Printable View
...σκέφτομαι πόσο γαμάτο είναι χωρις να είσαι επιθετικός,να φοβίζεις τον κάθε μ*****α που μέσα σε ενα κοπαδι νοιωθει εξουσία και ειναι νάρκισσος,αλλα οταν συμπεριφερεσαι απρόβλεπτα στον χώρο του και τον κοιτάς σταθερά και επιμονα κοκκινίζει ,κοιταει το κενό και ειναι ευγενικός
Σκέφτομαι πως αυτός ήταν ο βαρύτερος χειμώνας κι ακόμα συνεχίζεται ακάθεκτος!
Απλά, δεν αντέχεται...
εχω παρατηρησει πλεον πως σε οποια δυσκολια ή πιεση μου συμβαινει η αντιδραση μου ειναι να εχω αυτοκτονικο ιδεασμο..
ειναι πολυ ψυχοφθορο
δε ξερω γιατι στροφαρει ετσι το μυαλο μου
Να ξέρεις να εξουσιάζεις τη διάθεσή σου, γιατί αν δεν υπακούει, τότε διατάζει.
Οράτιος, 65-8 π.Χ
!!! Ω ναι!!!Quote:
Originally Posted by boo
1000 posts..!
Πρόσεξα boo τον ίδιο μήνα γραφτήκαμε στο φόρουμ
ναι οντως!! timing..Quote:
Originally Posted by Constantly curious
καλα εισαι c.c. μου?
Boo μου ευτυχώς χαμογελώ
Έστω και να κρατήσει λίγο είναι υπέροχος θησαυρός.
μπραβο!! χαιρομαι!Quote:
Originally Posted by Constantly curious
και μια φορα τη μερα να γελαμε ειναι φαρμακο
Καλήμέρες...
Εύχομαι να μην φτάσεις τον αριθμό των ποστ που έχω εγώ ή κάποιοι άλλοι επίσης μακρόβιοι στο φόρουμ!Quote:
Originally Posted by boo
Τότε πάει να πει πως εξακολουθείς να μην είσαι καλά ή ότι έχεις ανάγκη από μέσον για να ξεσπάς, την οποία ανάγκη σου την εξυπηρετεί το φόρουμ.
Σκέφτομαι πως έκανα λάθος που πρόσφατα πήρα τελικά τηλέφωνο εκείνο τον παλιό υποτίθεται καλό γνωστό με το που έμαθα ότι κάνει χημειοθεραπείες. Οι σύντομες κουβέντες που ανταλλάξουμε και πάλι με οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το υφος του ανθρωπου δεν αλλάζει. Είχα ξεκόψει εδώ και δυο χρόνια μετα από καποια λόγια και ύφος του τα οποία θεώρησα για μένα προσβλητικά. Δεν ξέρω αν θα ξανατύχει να ξαναμιλήσουμε.....
Σκέφτομαι να επιστρέψω πίσω δυο δώρα που μου έκαναν πριν κάτι χρόνια κάποιοι που έπειτα έγιναν παπάδες και δη αρχιμανδρίτες! Ήταν δώρα υποκρισίας, καλοπιάσματος και επακριβές αντάλλαγμα. Επειδή ακόμα αηδιαζω από το πως μου έκαναν τα δωρα γι αυτο σκεφτομαι να τα στειλω πίσω.
Σκέφτομαι ότι προχθές έκανα λάθος που δεν πλησιασα μια γκόμενα στο μπαρ που πραγματικά μου άρεσε.
Σκέφτομαι ότι πρέπει να ανταποδώσω σε κάποιον που πριν χρονια σε μια δουλεια που ημουν μου ριξε ευθύνη και με βαλε σε αγγαρεία επειδη δηθεν του εχασα ενα φακελο του με λεφτα ενω στο τελος αποδειχθηκε ότι όντως του τον έδωσα και ξέχασε που τον έβαλε.
Επίσης δεν ηρεμώ που εγκατελειψα το "μερος" όπου κάποιος εκει μαλακας δεν με χωνευε και μου εκανε έμμεσα πόλεμο νευρων. Μετανιώνω που δεν πιάστηκα, δεν τον έδειρα και όποιον έπαιρνε ο χάρος.
Απωθημένα που δεν με ηρεμούν και που πιστευω πως επαναλαμβάνονται σε άλλες μορφές.
Το μυαλό μου εξακολουθεί να τρέμει από απωθημένα. Ψάχνω γαμώτο ευκαιρία να ξεσπάσω σε κατι που θα συμβεί με κάποιον από όλους αυτους τους διπλοπρόσωπους που ξέρω.
Σε νοιώθω.Το απωθημένο μπορεί να συσσωρεύσει ενοχή,αλλά αν το σκεφτεις,σε κραταει δεσμιο σε έναν κύκλο αυτοαντιδρασεων και αυτοκατηγοριών για καποιες στιγμές στο παρελθον.Αυτές δεν αλλαζουν όμως.Την στιγμή εκείνη ήσουν κάτι που δεν ήθελες,δεν ειναι αναγκη όμως να δεσμευτεις σε κακές στιγμές.Νομίζω ότι με δική σου αποφαση,σε νεα παροντική στιγμη,μπορείς να διαλεξεις αυτό που θες.Δεν έχεις χάσει κάτι,δεν εχεις ανάγκη να παρεις κάτι πισω,οι στιγμές εκείνες εληξαν.Η δικη σου συμμετοχη αναβιώνει τις σκεψεις αυτεςQuote:
Originally Posted by ioannis2
Καλημέρα:)