-
Κάνε μου μπα, να κάνω χα!
Να μην μας πιάσουνε στα πρα...
Κάνε μου χο-γλο-γλο, βγάλε φωνή
χα-χα, μπαχανισμένη μου ζωή.
ʼμα βγάζαμε τις μάσκες
θα 'ταν διαφορετικά.
Ως και οι πάνκισσες τα βάψαν
πράσινα τα μαλλιά.
Πρασινοαίματος καιρός,
δηλώνω πρασινοφρουρός
να μ' αγαπάς πρασινωπά
έχω και καταπράσινη καρδιά.
Πως να παίξουμε κρεμάλες
ξέχασές το στυλό
στον επήρα τις προάλλες
πράσινο.
Είσαι θαμπή, κάνε μου μπι
σαν θερινή χαζή αναψυχή
βάψε με μπλε μάρεν και βυσσινί
φυλάκισέ με αν θες στο μουσταρδί.
Μετενσαρκώνομαι σε δάδα
κι έλαμψα στο πουθενά
και τη μικρή μου κουτουράδα
κάψανε στην πυρά.
-
Δρόμος σκοτεινός, η ζωή του καθενός
πες μου αν είμαι ζωντανός...
Δώσε μου φωτιά, κάτσε κόντρα στο νοτιά
μην το ψάχνεις άλλο πια...
Είχα έναν φίλο που τρελάθηκε
έκαψε τις μνήμες του και χάθηκε...
Άκου να σου πω, φεύγει ότι αγαπώ
και δεν έχω πια σκοπό...
Τώρα γίναν όλοι τους αδίστακτοι
κι είναι η ψυχούλα μου παρείσακτη...
Είχα μιαν αγάπη, μια οφθαλμαπάτη,
τίποτα δεν έχω τώρα πια...
Που να εξηγώ, τι κατά βάθος είμ' εγώ
ποιος είναι άνθρωπος να του μιλήσω εγώ...
Που να εξηγώ, της μοναξιάς το φορτηγό
τρέχει στη νύχτα δίχως φρένα κι οδηγό...
Δρόμος σκοτεινός, η ζωή του καθενός
πες μου αν είμαι ζωντανός...
Που να εξηγώ - Αντώνης & Γιάννης Βαρδής
Στίχοι: Αντώνης Ανδρικάκης
-
dream world is a very scary place
the dream world is a very scary place
the dream world is a very scary place
to be trapped in
dream world is a very scary place
the dream world is a very scary place
the dream world is a very scary place
to be trapped inside
trapped inside
trapped inside
all your life
shine in time
shine in time
shine in time
´til you find
you're closer
you're closer
to the truth
within you
within you
within you
is the truth
that your dream world is a very scary place
your dream world is a very scary place
your dream world is a very scary place
to be trapped in
your dreams is such a lonely lonely place
your dreams is such a lonely lonely place
your dreams is such a lonely lonely place
to be trapped inside
trapped inside
trapped inside
all your life
shine in time
shine in time
shine in time
´til you die
you're closer
you're closer
you're closer
to the truth
within you
within you
within you
is the truth
I go,I go,I go closer x4
closer,closer,closer
to the truth
within you,
within you,
within you,
is the truth...
-
Why do I have to fly
Over every town up and down the line?
I'll die in the clouds above
And you that I defend, I do not love
I wake up, it's a bad dream
No one on my side
I was fighting
But I just feel too tired
To be fighting
Guess I'm not the fighting kind
Where will I meet my fate?
Baby I'm a man, I was born to hate
And when will I meet my end?
In a better time you could be my friend
I wake up, it's a bad dream
No one on my side
I was fighting
But I just feel too tired
To be fighting
Guess I'm not the fighting kind
Wouldn't mind it
If you were by my side
But you're long gone
Yeah you're long gone now
Where do we go?
I don't even know
My strange old face
And I'm thinking about those days
And I'm thinking about those days
I wake up, it's a bad dream
No one on my side
I was fighting
But I just feel too tired
To be fighting
Guess I'm not the fighting kind
Wouldn't mind it
If you were by my side
But you're long gone
Yeah you're long gone now
-
-
Τα μάτια της ενα ταξίδι σε εναν ξάστερο ουρανό
Και το κορμί της μια θάλασσα , άγνωστη ,
μένεις στον πειρασμό
παλεύοντας με τους διαμονές σου ?
η ταξιδεύεις ?
Τι και αν φέρει φουρτούνα η θάλασσά της
ναυαγό σε θέλει μέχρι να βγεις στο νησί της
μόνιμο κάτοικο
να κοιτάς το χαμόγελό της σαν ήλιο που σε ζεσταίνει
πίσω απο τους λόφους της
που θές να κατακτήσεις
Και απο εκει ψηλά που θα βρεθείς
να ανοίξεις τα φτερά σου
τι αέρας θα έρθει άραγε ?
μένεις στον πειρασμό
παλεύοντας με τους διαμονές σου ?
η ταξιδεύεις ?
-
Άμα δεις τα παιδιά,
πες ένα "γεια"
πριν αρχίσουν τελειώσανε όλα...
Δεν θα ψάξει κανείς,
ούτε οι γονείς
εγώ ήρθα και φεύγω αφανής...
Άμα δεις τα παιδιά,
πες ένα "γεια"
γιατί ο κόσμος δεν ήταν για μένα...
Ήταν πόρτες κλειστές
και δικαστές,
ήταν κρύο, βροχή,
μια σκληρή εποχή
που κανείς τους δεν είχε ψυχή...
Άμα δεις τα παιδιά,
πες ένα "γεια"
σε αγάπες που μ' έχουν ξεχάσει...
Είναι άγριος καιρός
κι είμαι μικρός,
έχω ζήσει πολλά
κι η ζωή μου κυλά
με το θάνατο που μου πουλά...
Άμα δεις τα παιδιά,
πες τους μόνο ένα "γεια"
από κάποιον που ήτανε μόνος...
Είχε κάτι να πει
μα σ' αυτή τη σιωπή,
δεν υπήρξε γι' αυτόν λίγος χρόνος...
Άμα δεις τα παιδιά - Γιάννης Βαρδής
-
Ο Ροβινσών στη Μύκονο
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Στον εικοστό αιώνα, στη Μύκονο
είδα τον Ροβινσώνα με δίκαννο.
Με το παλιό στη πλάτη δισάκι του
μου θύμιζε γαλάτη του Τάκιτου.
Του γυρισμού κατάρτια στα πέλαγα
του θάμπωναν τα μάτια και γέλαγα.
Μα κείνος στον αγώνα, σαν ύαινα
κρατάει του Ποσειδώνα την τρίαινα.
Και δίνει και σε μένα τα κιάλια του
να βρω τα πεθαμένα τσακάλια του.
Στον εικοστό αιώνα, στη Μύκονο
είδα τον Ροβινσώνα με δίκαννο.
http://www.youtube.com/watch?v=05JO21EIpHI
-
Πες μου αν μπορείς να θυμηθείς πότε
ξύπνησες χωρίς εκείνη να χεις στο πλευρό
σου με τα περίεργα μαλλιά στα μάτια μέσα
σε κοιτά και χάνεται στο ραδιοφωνό σου
την έχω ξάναδει να περπατάει στη βροχή
μα το κορμί της να βράζει,στο πόδι όλη η
γειτονιά είναι μια πέτρα που κυλά βαζεί
φωτιές και οι νότες πέφτουν χαλάζι
Ψέμματα αν ήταν έγω πάλι άδιαφορώ
Βλεπεις με μάγεψε η νύχτα
Νιωθω σαν κάτι να μου ρίξαν στο ποτό
Τα βράδυα όταν τριγυρνάς κάτι θα
σίγοτραγουδάς μπορεί μια μελωδία
ξεχασμένη και ζαλισμένα πρωινά λίγο πριν
φύγεις για δουλειά σ'ακούγεται
στέναχωρημένη
είναι γλυκιά η συντροφιά σου χαιδεύει τα
αυτιά για πάντα καρφωμένη στο μυαλό σου
μαζι της όταν περπατάς στο πλήθος νιώθεις
βασιλιάς ενάς ροκσταρ στο απογειό του
-
ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΚΑΡΙΜΠΑΣ
Ως ανύποπτος καθόμαν, ήρθαν όλα μι' αντάρα
οι ήρωές μου κι οι στίχοι μου — φιόρα μου όλα πλατύφυλλα —,
κάθε μια της ζωής μου ήταν — κει — στραβομάρα,
κάθε γκάφα μου ή τύφλα...
Κι ως αρπώντας με μ' έβγαλαν σηκωτόν απ' την πόλη
(με καμπούρες κι αλλήθωροι — με στραβή άλλα αρίδα).
όλα εκεί με τριγύρισαν και με δείξαν — χαχόλοι —
κει βαθιά, τη Χαλκίδα:
... Βλέπεις μαιτρ —μου φωνάξανε— τη Χαλκίδα την είδες
όπου συ μες στα φάλτσα σου μόνον, ήξερες ν' άρχεις;
Νά τα έργα σου, οι πόθοι σου — όλοι εμείς — φασουλήδες,
νά και συ θιασάρχης!...
Τι ντεκόρ ανισόρροπο που με μύτη γελοία
μαιτρ μπεκρής το σκεδίαζε στό 'να πόδι να στέκει.
ήταν κει, λες και χτίστηκε με γλαρή κιμωλία,
όρθιο η πόλη λελέκι...
Κι ω Θεέ μου, τι θίασος, τι λερή συνοδεία
εαυτούληδων (τούτοι μου), να μοιράσουν σαν λύκοι
μεταξύ τους — για ρόλους των — κάθε μια μου αηδία,
κάθε τι ρεζιλίκι..
Κι είμαι γω θιασάρχης τους; Αλς κουρσούμ τώρα εξώλης
και προώλης τους (τέλειος να μαθαίνω τους ρούμπες),
νά μ' αυτούς τους παλιάτσους μου θα κινήσω στις πόλεις
με κραυγές και με τούμπες!...
Κι ως στα πάλκα η φάτσα μου γελαστή θα προβαίνει
(αχ, κι η πρόγκα — τι δόξα μου!.,. — σ' ουρανούς θα με σύρει)
η Χαλκίδα εκεί πισω μου θα φαντάζει χτισμένη
σαν από —τεμπεσίρι...
Στάδιον δόξης
(συλλογή Εαυτούληδες 1950)
-
Λατρεύω τον Σκαρίμπα! Ευχαριστώ για τους υπέροχούς του στίχους που παρέθεσες!
-
I've got myself
In a masochestic hold
Why don't you let go
Shake it off but
Just to redirect my flow
Come on let's go
Sit up straight
I'm on a double date
I've got to find my way
Into the light, heavy, middle weight
We don't stop for rock around the clock
Motor mouthing off
In front of every other road block
Come again and tell me
What you're going through
Like a girl who only knew
Her child was due
Memories of everything
On lemon trees on Mercury and
Come to me with remedies
From five or six of seven seas and
You always took me with a smile
When I was down
Memories of everything
That blew through
Looking up into
A reverse vertigo
What an undertow
Give it up
Another stubborn Scorpio
Come on, let's go
Sit up straight
I'm on a double date
I've gotta find my way
Into the light, heavy, middle weight
We don't stop for rock around the clock
Motor mouthing off
In front of every other road block
Come again and tell me
What you're going through
Like a girl who only knew
Her child was due
To the moon she gave another good review
Turn around and look at me
It's really really you
Memories of everything
On lemon trees on Mercury and
Come to me with remedies
From five or six of seven seas and
You always took me with a smile
When I was down
Memories of everything
That blew through
Sit up straight
I'm on a double date
I've gotta find my way
Into the light, heavy, middle weight
We don't stop for rock around the clock
Motor mouthing off
In front of every other road block
(2x)
Memories of everything
On lemon trees on Mercury and
Come to me with remedies
From five or six of seven seas and
You always took me with a smile
When I was down
Memories of everything
That blew through
-
http://www.youtube.com/watch?v=uFLbhpLdfxQ
ΣΥΝΘΕΣΗ: Γ. ΜΗΤΣΑΚΗΣ
ΦΩΝΕΣ: Γ. ΜΗΤΣΑΚΗΣ - Ι. ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
ΕΤΟΣ: 1947
Άνοιξ' την πόρτα σου να μπω
ξανά κοντά σου πάρε με
μια και δεν έχεις κακιά καρδιά
πάλι δικό σου σαν και πρώτα κάνε με,
στην αγκαλιά σου βάλε με.
Πως έφταιξα το ομολογώ
το σφάλμα μου συγχώρησε
τι πόνο φέρνει ο χωρισμός
το ξέρει εκείνος μόνο που τον γνώρισε
κι αγάπησε και χώρισε.
Άνοιξ' την πόρτα σου να μπω
γιατί πια τώρα νύχτωσε
είναι μαράζι η μοναξιά άνοιξε τώρα,
το σκοτάδι πύκνωσε
και βράδιασε και νύχτωσε.
-
Αφου σου τοπα
πως της αγαπης η ντοπα
ειναι η πρωτη
φωτοβολιδες και κροτοι
το αιμα βραζει
φιλια που πεφτουν χαλαζι
δεν ειναι η φρικη
ειναι η ζωη που σου ανηκει.
Ξυλινα σπαθια.
-
Let's take a blast to the moon baby
I sit around wishing you well
how I'm craving you, yeah!
Every time I'm near you
I always wanna swallow you down
I'll be right here if ya' need me
In my life, I'll need you here, don't ask why
I'll never disappear
why is it everyday that I feel the pain?
Let's take a trip to the stars far away
where were you when I was down?
Staring into the dead
my pain is caused by my pleasure
my soul mate lives in your body
I can't get you out of my head
It never goes away
In my life I'll need you here, don't ask why
I'll never disappear
In your eyes you can bid me farwell
but don't ever try to understand the situation
why is it everyday that I feel the pain?
It always comes when I least expect it
when I'm looking for love
always seem to be regretting it
Why is it everyday that I feel the pain?
-
Άμα σ’ είχα κοντά μου θα γέμιζε η αγκαλιά μου
και θα χτυπούσε πιο έντονα σ’ το λέω η καρδιά μου
η νύχτα θα ταν τίγκα αστέρια θα ‘σκαγε ο ουρανός
και δε θα ένιωθα όπως νιώθω τώρα τόσο κενός
Αμα σ’ είχα κοντά μου θα ‘χε κραυγές η νυχτιά μου
γιατί στη θάλασσά σου μέσα θα ‘σβηνε η φωτιά μου
τι και αν θα ‘γερνε ο κόσμος και γέμιζε παγίδες
πλάι σου θα ‘βρισκα της σωτηρίας μου τις σανίδες
Άμα σ’ είχα κοντά μου εσένα…
Μα δε σε έχω κοίτα με θλίβομαι
σε μια κουταλιά μέσα πνίγομαι
σε λάθος αγάπες αφήνομαι
και στον κόσμο μου ύστερα κλείνομαι (x2)
Άμα σ’ είχα κοντά μου θα ‘ταν όλα δικά μου
θα ‘χα και άνθρωπο επιτέλους για να λέω τα μυστικά μου
ο καθρέφτης τα ακούει σε αυτόν τα λέω όλα
μέχρι και αυτός μου λέει “εεε μαλάκα ξεκόλλα”
δες που μου βγάζει γλώσσα
Άμα σ’ είχα κοντά μου
δε θα ψαχνα κάθε βράδυ στα μπαρ τη σκιά μου
θα είχα ύπνο τα βράδια απ’ τα δικά σου τα χάδια
και δε θα με έβλεπαν ποτέ οι καπνοί και τα σκοτάδια
Άμα σ’ είχα κοντά μου εσένα…
Μα δε σε έχω κοίτα με θλίβομαι
σε μια κουταλιά μέσα πνίγομαι
σε λάθος αγάπες αφήνομαι
και στον κόσμο μου ύστερα κλείνομαι
-
In this cell that is ours there is no pity
No sunrise on the cold plain that is our soul
No beckoning to a warm horizon
The sun shall never greet my eyes again
It is our world
It has been stolen from us, bastards
No goddamn sun
No goddamn pain
I've searched my heart for love
But all in vain
No goddamn soul, no goddamn pain
Exploring life, without fear
Without feeling I am one with my torment
And forever blind
My desire clenches itself in a hungry fist
And welcomes my soul to the thirst of dying
Mother of all, come take your revenge
The sun shall never greet my eyes again
-
The sun sets in a sea of love
Stab your demoniac smile in my brain
Seduce me with the blood of the sunsets
Lock me out from my body and it's pain
The golden wine of the sun
deep rich purple, whit and red
The crimson vintage of life and love
I'm drunk on the blood of the sunstes
I watch the burning clouds
fighting to get hold of the sun
Tak heed, I am born, god of the twilight
I am forever
Proud, naked, full of sin
Born where the flames never die
Lost in the garden of stars
"We used to situp ther for ages.
It was like we were giving birth to a new world.
A child of our spirits,
Wild with light, alive with colours."
"Have you ever considered true freedom?
Real true freedom.
We were gods, burning in the eternal twilight.
We were the end forever."
Beyond our sanity, a paradise for all to find
Blood of sunsets, the golden wine of the sun
-
Σε όλα τα παιδιά που αγχωμένα και κατακουρασμένα
αύριο δίνουν πανελλήνιες
Επαγγελματικός προσανατολισμός
Αν τέλειωσες γυμνάσιο και θες να μορφωθείς
πριν πάρεις μιαν απόφαση, καλά να το σκεφτείς,
κι αυτά που λένε γύρω σου να μην τ’ ακούς ποτέ
μονάχος σου να ψάξεις να δεις τι γίνεται,
καλές οι επιστήμες και τα διπλώματα
το θέμα όμως είναι τι γίνεται μετά.
Λοιπόν που λες, το πρόβλημα δεν είναι το να μπεις
είναι που σου την έχουνε στημένη μόλις βγεις,
και όπως δεν υπάρχει και προγραμματισμός
αρχίζουνε τα κόλπα κι ο ανταγωνισμός,
καλό είν’ ένα δίπλωμα από Ανώτατη Σχολή
μα οι θέσεις είναι λίγες και οι απόφοιτοι πολλοί!
Γι’ αυτό σου λέω, σκέψου το και πρόσεξε πολύ
γιατί πριν από σένα την πάθανε πολλοί,
που πήραν το πτυχίο τους και με βαθμό καλό
κι αφού δουλειά δε βρήκαν, το κάνανε ρολό,
ρολό λοιπόν το κάναν κι όπως ήταν φυσικό
αφού το καμαρώσαν το βάλανε στον κ……….
Μουσική – στίχοι - ερμηνεία: Λουκιανός Κηλαηδόνης
PS: μπήκε και στις αφιερώσεις πριν.
Επαγγελματικός προσανατολισμός
Να γίνει ένας μηχανικός, να γίνει γεωπόνος
να γίνει οδοντίατρος, να γίνει χορευτής,
να γίνει κάτι σαν Κουστώ, να γίνει ένα μασώνος
να γίνει ένας παιδίατρος, να γίνει σουβλατζής.
- Σουβλατζής;
Ας γίνει λίγο ιερεύς, ας γίνει ταγματάρχης
ας γίνει έστω μοντελίστ, ας γίνει χειρουργός,
ας γίνει βιομήχανος και εργοστασιάρχης
ας γίνει ένας υπάλληλος, ας γίνει υπουργός.
- Υπουργός;
Να γίνω τραπεζιτικός, να γίνω τραπεζίτης
να γίνω λίγο μαραγκός, να γίνω της ΔΕΗ,
να γίνω ένας κηπουρός, γιατρός κομπογιανίτης
να γίνω αεροσυνοδός στην Ολυμπιακή.
Μη, μη, τζους, τζους!
Α πα πα πα πα!!
Ας γίνει ένας συγγραφεύς να γράψει Βίπερ Νόρα
ας γίνει ένας ναύαρχος, ας γίνει εφοπλιστής,
ας γίνει πρωταγωνιστής και όποιον πάρει η μπόρα
ας γίνει ένας δήμαρχος, ας γίνει νταβατζής.
- Νταβατζής;
Θα γίνω αποθηκάριος, θα γίνω αστροναύτης
θα γίνω ποδοσφαιριστής και ό,τι θέλω εγώ,
θα πάρω πλοίο την Αργώ, θα γίνω αργοναύτης
θα πάω να βρω τη Μήδεια και θα την παντρευτώ.
Μη, μη, τζους, τζους!
Α πα πα πα πα!!
Μη μη τη Μήδεια γιατί είναι μαγίστρα.
- Θα γίνω ό,τι θέλω εγώ και ό,τι μου γουστάρει!
Σύνελθε και κοίταξε να μην καταστραφείς.
- Θα γίνω πρωταγωνιστής, θα ρίξω ζάρι!
Θα καταντήσεις ζιγκολό, Παρθένα Βαγγελίστρα.
- Θα κυνηγήσω το σουξέ, θα φτάσω στο φεγγάρι!
Θα γίνεις ένα τίποτα κι ένα μηδενικό.
- Δουλειά σας!…
στίχοι: Γιάννης Ξανθούλης
-
Time
Standing all alone
I bled for you
I wanted to
Each drop my own
Slowly they depart
But fall in vain
Like desert rain
And still they fall on and on and on
Got to get back to a reason
Got to get back to a reason I once knew
And this late in the seasons
One by one distractions fade from view
So
Drifting through the dark
The sympathy
Of night's mercy
Inside my heart
Is your life the same
Do ghosts cry tears
Do they feel years
As time just goes on and on and on
Years come around
Men can be found
Following orders
Years come around
Planning is sound
Promises made
Years come around
Tears on the ground
Blood stains the borders
Leaders abound
Chances are down
No one's been saved
Give me one reason
For this dark treason
Every chance unsaid
Turn around
All dead
What went wrong
Drink until you drown
What else can I say
When you're falling down
You seek the ground
It's never far away
Can you live your life
Completely in a fall
Until you're found
Well underground
Your marker very small
As my world it keeps on spinning round
Have to get away
Have to ease the pain
I embrace the morphine child
And pump it in my veins
Burning through my heart
Fills in every hole
Makes my mind so blissful numb
And replaces my soul
Every moment drags me further
Down down down down down down...
-
I was alone, falling free,
trying my best not to forget,
what happened to us, what happened to me,
what happened as i let it slip.
I was confused by the powers that be,
forgetting names and faces,
Passers by, were looking at me,
as if they could erase it.
Baby...did you forget to take your meds?
Baby...did you forget to take your meds?
I was alone, staring over the ledge,
Trying my best not to forget,
all manner of joy, all manner of glee,
and our one heroic pledge.
How it mattered to us, how it mattered to me,
and the consequences.
I was confused, by the birds and the bees,
forgetting if i meant it.
Baby..did you forget to take your meds?
Baby..did you forget to take your meds?
Baby..did you forget to take your meds?
Baby..did you forget to take your meds?
And the sex and the drugs, and the complications.
And the sex and the drugs, and the complications.
And the sex and the drugs, and the complications.
And the sex and the drugs, and the complications.
Baby..did you forget to take you meds?
Baby..did you forget to take you meds?
Baby..did you forget to take you meds?
Baby..did you forget to take you meds?
Baby..did you forget to take you meds?
Baby..did you forget to take you meds?
I was alone, falling free, trying my best not to forget.
-
Ήτανε ντάλα μεσημέρι κι έδειξε μεσάνυχτα.
Έλεγε η μάνα του παιδιού : "Καμάρι μου, κοιμήσου".
Όμως τα μάτια μείνανε του καθενός ορθάνοιχτα
τότε που η ώρα ζύγιαζε με ατσάλι το κορμί σου.
Λεφούσι ο άσπρος μέρμηγκας, σύννεφο η μαύρη ακρίδα.
Όμοια με τις Μανιάτισσες μοιρολογούν οι Σχόλες.
Λάκισε ο φίλος, ο αδερφός. Πού μ' είδες και πού σ' είδα;
Φυλάει το αλώνι ο Σφακιανός κι ο Αρίδα την κορίδα.
Ποιος το 'λεγε, ποιος το 'λπιζε και ποιος να το βαστάξει.
Αλάργα φεύγουν τα πουλιά και χάσαν τη λαλιά τους.
Θερίζουν του προσώπου σου το εβένινο μετάξι
νεράιδες και το υφαίνουνε να δέσουν τα μαλλιά τους.
Πάνθηρας ακουρμάζεται, θωράει και κοντοστέκει.
Γλείφει τα ρόδα απ' τις πληγές, μεθάει και δυναμώνει.
Ξέρασε η γη τα σπλάχνα της και πήδησαν δαιμόνοι.
Σφυρί βαρεί με δύναμη, μένει βουβό το αμόνι.
Πυγολαμπίδες παίζουνε στα μάτια τ' ανοιχτά.
Στ' όμορφο στόμα σου κοιμήθηκε ένας γρύλος.
Πέφτει απ' τα χείλη σου, που ακόμα είναι ζεστά,
ένα σβησμένο cigarillos.
T' όνειρο πάει με τον καπνό στον ουρανό,
έσμιξε πια με το καράβι του συννέφου.
Το φως γεννιέται από παντού μα είναι αχαμνό
και τα σκοτάδια το ξεγνέθουν και σου γνέφουν.
Χοσέ Μαρτί (Κόνδορας πάει και χαμηλώνει,
περηφανεύεται, ζυγιάζεται, θυμάται.
Με τα φτερά του θα σκοτείνιαζ΄ ένα αλώνι).
απόψε οι δυο συντροφιαστοί θα πιείτε μάτε.
Φτάνει ο Μπολίβαρ καβαλώντας το σαϊτάρι.
Παραμονεύει ορθή κουλέμπρα γκαστρωμένη.
Βότανα τρίβει η Περουβάνα σε μορτάρι
και μασουλάει φαρμακωμένο μανιτάρι.
Του Λόρκα η κόκκινη φοράδα χλιμιντράει,
μ' αυτός μπλεγμένος στα μετάξινα δεσμά του.
Μακρύ κιβούρι με τον πέτρινο κασμά του
σενιάρει ο φίλος και στο μπόι σου το μετράει.
Γέροντας ναύτης με τα μούτρα πισσωμένα
βάρκα φορτώνει με την πιο φτηνή πραμάτεια.
Έχει τα χέρια από καιρό ψηλά κομμένα
Κι ήθελε τόσο να σου σφάλαγε τα μάτια.
από το "Guevara" του Νίκου Καββαδία
Μέσα μου ανάπηρος, τώρα που έμειναν μόνο καμένα σπαρτά, ...Θρήνος
-
Άνοιξε μου να κρυφτώ...
Μέσα μου μια τρικυμία
σπάει όλα τα ταμεία,
ψυχραιμία...
Κρύψε με εσύ που ξέρεις...
Απόψε θα ουρλιάζω ως το πρωί...
Άνοιξε μου να κρυφτώ!!!
Άνοιξε μου να κρυφτώ - Βασίλης Παπακωνσταντίνου
-
Είδα τα νεύρα μου σιγά σιγά να σπάνε...
Είδα χαράματα να με τραβάν στο τμήμα,
για να γλιτώσω το κελί να πω το ποίημα...
Ενέσεις, χάπια, ηλεκτροσοκ για το καλό μου...
Για το καλό μου, για το καλό μου
ως που δεν άντεξε στο τέλος το μυαλό μου...
Πήρε ανάποδες στροφές για το καλό μου
κι είμαι στο θάλαμο 9 για το καλό μου,
στην ηρεμία για να βρω τον εαυτό μου...
Για το καλό μου - Γιάννης Μηλιώκας
Σαν το δωμάτιο ηρεμίας που έχουν μερικά "νοσοκομεία"...αλλά το λένε δωμάτιο ηρεμίας για να μην ενοχλούνται οι "εργαζόμενοι"...για τους ασθενείς σκασίλα μας αρκεί να μην ακούγονται και μας ενοχλούν...
-
Volando en ese abrazo
me transformaba en sol
no todo es sólo sueño,
no todo...
No todo es una flor,
no todo es un milagro de amor...
Amor,
una vez más
ya no vale intentar...
Sin querer - Cristian Bruno
-
And through it all she offers me protection
A lot of love and affection
Whether I'm right or wrong
And down the waterfall
Wherever it may take me
I know that life won't break me
When I come to call, she won't forsake me
I'm loving angels instead
-
Μην ξημερώνεις ουρανέ... :(
-
J'ai toujours vécu ici pourtant
Tel un étranger errant
Sur cette terre, esseulé,
En perpétuel détachment,
J'entends en moi l'appel d'un autre univers
Qui résonne amèrement.
Les yeux rivés vers le ciel,
Portant le fardeau de mon corps,
Je perçois ma demeure
Perdue dans les nuées.
Trop de pesanteur ici, de bras obstinés
Retenant les esprits voyageurs
Sur le point de s'échapper.
D'ici bas je perçois ma demeure,
Ses prairies éternelles
Perdues dans les nuées.
Là où naissent les couleurs nouvelles,
Là où mon coeur et mon âme sont restés.
-
ΧΑΛΚΙΔΑ
Νάν' σπασμένοι οι δρόμοι, νά φυσάει ο νότος
κι εγώ καταμονάχος καί νά λέω: τί πόλη!
νά μήν ξέρω άν είμαι –μέσα στήν ασβόλη–
ένας λυπημένος πιερότος!
Φύσαε –είπα– ο νότος κι έλεγα: Η Χαλκίδα,
ώ Χαλκίδα –πόλη (έλεγα) καί φέτος
ήμουν –στ' όνειρό μου είδα– Περικλέτος,
πάλι Περικλέτος ήμουν –είδα…
Έτσι έλεγα! Ήσαν μάταιοι μου οι κόποι
πάν' σέ ξύλο κούφιο, πρόστυχο, ανάρια,
Ως θερία, ως δέντρα –αναγλυμένοι– ως ψάρια
τά όνειρά μου (μούμιες) κι οι ανθρώποι.
Τώρα; Πόλη, τρέμω τά γητέματά σου
κι είμαι ακόμα ωραίος σάν τό Μάη μήνα,
κρίμα, λέω, θλιμμένη νάσαι κολομπίνα
καί νά κλαίω εγώ στά γόνατά σου.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Έτσι νάν' σπασμένοι, νά φυσά απ' τό νότο
καί μέ πίλο κλόουν νά γελάς, Χαλκίδα:
Άχ, νεκρόν στό χώμα –νά φωνάζεις– είδα
έναν μου ακόμη πιερότο!
(από τη συλλογή ΟΥΛΑΛΟΥΜ)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΚΑΡΙΜΠΑΣ
-
Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ
Ο φασισμός δεν έρχεται από το μέλλον
καινούριο τάχα κάτι να μας φέρει.
Τι κρύβει μέσ’ στα δόντια του το ξέρω,
καθώς μου δίνει γελαστός το χέρι.
Οι ρίζες του το σύστημα αγκαλιάζουν
και χάνονται βαθιά στα περασμένα.
Οι μάσκες του με τον καιρό αλλάζουν,
μα όχι και το μίσος του για μένα.
Το φασισμό βαθιά καταλαβέ τον.
Δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον.
Ο φασισμός δεν έρχεται από μέρος
που λούζεται στον ήλιο και στ’ αγέρι,
το κουρασμένο βήμα του το ξέρω
και την περίσσεια νιότη μας την ξέρει.
Μα πάλι θέ ν’ απλώσει σα χολέρα
πατώντας πάνω στην ανεμελιά σου,
και δίπλα σου θα φτάσει κάποια μέρα
αν χάσεις τα ταξικά γυαλιά σου.
Στίχοι: Φώντας Λάδης
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
-
Warlocks are writhing
In the long summer grass
Making shapes of horns
On their heads with their hands
Human dragons dream
Through the joy in their smiles
Hypnotising jackals
Of love and desire
Heart of the mind-world
Fictions on fire
Magic forest ghost home
Heaven is here forever
They rode the eagle screams
To the universe edge
Where spiders steal the sunlight
With their crystalline thread
The tales that they tell
Have a life of their own
And drink from the wells
In the shadows of the moon
If it's here where I die
I will not mind
Home sweet home
And love is all we know
-
Να κοιμηθώ στο πάτωμα
να κλείσω και τα μάτια
γιατί υπάρχουν κι άτομα
που γίνονται κομμάτια.
-
ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΚΑΝΕΙΣ ΠΡΟΣΕΧΕΙ, ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΤΟ ΚΥΝΗΓΑ, ΠΑΝΤΑ, ΠΑΝΤΑ ΘΑ΄ΝΑΙ ΑΡΓΑ...
ΔΕΥΤΕΡΗ ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ....
-
Here I am before you,
naked in your eyes
hoping with each kiss
you will never see through my disguish...
I have been made to beleive
that no one could love me for me...
The good and the bad
no matter the cost, no matter the past...
Through all the lies, chasing a dream
finding at last the woman in me...
Loving you more than I do myself,
revealing the things I would never tell
daring to risk even life itself
you can't walk away from love...
-
- Εσύ, παιδί μου, τι θες να γίνεις όταν μεγαλώσεις;
- Θέλω να γίνω πτώμα και να ζω σε ένα φέρετρο με πισίνα.
Μ’ ένα ποδήλατο γυρνάω όλη μέρα, τίποτα δεν με νοιάζει
Τον κόσμο πειράζω και κάνω χάζι
Τρέχω στις πλατείες, πέφτω κάτω και χτυπάω
Σηκώνομαι αμέσως, στα γέλια σκάω
Συνεχίζω τη βόλτα μου και έχω μαζί τα όπλα μου
Ένα πλαστικό σπαθί, αρκεί, πού είν’ οι κακοί
Αν τους βρω, θα τους καρφώσω και τον κόσμο θα γλιτώσω
Όλοι θα ζουν καλά με μένα σούπερ ήρωα
Ωχ! Πέρασε η ώρα, γρήγορα, πάω στο σπίτι
πάλι θα φωνάζουν: «Πού γύρναγες, βρ’ αλήτη;»
Τρέχω στο κρεβάτι να με κρύψουν τα σκεπάσματα
Ύπνος γρήγορα πριν να βγούνε τα φαντάσματα
Το ξυπνητήρι χτυπάει ώρα 9
Σηκώνομαι και ψάχνω μα δεν βρίσκω το σπαθί μου πουθενά
Κοιτάω στον καθρέφτη και δεν κάνω γκριμάτσες, απλά
βλέπω μια φάτσα παγωμένη, με κοιτά
Κατεβαίνω τις σκάλες και μπουρδουκλώνομαι
Πέφτω κάτω χτυπάω, ωχ, κάπως αγχώνομαι
Τηλέφωνο αμέσως στο γιατρό, μήπως είναι σοβαρό
Πρέπει να πάρω κάποιο φάρμακο;
Τρέχω έξω να καβαλήσω το ποδήλατό μου
Όμως στην απέναντι πλευρά του δρόμου
Μια κοπέλα κλαίει, τη χτύπησε το αφεντικό της
Λέει πως δεν έβγαλε το νυχτοκάματό της
Σκύβω το κεφάλι, έχω χάσει το σπαθί μου
και τι ψάχνω, το ποδήλατο το έθαψα μαζί
Με ’κείνο το κωλόπαιδο που ήξερε να ζει
Κι όσο περνάν τα χρόνια,
τόσο βρομάει το πτώμα
Πού είναι η νοσοκόμα;
Μην κρύβεσαι στο χώμα
Πού είναι το παιδί, ποιος το ’χει και γιατί
το κρύβει ώσπου μια για πάντα να εξαφανιστεί (να χαθεί)
Κοιτάω στην τηλεόραση, στο δρόμο, στις εφημερίδες
στο ραδιόφωνο, στο σινεμά και στις βιτρίνες
Ψάχνω στα καφέ, στα κλαμπ, στις αγγελίες
Στα θέατρα, στα φέρετρα και σ’ όλες τις κηδείες
Όπου κι άμα πάω όμως όλοι είναι σε άμυνα
Δεν απαντάν στις ερωτήσεις μου, λέν’ νιώθουν άσχημα
Πολύ προσωπικό ή πολύ ρομαντικό
ή πολύ δραματικό και ενοχλητικό
Το στήνουμε στον τοίχο, ξερνάμε όλους τους φόβους
και, όταν πια ξεδώσουμε, ζητάμε και το λόγο
Μετά στο κρατητήριο για δέκα λέει γραμμάρια
Αντί να τ’ αγκαλιάσεις, που ’χεις ζήσει τα τριπλάσια
Και όταν αστοχήσει, το δείχνεις με το δάχτυλο
καθώς σκοτώνεις κάθε πιθανό εύστοχο αύριο
Και ψάχνω σαν τον άγριο, τον άθλιο, τον ξεπεσμένο
το παιδί που έθαψα κάτω από το τσιμέντο
Γιατί κάποτε απέτυχε, πληγώθηκε κι αγχώθηκε
κι εκεί που λίγο κρύφτηκε, για πάντα καταπλακώθηκε
Τέρας είσαι σαν πατέρας, τέρας είσαι σαν μητέρα
Συγκεντρώσου τώρα, δώσε λίγο αέρα
Μην έρθεις μαζί μου για να ψάξεις το παιδί
είναι αργά κι έχει καεί και είναι στάχτη
-
Γιατί βρε γατί να 'σαι ακόμα ένας βλάκας;
Γιατί όσα είπες να ήταν λόγια της πλάκας;
Ωιμε, δε σε καταλαβαίνω
Κι έτσι μόνη μου πια στο κρεβάτι μου και τα πόδια μου τώρα ζεσταίνω
Μα πού 'σαι τώρα να με δεις που επιτέλους...
Πήρα το "Breakfast at Tiffany's"
Έμαθα ποια είναι η Dana
ADSL έβαλα και σερφάρω σε μια άδεια δική σου σελίδα
Πήρα ιπτάμενο ιππόγρυπα και έφτασα στο εβδομήντα
Τώρα έμαθα την "Blind Guardian" μπλούζα σου να πλένω στους διακόσιους εξήντα
Γιατί βρε γατί να 'σαι τόσο βλαμμένος;
Και με όλες τις πρώην σου εις αεί κολλημένος;
Διάβολε, δε σε καταλαβαίνω
Κι έτσι μόνη μου πια με δικά μου κουπιά τραβάω και σε βλέπω σαν ξένο
Μα πού 'σαι τώρα να με δεις που επιτέλους...
Έμαθα να μακιγιάρομαι, έμαθα και να σφουγγαρίζω
Μα είναι άδειο το σπίτι και μόνη γυρίζω
Και σε σκέφτομαι ενώ ξεσκονίζω
Έχω απεριόριστη κάλυψη και βγάζω βόλτα τη Μπόλα
Έχω Nirvana πάντα μες στη κατάψυξη και στο ψυγείο coca cola
Γιατί βρε γατί να 'σαι τόσο ό,τι να 'ναι;
Και τα χρόνια που μ' είχες τα χάσαμε, πάνε;
Ειλικρινά, δε σε καταλαβαίνω
Κι έτσι μόνη μου εγώ στο δικό μου πνιγμό εστιάζω και δεν ανασαίνω
Πώς τα όρια μου αναρωτιέμαι...
Ποιος θα γελάει με τη μύτη μου;
Ποιος τώρα θα με κοροϊδεύει;
Συχνά- πυκνά ποιόν θα διώχνω απ' το σπίτι μου;
Για να μετανιώνω που φεύγει
Ποιος θα ακούει τα τραγούδια μου;
Θα αποκαλεί το σπίτι τσαντίρι;
Θα 'χει πάντα ένα σχόλιο για τα μαλλιά μου
Και ρέπλικα για ξυπνητήρι
Με ποιόν θα πηγαίνουμε Όστρια;
Στο τάβλι ποιος θα με κερδίζει;
Ποιος θα ψάχνει μαζί μου για καφέ στο ξημέρωμα
Τρεις φορές ενώ γύρω χιονίζει
Με ποιόν θα μοιράζομαι το κρύο νερό χαλασμένου θερμοσίφωνα
Ποιος θα 'ναι άλλος καλύτερος
Συνένοχος στην κρέπα...;
Συνένοχος στην κρέπα
Στίχοι: Μάρω Μαρκέλλου
Μουσική: Mάρω Μαρκέλλου
-
All of my life I've tried so hard
Doing my best with what I had
Nothing much happened all the same
Something about me stood apart
A whisper of hope that seemed to fail
Maybe I'm born right out of my time
Breaking my life in two
Thursday's Child
David Bowie
-
This is not an illusion, this is not a temptation
people always died, people always
trying to feel something different
breathing in to the good times, breathing out to the bad times..
Everything is a light
everything is inspiring for human poetry!
Is not enough...you were made of an angel, you were made of embracements
but i am too old in flames like the others
Now i hope i could be loved , now i need to get more love
Turning to my left turning to my right i see tears on your face
Monica
Όμορφοι στίχοι
-
So mysterious is your world,
Concealed beyond the stars
Far away from the earth,
It flows one with time and dark as the night
Million shapes and colours
Are storming inside your mind
Creating endless dimensions
Forming universes without walls
Let go! of the stars, the stars that fell into the sea
Let go! of your thoughts and dreams,
What can you see now
You cannot save them anymore
- Wanderer of time -
It's too late now
- Creator of Dimensions -
Destroy the walls of time
Hands of the blind are holding your fate
Tides of life will take you away, will take you away
Starchild!
Visions are born from the unknown force
It dominates the way of time
The dream only ends, when the worlds come to an end
Starchild!
You cannot escape to the dark streams of the sea,
To suppress your dreams
Nothing can keep you away from the need to create
'cause your path is free...
[Part II (Burning Star)]
I've hold the fire within myself
Years I've walked in the coldest winds
Through the deserts of sand and snow
The time is passing and I know;
That I'm wasting my life, destroying my dreams
I'm diving into the bottomless sea
From sorrow and pain I find my strength
The more pain I feel, the more I see
Now I'm watching my life flowing in the dark
Like streams of fear running through my heart
And it's wearing me down until I'm gone
Soon I'll join the endless whirls of stars
And I fall (something is dying, yet something is born)
deeper into the unknown voids
And I fall (when will I find my silent dawn)
into infinity like a burning star
I fall like a burning star!
[Part III (The Creation)]
The curtains of mist are fading
And the veils of star clouds are revealed
Storms of new energy
Flows in the depths of my mind
New constellations are born
In total harmony of perfection
And the dissonant unbalance was broken
As the colours fell straight from the light
[Part IV (The Sea of Stars)]
I'm floating in the sea of stars,
I'm drifting away from the shore
I will be lost in the dream when the dark days come
But I will make the time run backwards and
I'll make the stars shine again
I will light up the sky to a bright crimson nights
... And they'll shine together forever
With brilliant silver colours they'll shine forever
[Part V (Finale)]
The whirls of stars takes you now far away
Away from the cold nightmare
Let go of you thoughts and dreams
And you will feel the warmth once again
Starchild! in the Sea of Stars you fall
You fall like a burning star!
Starchild! in the Sea of Stars you fall
... But there is no end to creation
-
FEELING GOOD, Nina Simone
Birds flying high
You know how I feel
Sun in the sky
You know how I feel
Breeze driftin' on by
You know how I feel
It's a new dawn
It's a new day
It's a new life
For me..
And I'm feeling good
Fish in the sea
You know how I feel
River running free
You know how I feel
Blossom in the trees
You know how I feel
It's a new dawn
It's a new day
It's a new life
For me...
And I'm feeling good
Dragonfly out in the sun
You know what I mean, don't you know
Butterflies all out having fun
You know what I mean
Sleep in peace
When, the this day is done
And this old world
Is a new world
And a bold world
For me...
Stars when you shine
You know how I feel
Scent of the pine
You know how I feel
yeah, freedom is mine
When you know how I feel
It's a new dawn
It's a new day
It's a new life
For me...
yeah, ooh
Oh, ooh...
Oooh, ooh..free, free loving you...
Oooh, oooh
Feeling good
