-
Ναι καλά, εγώ να δεις πόσο ντρέπομαι... χέστ@@@@. Ο πρώην άντρας μου ήταν μουσικός κι έγραφε μουσική εδώ και στη Βιέννη για θέατρο, κινηματογράφο κ.α. Πολύ κουλτούρα σου λέω! Είχε ένα υπέροχο στούντιο ηχογραφήσεως στο σπίτι μας και δεν μου επέτρεπε ποτέ να ακούω λαϊκά, ούτε όταν έλειπε. Έπρεπε να πάω στη μητέρα μου για να ακούσω τσιφτετέλια, ζεϊμπέκικα και τα συναφή. Όταν χώρισα, με το απωθημένο που είχα τόσα χρόνια, λύσσαξα να ακούω λαϊκά. Και τώρα ούτε που με νοιάζει τι λένε, ακούω ότι θέλω όποτε το θέλω.
-
Χαρά μου, είναι απλό το πράγμα! Δεν θα μπορέσεις να μου τις βρέξεις, γιατί δεν θα βρίσκεις στόχο! Θα κουνιέμαι συνέχεια και άντε να με βρεις! Θα ανέβω στο μαγικό μου χαλί και.. τσουπ!
http://www.youtube.com/watch?v=zX_0GqCDXiY
Να ρωτήσω και κάτι? Τι είναι τα λαλάγγια? Αλμυρά, γλυκά, ζύμη, γεμιστά, τι ακριβώς είναι? Όχι ότι θα με νοιάζει και πολύ, μόλις κρατήσω το Νο5!
-
Τώρα που το σκέφτομαι, Τζίνα, κι εγώ μάλλον απωθημένα βγάζω. Μια ζωή καθωσπρέπει, μια ζωή τι θα πει ο κόσμος, αυτό δεν είναι σικ, τι θα πει ο κόσμος, τι χάλια είναι αυτά, ε μα πια!
-
Τα λαλάγγια είναι προς το αλμυρό, γίνονται με αλεύρι, μαγιά, ελαιόλαδο και αλάτι. Κάποιοι βάζουν και κάποια μυρωδικά μέσα. Είναι καλαματιανή συνταγή γι'αυτό η Γλαύκη και εγώ που είμαστε πατριωτάκια τα ξέρουμε και τα τρώμε, όλα τα νούμερα!!
-
Eχω σκοπο να σου φερω να δοκιμασεις.Ειναι ζυμαρι που το τηγανιζεις.Μανιατικο εδεσμα.Αχ ρε Αβα με ποση λαχταρα περιμεναμε ολες το οταν ερθω επανω κ μετα το που θα κατεβαινα μια βδομαδα με τη Ναταλια Καλαματα.Οταν προγραματιζεις γελαει ο Θεος δε λενε?
-
Οταν μιλαμε για λαλαγγια φυσικα.Οταν μιλαμε για λαλαγγοοργανα ειναι συνταγη της Τζινας!Προτιμω να τρωω το νο 4.Στην αναβροχια ολα τα νουμερα δεκτα!
-
Μην τυχόν κουβαλήσεις φαγητά μαζί σου! Αυτό σου έλειπε! Η Ναταλία δε νομίζω ότι θα αφήσει τη μαμά για να έρθει Καλαμάτα, μπορεί όμως να έρθεις εσύ και να της φτιάζουμε λίγο το κέφι! Δεν ξέρω, βέβαια, αν επιθυμεί παρέα τέτοιες ώρες. Όταν είχα το μπαμπά μου χάλια, δεν ήθελα να βλέπω άνθρωπο, ούτε και να ακούω. Το δρομολόγιο ήταν προκαθορισμένο, εντατική, εκκλησία, σπίτι και πάλι από την αρχή. Οπότε μπορεί και να το μεταθέσουμε και ίσως να είναι και καλύτερα, για να είμαστε όλες κεφάτες και να γίνει η συνάντηση όπως την ονειρευτήκαμε.
-
Όταν έρθεις με το καλό, θα φτιάξουμε μαζί και θα τα απολαύσουμε. Μπορούμε να βάλουμε μέσα και κιμά, να γίνουν του ονείρου? Στο μυαλό μου έχω τα πισία, ποντιακή συνταγή, ζύμη τηγανιτή επίσης, που βάζεις μέσα ότι σου αρέσει.
-
Έχεις δίκιο Γλαύκη τα λαλάγγια είναι μανιάτικη συνταγή. Ο παππούς μου ήταν μανιάτης και τα έφτιαχνε κάθε πρωτοχρονιά απ'ότι μου λέει η μητέρα μου. Νομίζω ʼβα ότι θα πήγαινε να τα γεμίσετε με κιμά.
-
Σήμερα πήγαινα πάλι να κατρακυλήσω ψυχολογικά, αλλά στην πορεία ανέβηκα.
Αρκετά με τη μιζέρια, με το Θανάση, που σφίγγει το ζωνάρι, με την οικονομία στο σαμπουάν, αμάν πια, ήμουν έτοιμη να βάλω τα κλάμματα, από ανασφάλεια και μιζέρια. Δεν είχα μάθει να ζω έτσι. Ήδη κανόνισα να έρθει γυναίκα για το σπίτι και επίσης κανόνισα να βγάλω τα φρύδια μου σε αισθητικό, γιατί βαρέθηκα να γυρνάω έτσι:
http://www.youtube.com/watch?v=WP-C1...eature=related
-
Εχουμε πληρωσει τα εισητηρια Αβα μου κ επειδη ειναι προσφορα δεν ξερω αν μπορουμε να τα αλλαξουμε.Εχετε κανενα νεο της ?
-
Βρε ʼβα που τα βρίσκεις;; Τι φρύδια είναι αυτά! Δεν ανέβηκες μόνο εσύ, ανέβασες κι εμένα που σηκώθηκα στα καλά καθούμενα και χόρευα τσιφτετέλια. Από τη δυνατή μουσική ξύπνησαν τα ζώα μου και με κοίταγαν καλά καλά. Εκτός από το κουφό σκυλάκι μου όπου κοιμόταν του καλού καιρού.
-
Όχι, δεν της τηλεφωνώ, γιατί θυμάμαι ότι όταν ήμουν στη θέση της δεν ήθελα τηλέφωνα. Πολλά δεν τα σήκωνα κιόλας και όταν επέμεναν έκλαιγα από απελπισία. Γιατί είχαν σπάσει τα νεύρα μου. Έλα εσύ, και θα είμαστε ή τα τρία μας να χαζολογάμε, αν το θέλει η Ναταλία ή αν δεν έχει κέφι, τα δυό μας. Είναι περίεργες ώρες και δεν ξέρεις ποτέ πώς τις βιώνει ο καθένας. Εγώ προτιμούσα την απομόνωση. Αφού, να σκεφτείς δεν σήκωνα ούτε τηλέφωνα που προερχόταν από θείες μου. Κι αυτές είχαν την αγωνία τους, αλλά ήταν πάνω από τις δυνάμεις μου να εξηγώ, τη στιγμή που δε μπορούσα καλά καλά να μιλήσω. ʼσε και θα μας πει η ίδια τι θέλει.
Τώρα με τα φρύδια, θυμήθηκα και μια ατάκα από το "Κωνσταντίνου και Ελένης". Ο Κωνσταντίνος απευθύνεται σε μια κακάσχημη γειτόνισσα και της λέει με ύφος και το δάχτυλο υψωμένο: "Σου απαγορεύω να βγαίνεις στους δρόμους και να τρομάζεις τα παιδάκια"! Η κρίση κρίση, αλλά μην καταντήσουμε να τρομάζουμε και τον κόσμο!
-
Αυτή τη σειρά την έβλεπα και η Πέγκυ Τρικαλιώτη έκανε το "τέρας". Την έκρυβαν στο υπόγειο και κάθε φορά που πήγαινε να βγει έξω, το καημένο το κορίτσι, ορμούσαν η μάνα της και οι αδελφές της και γινόταν χαμός! "Το τέρας, το σκάει, πιάστε την, στο υπόγειο, γρήγορα, μη φύγει το τέρας"!
Τυχερό το κουφό σκυλάκι! Δεν ένιωσες περίεργα, που σε παρατηρούσαν τόσα ζευγάρια μάτια με απορία?
-
Την έβλεπα κι εγώ αυτή τη σειρά. Μου κάνει όμως εντύπωση η μνήμη που έχεις και πως τα συνδυάζεις! Δεν ένοιωθα περίεργα που με κοίταγαν γιατί είχα και κοινό να με θαυμάζει.
