τις διαφωνιες μας...
και μου λεει οχι εγω θελω να περπατησω κι αλλο να βγαλω κι αλλες φωτογραφιες. μα του λεω κουραστικα,θελω να καθησω λιγο. και μου λεει δεν με νοιαζει κατσε αν θες, εγω θα περπατησω κι αλλο.
ε τι να εκανα πηρα το μετρο και γυρισα σπιτι....
απο οταν επεστρεψε κι αυτος ειμαστε σε ενα σπιτι 50 τετραγωνικα και δεν μιλαμε....
ετσι ωραια περναει ο χρονος μου
Τσα! Επιτέλους στο σπιτάκι μου! Κουρέλι, αλλά μόνη μου και στο σπιτάκι μου!
Έζησα για μία εβδομάδα στην κόλαση.. Πήγα, που λέτε, να βοηθήσω τους δικούς μου σε μετακόμιση πολλών μποφόρ. Τα προγνωστικά δεν ήταν καθόλου καλά, μιας και είχα υποστεί ένα τηλεφωνικό βρισίδι για τη δήθεν καθυστέρησή μου να πάω να βοηθήσω την κατάσταση. Έφτασα Δευτέρα βράδυ και τους βρήκα να κλαίνε. Ήταν σε απόγνωση και έλεγαν με παράπονο ότι δε βρέθηκε ούτε ένας φίλος, γείτονας, συγγενής, οτιδήποτε να βοηθήσει. Σκίστηκε η καρδιά μου, να βλέπω δύο γεροντάκια να κλαίνε ανάμεσα στα κιβώτια, με το σπιτικό τους ανύπαρκτο και ξεσηκωμένο. Για δύο βράδυα κοιμήθηκα στο πάτωμα και έκανα ψυχολογικό support, ας είχα τις δικές μου σκοτούρες και το δικό μου ψυχολογικό φορτίο.
Την Τετάρτη ήρθαν οι μεταφορείς και μαζί όλοι οι γείτονες, να κλάψουνε παρέα. Οι μεταφορείς φόρτωναν κι εγώ καθάριζα από πίσω, να παραδοθεί το σπίτι καθαρό. Ήμουν ξύπνια από τις τέσσερις το χάραμα και έπαθα και μία δύσπνοια από τις χλωρίνες. Έχωσα τα κουρέλια (γονείς) στο αυτοκίνητο, μπροστά το φορτηγό, πίσω εμείς. Στο δρόμο η μάνα μου να προσεύχεται και να κλαίει κι εγώ, για μία ακόμη φορά στο ρόλο του καραγκιόζη, να της μιλάω για καινούρια ζωή, νέα αρχή και όσα λέγονται σε αυτές τις περιστάσεις. Φτάνουμε επιτέλους και με το που ανοίγουμε την πόρτα να φορτώσουμε αντικρύζουμε το αίσχος. Το σπίτι, αντίθετα με τις υποδείξεις μας, ήταν βαμμένο σε ένα κιτρινο-σκατουλί χρώμα και το τζάκι ήταν μωβ! Τα γεροντάκια μου έπαθαν υστερία και δε μπορούσα να τα μαζέψω. Παράλληλα επέβλεπα και τους μεταφορείς, που ξεφόρτωναν.. Έλεγα πρόσεξε εδώ, μη γδάρεις την κάσα, προσοχή εκεί, το κιβώτιο αυτό έχει γυαλικά, κλπ, μέχρι που μου είπε "σταμάτα, θεία, με αγχώνεις". Θειάφι, σκέφτηκα, αλλά κατάπια για μία ακόμη φορά τα νεύρα μου.. Κανόνισα με τον εργοδηγό να βαφτεί το σπίτι άμεσα και άρχισα να φωνάζω ότι αν το θεωρεί ωραίο, να έρθει να μείνει αυτός σε αυτό το απώγειο της κακογουστιάς. Κανονίστηκε και για δύο μέρες βάφαμε και παράλληλα αδειάζαμε κουτιά, πλέναμε και λοιπά. Στο μεταξύ η μητέρα μου έπαθε νευρικό βήχα και δε μπορούσε ούτε νερό να πιει. ʼρχισε να κάνει εμετούς και άρχισα να ψάχνω γιατρό. Ευτυχώς συνήλθε κάπως. Αλλά δεν τελειώνει εδώ η ταλαιπωρία, όχι.. Προβληματική η σύνδεση με το ρεύμα και έζησα για τρεις μέρες έτσι, μέχρι να αποκατασταθεί η βλάβη.. Τα γεροντάκια μου έδειξαν μεγάλο κουράγιο. Δε βρίσκαμε καλοκαιρινές πυζάμες και ήταν με τα χειμωνιάτικα. Εγώ, χωμένη σε κουτιά που με ξεπερνούσαν σε ύψος, να παλεύω με το κοπίδι να τα ανοίξω, αλλά παράλληλα να μη δημιουργήσω μεγαλύτερο χάος από το ήδη υπάρχον.
Στο μεταξύ με έψαχναν συνεχώς από τη δουλειά, προσπαθούσα να συνεννοηθώ από το κινητό και άκρη δεν έβγαζα. Το μόνο που έλεγα είναι ότι λείπω για σοβαρό λόγο και όχι για την πλάκα μου. Οι γονείς μου, που έβλεπαν τι γίνεται, μου έλεγαν να φύγω, αλλά πού να τους αφήσω σε τέτοια κατάσταση; Τελικά τους βρήκα μαξιλαροθήκες, πυζάμες, καλοκαιρινά, ξεσκονόπανα και όλα όσα θεωρούσα απαραίτητα για να συνεχίσουν μόνοι τους. Συναρμολόγησα τη μισή βιβλιοθήκη. Πέταξα αμέτρητα κιβώτια στα σκουπίδια. Τους έδειξα πώς λειτουργεί το πλυντήριο πιάτων, ώστε να μη κουράζονται στο χέρι. Τους μαγείρεψα πριν φύγω. Πήρα τρία λεξοτανίλ.
Τώρα είμαι πίσω, καραβοτσακισμένη.. Το σώμα μου είναι γεμάτο μελανιές από τα κιβώτια που κουβαλούσα. Τα χέρια μου έχουν γρατσουνιές από το κοπίδι, όταν άνοιγα βιαστικά τα κιβώτια. Η καρδιά μου έμεινε κοντά στα γεροντάκια μου... Είμαι βρώμικη και δεν έχω κουράγιο να συρθώ στο μπάνιο. ʼυπνη, ταλαιπωρημένη σωματικά και ψυχικά, ανήσυχη για το τι συμβαίνει πίσω μου.. Αλλά, πείτε με γαιδούρα, χαίρομαι που γύρισα. Ευγογημένη ησυχία..
την κοπαναω εξαφανισμενες μου!!!!τα λεμε ΑΡΓΟΤΕΡΑ!!!!