Originally Posted by
admforall
Οι υπερβολικές προσδοκίες είναι αυτό που περιγράφει ο Ιωάννης.Δε σου λέω να τα παρατήσεις και να πας να κάτσεις σε μια γωνιά περιμένοντας τον θάνατο.Προσωπικά ως υπερβολικές προσδοκίες θέτω αυτά που καταφέρνει κάποιος να έχει μέχρι τα 18 του χρόνια.Αν απο μικρός μέχρι τα 18 σου σε σπίτι,σχολείο,σχέσεις κτλ είσαι στο κάτω όριο συγκριτικά με τους υπόλοιπους συνομίληκους σου,τότε και ως ενήλικος εκεί θα βρίσκεσαι
Με απλά λόγια once looser for ever looser..Nαι μπορεί να σου ακούγεται σκληρό αλλά...
Και εδώ μπαίνει το κομμάτι των υπερβολικών προσδοκιών.Να μάθεις ως ενήλικος να ζεις ως looser έχοντας εσωτερική γαλήνη και ηρεμία,ξέροντας ότι αυτή θα είναι η ζωή σου και να είσαι ικανοποιημένος με αυτά που έχεις.
Εγώ κατάλαβα ότι ισχύει το εξής."η ζωή αν κλαίγεσαι δεν περνάει.είτε διεκδικείς αυτά που θες,είτε θες αυτά που έχεις".
Και επειδή σαφώς είναι δύσκολο να μπορέσεις να διεκδικήσεις όταν απο μικρός δεν το έχεις μάθει,είναι μάταιο να κυνηγάς φαντάσματα..Συμβιβάσου με ότι έχεις για να μπορείς να έχεις εσωτερική γαλήνη και ευτυχία
Υ.Γ. Ξέρω ότι πολλοί θα διαφωνήσουν μαζί μου και λογικό..
Kαι μια μικρή συμπλήρωση..Η συνειδητοποίηση για όλο αυτό έρχεται κατά την γνώμη μου όταν περάσεις τα 30..