Originally Posted by
mariposa7
Μπορεί να μην το εξήγησα εγώ επαρκώς, αλλά πρόκειται για την ίδια περίπτωση..... είναι δυνατόν ο άλλος να αντιληφθεί την απουσία σου πολύ καιρό μετά, όχι γιατί σε έχει γραμμένη, αλλά επειδή εσύ τυπικά φαινόσουν να είσαι ακόμα εκεί, παρ 'όλο που ψυχολογικά/συναισθηματικά κλπ κλπ έχεις "φύγει". Το ακριβώς ίδιο πχ χρησιμοποίησα κ για την οικογένειά μου, που επειδή για χρόνια υπήρχε η ψευδαίσθηση ότι "ανήκω εκεί", άργησαν χρόνια ολόκληρα να καταλάβουν πως έχω αποκοπεί. Φυσικά αν πχ είσαι με κάποιον σε σχέση κ του λες "άντε γειά" κ ο άλλος το παίρνει χαμπάρι μετά από πολύ καιρό ή δεν ξεκουνήθηκε να σε φέριε πίσω, τότε ή δεν σήμαινες τίποτα το ιδιαίτερο, είτε πόνταρε υπερβολικά στο ενδεχόμενο να γύριζες από μόνη σου.
Πάντως, επειδή δεν το θεωρώ καλό να κρίνουμε εξ ιδίων τα αλλότρια, το γεγονός ότι αν κάτι εσύ κ εγώ το θέλουμε, πιστεύουμε πως αξίζει κ πόσο μάλλον αν η ευθύνη της απώλειας βαραίνει εμάς, θα το διεκδικήσουμε κ τη διεκδίκηση αυτή τη θεωρούμε αυτονόητη, όσο αυτονόητο θεωρούμε κ ταυτόχρονα να αδιαφορήσουμε (μη σου πω κ να ανακουφιστούμε.....) εάν απαλλαγούμε από 1 άοσμη κ άχρωμη παρουσία από τη ζωή μας, αυτό δε σημαίνει ότι κ οι υπόλοιποι λειτουργούν έτσι...... έχω δει πολλούς κ πολλές να δυστυχούν κ να υποφέρουν, αλλά να το προτιμούν από να χρειαστεί να δυσκολευτούν, να εκτεθούν, να ζητήσουν συγγνώμη (έστω κ έμμεσα) ή να ρισκάρουν.
