Γιώτα μου, από μένα έπραξες άριστα! ʼλλο ο πρώην, άλλο η φίλη σου, γιατί φίλη σου είναι στην ουσία η κυρία. Ακολούθησε την καρδιά σου και αυτή θα σε δικαιώσει. Να είσαι ο εαυτός σου, να είσαι εσύ, αυτό μετράει πάνω απ' όλα.
Printable View
Γιώτα μου, από μένα έπραξες άριστα! ʼλλο ο πρώην, άλλο η φίλη σου, γιατί φίλη σου είναι στην ουσία η κυρία. Ακολούθησε την καρδιά σου και αυτή θα σε δικαιώσει. Να είσαι ο εαυτός σου, να είσαι εσύ, αυτό μετράει πάνω απ' όλα.
Γιώτα νομίζω ότι αν έχεις συνέλθει από το χωρισμό σου δεν πειράζει που θα δεις την πρώην πεθερά σου. Ίσα ίσα που αφού είναι αξιόλογος άνθρωπος μόνο να κερδίσεις έχεις. Όλα αυτά βέβαια εφόσον έχεις ξεκαθαρίσει τι θέλεις πια και νοιώθεις δυνατή ώστε να μην έχεις πισωγυρίσματα.
ʼβα μην απορρίπτεις τα τσιφτετέλια. Μπορείς να έχεις δυνατά τη μουσική όση ώρα ξεστολίζεις και ανεβοκατεβαίνοντας στη σκάλα να ρίχνεις και κανένα κούνημα!!!
Καλώς το Γιωτάκι μας! :kiss:
Έχω λιώσει μέσα στο σπίτι και τώρα άρχισα να τρώγομαι με τα ρούχα μου. Θα πάω να σιδερώσω και μετά βραδυνό γυμναστήριο με την αφή Katie για να ηρεμίσω λίγο. Πόσο θα ήθελα να κάναμε παρέα τον περίπατο μέσα στο ψωφόκρυο Τζίνα μου και εγώ το έχω ανάγκη τώρα. Πραγματικά ο καιρός έχει ξεσαλώσει σήμερα τι αέριδες τι βροχές μας έχει ταράξει! Σηκώθηκα σήμερα το πρωί και βρήκα ένα χάος στο μπαλκόνι μας όλα τα είχε πάρει ο αέρας! Το ποδηλατάκι μου είχε πέσει κάτω, τα ρούχα που στεγνώνανε, οι καρέκλες.. βομβαρδισμένο τοπίο αντίκρισα :o
Κορίτσια αυτό είναι ένα από τα δύο σκυλάκια που έχει η αδερφή μου με τη μητέρα μου (μένουνε μαζί). Τη λέμε Πουπέ είναι 10 χρονών και είναι πεκινουά "με την τηγανιά στη μούρη" χιχι. Παρόλο που είναι ράτσα τη βρήκαμε σε ένα χαρτόκουτο δίπλα στα σκουπίδια όταν ήταν περίπου 6 μηνών. Είναι κυρία στους τρόπους της τύπου "μιλάτε μου στον πληθυντικό, θα με υποχρεώσετε, είμαι κόρη Ναυάρχου" (αν θυμάστε την ελληνική ταινία) και είναι και πολύ λιγούρο. Είναι σκυλί ήρωας γιατί πριν έξι χρόνια μπήκε ένας Πακιστανός από το μπαλκόνι στις 4 τα ξημερώματα για να κλέψει το σπίτι τους που είναι στον πρώτο όροφο και τους έσωσε η Πουπέ η οποία ούρλιαζε και τις ξύπνησε (μάνα και αδερφή). Ευτυχώς τρόμαξε ο κλέφτης και έφυγε. Η μητέρα μου έχει αδυναμία στην Πουπέ και λέει ότι είναι το φυλαχτό της. Κι εγώ της απαντάω να της βάλει μία αλυσίδα και να την κρεμάσει στο λαιμό της να μην την χάνει κιόλας!!!
Αυτό είναι το δεύτερο σκυλάκι που έχουν η Τζίλυ. Είναι 7 χρονών και είναι πεκινουά "χωρίς την τηγανιά στην μούρη". Αυτή την πήρανε από pet shop γιατί τους έπεισα να πάρουν και 2ο σκυλί για να κάνει παρέα στο πρώτο την Πουπέ!! Πριν 2 χρόνια την πήγαινε βόλτα η θεία μου και της έφυγε στο δρόμο και την έχασε. Έγινε ένας χαμός και εγώ τους έλεγα μην ανησυχείτε θα την βρούμε γιατί την αγαπάω πολύ και προσευχήθηκα να την βρούμε. Φυσικά με κοιτούσαν με απορία τύπου την χτύπησε το ζάχαρο στο κεφάλι αλλά εγώ ήμουν σίγουρη ότι θα βρεθεί. Η θεία μου να κλαίει να χτυπιέται, ήταν κίτρινη σαν πανί και γύριζε επί 5 ώρες στους δρόμους με ψοφόκρυο και φώναζε το όνομά της. Και να πως συμβαίνουν τα θαύματα στη ζωή μας! Ενώ η θεία μου φώναζε το όνομα του σκύλου την άκουσε ένας κύριος που έμενε στον 4ο όροφο και κατέβηκε, τη ρώτησε γιατί φωνάζει, η θεία μου του εξήγησε και της είπε ότι είχε βρει πριν λίγο έναν σκύλο και τον είχε πάει σε ένα pet shop. Την πήγε εκεί και ήταν όντως η Τζίλυ. Κι έτσι δεν με κοροϊδεύουν πια όταν τους λέω για κάτι ότι θα γίνει, απλά το περιμένουν! Πίστη να έχεις και βρίσκεις και χαμένα σκυλιά.
Εδώ είναι η κοκερίνα μου από τις καλοκαιρινές μας διακοπές.
Κι εδώ ο γατούλης μου την ώρα που τον έχω βγάλει με λουρί βόλτα στις καλοκαιρινές μας διακοπές. Φοβάμαι να τον αφήσω ελεύθερο στον κήπο και τον έχω μέσα στο σπίτι. Τον βγάζω με λουρί στον κήπο πρωϊ - απόγευμα. Πριν μερικά χρόνια είχε φύγει από το εξοχικό και πέρασα μαύρη νύχτα. Τα ξημερώματα άρχισα να τον ψάχνω και το κόκερ μου έδειξε προς τα που είχε πάει μυρίζοντας έντονα και κουνώντας την ουρά (κυνηγόσκυλο γαρ) κι έτσι τον βρήκα. Τη Σάνυ την έχω σε φωτογραφίες μόνο στο κινητό και δεν μπορώ να τις ανεβάσω, προφανώς για καλή σας τύχη αφού σας έχω ζαλίσει με τα ζωάκια μου. Οι περισσότεροι φίλοι μου έχουν σκυλιά ή γατιά αλλά υπόσχομαι να μην σας τα δείξω!!!!!!!
Είναι θεόγλυκα τα ζωάκια σου Τζίνα και στο λέει μια που δεν έχει μεγάλη σύνδεση με τα κατοικίδια.. περισσότερο νιώθω κοντά σε ζώα του αγροκτήματος, τύπου αρνιά, γάιδαροι, κότες κτλ. Ίσως γιατί τα συνδέω με την παιδική μου ηλικία και τις διακοπές στα χωριά των γονιών μου.. Πρέπει να είναι τρομερή συντροφιά τα κατοικίδια, πρέπει να ομολογήσω ότι παρόλο που γενικά είμαι κατά των κατοικιδίων στα άχαρα διαμερίσματα των πόλεων, πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να ζηλεύει τους ζωόφιλους γιατί καταλαβαίνω πόση άδολη αγάπη παίρνουν από τα ζώα τους, κάτι που εγώ δεν μπορώ να βιώσω γιατί έχω μικροβιοφοβία και η άμεση επαφή με κατοικίδια με αναστατώνει και δεν την αντέχω και πολύ..Αν δεν ήμουν έτσι , τώρα θα αγκάλιαζα ένα σκυλάκο σαν τα δικά σας και η μοναξιά θα φάνταζε πιο υποφερτή.. Η μοναδική υπέρβαση που έκανα σε σχέση με τα ζώα ήταν το 2010 όταν έπαιρνα αντικαταθλιπτικά για 6 μήνες, ο ψυχίατρος που με παρακολουθούσε πρότεινε τη συντροφιά ενός ζώου, το έψαξα από εδώ , το έψαξα από εκεί και κατέληξα ότι η πιο κατάλληλη επιλογή είναι το σκιουράκι! Τελικά πήρα τον Πετράκη ο οποίος όμως αποδείχτηκε-απίστευτο αλλά αληθινό- καταθλιπτικός, αδιανόητα ακίνητος για σκίουρο, φοβισμένος όσο δεν παίρνει και καθόλου κοινωνικός ακόμα και όταν του έφερα θηλυκή παρέα! Πήρα σκίουρο για θεραπεία κατάθλιψης και ήταν και ο ίδιος καταθλιπτικός:lol::lol::lol: Τελικά απεβίωσε από την πολλή ζέστη το καλοκαίρι..:thumbdown:
Γιώτα είσαι απίστευτη!!Καλέ γιατί δεν έδινες στο σκίουρο από τα δικά σου χάπια να κάνετε μαζί θεραπεία για την κατάθλιψη; :lol::lol: Από 5 χρονών κοιμάμαι αγκαλιά με σκύλο. Η μητέρα μου δεν με άφηνε να τον βάζω στο κρεβάτι αλλά περίμενα και όταν όλοι έπεφταν για ύπνο έκανα νόημα του σκύλου και τον έβαζα κάτω από το πάπλωμα. Οπότε τώρα έχω συνηθίσει την τρίχα και τα σχετικά που έχουν τα ζώα. Μου είναι αδύνατο να ζήσω έστω και μία μέρα χωρίς σκύλο. Εκτός από την αγάπη που μου δίνουν κάθε μέρα όλη μέρα, γελάω τόσο πολύ που παίζουν και μου κάνουν διάφορα κόλπα που θέλω δε θέλω μου φτιάχνουν τη διάθεση. ʼλλωστε δεν είναι τυχαίο που στην Αμερική πηγαίνουν σκυλιά σε νοσοκομεία με παιδάκια αλλά και ενήλικες καρκινοπαθείς ή με βαριές αρρώστειες για ψυχοθεραπεία. Παλαιότερα η μητέρα μου θεωρούσε ότι είμαι υπερβολική με τα σκυλιά κι ότι δεν πρέπει να τα μαζεύω όλη την ώρα από το δρόμο. Όμως στην πορεία της ζωής μου που μου έτυχαν διάφορα άσχημα είδε πόσο πολύ έπαιρνα κουράγιο από τα σκυλιά μου και συνερχόμουνα. Οπότε τώρα το παραδέχεται και η ίδια το πόσο με βοηθούν και δε λέει τίποτα.
Χρόνια πολλά κ από εδώ, καλή χρονιά κ ότι επιθυμείτε!!!
Eli κ ΤΖΙΝΑ διάβασα τις ιστορίες σας, μια από τα ίδια!!!
Από τις ανασφάλειες μου δεν έβρισκα δύναμη να ξεφύγω κ εγώ από μια αρρωστημένη κατάσταση κ τώρα που βρήκα τη δύναμη ο κύριος κάνει τα πάντα ώστε να με ξανακερδίσει αλλά πλέον δεν τον εμπιστεύομαι!!!!!!!!!!
ΤΖΙΝΑ μου τα ζωάκια σου είναι υπέροχα!!!!!!!!!
Γειά σου Break, χρόνια πολλά και καλή χρονιά να έχεις με ότι επιθυμείς στη ζωή σου. Απ'ότι βλέπω μαζευόμαστε πολλές που είχαμε εμπειρίες με μακάκες και στο τέλος θα κάνουμε και σύλλογο!!
Ναταλίτσα Ναταλίτσα σου στέλνω μία αγκαλίτσα.
Βρε βρε καλώς την άσωτη κόρη!
Χρόνια Πολλά Break μου και Καλή Χρονιά κουκλίτσα μου! Χαίρομαι που πέρασες όμορφα τις γιορτές σου :)
Τζίνα μου τα ζωάκια σου είναι πανέμορφα τρελές μουσούδες! Εγώ έχω ιδιαίτερη λατρεία στα γατάκια γιατί από μικρή μεγάλωνα με γατάκια και τα λατρεύωωωωωω. Ο ψιτ είναι κούκλος! Καλά κάνεις και δεν τον αφήνεις μόνο του γιατί γατάκια που έχουν μεγαλώσει σε διαμέρισμα δεν ξέρουν πως να συμπεριφερθούν έξω στην φύση και χάνονται τα καημένα, είσαι τυχερή που τον βρήκες και δεν είχες απώλειες. Παρόλο που λατρεύω τόσο τα ζώα το βρίσκω και εγώ άχαρο να τα έχω μέσα σε ένα διαμέρισμα και νιώθω ότι θα με περιορίζουν γιατί δεν έχω που να τα αφήνω όταν λείπω, άσε που αυτό με τις τρίχες δεν ξέρω πως θα μπορούσα να το παλέψω. Επίσης επειδή έχω μεγαλώσει μαθαίνοντας να τα έχω ελεύθερα έξω μου κακοφαίνεται να περιορίσω ένα ζωντανό και να του στερήσω τα ένστικτα της ελευθερίας τους στην φύση. Αυτό ισχύει ειδικά για τα γατάκια που γίνονται ντιπ ντουγάνια όταν μεγαλώνουν μέσα στο σπίτι. Έχουμε χάσει 2 γατάκια έτσι γιατί μας βγήκαν έξω από το σπίτι και δεν ξέρανε πως να προφυλαχθούν. Το ένα μας το σκοτώσανε μία συμμορία σκυλιών και το άλλο το πάτησε αυτοκίνητο. Το τι κλάμα είχαμε ρίξει οικογενειακά δεν λέγεται! Τώρα έχω περιοριστεί στο να έχω ένα ενυδρείο με δύο ψαράκια θα σας τα βγάλω και εγώ κάποια στιγμή μία φωτογραφία να σας τα δείξω.
Σήμερα είχα την πρώτη μου επαφή με zumba :lol::lol:. Αν και ένιωσα άβολα είχε αρκετή πλάκα και από γυμναστική είναι αρκετά καλή. Ένιωσα σαν ένας άχαρος ντολμάς να πάω πέρα δώθε αλλά δεν πειράζει τολμώ να πω ότι θα το καθιερώσω μία φορά την εβδομάδα. Που θα πάει θα αποκτήσω και λίγη χάρη, λίγο εκπαίδευση θέλει :smilegrin:
Αμάν βρε Γιώτα μου και εσύ τι έπαθες με το καταθλιπτικό σκιουράκι! Είπες και εσύ να πάρεις παρέα και τελικά έπεσες σε μεγαλύτερη στεναχώρια! Αυτά τα σκιουράκια, λαγουδάκια, ποντικάκια είναι όλα πολύ ευαίσθητα και ειδικά στην ζέστη. Και εμένα το καλοκαίρι τα ψαράκια μου τα παίζουν και τους βάζω παγοκύστες για να την βγάλουν λίγο πιο δροσερά.