Νομίζω πως ο θυμός του κόσμου καθώς θα γίνει πλέον ξεκάθαρο πως η πολιτική/οι του μνημονίου θα εξακολουθήσουν την "ευρωπαική" τους πορεία, αντίθετα με τη θέληση των ανθρώπων, δε θα αφήσει το σκηνικό αλώβητο. Εν τω μεταξύ, τα χτιστά αβγά, θα ξεφουσκώσουν από την τύποις νομιμοποίησή τους, από μια πλευρά υπάρχει και ένα συμφέρον στην απομυθοποίηση της σαλάτας "επαναστατικότητάς" τους, γιατί μη νομίζεις, άκουσα από αρκετά στόματα τέτοιου είδους επιχειρήματα της οκάς. Ανεβαίνει η οργή, και η οργή γεννάει όχι μόνο σαλάτα μαχητές, γεννάει και γνήσιους. Εκεί κοιμάται η ελπίδα μου.
Τον δεύτερο εκλογικό γύρο δεν τον θέλουν πάντως οι καθεστωτικές κομματικές τάξεις, καθώς θα συσπειρώσει τους οργισμένους περαιτέρω και η αποχή θα μειωθεί, το θεωρώ στατιστικά βέβαιο. Φάνηκε κιόλας το πόσο θα προσπαθήσουν να συντάξουν τις γραμμές τους με συμμαχίες ό,τι νά'ναι, αρκεί να παραμείνουν στο εξουσιαστικό παλατάκι.
Τα έχω βαθιά με το μονολιθικό κουκουέ προς το παρόν, που προτιμά να τείνει χείρα σύμπραξης με νεοδημοκράτες και πασόκους, αλλά μόκο και όλο αντιδράσεις για σύμπραξη αριστερού μετώπου. Τόση είναι η απέχθεια της αριστερής δεξιάς, αρτηριοσκλήρωση λέμεεε
