:D Ειπα να αποτοξινωθω απο το φόρουμ! (αν έκανα ορθογραφικό λάθος κάπου στα @@@ μου) χαχαχαχαααα! Δεν ξέρω τι με έπιασε χαχαχαχαχααα! Ηλιανάκι σου έρχομαι μέσω πμμμμμμμμ
Printable View
Χμμμμ Ηλιάννα σβησε κανενα πμ να σε αποχαιρετήσω :)
Αναρωτιέμαι γιατί μερικοί άνθρωποι είναι τόσο σκληροί και χαίρονται με τον πόνο των άλλων...
"Ενας νους που δεν έχει κατακτήσει τη συνοχή του, τη σύζευξη, την αρμονια, επιζητά τη μοναξιά, την απομόνωση, γιατί όντας συνηθισμένος να βιώνει τρόμο, τρομάζει πάρα πολύ στην ιδέα του "μαζί". Διαλέγει, λοιπόν, το δρόμο της μοναξιάς ακόμα και όταν είναι μέσα στην οικογενειακή εστία.
Κατάληξη όμως του δρόμου της μοναξιάς είναι πάντα η κατάθλιψη, η κατάσταση της μοναχικότητας στην οποία δε μπορούμε να δούμε και να απολαύσουμε ούτε την ύλη, ούτε και τη σχέση μας με το σύντροφό μας. Κι εμείς, ονομάζοντας αυτή τη μοναξιά ρομαντισμό, βαφτίζουμε την κατάθλιψη ευτυχία."
Κοιτάζω τις φωτογραφίες μου λίγα χρόνια πριν και βλέπω την διαφορά που είναι εμφανέστατη και πραγματικά ντρέπομαι για τα χάλια μου...δεν το περίμενα ποτέ μου ότι θα καταντήσω έτσι και σίγουρα τότε δεν το φανταζόμουν καν...κι επίσης πονάω που βλέπω αυτή τη διαφορά...και τι δεν θα έδινα για να μπορούσα να γυρίσω στην ξενοιασιά εκείνων την ημερών όμως δυστυχώς έχει χαθεί οριστικά πια κι εγώ δεν θα είμαι ποτέ πια η ίδια...
Δόξα τω Θεώ, άλλη μια ώρα έμεινε μέχρι να τελειώσει αυτό το μαρτύριο...άντε να περάσει γιατί δεν αντέχω άλλο, δεν μπορώ ν΄αναπνεύσω καλά...
πολύ ενδιαφέρον ποστ. νομίζω ότι γι' αυτό ο χριστός είπε το περίφημο, αν σας χαστουκίσουν, να γυρνάτε και το άλλο μάγουλο.
για να σπάσει τον φαύλο κύκλο της βίας.
απάντησε στη βία με έναν διαφορετικό τρόπο.
βέβαια στην τελική τα εμπειρικά δεδομένα της ζωής μας δείχνουν αν κάτι λειτουργεί ή όχι.
και τελικα εμπειρικά φαίνεται ότι η βία φέρνει βία και δεν λύνει κανένα πρόβλημα.
παρακαλώ!
κοίτα, νομίζω ότι σου έδειξαν ενδιαφέρον πάρα πολλοί άνθρωποι εδώ πέρα, σου είπαν να πας σε ειδικό, να πας για ψυχοθεραπεία, ίσως και για φάρμακα, εσύ όμως δεν φαίνεται να αξιοποίησες αυτή τη βοήθεια!
θελω να πω, τί να κάνουμε από εδώ και πέρα;
τί να σου πούμε; ό,τι ήταν να στο πούμε στο έχουμε πει.
προφανώς ή μας δουλεύεις, ή ζεις μια ατελεύτητη οδύνη.
αλλά εμείς τι άλλο μπορούμε να κάνουμε;
Καταρχήν Λου, παίρνω φάρμακα...αλλά δεν βλέπω να βοηθάνε και πολύ...κατά δεύτερον, ο λόγος που μου είναι δύσκολο να βλέπω τακτικά ειδικό και να κάνω ψυχοθεραπεία είναι ότι δεν τους εμπιστεύομαι κι ότι τους φοβάμαι...και ότι δυσκολεύομαι πολύ να μιλήσω κι επίσης πιστεύω ότι δεν αξίζω να λάβω βοήθεια και να νιώσω καλύτερα...αυτά...επίσης, δεν ζήτησα να κάνετε κάτι τώρα, απλά έγραψα μια σκέψη μου, απαγορεύεται; Όσο για το τι να κάνετε να μην ειρωνεύεστε...και συμβαίνει το δεύτερο δυστυχώς...τελικά θα πω ότι μακάρι να σας δούλευα και να μην ήταν αλήθεια αυτά...
αν πιστευεις οτι δεν αξιζεις να λαβεις βοηθεια για να νιωσεις καλυτερα... οκ... τι να πω!
νομιζω οτι κανεις δεν μπορει να κανει κατι για σενα.