ΣΤΙΧΟΙ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ

I don\'t know why
You want to follow me tonight
When in the rest of the world
With you whom I\'ve crossed and I\'ve quarreled
Let\'s me down so
For a thousand reasons that I know
To share forever the unrest
With all the demons I possess
Beneath the silver moon

Maybe you were right
But baby I was lonely
I don\'t want to fight
I\'m tired of being sorry

8th and ocean drive
With all the vampires and their brides
We\'re all bloodless and blind
And longing for a life
Beyond the silver moon

Maybe you were right
But baby I was lonely
I don\'t want to fight
I\'m tired of being sorry
I\'m standing in the street
Crying out for you
No one sees me
But the silver moon

So far away - so outer space
I\'ve trashed myself - I\'ve lost my way
I\'ve got to get to you got to get to you

Maybe you were right
But baby I was lonely
I don\'t want to fight
I\'m tired of being sorry
I\'m standing in the street
Crying out for you
No one sees me
But the silver moon
(lalalala [till end])
Maybe you were right
But baby I was lonely
I don\'t want to fight
I\'m tired of being sorry
I\'m standing in the street
Crying out for you
No one sees me
But the silver moon.

ποσο σε ηθελα και ποσο εσυ, γιατι

Σε θέλω εδώ για να μπορώ
όλα όσα ζω, να΄ναι δικά μου
να΄σαι πληγή, απ΄την πληγή
να΄σαι χαρά, απ΄τη χαρά μου
να΄σαι εδώ γιατί η ζωή
με ένα σώμα δεν αρκεί
σε θέλω εδώ για να υπάρχω

Σε θέλω εδώ για να μπορώ
να΄χω έναν άνθρωπο δικό μου
με τη σιωπή να του μιλώ
όπως μιλάω στον εαυτό μου
και να μοιράζομαι στα δυο
τ΄άστρα, το χρώμα, το λεπτό
ότι κι αν γίνει καρδιά μου
εσύ να΄σαι εδώ

Να μπορώ να σ΄αγαπήσω
να μπορώ να σε μισήσω
με το βλέμμα να σου δείξω
χωρίς να μιλήσω
τι θέλω να πω

Σε θέλω εδώ, να σε κοιτώ
να σε ξυπνώ, να σε κοιμίζω
σε θέλω εδώ για να μπορώ
κάτι από αγάπη να θυμίζω
να΄σαι εδώ γιατί η ζωή
με ένα σώμα δεν αρκεί
ότι κι αν γίνει καρδιά μου
εσύ να΄σαι εδώ

Να μπορώ να σ΄αγαπήσω
να μπορώ να σε μισήσω
με το βλέμμα να σου δείξω
χωρίς να μιλήσω
τι νιώθω

[ http://www.youtube.com/watch?v=iwl7GP1I2U4 ]


Το σπασμένο βιολί του κόσμου
ακόμα ουρλιάζει
στα νωπά σπαρμένα χωράφια
η μέρα χαράζει.

Φαντάροι χορεύουν τις νύχτες
σε άδειες ταβέρνες
δελφίνια στο πέλαγο μόνα
νεράκι στις στέρνες.

Νησιά ταξιδεύουν στον ήλιο
κανείς δε μιλάει
την άνοιξη όλοι προσμένουν
κι αυτή προσπερνάει.

ολα κυριε νικο ειναι δω.. οπως τα αφησες εσυ και οπως τα ξερεις απο της λυπης τον καιρο

Κι όταν γυρίσεις και σε δω
μέσα στη στάμνα τη χρυσή
νερό να φέρεις
της λησμονιάς πικρό νερό.

παθη κ κολακες γυρω σου εχεις
λιγος κ μονος δεν αντεχεις
διωξε τους ψευτικους κ αληθινους
μαζεψε γυρω σου φιλους κ εχθρους

μπαινουνε κ αλλοι στο καρναβαλι
κ σου γεμιζουν το κεφαλι
φοβοι κ θορυβοι,κλεφτες κ εχθροι
αθωοι κ ενοχοι σ ενα κελι

παντα γυριζουν κ οταν κερδιζουν
τοιχους κ συνορα μεσα σου χτιζουν
παλεψες κ εμαθες να μη ρωτας
τον πονο μεσα σου παντα κρατας

κ υστερα ανοιξες για μια φορα
χαθηκες μεσα σε μια ματια
τραγουδια και γιορτη,ποτο κ ζαλη
παλι σε ριξανε στο καρναβαλι

κ υστερα δινεσαι κ δε μιλας
λες αγαπηθηκες,λες αγαπας
ματια με δακρυα για να μη δουν
ονειρα που εκανες για να χαθουν

εργο η ζωη σου,παιζει κ σβηνει
κ ησουν κ εσυ εκει κ ηταν κ εκεινοι
μοιαζουν με ψεμα,μεσα τους ζει
οτι σε πονεσε κ οτι σ αφηνει



μωρα στη φωτια

Life has betrayed me once again,
I accept some things will never change.
I\'ve let your tiny minds magnify my agony,
and it\'s left me with a chemical dependency for sanity.

Yes, I am falling... how much longer till I hit the ground?
I can\'t tell you why I\'m breaking down.
Do you wonder why I prefer to be alone?
Have I really lost control?

I\'m coming to an end,
I\'ve realized what I could have been.
I can\'t sleep so I take a breath and hide behind my bravest mask,
I admit I\'ve lost control.

Κλειστό το φινιστρίνι και το γυαλί θαμπό
ποτέ στα όνειρά σου δε μ\' άφησες να μπω.
Αν δεις λευκό καράβι με πορφυρά πανιά
θα \'ναι η δική μου αγάπη που πάει στη λησμονιά.

Μην έρχεσαι μαζί μου
μου είπες πριν χαθείς
θα μαραθεί η αγάπη
κι εσύ θα μ\' αρνηθείς.

Φτιάξε μαγιά στο χώμα
με φύλλα αλκαλικά
σε μια ζωή χαμένη
κανένας δε νικά.

Γλυκάνισο σου στέλνω
και μέλι φοινικιάς
τις πίκρες σου να λιώνεις
και να μη με ξεχνάς.

Κι αν σ\' έπιασε το βράδυ
κι ο έρωτας αργεί
το πιο βαθύ σκοτάδι
είναι πριν την αυγή.

Σ\' αγαπώ, μ\' αγαπάς

Στίχοι: Νίκος Καρβέλας
Μουσική: Νίκος Καρβέλας
Πρώτη εκτέλεση: Άννα Βίσση

Όσο κι αν θέλεις να με ξεπεράσεις
μ\' άλλες αγάπες να με ξεχάσεις,
μάταια, μάταια, τίποτα δε γίνεται,
όσο κι αν θέλω απ\' το μυαλό μου να σε βγάλω
και σε μια τάξη τις σκέψεις μου να βάλω,
μάταια, μάταια, τίποτα δε γίνεται.

Σ’ αγαπώ, μ’ αγαπάς, τι θα γίνει μ\' εμάς
σαν πληγή σε πονώ, σαν πληγή με πονάς,
σ’ αγαπώ, μ’ αγαπάς, τι θα γίνει μ\' εμάς
πάντα εδώ θα γυρνώ, πάντα εδώ θα γυρνάς,
σ’ αγαπώ, μ’ αγαπάς.

Όσο κι αν ψάχνω τρόπο να ξεχάσω
και την καρδιά μου σαν μωρό να ξεγελάσω,
μάταια, μάταια, τίποτα δε γίνεται,
όσο κι αν λες ότι δεν καταλαβαίνεις
κι ότι μακριά μου μια χαρά τα καταφέρνεις,
μάταια, μάταια, τίποτα δε γίνεται.

Σ’ αγαπώ, μ’ αγαπάς, τί θα γίνει μ\' εμάς
σαν πληγή σε πονώ, σαν πληγή με πονάς,
σ’ αγαπώ, μ’ αγαπάς, τί θα γίνει μ\' εμάς
πάντα εδώ θα γυρνώ, πάντα εδώ θα γυρνάς,
σ’ αγαπώ, μ’ αγαπάς.

Χίλια κομμάτια γίναμε, μαλώσαμε, βριστήκαμε,
εκδίκηση ορκιστήκαμε κι όμως ακόμα, ακόμα, ακόμα,
ακόμα, ακόμα.....

Σ’ αγαπώ, μ’ αγαπάς, τι θα γίνει μ\' εμάς
σαν πληγή σε πονώ, σαν πληγή με πονάς,
σ’ αγαπώ, μ’ αγαπάς, τι θα γίνει μ\' εμάς
πάντα εδώ θα γυρνώ, πάντα εδώ θα γυρνάς,
σ’ αγαπώ, μ’ αγαπάς, σ’ αγαπώ, μ’ αγαπάς,
σ’ αγαπώ, μ’ αγαπάς.

My black backpack\'s stuffed with broken dreams
20 bucks should get me through the week
Never said a word of discontentment
Fought it a thousand times but now
I\'m leaving home

Here in the shadows
I\'m safe
I\'m free
I\'ve nowhere else to go but
I cannot stay where I don\'t belong

Two months pass by and it\'s getting cold
I know I\'m not lost
I am just alone
But I won\'t cry
I won\'t give up
I can\'t go back now
Waking up is knowing who you really are

Show me the shadow where true meaning lies
So much more dismay in empty eyes

\"Η αγάπη σου είναι ρούχο δανεικό\"-με εκφράζει απόλυτα αυτό το ποίημα.....

Μές στην αγκαλιά μου με σαράντα πυρετό
Τρέχαν τα φιλιά σου στο κορμί μου μ\'εκατό
Δεν μπορώ να δεχτώ πως δεν είσαι εδώ
Πέρασα απ\'το σπίτι σου δεν ήσουνα εκεί
Γέμισα μηνύματα στον τηλεφωνητή
Είναι πρωί κι όμως ακόμα δε σ\'έχω βρεί

Η αγάπη σου είναι ρούχο δανεικό
Που μου\'δωσες για λίγο να φορώ
Η αγάπη σου είναι ρούχο δανεικό
Μοναδικό

Quote:

---

Originally posted by rose
Δεν ξερω τι λετε εσεις παιδια,παντως εγω απο τη δικη μου την εμπειρια βλεπω οτι μονο το χρημα και η (πολυ καλη) εμφανιση ενδιαφερουν τις γυναικες.Επισης νομιζω οτι υπαρχει μεγαλη ανωριμοτητα και ελλειψη αξιων,γι\'αυτο και εντυπωσιαζονται απο το ευκολο χρημα.Μπορει στα λογια,αμα τις κουβεντιασεις να μην το παραδεχονται ανοιχτα και να σου λενε διαφορα,του στυλ \"εγω κοιταζω συναισθηματα,προσωπικοτητ� �,συντροφικοτητα\" και τα συναφη,αλλα στην πραξη θα επιλεξουν αυτους ακριβως τους αντρες που τις θελουν αποκλειστικα και μονο για το σεξ.Και φυσικα οσους εχουνε χρημα,ωστε να περνανε καλα οι ιδιες,χωρις να ξοδευονται-εννοειται οτι πληρωνει ο ματσο που ειναι μαζι τους.Δεν τις ενδιαφερουν καθολου τα πιο αληθινα και ουσιαστικα χαρισματα του υποψηφιου συντροφου,οπως θα επρεπε λογικα να ειναι,δηλαδη τρυφεροτητα,καλοσυνη,σταθε ροτητα και συγκροτηση του χαρακτηρα,εντιμοτητα,ειλικ ρινεια,ευθυτητα,\"μπεσα\",κα� �ανοηση...αυτα πλεον θεωρουνται ξεπερασμενα και αχρηστα για τις περισσοτερες γυναικες..
Προσωπικα δεν ειμαι και ουτε και θα δεχομουνα ποτε να γινω ετσι,οπως μας θελουν,οχι μονο γιατι δεν εχω τα φραγκα,αλλα γιατι δεν πιστευω σε αυτα τα προτυπα.
Αλλα,οπως σωστα ειπε κι ενας φιλος πιο πανω,πανε και διαβαζουν τα περιοδικα τυπου κοσμοπολιταν και νομιζουνε οτι εγιναν τιποτε σελεμπριτις,που τα θελουν ολα..και φταιμε κι εμεις,οι αντρες,που αποδεχομαστε αυτη τη μεγαλομανια και τον κυνισμο τους,αντι να τις \"φτυνουμε\" ομαδικα,μπας και ξυπνησουν και συνειδητοποιησουν που βρισκονται...
Δυστυχως,αυτη ειναι η σημερινη κατασταση και,αν υπαρχουν καποιες εξαιρεσεις αναμεσα τους που διατηρουν ακομη τις αξιες και την ανθρωπια τους,ειναι ελαχιστες πλεον και ειναι ειτε \"πιασμενες\" ειτε το ιδιο απογοητευμενες απο αυτη την κατασταση...

---

Χαχα..Δεν ξέρω τι λες εσύ Rose αλλά εγώ είμαι της αντίπερα σχολής...Στυλ \"Οι άντρες κοιτάζουν μόνο το σεξ και σε παραμυθιάζουν για αισθήματα με την προοπτική να τους κάτσεις\"...Επίσης είχα εξίσου την επιθυμία σου να είμαι μία από αυτές που φτύνει τους ποτό-σεξ άντρες μπας και χαμπαριάσουν και αλλάξουν αλλά δεν θα αλλάξει για εμένα ο κόσμος αλλά ούτε και εγώ για αυτόν...Όπως λέει και ο Ozzy Ousbourne I don\'t want to change the world I don\'t want the world to change me..Όσο για τις γυναίκες που κοιτάνε τα χρήματα....Δεν είναι όλες...Ίσως έτσι τις μάθανε,ίσως σου λένε θα βρω που θα βρω γιατί να μην είναι ματσό....Ανάλογα..με το αν μπορείς να περιορίζεις τα συναισθήματά σου για το συμφέρον.....Μη νομίζεις όμως πως εν τέλει είναι ευτυχισμένες....Καταλήγουν με μια καλή καταθλιψούλα στα άντα τους και τότε τα λεφτά πάνε στις ψυχοθεραπείες..Θα επανέλθω όμως στην δική μου πρώτιστη τοποθέτηση. Μπορεί το κοινωνικό στάτους να θέλει τους άντρες λεφτάδες με το καλύτερο,φτιαγμένο αμάξι αλλά και το κοινωνικό στάτους για τις γυναίκες πρέπει να ομολογήσεις είναι αρκετά απαιτητικό..Γίνε όπως η τάδε μοντέλα.....για να έχεις γκόμενο....Τα λεφτά που πάνε στον τομέα της αισθητικής κάθε χρόνο είναι Oh my God πάρα πολλά......Ο άντρας λοιπόν ο σούπερ λεφτάς η γυναίκα κάτι σε συνδυασμό Τζολί-Πάμελα Άντερσον και Αλεξανδράτου.....Και όσο για τους πλούσιους άνδρες..Πόσες πια τα έχουν με πλούσιους;;;;Γιατί εγώ κάτι πλούσια τεκνά που βλέπω νταραβερίζονται με μοντέλα και πάνω....Όταν έχεις λεφτά έχεις κάποια παραπάνω \"άλογα\" να ασκήσεις τον πολυγαμικό σου εαυτό ........Ας μην το ψάχνουμε έτσι.....Από τον πλούσιο υπάρχει πλουσιότερος και από την όμορφη ομορφότερη........Αυτές που πραγματικά είναι του συμφέροντος ας το ψάξουν λίγο μέσα τους γιατί είναι έτσι....ας δουν γιατί βλέπουν την ανταλλαγή συναισθήματος μόνο σε υλιστικό επίπεδο....

\"Εμείς\"-Μαντώ
αφιερωμένο μέσα από αυτό το φόρουμ σε μια \"συνομαδίτισσα\'\' η οποία έχει το τραγούδι ως προσωπικό της ύμνο

Λες ότι φοβάσαι να χαρείς
κάτι απ\'το δώρο της ζωής
πως θα στο κλέψουν μερικοί
μα δεν μπορούν γιατί...

Εμείς από τους πρόποδες της γης κατακτητές της κορυφής
με την σημαία μας ψηλά

Εμείς τι κι αν γεμίσαμε πληγές
βγήκαμε πάλι νικητές
γι\'αυτό να μην φοβάσαι πια

Λες οι δράκοι των παραμυθιών
ξυπνούν στα χέρια αλλωνών
και να σε πιάσουν προσπαθούν
μα δεν μπορούν γιατί...

Εμείς από τους πρόποδες της γης κατακτητές της κορυφής
με την σημαία μας ψηλά

Εμείς τι κι αν γεμίσαμε πληγές
βγήκαμε πάλι νικητές
γι\'αυτό να μην φοβάσαι πια

\'\'Οι καταπληκτικοί\"

Η αγάπη σου μ\' έχει τρελάνει
με σφίγγεις σαν μια κούκλα πλαστική
και θα σκάσω απ\' τα φιλιά σου φτάνει
Μα είσαι καταπληκτική!!!


Τα λόγια σου μ΄έχουν αλλάξει
και έχω πάψει να \'μαι λογικός
τα κοστούμια έχω πια πετάξει
Ε μα είσαι καταπληκτικός!!!


Γι αυτό ποτέ, ποτέ, ποτέ δεν θέλω να σε χάσω
γιατί σε νιώθω και με νιώθεις κι εσύ
Γι αυτό ποτέ, ποτέ, ποτέ δεν θέλω να σε χάσω
γιατί είναι η αγάπη μας καταπληκτική!!!


Παρέα είσαι πια δικιά μου
μεγάλωσα δεν κάνω σαν παιδί
και σου λέω και τα μυστικά μου
Ε μα είσαι καταπληκτική!


Γι αυτό ποτέ, ποτέ, ποτέ δεν θέλω να σε χάσω
γιατί σε νιώθω και με νιώθεις κι εσύ
Γι αυτό ποτέ, ποτέ, ποτέ δεν θέλω να σε χάσω
γιατί είναι η αγάπη μας καταπληκτική!!!

http://www.youtube.com/watch?v=32F-H-jfLAY

\"Δανεικά\"-Μαντώ

Δάκρυ στο πρόσωπο κυλάει
Με καίει και με πονάει
Γιατί δεν είσαι εδώ
Μίσος που θέλεις και με χάνεις
Μα για όλα αυτά που κάνεις
Σε προειδοποιώ

Δανεικά
Τα πάντα είναι
δανεικά
Και για όλα αναδρομικά
Έρχεται η ώρα που πληρώνουμε

Φόβος τώρα τι θ\' απογίνω
Χωρίς εσένα σβήνω
Σα φλόγα στο βοριά
Πίκρα που ήσουν τόσο ψεύτης
Που χάθηκες σαν κλέφτης
Και δε σε βρίσκω πια

Kassi thn pathses!den einai dika mou ta logia alla copy paste apo allo site!