-
Καλημέρα. Γιώτα μου θεωρώ ότι κακώς νοιώθεις τύψεις για την ακατάστατη διατροφή σου. Ακολουθούμε ένα πρόγραμμα διατροφής μεν αλλά είναι λογικό να κάνουμε και παρασπονδίες γιατί μας ξεκουράζει ψυχολογικά και είναι μία μορφή εκτόνωσης. ʼσε που όσο αγχώνεσαι επειδή δεν έπρεπε να φας κάτι, τόσο κολλάει το μυαλό σου εκεί και μετά το ξανατρώς. Εγώ ενώ δεν πεινάω έχω την "πείνα του μυαλού". Προσέχω όσο μπορώ αλλά και όταν φάω γλυκά απλά μετά το ξεχνάω. Δεν εστιάζω στο ότι δεν έπρεπε να φάω αυτό και το άλλο, απλά λέω και αύριο μέρα είναι για να κάνω πιο σωστή διατροφή. Δεν βγαίνει μια ζωή ολόκληρη με "στερήσεις" και με "μη".
-
Καλημέρα!
Αυτό το ρημάδι το δέντρο ακόμη με βασανίζει.. Μου έμειναν μόνο οι μεσαίες και οι μεγάλες μπάλες, καθώς και τα φιογκάκια, οι γιρλάντες, τα φωτάκια... Θα μου πείτε, μα καλά, τι είχε πάνω? Τι είχε?
http://www.youtube.com/watch?v=ML59txVDuPw
Γιώτα μου, πολύ πετυχημένη η διατύπωσή σου! Μου θύμισες "Τη Μαρία της σιωπής"!
Δεν πειράζει, ομορφογυναίκα μου, συμβαίνει κατά καιρούς και αυτό. Μπορεί να είναι λόγοι ορμονικοί, ψυχολογικοί ή απλώς έτσι να σου αρέσει. Απόλαυσέ το τώρα και μετά ξαναμπαίνεις στο πρόγραμμα!
-
Καλώς την ʼβα. Κι ότι σκεφτόμουνα να γράψω "Χάσαμε την ʼβα στοπ". Απ'ότι βλέπω θα προλάβεις να ξεστολίσεις πριν την Ανάσταση!:lol:
-
Όλο και φλερτάρω με την ιδέα του πασχαλινού δέντρου..
Γιατί στο μεταξύ χάνω και στολίδια. Μου λείπει ένας κρύσταλλος, να κλείσω το ένα κουτί, μία μεγάλη μπάλα, να κλείσω το άλλο, έχασα τ' αυγά και τα πασχάλια! Να το πάλι το πασχαλιάτικο κόνσεπτ!
-
Καλέ πως τα χάνεις τα στολίδια μέσα στο σπίτι; Μήπως στα πήραν τα καλικαντζαράκια;;
-
Δεν μας είπες τι έγινε με την τυρόπιττα της τεμπέλας. Την έφτιαξες; Αλλά θα μου πεις πως να την φτιάξεις; Αφού είναι της τεμπέλας!!
-
Τι να υποθέσω δεν ξέρω... Μάλλον είναι μπερδεμένα κάπου στα κλαδιά του ρημαδοδέντρου! Τώρα, που άρχισα να εκνευρίζομαι, σκέφτομαι να μη στολίσω του χρόνου. Αλλά ξέρω πως είναι σκέψη της στιγμής. Του χρόνου πάλι θα στολίσω από τις πρώτες!
ʼχαρο πράγμα το ξεστόλισμα. Δεν έχει καμία χαρά. Μόνο κουτιά απλωμένα και ανακατωσούρα. Μου θυμίζει το πώς αισθανόμαστε μόλις έχουμε επιστρέψει από ένα ταξίδι. Με τι χαρά πακετάρουμε και ετοιμάζουμε βαλίτσες και με τι μούτρα τις αδειάζουμε..
-
Είμαι τόσο τεμπέλα, ώστε ούτε την τυρόπιτα έφτιαξα! Προτίμησα ντολμαδάκια και κρεατόπιτα μαμάς, που είναι και εγγυημένα! Η τυρόπιτα μάλλον δεν θα γίνει ποτέ, αφού, όσο σκέφτομαι το τι θα κάνω, με αμφίβολο μάλλον αποτέλεσμα, τόσο κάνω πίσω.. Για την περίπτωσή μου κάποιος πρέπει να εφεύρει την τυρόπιτα της άχρηστης!
-
Χα! Τον ξετρύπωσα τον κρύσταλλο και μπήκε στο κουτί του, είτε ήθελε, είτε όχι. Αναγκάστηκα να ανάψω τα φωτάκια του ξεστολισμένου δέντρου (θλιβερό θέαμα) και τότε τον είδα, να λαμπυρίζει ύπουλα, πίσω από ένα κλαδί..
-
Εμένα δεν με πειράζει το ξεστόλισμα. Σκέφτομαι ότι ήμουν καλά και φέτος ώστε να στολίσω κι όση ώρα μαζεύω τα στολίδια τα βάζω προσεχτικά στη θέση τους, είμαι ευγνώμων που ομόρφυναν τη ζωή μου και φέτος και εύχομαι να είμαι καλά για να ξαναστολίσω και του χρόνου.
-
Μπράβο, Τζίνα μου! Αυτό είναι το πνεύμα! Χάθηκε να μου το πεις νωρίτερα?
Τώρα έμειναν τα πιο άχαρα, να ξεμονταριστεί το δέντρο και να μπει στο κουτί και όλα τα κουτιά μαζί να ανέβουν στη θέση τους. Και σε ρόλο μαιμούς το απόγευμα... Αφού, εννοείται, μπει η ηλεκτρική.
-
Βρε κορίτσια θέλω να σας πω για κάτι που αφορά την κοιλιά μου. Μετά το χειρουργείο της κήλης που έκανα η κοιλιά μου άλλαζε κάθε τόσο σχήμα, ήταν σαν transformers! ʼλλοτε φούσκωνε, άλλοτε μάζευε κ.ο.κ. Εδώ και 2 εβδομάδες έχει μείνει σταθερή αλλά στην τομή της κήλης είναι πιο επίπεδη απ'ότι είναι η κοιλιά μου από την άλλη πλευρά. Και φορώντας στενά ρούχα ψιλοφαίνεται, από τη μία πλευρά η κοιλιά μου έχει το κανονικό κοίλο σχήμα και από την άλλη πλευρά της τομής είναι πιο πλακέ. Λες να βιάζεται η κοιλιά μου να γίνει επίπεδη φέτες; Θα περιμένω κανά μήνα ακόμα και αν δεν επανέλθει θα πάω στο χειρούργο να του την δείξω. Ο γιατρός μου δεν ήθελε φακελάκι και δεν του έδωσα χρήματα για το χειρουργείο οπότε ελπίζω να μην ισχύει αυτό που λένε "ότι πληρώνεις παίρνεις".
-
Από το να κάθεσαι και να σκας, με πράγματα που στο κάτω κάτω δε γνωρίζεις, πήγαινε κατευθείαν στο γιατρό ή έστω τηλεφώνησέ του. Για να ησυχάσεις στο λέω.. Μάλλον είναι συνηθισμένη "παρενέργεια", αλλά γιατί να μην το ξέρεις από τώρα?
-
Θέλω να περιμένω λίγο για να μην μου πει ο γιατρός είναι νωρίς ακόμα. Έχω την εντύπωση πάντως ότι έτσι θα μείνει. Χλωμό το βλέπω να αλλάξει. Παρηγορώ τον εαυτό μου λέγοντας ότι τουλάχιστον έφτιαξα την κήλη. Μέσα σε όλες τις ατέλειές μου κι αυτό.
-
Διαφωνώ. Ας πει ο γιατρός ότι θέλει. Είσαι ασθενής, έχεις δικαίωμα να γνωρίζεις τα πάντα, άσχετα με την πληρωμή. Δεν χάνεις τίποτα να τηλεφωνήσεις και αν πει ότι είναι νωρίς, τότε περιμένεις. Θα έχεις τουλάχιστον μία ιδέα και δεν θα αγωνιάς.
