Αντε και εις ανωτερα!!!!!
Printable View
Αντε και εις ανωτερα!!!!!
polinaki1983 καλως σε βρηκα κι εσενα, οντας προσφατα εγγεγραμμενος στο φορουμ. Διαβασα την ιστορια σου απνευστι, συγκινηθηκα, στενοχωρηθηκα, θυμωσα, ταυτιστηκα και πηρα θαρρος. Εχω κι εγω στο ενεργητικο μου, οχι ενα αποτυχημενο χειρουργειο sleeve, αλλα ενα πετυχημενο. Απλα εγω με την αβλεψια μου και την ελλειψη πειθαρχιας μου προκαλεσα την αποτυχια του. Ειχα χασει 38 κιλα και πηρα πισω 41,5, μεσα σε 3 χρονια. Και τωρα ξεκιναω παλι την προσπαθεια με διατροφη και γυμναστικη. Μην απελπιζεσαι γιατι δεν εισαι μονη....ουτε στον αγωνα που κανεις ουτε σε ολα αυτα που σκεφτεσαι. Εδω θα ειμαστε να τα λεμε :)
pollinaki,
Μπράβο για την απώλεια!!! μην κοιτάς μόνο τη ζυγαριά, κοίτα το όλο σύνολο!!!
:thumbup:
Καλησπέρα σας.... Το κιλάκι που έχασα το πήρα πίσω.... οχι όμως και τους πόντους ( και αυτό είναι το παράξενο)...
Παραιτήθηκα για λίγο από την διατροφή μου λόγω κάπιων συμβάντων... έπεσα σε ψιλοκατάθληψη και τώρα προσπαθώ να μαζέψω τα συντρήμια μου, να βγάλω από το μυαλό μου ότι ο Θεός με θεωρεί ανίκανη, ή τουλάχιστον έτσι με κάνει να νιώθω, και να συνεχίσω από εκεί που έμεινα, με στόχο στις επόμενες 2 βδομάδες που θα κάνω για να δώ την διατροφολόγο μου, να έχω χάσει ξανά αυτό το κιλάκι που επέστρεψε.
Polinaki, Kαλημέρα
ε, μη μασάς τερτίπια της παλιοζυγαριάς είναι...πχ. φούσκωμα απο όσπρια,από αγχος, από λίγο αλκοόλ, από ξέχασα να πιω νερό χθες...αλλιώς θα ένιωθες και πρησμένη...και οι πόντοι θα επέστρεφαν και αυτοί...
χαλάρωσε και μην κάνεις αρνητικές σκέψεις, τα πράγματα θα πάρουν την σειρά τους σιγα σιγά σε όλους τους τομείς...ιδιαίτερα στα θέματα υγείας εύχομαι να έχουν πάει όλα κατ ευχήν.
Πωλίνα μου σε χαιρετώ,
Είμαι και εγώ από Κύπρο έχω διαβάσει την ιστορία σου, τα περισσότερα τουλάχιστον μιας και είναι και 113 σελίδες και πραγματικά με ‘άγγιξες’ με όλα αυτά που περιγράφεις.
Τι κάνεις; πώς είσαι; Όλα καλά με τον γάμο σου;
Πραγματικά εύχομαι να είσαι καλά
Καλησπέρα σας......
Πόσος καιρός έχει περάσει............ Πάνω από χρόνος......... Και τί δεν έχει συμβεί μέσα σε αυτό τον χρόνο...........
Έφτασα τα 110 κιλά.... Έμεινα έγκυος........ Έμεινα σπίτι κλεισμένη για να μπορέσω να κρατήσω το μωρό........ Ήμουν για αρκετό καιρό σε διάσταση κατά την διάρκεια την εγκυμοσύνης και χωρίς καμία απολύτως οικονομική βοήθεια από τον οποιονδήποτε..... "Ζητιάνεψα" για να ταΐσω τα μωρά μου..... Έδωσα την τελευταία ευκαιρία στον γάμο μου.... Γέννησα 5 βδομάδες πρόωρα (πολύ καλύτερα από τα άλλα μου παιδάκια).... Μετά την γέννα έφτασα τα 90 κιλά.........Βρήκα νέα δουλειά....... Ξαναπήρα βάρος και σήμερα είμαι 101 κιλά.............. Έχω πολύ σοβαρό πρόβλημα με τον αυχένα και την μέση μου...... 24/24 το σώμα είναι μουδιασμένο.... Μυρμιγκιάζει όπως θα μπορούσα να το περιγράψω......
Τώρα θα μου πείτε γιατί σας τα λέω όλα αυτά? Ούτε εγώ δεν ξέρω...... Ενιωσα την ανάγκη να επιστρέψω στο φόρουμ..... Την ανάγκη να μιλήσω σε κάποιον... Την ανάγκη να συνομιλήσω με άτομα που με καταλαβαίνουν..... Με άτομα που λέγοντας τους "ξανάπεσα στην βουλιμία" θα με καταλάβαιναν.....
Θέλω να βγω, να φωνάξω πως όταν κλείνουν τα φώτα του σπιτιού μου, όταν πάνε όλοι για ύπνο, το μόνο φως που ανάβει είναι αυτό του ψυγείου...... Η μόνη ευχαρίστησή μου είναι να τρώω.... Το μόνο που με κάνει να νιώθω καλά..... Και μετά... μετά οι τύψεις.... τα δάκρυα...... ο πόνος...... και πάλι από την αρχή......
Θέλω να ξαναφτάσω τα 85 κιλά που ήμουν όταν γέννησα το δεύτερο μου παιδάκι..... Ομως δεν μπορώ μόνη μου.... Και στο δικό μου περιβάλλον δεν έχω καμία στήριξη.... Καμία βοήθεια από κανέναν σε αυτό το θέμα......
Σκέφτηκα λοιπον πως ίσως μαζί σας μπορέσω να ξανακάνω μία προσπάθεια..... Μία τελευταία προσπάθεια.......... Για το δικό μου καλό.... Για να σταματήσει το σώμα να είναι μονίμως μουδιασμένο........ Για να έχουν τα μωρά μου μία πιο υγιή μαμά...... Δυστυχώς το sleeve είναι σαν να μην το έκανα ποτέ.... Δεν υπάρχει πια μένα...... είμαι μόνη μου σε ένα δρόμο που δυσκολεύομαι να βαδίσω......
Πωλίνα, καλησπέρα. Εγώ σε διαβάζω πρώτη φορά και με σοκάρει η αλήθεια όσων γράφεις. Θέλω λίγο χρόνο να διαβάσω όλο το νήμα του τόπικ σου. Προς το παρόν θέλω να σε ρωτήσω για κάτι που γράφεις:"Δυστυχώς το sleeve είναι σαν να μην το έκανα ποτέ.... Δεν υπάρχει πια μένα". Εδώ εννοείς ότι δεν πέτυχε η επέμβαση που έκανες?
Η επέμβαση είχε "πετύχει" τότε που την είχα κάνει.....Γιαυτό και είχα καταφέρει να πέσω κάτω από 100 και να φτάσω στα 92 (85 μετά την γέννα του δεύτερου μωρού μου). το 99 είχα να το δω από τα 13 μου.... Όμως με την πάροδο του χρόνου οι μερίδες μεγαλώνουν και πάλι.... Και στο τέλος αν πάρεις ξανά τα κιλά σου, δεν έχεις παρά να κάνεις δίαιτα, να "στερήσεις" από σένα τον ίδιο αυτό που σε "ευχαριστεί", να πεινάσεις, και τότε ίσως καταφέρεις να ξαναχάσεις αυτά που πήρες πίσω.....Quote:
Originally posted by Άκης
Πωλίνα, καλησπέρα. Εγώ σε διαβάζω πρώτη φορά και με σοκάρει η αλήθεια όσων γράφεις. Θέλω λίγο χρόνο να διαβάσω όλο το νήμα του τόπικ σου. Προς το παρόν θέλω να σε ρωτήσω για κάτι που γράφεις:"Δυστυχώς το sleeve είναι σαν να μην το έκανα ποτέ.... Δεν υπάρχει πια μένα". Εδώ εννοείς ότι δεν πέτυχε η επέμβαση που έκανες?
Επειδή με διαβάζεις για πρώτη φορά, δεν θα ξέρεις πως το sleeve ήταν η δεύτερη βαριατρική επέμβαση που έκανα.... Η πρώτη ήταν δακτύλιος στο στομάχι.....
Πολύμνια καλώς ήρθες πίσω στην παρέα. Εδώ είμαστε να διαβάσουμε ότι σε απασχολεί, ότι σε αγχώνει, ότι σε καταρρακώνει. Εύχομαι τουλάχιστον να είσαι πλέον καλά εσύ κι η οικογένεια σου.
Κακώς άφησες τις παλιές κακές διατροφικές συνήθειες να εισβάλουν στην καθημερινότητα σου όποια κι αν ήταν αυτή. Διάβασα κάποιες σελίδες απ'το θέμα σου αυτό και είδα πόσο πολύ έτρεξες για να κερδίσεις την πολυπόθητη ημερομηνία, πόσο υπέφερες με τον λαιμό σου όταν είχες ρινογαστρικό σωλήνα και γενικά πόσα θέματα υγείας σου προέκυψαν απ'το χειρουργείο κι έπειτα. Που κατάφερες και τα ξεπέρασες και ξαφνικά επιστρέφεις με ανατροπές στη ζωής σου κι επιπλέον κιλά.
Δεν είσαι η μόνη! Αυτό να το ξέρεις! Όλοι - όλες εδώ μέσα έχουμε και τραβάμε δύσκολο δρόμο, με απογοητεύσεις, αποτυχίες, στενοχώριες, άγχη... Αλλά η παρέα πάντα είναι εδώ να γράψει μια κουβέντα αισιοδοξίας, για να αισθανθούμε λίγο καλύτερα και να ξημερώσει ο Θεός την ημέρα με το χαμόγελο στο πρόσωπο μας.
Ό,τι θες εδώ είμαστε να διαβάσουμε προσεκτικά ότι σε απασχολεί και να σου δώσουμε και την δική μας ξεχωριστή γνώμη, για να αρχίσεις σιγά σιγά να επαναφέρεις την αισιόδοξη "βιονική" Πολύμνια πίσω!
Καλώς μας ήρθες και πάλι! :love:
Καλημέρα polinaki1983,
Κι εγώ νομίζω πρώτη φορά σε διαβάζω, αν και είσαι παλαίμαχος.
Να χαίρεσαι τα ζουζούνια σου!!
Νομίζω τα παιδιά είναι ο μόνος ωραίος λόγος που παίρνει μια γυναίκα κιλά.
Αλήθεια σε θαυμάζω. Πώς τα βγάζεις πέρα με δουλειά, τρία ζουζούνια , σπίτι και χωρίς υποστήριξη όλα αυτά??!!..
Μου φαίνεται σχεδόν λογικό να στραφείς στον παλιό σου και γνώριμο "φίλο" το φαγητό για ευχαρίστηση και παρηγοριά...
Κι εγώ στις στιγμές απόγνωσης όσο και να μην το θέλω στους υδατάνθρακες στρέφομαι...
Εύχομαι να βρεις τις ισορροπίες σου, πρώτα για σένα και μετά για όλους τους άλλους
Χάρηκα που σε γνώρισα
Σε ευχαριστώ πολύ κούκλα μου για το καλοσόρισμα...Quote:
Originally posted by Μαρία.
Πολύμνια καλώς ήρθες πίσω στην παρέα. Εδώ είμαστε να διαβάσουμε ότι σε απασχολεί, ότι σε αγχώνει, ότι σε καταρρακώνει. Εύχομαι τουλάχιστον να είσαι πλέον καλά εσύ κι η οικογένεια σου.
Κακώς άφησες τις παλιές κακές διατροφικές συνήθειες να εισβάλουν στην καθημερινότητα σου όποια κι αν ήταν αυτή. Διάβασα κάποιες σελίδες απ'το θέμα σου αυτό και είδα πόσο πολύ έτρεξες για να κερδίσεις την πολυπόθητη ημερομηνία, πόσο υπέφερες με τον λαιμό σου όταν είχες ρινογαστρικό σωλήνα και γενικά πόσα θέματα υγείας σου προέκυψαν απ'το χειρουργείο κι έπειτα. Που κατάφερες και τα ξεπέρασες και ξαφνικά επιστρέφεις με ανατροπές στη ζωής σου κι επιπλέον κιλά.
Δεν είσαι η μόνη! Αυτό να το ξέρεις! Όλοι - όλες εδώ μέσα έχουμε και τραβάμε δύσκολο δρόμο, με απογοητεύσεις, αποτυχίες, στενοχώριες, άγχη... Αλλά η παρέα πάντα είναι εδώ να γράψει μια κουβέντα αισιοδοξίας, για να αισθανθούμε λίγο καλύτερα και να ξημερώσει ο Θεός την ημέρα με το χαμόγελο στο πρόσωπο μας.
Ό,τι θες εδώ είμαστε να διαβάσουμε προσεκτικά ότι σε απασχολεί και να σου δώσουμε και την δική μας ξεχωριστή γνώμη, για να αρχίσεις σιγά σιγά να επαναφέρεις την αισιόδοξη "βιονική" Πολύμνια πίσω!
Καλώς μας ήρθες και πάλι! :love:
Αχ τί μου θύμισες.... το ρινογαστρικό..... Όντως προέκυψαν πολλά μετά το χειρουργείο τα οποία και αντιμετώπισα. Ένα όμως πρόβλημα δεν μπορώ να αντιμετωπίσω, την αναιμία που μου έχει δημιουργηθεί. Δυστυχώς ούτε με συμπληρώματα γίνετε κάτι, ούτε με την διατροφή.... Οι σκοτοδίνες ακόμα υπάρχουν, ακόμα είναι από τις "καλύτερες μου φίλες" που με επισκέπτονται καθημερινά.... Το ψάχνουμε να δούμε πως θα ανεβάσουμε σίδηρο/φεριτίνες/αιμοσφαιρίνη για να διορθώσουμε το πρόβλημα....
Την αισιόδοξη βιονική Πολύμνια ε? Λές να υπάρχει ακόμα? Αυτή που έγραφε και τελείωνε τις προτάσεις την πάντα με !!!!! και όχι με ............ Και εγώ αυτήν θέλω, αλλά ψάχνω και δεν την βρίσκω... κάπου έχει κρυφτεί και δεν λέει να εμφανιστεί έστω και λίγο....
Καλημέρα κοριτσάκι μου.... Από ότι είδα οι περισσότεροι μέσα στο φόρουμ είστε "νέοι" και εγώ μιας και έχει πάνω από χρόνο να συμμετάσχω, λογικό να μην με έχεις γνωρίσει!!!Quote:
Originally posted by marulenia
Καλημέρα polinaki1983,
Κι εγώ νομίζω πρώτη φορά σε διαβάζω, αν και είσαι παλαίμαχος.
Να χαίρεσαι τα ζουζούνια σου!!
Νομίζω τα παιδιά είναι ο μόνος ωραίος λόγος που παίρνει μια γυναίκα κιλά.
Αλήθεια σε θαυμάζω. Πώς τα βγάζεις πέρα με δουλειά, τρία ζουζούνια , σπίτι και χωρίς υποστήριξη όλα αυτά??!!..
Μου φαίνεται σχεδόν λογικό να στραφείς στον παλιό σου και γνώριμο "φίλο" το φαγητό για ευχαρίστηση και παρηγοριά...
Κι εγώ στις στιγμές απόγνωσης όσο και να μην το θέλω στους υδατάνθρακες στρέφομαι...
Εύχομαι να βρεις τις ισορροπίες σου, πρώτα για σένα και μετά για όλους τους άλλους
Χάρηκα που σε γνώρισα
Πως τα βγάζω πέρα με 3 παιδιά, δουλειά και σπίτι? Προσπαθώ να ζω για το σήμερα... Άλλωστε για μένα πια νομίζω δεν υπάρχει αύριο..... Ίσως γιαυτό και να έχω παραιτηθεί από κάθε προσπάθεια σε θέματα διατροφής... Γιατί αφού δεν υπάρχει το αύριο, ας χαρώ σήμερα με τον μοναδικό φίλο που δεν θα μου γκρινιάξει/φωνάξει/στεναχωρήσει ποτέ, το φαγητό......
Θέλω όμως να το αλλάξω αυτό.... Δεν έχω τρελλαθεί τελείως ακόμα (κι ας με λένε τρελλή).... Ακόμα ξέρω πως κάνω κακό στον εαυτό μου με αυτό τον τρόπο.... Και το μόνο που ζητάω (αλλά δεν βρίσκω) είναι στήριξη στο να μπορέσω να "χωρίσω" από αυτόν τον για χρόνια κολλητό μου φίλο.....
Δυστυχώς αυτή την στήριξη δεν την βρίσκω στους γύρω μου... Κανείς δεν μπορεί να με καταλάβει.....
polinaki γεια σου κ από εμένα. έχω διαβάσει πολλά ποστ σου έχω δει κ φώτο σου από πριν κ μετά. τα παλιά τα μέλη έχουν αφήσει παρακαταθήκη εδώ για τους νέους. χαίρομαι που βλέπω οτι το φόρουμ ξεχνιέται μεν όταν όλα βαίνουν καλώς ,κ αυτό το βρίσκω θετικό, αλλά δν ξεχνιέται για πάντα. επίσης έχω διαπιστώσει οτι τα μέλη όταν επιστρέφουν βρίσκονται στο σημείο που θέλουν κ μπορούν να τολμήσουν αλλαγές.
καλή αρχή στην καινούρια σου προσπάθειά.
Αγνοώντας αυτές τις πίπες (που ΟΛΟΙ λέμε όταν συμβαίνει να είμαστε στις μαύρες μας - και που σε μένα συμβαίνει 24/7) θα ήθελα να σε παρακαλέσω να δεις την αλήθεια κάπως πιο αντικειμενικά.Quote:
Originally posted by polinaki1983
Άλλωστε για μένα πια νομίζω δεν υπάρχει αύριο.....
Είσαι 100 κιλά και 32 χρονών. Η ζωή είναι ακόμα μπροστά σου και τα επιπλέον κιλά που έχεις να χάσεις είναι σχετικά λίγα.
Με την εμπειρία σου ήδη έχεις καταλάβει ότι μαγικές συνταγές δεν υπάρχουν. Επίσης έχεις καταλάβει ότι τρως επειδή ξεσπάς στο φαγητό που είναι για σένα παρηγοριά. Ακριβώς όπως ένας αλκοολικός, ένας καπνιστής, ένας ναρκομανής, ένας τζογαδόρος... Όμως η συνειδητοποίηση και κατανόηση αυτών των πραγμάτων είναι ένα σημαντικότατο πρώτο βήμα στην προσπάθεια απαλλαγής από το πρόβλημα.
Εσύ φαίνεται ότι το έχεις κάνει αυτό το βήμα. Οπότε βρίσκεσαι πιο κοντά στην λύση.
Τι θα έλεγες αν έβαζες σαν στόχο να φύγεις από την παχυσαρκία 2ου βαθμού που είσαι τώρα και να βρεθείς στην απλή παχυσαρκία; Αυτό μπορεί να είναι από πανεύκολο έως δύσκολο αλλά σίγουρα το να χάσεις 4 κιλά δεν είναι "εξαιρετικά" δύσκολο.
Το ότι γνωρίζεις και κατανοείς ότι η προσφυγή στο φαγητό σού δίνει μια προσωρινή (με ελάχιστη διάρκεια) ευχαρίστηση ενώ δημιουργεί άλλα πολύ μεγαλύτερα προβλήματα, θα σε βοηθήσει. Όχι, να μην πας στο ψυγείο για να βρεις παρηγοριά. Σκέψου ότι αν κρατηθείς θα αισθανθείς πιο δυνατή κι αυτό θα σου αρέσει πιο πολύ από το φαγητό. Έστω και αν καταφέρνεις να κρατηθείς την μία μόνο μέρα μέσα σε κάθε βδομάδα. Χτες (δες εδώ) έφαγα αρκετά σωστά και είμαι εντάξει με τον εαυτό μου (σε αυτό το κομμάτι). Προχτές (δες εδώ) έφαγα ένα σωρό βλακείες και αυτό χάλασε ακόμα περισσότερο την ήδη βεβαρημένη κακή μου ψυχολογία.
Οι άνθρωποι είμαστε μέσα σε μια φουρτουνιασμένη θάλασσα και προσπαθούμε να κρατηθούμε στη επιφάνεια. Αλλά αυτό μας κουράζει κι έτσι ψάχνουμε να βρούμε κάτι για να κρατηθούμε. Είναι ανθρώπινο αυτό και συμβαίνει σε όλους. Δεν διαφέρεις από τους υπόλοιπους ανθρώπους!
Πωλίνα καλησπέρα, επειδή για αρκετό καιρό διάβαζα το φόρουμ αυτό, σε έβλεπα και σε χαιρόμουν! Κατάφερες πολλά, με αισιοδοξία και πολλή δύναμη. Τα 100 κιλά δεν είναι τόσο φοβερά, είναι ένα εξάμηνο δίαιτας και σωστής διατροφής και από εκεί και πέρα συντήρηση και πειθαρχία. Όλοι φοβούνται και φοβόμαστε αν θα τα καταφέρουμε, αλλά προσπαθούμε. Και ειδικά εσύ ξέρεις από αγώνες και νίκες.
Όσον αφορά στα υπόλοιπα, δες τα θετικά, έχεις τα παιδάκια σου, βρήκες νέα δουλειά, θα νιώθεις ως ένα βαθμό αυτόνομη, θα αρχίσεις να τρέφεσαι σωστά και θα επανέλθεις!! Όλα καλά θα πάνε..
Αχ Πωλίνα μου, πάντα μόνο το σήμερα ζούμε, το αύριο είναι πολύ μακρυά! Κι αν η ζυγαριά δείξει κάτι παραπάνω, υπάρχουν τα ζουζούνια γύρω μας που προτιμούν τη μαμά τους ζουμερή και ορεξάτη, παρά μουρτζούφα και παραιτημένη. Μην βάλεις καν στο πρόγραμμά σου προσπάθεια για δίαιτες και λοιπές χαζομαρίτσες. Κοίταξε πρώτα να ξαναδείς το ουράνιο τόξο. Ψάξε μέσα σου, γύρω σου, πλάι σου - κι αν είναι χωμένο σε καμιά σοκολάτα, μην χολοσκάς. Μόνο όταν δεις την ελπίδα και σε αγγίξει, θα μπορέσεις να αντέξεις άλλο ένα διαιτητικό γύρο - και η σληβ βοήθημα για δίαιτα είναι, δεν είναι πανάκεια, το ήξερες καλά αυτό!
Και στην τελική, σ'όποιον αρέσουμε, για τους άλλους ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜΕ!
Φιλιά
Καλημέρα παιδιά. Έκανα μέρες να σας απαντήσω γιατί είχα το μικρούλι μου πολύ άρρωστο. Ακόμα είναι άρρωστο δηλαδή αλλά σήμερα ήρθα δουλειά και έχω λίγο χρόνο και για μένα!!!!
Μέσα στο Σαββατοκυρίακο σκέφτηκα πολλά πράγματα. Σκέφτηκα πως θα πρέπει να βρω μία λύση ούτως ώστε τα μωρά μου να έχουν δίπλα τους μία χαμογελαστή μαμά, που να θέλει και να έχει όρεξη να παίξει μαζί τους, όπως είπε και η anna65 πιο πάνω.
Επίσης πήρα την απόφαση ότι προς το παρών ΔΕΝ θα ασχοληθώ με το να ακολουθήσω ένα πρόγραμμα διατροφής. Αυτό όπως που θα προσπαθήσω να κάνω είναι να βάλω μία τάξη στην υφιστάμενη διατροφή μου, και να προσπαθήσω να κρατήσω σταθερά τα 101 κιλά μου (φυσικά αν πάνε πιο κάτω δεν θα με ενοχλήσει, αλλά εννοώ να μην πάνε πιο πάνω).
Αύριο έχω ραντεβού για πρώτη φορά με νευροχειρούργο, για το πρόβλημα που έχω στον αυχένα και στην μέση. Σας το είπα ότι είμαι μονίμως μουδιασμένη? Ότι το δεξί μου χέρι δεν έχει ούτε καν αίσθηση ζεστού-κρύου και ότι δεν το νιώθω καθόλου από το μούδιασμα? Ευτυχώς δηλαδή μου είμαι αριστερόχειρας, όχι πως το αριστερό είναι καλύτερο αλλά τουλάχιστον μπορώ να το ελέγχω. Το δεξί μου χέρι ότι κίνηση κάνει είναι απλά εντολές που του δίνω, χωρίς όμως να μπορώ να ελέγξω και αν τις κάνει σωστά. Πχ πιάνω ένα ποτήρι, όμως δεν νιώθω ούτε ότι κρατάει το ποτήρι, ούτε με πόση δύναμη το κρατάει, ούτε καν αν το κρατάει καλά. Ξέρετε πόσα πιάτα και ποτήρια έχω σπάσει με αυτό τον τρόπο? Είμαι σίγουρη λοιπόν πως αυτός ο γιατρός το πρώτο πράγμα που θα πει θα είναι να χάσω βάρος. Πόσο εύκολα μπορεί να το πει κάποιος αυτό.... Εχει δοκιμάσει ποτέ όμως να δει πόσο δύσκολο είναι? Τέλος πάντων, θέλω να πιστεύω πως ίσως αυτά που θα μου πει θα με κάνουν να ξαναβρώ την δύναμη σε κάποια φάση να ξαναπροσπαθήσω.
Ξέρετε πιο είναι το "γελίο" με μένα? Το ότι στις εγκυμοσύνες που πάντα έχανα βάρος, αντί να βάλω. Όμως ξέρετε γιατί γινόταν αυτό? Επειδή, δεν ξέρω γιατί, αλλά όταν είμαι έγκυος μπορώ να ακολουθώ το πρόγραμμά μου καταγράμμα, χωρίς καμία απολύτως εξαίρεση, χωρίς να εν δώσω σε κανένα πειρασμό, μπορώ να πω ΟΧΙ σε όλα αυτά που υπό κανονικές συνθήκες ήταν πάντα μέρος της διατροφής μου. Μόλις γεννήσω όμως αυτό το πράγμα φεύγει!!! Πραγματικά δεν μπορώ να το ελέγξω!!! Είναι λες και το σώμα και το μυαλό μου λένε τώρα που δεν έχουμε κανέναν άλλο να εξαρτάτε από μας για να μεγαλώσει, ας πάμε πίσω στις παλιές κακές μας συνήθειες!!!!
Αχ πάλι σας ζάλισα! Πηδάω από το ένα θέμα στο άλλο έτσι στο άσχετο. Όμως νιώθω πως μόνο σε σας μπορώ να τα πω και να με καταλάβετε.
Σας φιλώ γλυκά για την ώρα!!!
Αγαπητέ φίλε Baklava, δεν θα σύγκρινα τον αλκοολικό και όλους τους υπόλοιπους που ανέφερες με κάποιον ο οποίος είναι εθυσμένος στο φαγητό για τον μοναδικό λόγο ότι το φαγητό είναι μέρος της ζωής μας, δεν μπορεί κάποιος να πει δεν θα ξαναφάω. Το ποτό, το τσιγάρο, ο τζόγος κτλ όμως είναι πράγματα τα οποία μπορείς να αποφύγεις. Μπορείς να πεις θα κλειδοθώ σπίτι και δεν θα πάω να αγοράσω ποτό, τσιγάρο, δεν θα πάω στην λέσχη να παίξω κτλ, και όσο δύσκολο και να είναι, σιγά σιγά μπορείς να τα καταφέρεις. Το φαγητό όμως είναι εκεί, δεν μπορείς να πεις δεν θα φάω ξανά τίποτα και να εξαφανίσεις κάθε είδος μορφής φαγητού από το σπίτι. Θα μου πεις, ναι, αλλά μπορείς να έχεις μόνο υγιεινά φαγητά στο σπίτι, και εγώ θα σου απαντήσω ναι, αλλά ποιος λέει ότι δεν μπορείς να κάνεις υπερφαγία με τα υγιεινά φαγητά? Πόσο υγιεινό μπορεί να είναι αν κάτσεις και φας 2 κιλά μπανάνες, 1 κιλό γιαούρτι κτλ?Quote:
Originally posted by baklavas
Με την εμπειρία σου ήδη έχεις καταλάβει ότι μαγικές συνταγές δεν υπάρχουν. Επίσης έχεις καταλάβει ότι τρως επειδή ξεσπάς στο φαγητό που είναι για σένα παρηγοριά. Ακριβώς όπως ένας αλκοολικός, ένας καπνιστής, ένας ναρκομανής, ένας τζογαδόρος... Όμως η συνειδητοποίηση και κατανόηση αυτών των πραγμάτων είναι ένα σημαντικότατο πρώτο βήμα στην προσπάθεια απαλλαγής από το πρόβλημα.
Εσύ φαίνεται ότι το έχεις κάνει αυτό το βήμα. Οπότε βρίσκεσαι πιο κοντά στην λύση.
Τι θα έλεγες αν έβαζες σαν στόχο να φύγεις από την παχυσαρκία 2ου βαθμού που είσαι τώρα και να βρεθείς στην απλή παχυσαρκία; Αυτό μπορεί να είναι από πανεύκολο έως δύσκολο αλλά σίγουρα το να χάσεις 4 κιλά δεν είναι "εξαιρετικά" δύσκολο.
Επίσης με βάση τους υπολογισμούς που βρίσκω, είμαι 36.21 ΒΜΙ δηλαδή όπως είπες και εσύ στον 2ο βαθμό παχυσαρκίας. Για να βρεθώ όμως στην απλή παχυσαρκία δηλαδή στο ΒΜΙ 30, πρέπει να γίνω 85 κιλά!!!!! Αυτόν τον αριθμό τον είδα μόνο 1 φορά στην ζυγαριά μου!!!!!!!!!!!!! Και δεν είναι και τόσο εύκολο να τον ξαναδώ, όσο και να λέμε σιγά, μόνο 16 κιλά είναι!!!!! Μου φαίνονται τόοοοοοοοοοοοοοσα πολλά!!!!!!!!!!!!!!!
Δεν λέω ότι σε κάπια φάση δεν θα προσπαθήσω, όμως τώρα ο στόχος μου είναι να μην πάω πιο πάνω απο τα 101 που είμαι. Ας καταφέρω πρώτα αυτό και μετά βλέπουμε!!!!
Φιλούθκια πολλά!
ΥΓ: Δεν ξέρω αν το προσέξατε, αλλά νομίζω πως η Πωλίνα με τα !!!! άρχισε να επιστρέφει :smilegrin::smilegrin::smilegrin::smilegrin::smile grin:
Έτσι μπράβο το κορίτσι μας! Είναι όμορφο να μπαίνουν σε τάξη τα τόσα μπερδεμένα στην ζωή μας! Το χεράκι σου θα θέλει ξεκούραση γιατί 3 παιδάκια θέλουν μονίμως αγκαλίτσες!
Περαστικά στο μικρούλι σου και σύντομα να μας πει τα νέα σου μετά την επίσκεψη στον νευροχειρουργό! :yes:
Ναι Πωλινάκι. Έχεις απόλυτο δίκιο σε αυτό που λες ότι το φαγητό δεν γίνεται να το κόψεις γιατί είναι κάτι που χρειάζεσαι για να ζήσεις. Δεν διαφωνούμε σε αυτό.
Εκεί που θα διαφωνήσουμε (και φυσικά εγώ έχω πάντα δίκιο χεχεχε) είναι στο ότι παχυσαρκία πρώτου βαθμού είναι όταν έχουμε ΒΜΙ μεταξύ 30 και 34,9. Άρα εσύ με ύψος 1,67 θα έχεις στα 97 κιλά ΒΜΙ=34,8 δηλαδή παχυσαρκία 1ου βαθμού. Και μεταξύ μας τώρα δεν είναι και τόσο δύσκολο. Δεν είναι παιχνιδάκι, δεν είναι εύκολο αλλά δεν είναι ακατόρθωτο. Γι αυτό σου είπα να βάλεις έναν πρώτο στόχο να φύγεις από την σοβαρή παχυσαρκία (2ου βαθμού) και να προσπαθήσεις να μην ξανανέβεις. Μην σε νοιάζει για τον μεθεπόμενο στόχο. Κοίτα πάντα μόνο τον επόμενο.
Αυτό το αλάθητο το έχω και εγώ!!!!Quote:
Originally posted by baklavas
Ναι Πωλινάκι. Έχεις απόλυτο δίκιο σε αυτό που λες ότι το φαγητό δεν γίνεται να το κόψεις γιατί είναι κάτι που χρειάζεσαι για να ζήσεις. Δεν διαφωνούμε σε αυτό.
Εκεί που θα διαφωνήσουμε (και φυσικά εγώ έχω πάντα δίκιο χεχεχε) είναι στο ότι παχυσαρκία πρώτου βαθμού είναι όταν έχουμε ΒΜΙ μεταξύ 30 και 34,9. Άρα εσύ με ύψος 1,67 θα έχεις στα 97 κιλά ΒΜΙ=34,8 δηλαδή παχυσαρκία 1ου βαθμού. Και μεταξύ μας τώρα δεν είναι και τόσο δύσκολο. Δεν είναι παιχνιδάκι, δεν είναι εύκολο αλλά δεν είναι ακατόρθωτο. Γι αυτό σου είπα να βάλεις έναν πρώτο στόχο να φύγεις από την σοβαρή παχυσαρκία (2ου βαθμού) και να προσπαθήσεις να μην ξανανέβεις. Μην σε νοιάζει για τον μεθεπόμενο στόχο. Κοίτα πάντα μόνο τον επόμενο.
Δείκτης Μάζας Σώματος (BMI): 36,21
Είστε στον 2ο βαθμό παχυσαρκίας πρέπει να χάσετε βάρος με την βοήθεια κάποιου ειδικού.
Λιποσαρκία < 19,5
Κανονικό βάρος 19,5 - 24,9
1ος βαθμός παχυσαρκίας 25 - 29,9
2ος βαθμός παχυσαρκίας 30 - 40
3ος βαθμός παχυσαρκίας > 40
Με βάση το πιο πάνω έχω δίκαιο :P
Φυσικά να σου πω την αλήθεια, ποτέ δεν είχα όνειρο να φτάσω τα 65-68 κιλά, που υποτίθεται πως είναι το φυσιολογικό μου βάρος με βάση το ύψος μου. Όταν είχα φτάσει τα 85 νομίζω ήμουνα υπέροχη, επομένως αν, λέω αν, το καταφέρω ξανά θα είναι θαύμα!!!
Αυτή είμαι εγώ στα 85 κιλά, 3 βδομάδες αφότου γέννησα το 2 μου παιδάκι!
Όμορφη! Τα 85 δεν είναι μακριά όμως! Θα χάσεις όμως τα περίσσια όποτε είσαι έτοιμη!
Κάνε όπως είπες. Οργάνωσε την καθημερινή διατροφή σου κι απέφυγε τις συσκευασμένες διατροφικές βόμβες!
Πωλινάκι υπάρχουν διάφορες κατηγοριοποιήσεις στον δείκτη μάζας σώματος αλλά οι περισσότερες ακολουθούν τον κανόνα που αναφέρει και η wikipedia
http://en.wikipedia.org/wiki/Body_mass_index#Categories
Επίσης, σύμφωνα με αυτό που λες εσύ, εγώ δεν είναι υπέρβαρος αλλά παχύσαρκος. Λυπάμαι αλλά δεν με συμφέρει οπότε έχω δίκιο εγώ...Τελεία και παύλα! :bigsmile:
Αχ δεν είναι καθόλου γελοίο αυτό που λες :)Quote:
Originally posted by polinaki1983
Ξέρετε πιο είναι το "γελίο" με μένα? Το ότι στις εγκυμοσύνες που πάντα έχανα βάρος, αντί να βάλω. Όμως ξέρετε γιατί γινόταν αυτό? Επειδή, δεν ξέρω γιατί, αλλά όταν είμαι έγκυος μπορώ να ακολουθώ το πρόγραμμά μου καταγράμμα, χωρίς καμία απολύτως εξαίρεση, χωρίς να εν δώσω σε κανένα πειρασμό, μπορώ να πω ΟΧΙ σε όλα αυτά που υπό κανονικές συνθήκες ήταν πάντα μέρος της διατροφής μου. Μόλις γεννήσω όμως αυτό το πράγμα φεύγει!!! Πραγματικά δεν μπορώ να το ελέγξω!!! Είναι λες και το σώμα και το μυαλό μου λένε τώρα που δεν έχουμε κανέναν άλλο να εξαρτάτε από μας για να μεγαλώσει, ας πάμε πίσω στις παλιές κακές μας συνήθειες!!!!
Είναι τρυφερό, γλυκό και το πιο όμορφο πράγμα στον κόσμο!!!
Και επίσης μου θυμίζει τη δική μου τη μανούλα η οποία ήταν από παιδί παχύσαρκη, ήταν συνεχώς σε στερητικές δίαιτες χωρίς πολλά αποτελέσματα, λατρεύει το φαγητό και απέκτησε διαβήτη, υπέρταση και χοληστερίνη κι όμως και στις 2 τις εγκυμοσύνες για το καλό των παιδιών της ήταν μοντελάκι...
Τη θυμάμαι να λέει με παράπονο πως πάντα της δίναν θέση στο λεωφορείο γιατί γενικά είχε μεγάλη κοιλιά εκτός από τις εγκυμοσύνες της γιατί τότε ήταν τόσο αδύνατη που δε φαινόταν...
Να'μαι και εγώ!!!!!
Χάθηκα τις τελευταίες μέρες αλλά είμαι δικαιολογημένη! Είχα τον μεγάλο με ανεμοβλογιά στο σπίτι, αλλά ακόμα χειρότερα είχα το βρέφος για 3 βδομάδες άρρωστο, πήγαμε συνολικά 3 φορές στο νοσοκομείο και το μόνο που μας έδιναν ήταν εισπνεόμενα ενώ το μωρό χειροτέρευε. Προσπάθησα να το κάνω εισαγωγή στο νοσοκομείο αλλά η απάντησή τους ήταν ότι ότι θεραπεία κάνω στο σπίτι θα την κάνω και εκεί και απλά θα ταλαιπωρηθώ. Τελικά πήρα το μωρό την Τετάρτη που μας πέρασε ιδιωτικά σε γιατρό (έδωσα και 100 ευρουλάκια σε γιατρό και φάρμακα αλλά χαλάλι της μικρής) και ο γιατρός είπε πως η μικρή είχε πολύ σοβαρή μόλυνση στους πνεύμονες και απορούσε πως οι άλλοι γιατροί δεν το είδαν αυτό και μας έδωσε πολύ δυνατή θεραπεία για να κάνουμε. Το μωρό είναι ήδη πολύ καλύτερα ευτυχώς!!!!!
Πήγα και εγώ στον νευροχειρούργο την Τετάρτη και μου είπε πως 1) χρειάζομαι γυμναστική και 2) να χάσω τουλάχιστον 25 κιλά. Αν κάνω αυτά τα 2 δεν θα χρειαστεί να χειρουργηθώ γιατί θα σταματήσει να πιέζετε το νεύρο που μου προκαλεί τα μουδιάσματα. Του είπα πως με 3 μωρά πόσο εύκολα είναι να γυμναστώ? Και μου είπε κάτι μου στην αρχή με σόκαρε αλλά μετά είδα πως είχε δίκαιο. Μου είπε "μην αφιερώνεις στα μωρά σου τον χρόνο που έπρεπε να αφιερώνεις σε σένα. Τα μωρά σου χρειάζονται μία μαμά υγιή που να έχει όρεξη να ασχοληθεί μαζί τους. Αν τους αφιερώνεις όλο σου τον χρόνο, τότε θα έρθει η στιγμή που δεν θα είσαι καλά και δεν θα μπορείς να τους προσφέρεις απολύτως τίποτα." Πόσο μα πόσο δίκαιο έχει.....
Τώρα λοιπόν μας μένει να πάρω μία καινούρια ζυγαριά (γιατί αυτή που είχα ήταν γυάλινη, έκανε βουτιά από την ντουλάπα και έγινε 1000000000 κομματάκια) και να προσπαθήσω να βάλω ένα πρόγραμμα διατροφής στην ζωή μου. Ο άντρας μου λέει πως επειδή ασχολούμαι με την κουζίνα, και ξέρω από υπέροχες γεύσεις, είναι δύσκολο να κάνω διατροφή. Πρέπει λοιπόν να του αποδείξω πως δίαιτα και σωστή διατροφή δεν σημαίνει μόνο άγευστα, βραστά ή σκέτα ψητά, αλλά μπορούν να είναι και πεντανόστημα!!!!
ναι να τρως νόστιμα φαγητά, απλά λίγο προσοχή στις ποσότητες.
περαστικά στο παιδί σου κ καλή αρχή στην προσπάθειά σου
πολύ ωραία που ξέθαψες ,μεταφορικά, την ζυγαριά ,κ ας έσπασε ,είναι σημάδι για νέα αρχή!
πολύ ωραία που ξέθαψες κ την συνταγή με τον γύρο κοτόπουλο!
Μαντάμ σου σου με τις ποσότητες δεν έχω θέμα, δεν μπορώ ούτως ή άλλως να φάω και πολύ μεγάλες ποσότητες, είναι η συχνότητα των γευμάτων μου το πρόβλημά μου, καθώς επίσης και το ότι τις θερμίδες μου εγώ δεν τις τρώω, τις πίνω (βλέπε χυμούς, καφέδες κτλ)!!!!Quote:
Originally posted by Μαντάμ σου σου
ναι να τρως νόστιμα φαγητά, απλά λίγο προσοχή στις ποσότητες.
περαστικά στο παιδί σου κ καλή αρχή στην προσπάθειά σου
πολύ ωραία που ξέθαψες ,μεταφορικά, την ζυγαριά ,κ ας έσπασε ,είναι σημάδι για νέα αρχή!
πολύ ωραία που ξέθαψες κ την συνταγή με τον γύρο κοτόπουλο!
Έχω ακόμη μία συνταγή για γύρο κοτόπουλο που κάνω που νομίζω είναι ακόμη πιο ωραία!!!! Να την γράψω?
α καλά λες ξέχασα οτι είσαι κ με σλιβ
ναι να βάλεις. εγώ τις μελετάω όλες εδώ στο φόρουμ κ πολλές τις κάνω κιόλας αν μου φανούν εύκολες
Την έβαλα!!!!!! Να δοκιμάσεις τότε και το μακλούμπα!!!! Είναι απλά Θεϊκό φαγητό!!! Άσε που μπορείς να βράσεις το κοτόπουλο το ένα βράδυ και να τελειώσεις το φαγητό την επομένη αν παίζει θέμα χρόνου!!!Quote:
Originally posted by Μαντάμ σου σου
α καλά λες ξέχασα ότι είσαι κ με σλιβ
ναι να βάλεις. εγώ τις μελετάω όλες εδώ στο φόρουμ κ πολλές τις κάνω κιόλας αν μου φανούν εύκολες
(Γιαυτό και οι γύροι μου θέλουν 1 βράδυ στο ψυγείο, λόγω χρόνου):starhit::starhit::starhit:
Πολίνα περαστικά στην μικρούλα σου! Χαλάλι της το επιπλέον έξοδο, αρκεί να γίνει καλά!
Όσο για σένα, καλά στα είπε ο γιατρός! Άκου την συμβουλή του και προχώρα! Δεν είναι τίποτε να πηγαίνεις έστω 3 φορές την εβδομάδα γυμναστήριο από κάνα 2ωρο την φορά κι όσο για την μαγειρική, είμαι σίγουρη πως με την λατρεία που της έχεις θα κάνεις διαιτητικά θαύματα! Προχώρα μην σε φοβάσαι! :thumbup: :D
Και ο αγώνας συνεχίζετε!!!! Χτες το βράδυ η "μεγάλη" μου η κόρη είχε τα πρώτα 3 σπυράκια από ανεμοβλογιά..... Ο Θεός να την βοηθήσει να μην βγάλει στο προσωπάκι της και να την περάσει ήπια, μιας και είναι και χωρίς εμβόλια το χρυσό μου....
Όσο για μένα, πρέπει να βάλω κάποια πράγματα στην θέση τους, να πάω να να αγοράσω μία ζυγαριά και να βάλω ένα μικρό στόχο.....
Μαρία μου πολύ όμορφα το λες να πάω γυμναστήριο 3 φορές την βδομάδα για 2 ώρες την φορά. Και εγώ θα το ήθελα, αλλά πότε? Δουλεύω από τις 8μιση μέχρι τις 5, φεύγω από την δουλειά και πάω να πάρω τα κορίτσια μου από το σχολείο τους, μέχρι να πάμε σπίτι πάει 6. Έχω να μαγειρέψω, να διαβάσω του μεγάλου, να φάμε, να τους κάνω μπάνιο, και όλα αυτά μέχρι τις 8μιση, να παίξουμε όλοι μαζί για 15 λεπτά, και 8:45 πρέπει να πάνε στο κρεβάτι τους για νανάκια. Ε μετά πλένω τα πιάτα, βάζω κανά πλυντήριο, κάνω και εγώ ένα μπάνιο και είμαι πτώμα!!!!
για μένα η καλύτερη λύση για γυμναστική είναι να βγαίνεις να περπατάς 3-4 χλμ την μέρα ή να κάνεις καμιά άσκηση απτο Youtube.
περαστικά κ στη μικρή.
Αν πάρεις σπίτι ένα οικονομικό διάδρομο, ποδήλατο, ελλειπτικό, και κάνεις λίγο κάθε βράδυ που πέφτουν τα παιδιά για ύπνο, βλέποντας τιβί ; Και ένα 20λεπτο-μισάωρο κάθε μέρα, ή μέρα παρά μέρα, είναι μεγάλη δουλειά !Quote:
Originally posted by polinaki1983
Και ο αγώνας συνεχίζετε!!!! Χτες το βράδυ η "μεγάλη" μου η κόρη είχε τα πρώτα 3 σπυράκια από ανεμοβλογιά..... Ο Θεός να την βοηθήσει να μην βγάλει στο προσωπάκι της και να την περάσει ήπια, μιας και είναι και χωρίς εμβόλια το χρυσό μου....
Όσο για μένα, πρέπει να βάλω κάποια πράγματα στην θέση τους, να πάω να να αγοράσω μία ζυγαριά και να βάλω ένα μικρό στόχο.....
Μαρία μου πολύ όμορφα το λες να πάω γυμναστήριο 3 φορές την βδομάδα για 2 ώρες την φορά. Και εγώ θα το ήθελα, αλλά πότε? Δουλεύω από τις 8μιση μέχρι τις 5, φεύγω από την δουλειά και πάω να πάρω τα κορίτσια μου από το σχολείο τους, μέχρι να πάμε σπίτι πάει 6. Έχω να μαγειρέψω, να διαβάσω του μεγάλου, να φάμε, να τους κάνω μπάνιο, και όλα αυτά μέχρι τις 8μιση, να παίξουμε όλοι μαζί για 15 λεπτά, και 8:45 πρέπει να πάνε στο κρεβάτι τους για νανάκια. Ε μετά πλένω τα πιάτα, βάζω κανά πλυντήριο, κάνω και εγώ ένα μπάνιο και είμαι πτώμα!!!!
kokkinoskoufitsa μου το είχα δοκιμάσει παλιά!!!!! Τελικά το ποδήλατο κατάληξε κρεμάστρα ρούχων!!! Μάλλον θα ακολουθήσω αυτό που είπε η Μαντάμ σου σου, έστω και για 20 λεπτά κάθε βράδυ (όποτε δεν βρέχει δηλαδή) με μουσικούλα στα αυτιά! Ετσι θα φεύγω και από την ρουτίνα της ζωής μου και από τις σκέψεις μου! Θα σας ενημερώσω πως θα πάει!
Μια άλλη ιδέα είναι να το ρίχνεις στο χορό, μαζί με τα πιτσιρικάκια, κάποιες φορές μες την εβδομάδα που δεν έχεις κέφι να βγεις έξω για περπάτημα! Κι αυτά θα χαρούνε αλλά κι εσύ θα έχεις κάνει την γυμναστικούλα σου με διασκεδαστικό τρόπο! ;)
:thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thum bup::thumbup:Quote:
Originally posted by Μαρία.
Μια άλλη ιδέα είναι να το ρίχνεις στο χορό, μαζί με τα πιτσιρικάκια, κάποιες φορές μες την εβδομάδα που δεν έχεις κέφι να βγεις έξω για περπάτημα! Κι αυτά θα χαρούνε αλλά κι εσύ θα έχεις κάνει την γυμναστικούλα σου με διασκεδαστικό τρόπο! ;)
Αυτό το κάνω καθημερινά!!!!! Δώστου Gangnamstyle, lambada, makarena!!!! Αυτες είναι οι επιλογές της Αμαλίας μου και θέλει να τα χορεύουμε μαζί μιας και εγώ της τα έδειξα πρώτη φορά!!!!!
Οπότε την γυμναστικούλα σου την έχεις! Μια χαρά είσαι!
Σιγά σιγά να βάλεις και το "μανικάκι" να δουλεύει, που'χει τεμπελιάσει! :D
Πωλινάκι καλησπέρα!
Δεν έχουμε μιλήσει ποτέ, όμως έπεσα τυχαία στο τόπικ σου και διάβασα την ιστορία σου.
Αυτό που θέλω να σου πω είναι να μην το βάζεις κάτω! Για κανέναν λόγο!
Κι εγώ έχω περάσει χρόνια ολόκληρα μες στην θλίψη. Πίστευα ότι όλα είναι μάταια.
Κι όμως αυτή τη στιγμή είμαι απίστευτα αισιόδοξη και μάλιστα έχω καταφέρει ν' αντιμετωπίσω την συναισθηματική υπερφαγία που με βασάνιζε από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου!
Όλοι μπορούμε να βρούμε το φως στην άκρη του τούνελ, όπως γράφεις και στον τίτλο του τόπικ σου!
Έχεις 3 υπέροχα πλάσματα που σε θέλουν υγιή και δυνατή!
Ξεκίνα ν' αγαπάς τον εαυτό σου!
Θα χαρώ ν' ακούσω νέα σου!
Υ/Σ: Έμεινα με το στόμα ανοιχτό βλέποντας τις απίστευτες τουρτο-δημιουργίες σου! Τέτοιο ταλέντο δεν πρέπει να πάει χαμένο! Θα σου πρότεινα ν' αρχίσεις ν' ασχολείσαι πάλι με αυτό!