Τον πρώην μου και δυο φίλες μου... Και κάποια συγγενικά μου πρόσωπα... Δυστυχώς δεν είναι όλα στη ζωή...
Printable View
Άρα έχεις δει ότι υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν το καλό σου και ένιωσες όμορφα μαζί τους. Γιατί όμως εστειαζεις μόνο σε αυτόν τον ένα; Γιατί επιλέγεις πάντα να θυμάσαι αυτόν και το πως ένιωσες εκείνη την στιγμή; Για πόσο καιρό θα το κουβαλάς μαζί σου; Αν θες να πας παρακάτω, θα πρέπει να το αφήσεις πίσω σου.. Θες όμως;
Θέλω πραγματικά... Με βασανίζει και θέλω να σταματήσει... Γι' αυτό προσπαθώ να συγκεντρώσω τις σκέψεις μου ώστε να πω στον ψυχοθεραπευτή μου (τον ψυχίατρο εννοώ, είναι και ψυχοθεραπευτής) τι πραγματικά με απασχολεί... Ως τώρα δεν τα κατάφερα επειδή ντρέπομαι αλλά προσπαθώ να το κατανικήσω... Τα γράφω σε χαρτί ώστε να μου είναι πιο εύκολο... Στην ψυχολόγο είχα ανοιχτεί αλλά δεν κατάφερα να το θεραπεύσω εντελώς κι εις βάθος, δεν ξέρω γιατί...
Συζήτησε με τον γιατρό σου τότε αφού θες όντως να πας παρακάτω.. Απλά προσπάθησε όσο μπορείς να μην αφήνεις το μυαλό σου να κάνει σενάρια.. Κάθε φορά που θα σκέφτεσαι το χειρότερο (όπως ότι θα μπει κάποιος σπίτι και θα σου κάνει κακό), να το σταματάς κάνοντας κάτι άλλο που σαρεσει.. Ακόμη, όταν θα είσαι ήρεμη κάθισε σκέψου τι θα μπορούσες να κάνεις αν έμπαινε όντως κάποιος μέσα στο σπίτι. Το να έχεις ένα πλάνο για το πως θα χειριστείς μια κατάσταση ίσως σε κάνει να νιωσεις ασφάλεια.
Θα τα προσπαθήσω αυτά που μου λες... Ήδη σκέφτηκα κάτι που θα μπορούσα να κάνω στην περίπτωση εισβολής στο σπίτι για να προστατευτώ... Αλλά νομίζω πως η καλύτερη λύση είναι το να μην κάνω σενάρια που λες, θα επικεντρωθώ κυρίως σ' αυτό και στη συζήτηση με το γιατρό...
Σ' ευχαριστώ!
Φουλ αγχωμένη...
Καλημέρα Μαριλού...
Δεν είναι κάτι σοβαρό αλλά εμένα με αγχώνει... Θα έρθουν κάποιοι να κάνουν συντήρηση στον καυστήρα για το φυσικό αέριο (τώρα μάλιστα χτύπησαν μόλις το κουδούνι) κι αγχώνομαι όταν είναι ξένοι στο σπίτι κι επικρατεί ανακατωσούρα... Κλείστηκα στο δωμάτιο μου αλλά τρέμουν τα χέρια μου απ' το άγχος...
Ναι, έχω θέμα με την πολυκοσμία όταν δεν είναι άνθρωποι που να αισθάνομαι άνετα μαζί τους... Αυτός ήταν ένας από τους λόγους που δυσκολευόμουν τόσο στη δουλειά επειδή είχαμε κάθε μέρα πληθώρα φοιτητών που ήθελαν να εξυπηρετηθούν κι εμένα με έπιανε πανικός... Ευτυχώς όταν πηγαίνω για ψώνια επειδή είμαι προετοιμασμένη ότι θα υπάρχει κόσμος εκεί δεν έχω πρόβλημα αλλά όταν έχουμε "εισβολείς" στο σπίτι νιώθω άσχημα χωρίς να μπορώ να το εκλογικεύσω...
Πιστεύω οπως κατάφερες και ξεπέρασες το γεγονός αυτό όταν πας για ψώνια, πρέπει να αρχίσεις να δουλεύεις και το συγκεκριμένο κομμάτι σιγά σιγά.
Ισως σε βοηθήσει περισσότερο και στο γεγονός να βρεις αργότερα και μια δουλίτσα ,ένα ένα όμως!
Ολοι νοιώθουμε μια αναστάτωση οταν έχουμε συνεργεία στο σπίτι και είναι λογικό ως ένα σημείο...... και εμενα με πιανει ένας εκνευρισμός με την ακαταστασία -ανακατωσούρα γιατι είμαι άνθρωπος της τάξης και στο σπίτι μ αρέσει να ειναι όλα τακτοποιημενα ....
Προς το παρόν κοίτα να ηρεμήσεις στο χώρο σου και προσπάθησε κάθε φορά που έχετε τέτοιους ¨εισβολής¨να βρίσκεις την ευκαιρία να το δουλεύεις με τον ευατο σου.
Δες το απο την θετική του πλευρά .Ετσι κανω και εγω!
Ηρθαν θα κάνουν οτι πρέπει γιατι λιγη ωρα και θα φυγουν..... Εμεις ομως μετά θα χαρούμε το καινούργιο (εντάξει τώρα εδώ δεν είναι τέτοια περίπτωση)και σίγουρα το καθαρό χώρο μας !
εγω τωρα αισθανωμια οτι θα ηθελα να βρω ατομα απο εδω κοντα να εχουμε φυσικη επαφη κ να προσπαθουμε για το καλυτερο μας... πιστευω θα βοηθουσε να εχεις κ εναν αλλον διπλα σου αλλα κ ο αλλος να εσει εσενα διπλα του