αισθανομαι, σαν κλαψομπιπ, αλλα τα ψυχολογικα μ, ειναι γαμησετα
Printable View
αισθανομαι, σαν κλαψομπιπ, αλλα τα ψυχολογικα μ, ειναι γαμησετα
ποναει η κοιλια μου....ψυχοσωματικα αλλη μια φορα.
το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση για παραβίαση όρων χρήσης
αισθανομαι αδειος να μ λειπει...κατι...μια παρεα, μια συντροφια.
Οχι καλα.......................................... .................................................. .................................................. ...........................................
θα επρεπε χαρουμενη μιας που ειδα καποιους φιλους που ειχα να δω καιρο. αλλα νιωθω το απολυτο τιποτα.
χαζη και προδωμενη
οταν η πιεση σε οδηγει στην αυτοκαταστροφη, αλλα δεν ειναι αμεση πχ μονο απο γονεις ή προϊσταμενο/εργοδοτη, αλλα εμεση και καπως γενικοτερη λογο χωρας, τι κανεις ? να αλλαξεις χωρα δε γινεται γιατι δεν εχεις στον ηλιο μοιρα, να αντιδρασεις και να αλλαξεις τους παντες ειναι αδυνατο, οποτε καθεσαι κι αυτοκαταστρεφεσαι μεχρι τελους ?
Την αντιστρέφεις προς όφελός σου την πίεση ( στην θεωρία ) στην πράξη θέλει σχέδιο, με την λογική Συνωμοσία τον πυρήνων τισ κσρδιας
Κουρασμενη εξαντλημενη ιδρωμενη ...............
πω πω ..αισθάνομαι η τεμπελια να χτυπάει κόκκινο αυτη τη στιγμη..τα ακρα μου δεν υπακούν κ το κεφάλι μου δεν μπορει να ειναι στην κανονική του θεση,πλαγιάζει, νομίζω ότι σε 5 δευτερα θα γίνω κ γρινιαρα κ θα ειμαι για μπατσες
excited μιας που το βραδακι αρχιζουν οι διακοπες μου !
Athens και την επομενη μερα πλοιο για Λέρο... !!!!
thank u so much... μακαρι να ειναι ευεργετικες γιατι τον Σεπτεμβριο με περιμενει απιστευτο προγραμμα!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ..... Προσπαθω !!!!!!! εχω μπει σε καλοκαιρινο μουντ!!!
Στεναχωρημένη κι αγχωμένη...
δεν αντεχω...δε φτανει που σημερα εκανα παλι κρεπαλη, μαζευτηκε κοσμος στο σπιτι και παραγγειλαμε...δεν αντεχω να ξαναφαω...εχω κουραστει να σκεφτομαι συνεχως το κωλοφαι...να με τρωει αντι να το τρωω! ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΛΑΨΩ! :'(
αισθανομαι πολυ πεσμενη, οτι συμβαινει τελευταια με ριχνει σε βαθμό που δε θα επρεπε. Για τι τα παίρνω τόσο βαρια?
Γινεται κατι κ μετα καθομαι κ κλαιω γι'αυτο ενω δε θα'πρεπε να'χω τετοια αντίδραση , δε μπορω να τα περνω λιγο πιο αναλαφρα?:(
Νιώθω μοναξιά και κακοδιάθετη...
χάσιμο στη σκοτεινή διάθεση σε σκέψεις από μυστήρια του παρελθόντος και της τύχης, του απρόβλεπτου, του ανεπανάληπτου, όσα κάνουν τη διαδρομή μου μοναδική και αυτών που νιώθω επιθυμώ και αισθάνομαι αποκλειστικά δικά μου. Όμορφα...................
Νιώθω σαν η ζωή μου να έχει σταματήσει. Όχι τελειώσει, απλώς σταματήσει.
για αλλη μια φορα....σκασμενη στο φαι....
ευτυχως εφαγα σημερα ολα τα πατατακια τις σοκολατες και τα σιροπιαστα, θα απαγορευσω στη μανα μου να ξαναγορασει η να φτιαξει ο,τιδηποτε παχυντικο κι απο αυριο θ'αρχισω να βγαινω...:) αυριο ειναι μια καινουρια μερα! ας ξεχασω επιτελους τα κεφτεδακια!
τελικα μαλλον ειναι ολα θεμα ποσο προθυμοι ειναι οι ανθρωποι. δε το λεω για σενα μονο, γενικα μιλαω. οταν δε βλεπω προθυμους ανθρωπους, νιωθω οτι ειναι αχρηστοι, δε μπορουν να προσφερουν κατι, δε νοιαζονται. κι ετσι μπορει να γυρναω επιτηδες εναντιον τους για να νοιαστουν, μπας και προσφερουν, και γινουν χρησιμοι. αλλα και παλι ειναι στη κριση του καθενος, στις αναγκες του, στη γενναιοδωρια του και τι θελει να μοιραστει. ακομα κι αν εγω δε το βλεπω οτι το κανει.
Εχω εναν πονοδοντο ανυποφορο! Δε βλεπω να τη γλυτωνω την απονευρωση... την τυχη μου μεσα!!
Θα παχυνω παλι με τα φαρμακα, δεν αντεχω αλλο, μπρος γκρεμος κ πισω ρεμα...δεν προκειται να ξαναγινω οπως ημουν παλια ουτε κοινωνικα ουτε εμφανησιακα ,δεν μπορω να ερωτευτω ουτε νομιζω οτι ειμαι ερωτευσημη, ειμαι ενα πραγμα που απλα αναπνεει, ουτε δουλευω, ουτε ειμαι δημιουργικη, ουτε ερωτευμενη.Γιατι ζω? για να αντεξω ? μα επιτελους τι ειναι αυτη η ζωη?μια ζωη στη προσπαθεια....