Quote:
Originally Posted by Lou!
έλα....
το ίδιο κ γω
αλλά είναι από αυτό?
η κάνεις πλάκα μικρή λου?
Printable View
Quote:
Originally Posted by Lou!
έλα....
το ίδιο κ γω
αλλά είναι από αυτό?
η κάνεις πλάκα μικρή λου?
τί ήθελα και μίλαγα...?Quote:
Originally Posted by Θεοφανία
Quote:
Στατιστικά η πάθηση είναι μάλλον σπάνια. Ο Χαράλαμπος Γκούβας, σε μια σειρά 18.000 ασθενών ορθοπεδικού ιατρείου αναφέρει «συχνότητα 240 περιστατικά με ωλένια νευρίτιδα του αγκώνος, σε 18.000 ασθενείς, δηλαδή ποσοστό 0,13%
Προβληματιζομαι τωρα γιατι οταν εψαχνα θυμαμαι παλια για αυτο που με βρηκε (δεν ειναι τοσο ασημαντο , δεν εβρισκα τιποτα). Πως ειναι δυνατον να βρεθηκαμε ηδη 4 μελη με αυτην?
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A9%...8E%CE%BD%CE%B1
Εκτος βεβαια αν οι στατιστικες ειναι παλιες προ υπολογιστων...ποιος ξερει...
αυτο ακριβως το προβλημα αντιμετωπιζω κ εγω! βαζω τον αγκωνα στο τραπεζι κ στηριζω το πηγουνι μου με το χερι μου! κ voila! λολ! :)Quote:
Originally Posted by keep_walking
εχω την υποψια οτι μαλλον μονοχνωτιαζουμε κ ιντερνετιαζουμε πολυ! βλακεια που δε μενουμε στην ιδια πολη! αν μεναμε, θα προτεινα πολυ σοβαρα να φτιαξουμε μια ομαδα ψυχοθεραπειας live, οπου θα συναντιομαστε μια φορα την εβδομαδα, πχ παρασκευες 8-10 μμ, σε καποιο σπιτι ας πουμε (εκ περιτροπης) [για να μη μας ακουνε ολα τα γειτονικα τραπεζακια της καφετεριας] κ θα λεμε διαφορα!
καλα, κορυφαιο το λινκ του κηπ με τον τυπο που καθεται οκλαδον!!! λολ!!!
fuck! short message!
Quote:
Originally Posted by RainAndWind
Σκεφτομαι οτι υπεκυψα στον ντετερμινισμο μου............ειμαι παρα πολυ θυμωμενος με εμενα και ολους εκεινους που με <<ηπιαν>> κατα καιρους.........
Σκέφτομαι ότι ξαναβρίσκω τους ανθρώπους μου και μ' αυτούς τον εαυτό μου και την EXIT STRATEGY!
Από τα ποιό σπουδαία.
Σκέφτομαι (και είμαι χαρούμενη!!!!) πως το πρώτο και άμεσο βήμα πήγε καλά :)Quote:
Originally Posted by Arsi
Σκεφτομαι πως σιγουρα η βια δεν ειναι λυση για να λυνουμε τις διαφορες και τις παρεξηγησεις μας αλλα ορισμενα ατομα ειναι τοσο ηλιθια που δεν καταλαβαινουν αλλιως......(σημερα πλακωσα στο ξυλο μια βλαμμενη αλλα της αξιζε το ατομο ειναι τραγικη περιπτωση...)
σκεφτομαι τις τελευταιες ταινιες που ειδα, το αισθημα του οτι τιποτα ποτε δεν ειναι αρκετο, γιατι οταν τελειωνει η μερα και μενεις παλι μοναχος, βλεπεις πως ουσιαστικα μπορουσες να κανεις κι αλλα τα οποια θα σε οδηγουσαν καπου αλλου... και γενικα θα ηθελα να ειμαι το αντιθετο απ'αυτο που ειμαι, ακομα κι αν το μισω και το σιχαινομαι.
Σκέφτομαι έναν φίλο που "έφυγε". Σκέφτομαι ότι τον είδα λιγες μέρες πριν στο δρόμο και δεν τον σταμάτησα για να μιλήσουμε. Σκέφτομαι πόσο μόνος ήταν τις τελευταίες μέρες της ζωής του. Σκέφτομαι ότι ο πόνος στο στήθος ήρθε πάλι και δε λέει να φύγει...
Σκέφτομαι ότι οι αναβολές έρχονται πιο εύκολα αφού κάποιος έχει ήδη ακούσει αυτό που θέλει να ακούσει.
Κι αν το ''αύριο'' είναι σαν ποτέ το ίδιο μπορεί και κάθε ''άλλη φορά''.
What the heck, κι αύριο μέρα ειναι, όχι; Μήπως να πατήσουμε και το pause? πφφφ..
Αυστηρότητες σε α' ενικό ενεστώτα.
για να επανελθω στο θεμα της νευριτιδας:
οποτε εσεις κηπ, ρειν κ αρκτε τι κανατε για να σας περασει?
εμενα ο γιατρος μου ειπε να το αφηνω χαλαρο κ να μην ακουμπαω το κεφαλι μου στο χερι με λυγισμενο αγκωνα κ μου εδωσε κ ενα αντιφλεγμονωδες, αλλα επειδη εχω κ παλινδρομηση κ παιρνω nexium, ειπα να μην το παρω γιατι επιβαρυνει την παλινδρομηση.
οποτε θα το αφηνω ετσι κ ελπιζω να περασει.
Λου, κι εμένα μια κρέμα μου είχε δώσει, όχι χάπια και πέρασε μόνο του λίγο λίγο. Για κάποιο καιρό δεν ήξερα τι να κάνω με το κεφάλι μου, όπως ο Keep.:P
Αλλά πάλι έτσι κάθομαι, είναι συνήθεια. Όταν το παρατηρώ αλλάζω στάση, και ξανά.:P
Δυνατά τα αντιφλεγμονώδη! Λογικό να σε πειράζει στο στομάχι. Μην τα πάρεις άμα είναι να τη βρεις από αλλού θα σού΄λεγα. Υπάρχουν και κάτι σα μανίκια για τον αγκώνα, με προστατευτικό από κάτω, σα μαξιλαράκι, δεν κοιτάς να πάρεις κάτι τέτοιο? Περαστικά σου βρε.:)