Ρε συ που τόξερες ότι είναι ακριβώς έτσι τα κέρατά μου; Ούτε να τα είχες δει!
Printable View
Ρε συ που τόξερες ότι είναι ακριβώς έτσι τα κέρατά μου; Ούτε να τα είχες δει!
Αυτή τη στιγμή έχω βάψει τα μαλλιά μου και περιμένω να περάσει η ώρα για να λουστώ. Τώρα ή θα φύγουν στο λούσιμο και τα μαλλιά μου μαζί με τη βαφή ή θα φύγουν οι άσπρες τρίχες από τα μαλλιά μου. Είδωμεν.
Βαφεπιδημία έπεσε,βλέπω!Ελπίζω να πήρες τα κατάλληλα μέτρα ώστε να μην επηρεαστεί η καλή ποιότητα των κεράτων σου!
:lol::lol::lol:Μπα, τα κέρατά μου δεν παθαίνουν τίποτα. Τόσα χρόνια προσπαθώ να τα διώξω κι αυτά εκεί σταθερή αξία.
Καλύτερα να τα'χεις εκεί,να τα ξέρεις,να τα βλέπεις,να τ'ακονίζεις πού και πού,να τα περιποιείσαι,
παρά να πονά το κεφάλι σου και να μην έχεις ιδέα γιατί.Φοβάμαι πως το ακέρατο είδος έχει ήδη εξαφανιστεί!
Πωλίνα,έπεσα στον πίνακα αυτόν της Johanna Velasco και σε σκέφτηκα...
Ναταλία σου μεταφέρω τι μου είπε η αδερφή μου για τον υδροχόο με ωροσκόπο τοξότη. Είσαι καλοπροαίρετη, κοινωνική, λίγο της φαντασίας, του ονείρου, της επιστήμης, με τρέλα αλλά είσαι και λίγο αλλοπρόσαλλη, ως ζώδιο του αέρα είσαι στα σύννεφα και είναι δύσκολο να σε παρακολουθήσει κάποιος. Έχεις υπομονή και ανεκτικότητα αλλά άμα σου βιδώσει είσαι επίμονη και ξεροκέφαλη κι αν εσύ θέλεις βλέπεις στις 12 το μεσημέρι το φεγγάρι στον ουρανό αντί για τον ήλιο και επιμένεις ότι είναι το φεγγάρι. Δεν ξέρω σε τι έχει πέσει μέσα και σε τι όχι πάντως το ρεζουμέ είναι ότι θα ζήσεις!
Quote:
Originally posted by ΤΖΙΝΑ
... πάντως το ρεζουμέ είναι ότι θα ζήσεις!
:lol::lol::lol::lol::lol::lol::lol::lol::lol::lol: :lol:
Από τα ολίγα που είδα και γνώρισα , πιο μέσα δεν θα μπορούσε να πέσει!Quote:
Originally posted by ΤΖΙΝΑ
Ναταλία σου μεταφέρω τι μου είπε η αδερφή μου για τον υδροχόο με ωροσκόπο τοξότη. Είσαι καλοπροαίρετη, κοινωνική, λίγο της φαντασίας, του ονείρου, της επιστήμης, με τρέλα αλλά είσαι και λίγο αλλοπρόσαλλη, ως ζώδιο του αέρα είσαι στα σύννεφα και είναι δύσκολο να σε παρακολουθήσει κάποιος. Έχεις υπομονή και ανεκτικότητα αλλά άμα σου βιδώσει είσαι επίμονη και ξεροκέφαλη κι αν εσύ θέλεις βλέπεις στις 12 το μεσημέρι το φεγγάρι στον ουρανό αντί για τον ήλιο και επιμένεις ότι είναι το φεγγάρι. Δεν ξέρω σε τι έχει πέσει μέσα και σε τι όχι πάντως το ρεζουμέ είναι ότι θα ζήσεις!
Αμ δε που το συνήθισα, ασυνήθιστο παραμένει, περνάω από καθρέφτη και με ψιλοτρομάζω, φτύνω τον κόρφο μου κτλ. Σήμερα ψιλομακιγιαρίστηκα και κάπως ήταν υποφερτό το θέαμα, πήγα και μια επίσκεψη σε φίλες που είχαν να με δουν μήνες, εντάξει, καλά σχόλια πήρα αλλά τους απαγόρευσα να κοιτάνε και να σχολιάζουν την κουρούπα, μόνο το σώμα! χιχιχοQuote:
Originally posted by NADINE
Ξανθοκοντοκουρεμένη μας μανταρινιά,το συνήθισες το νέο σου λουκ;Πώς είναι τα πρώτα σχόλια μέχρι στιγμής;Σε είδε και κανένας;
Επιλεκτικά κοπλιμέντα πρώτη φορά ακούω. Γιατί καλέ φτύνεις τον κόρφο σου για να μη σου μοιάσεις; χιχιχι
Κορίτσια παρακάτω είμαι εγώ πριν την επέμβαση sleeve :lol::lol::lol:
http://www.youtube.com/watch?v=wzx5oub7bWs
Γιωτάκι,κυκλοφορούμε κάμπριο πλέον;ʼλα της μανταρινιάς!
Κερατίνα,τι είναι τούτο πάλι;Μα τι στίχος!ʼκουσα λίγα δεύτερα και τ'αυγολέμονο...Έχει θέμα ο τύπος με το φαΐ!
Σήμερα είδα στο δρόμο,μέσα από το αυτοκίνητο,μια πανέμορφη υπέρβαρη κοπέλα μ' εκπληκτικό κοκκινοπορτοκαλί μαλλί,
υπέροχο πρόσωπο κι ωραίο στυλ ντυσίματος.Έβγαινε από τον Βασιλόπουλο στη Σοφούλη κι ακτινοβολούσε!Αναρρωτήθηκ� �
αν συνειδητοποιεί την ομορφιά της,αν χαίρει θαυμασμού από το άλλο φύλο,αν είναι καλά με τον εαυτό της και τους άλλους,
πόσο ευτυχισμένη να είναι στη ζωή της...Ενδεχομένως είναι κι εκείνη μέλος στο φόρουμ μας ή μας διαβάζει...Ακόμα την έχω
εικόνα.Θα στεναχωριόμουν πολύ να μάθαινα πως νιώθει τόσο άσχημα για τα κιλά της,που στερείται αυτοπεποίθησης κι απολαύσεων.
Και τώρα που το γράφω σκέφτομαι πόσες δικές μου γνωστές και φίλες νιώθουν έτσι εξαιτίας των κιλών!Ακόμα κι εγώ-μην πάω
μακριά-τα χρόνια που μ'ένοιαζε η εικόνα μου...Πόσο κρίμα είναι...Ένας λόγος που χαίρομαι το Κατερινάκι μας είναι κι αυτός!
Από τα λίγα ουσιαστικά ακομπλεξάριστα άτομα που ξέρω να χαίρονται τη ζωή τους ανεξαρτήτως εικόνας και βάρους!Τι μ'έπιασε τώρα...
Παρόμοια συζήτηση είχα με την αδερφή μου τις προάλλες η οποία είναι αδύνατη και το περισσότερο που έχει παχύνει είναι 3-4 κιλά κι έτσι δεν ξέρει την ψυχολογία του υπέρβαρου. Της έλεγα λοιπόν ότι πιστεύω ότι όλοι οι υπέρβαροι έχουν πρόβλημα με τα επιπλέον κιλά, είτε για την εικόνα τους, είτε για τη δυσκολία κινήσεων απλά κάποιοι μαθαίνουν να ζουν με αυτό και το δέχονται γιατί δεν μπορούν ή δεν θέλουν να κάνουν διαφορετικά. Η εικόνα του καθενός είναι υποκειμενική μεν αλλά όταν υπάρχει μεγάλο πρόβλημα το καταλαβαίνεις και θέλεις κάτι καλύτερο χωρίς απαραίτητα να θέλεις να γίνεις και μοντέλο. Εγώ είμαι στη φάση που πρέπει να φοράω σφιχτά σουτιέν και καλσόν για να σταθώ στο ύψος μου και να μην είμαι σαν το λαλάγγι σε ελεύθερη πτώση. Οπότε κι ας μου λέει η αδερφή μου ότι δεν θα μπορούσε να κάνει ποτέ αισθητικές επεμβάσεις (λογικό αφού δεν έχει πρόβλημα) εγώ στην πρώτη ευκαιρία που θα μου δοθεί θα τις κάνω χωρίς δεύτερη σκέψη.
Νομίζω όλοι κατά βάθος θα θέλαμε ένα ιδανικό,κατά το δυνατόν αψεγάδιαστο σώμα.Απλά έχουμε επίγνωση πως δε θα το έχουμε ποτέ
και εστιάζουμε στον επόμενο εφικτό στόχο.Πέρα όμως απ'το αισθητικό κομμάτι και το αδιαμφισβήτητα δύσκολο πρακτικό υπάρχει
και το ευαίσθητο ψυχολογικό.Εδώ είναι που θαυμάζω όσους δείχνουν να μην επηρεάζονται από την εικόνα τους και τον ενδεχόμενο
εις βάρος τους ρατσισμό.Κι ο χειρότερος όλων είναι αυτός που οι ίδιοι επιφυλάσσουμε στον εαυτό μας.Όσα μας στερούμε γιατί νιώθουμε
πως δεν αξίζουμε,όσους περιορισμούς χαράς μας επιβάλουμε,όσα αναβάλουμε για όταν θα...,όσα μίζερα νιώθουμε και σέρνουμε στα χρόνια.
Δεν είναι απαραίτητη προϋπόθεση το ιδανικών αναλογιών σώμα για να ζήσουμε όμορφες εμπειρίες.Επηρεάζει κάποια θέματα σε έναν βαθμό,
κάποια ενδεχομένως είναι απαγορευτικά,ωστόσο υπάρχουν πολλά να ζήσουμε και ορισμένες φορές τα σαμποτάρουμε οι ίδιοι.Αυτό είναι
που με λυπεί.Αυτό έκανα κι εγώ πολλά χρόνια στον εαυτό μου κι όποτε συναντώ κάποιον που από μικρός τα είχε ξεπερασμένα αυτά
τα θέματα πολύ τον χαίρομαι!Όταν παίρνεις απόσταση από τα γεγονότα,όταν πήζει λιγάκι ο εγκέφαλος λόγω ηλικίας και βιωμάτων,
όταν συνειδητοποιείς ποιά είναι τα πραγματικά προβλήματα,αυτά στα οποία στέκεσαι σαν ανίκανος χάνος μπροστά τους,είναι τόσο
εμφανές το πόσο κρίμα είναι να ταλαιπωρούμαστε με τον οικειοθελή αυτόν τρόπο!Στερνή μου γνώση να σ'είχα πρώτα...Τέλος πάντων...