Έχω πολύ γρήγορες σκέψεις από το πρωί.Πως σταματάει αυτό?
Printable View
Έχω πολύ γρήγορες σκέψεις από το πρωί.Πως σταματάει αυτό?
Ήθελα να πάρω τη ψυχολόγο και το γιατρό τηλέφωνο και να τους πω τρελά πράγματα αλλά τώρα που το σκέφτομαι δεν είναι λογικά αυτά που ήθελα να πω.
Αυτό εννοειται, άσε που τον κλειστο τον εκλαμβάνουν ως αγαθο και βλακα και λεια προς εκμεταλλευση.Quote:
Originally Posted by cube
Μιλησα για επιλεκτικο, δλδ αυτον που εμπιστευται και εκφραζεται σε λίγους.
Ειναι και θεμα να βρισκεσαι σε καταλληλο περιβάλλον και με τα καταλληλα ατομα για να μπορεις να εκφραζεσαι και να δημιουργεις ως ψυχολογικα πλεον βελτιωμένος. Ειναι πχ όπως τον νεο που τελειωνει ενα καλο πανεπιστημιο και δεν τον προσλαμβάνει κανεις εργοδοτης και στο τελος αναγκαζεται να ασχοληθει με κατι υποδεεστερο για να ζησει.Quote:
Originally Posted by Αλαφροίσκιωτος
Έχω ζαλίσει τη γειτονιά με τη μουσική 3 μέρες τώρα.Λέτε να με διώξουν?χαχαχαχα.Γιατί?Του� � βάζω τόσο ανεβαστικά κομμάτια ούτε club να είχα
ετσι κανω κι εγω καθε μερα εκτος απο τις ωρες κοινης ησυχιας.Quote:
Originally Posted by Mary93
2-3 μου εχουν πει καλα κανω και τη βαζω δυνατα για να ακουνε επειδη τους αρεσει..
dj στη γειτονια δηλαδη.. χαχχαχ
35 μερες ισορροπημενη εκτος απο 3-4 καπου στη μεση!
Αν εισαι ταπεινος η ηττοπαθης σε περνανε για βλακα..γιατι μπορει να εισαι κλειστος και ψωναρα του κερατα, δεν νομιζω να σε περνανε για βλακα ετσι και να σε εκμεταλλευονται...Quote:
Originally Posted by ioannis2
Το ζήτημα είναι σε κάθε περίπτωση, να τους κόβεις τον αέρα! Ότι δεν ξεγελειέσαι, διεκδικείς και λες όχι ή θέλω, όπου και όποτε χρειστεί, ότι δλδ έχεις νου ξουραφι που λένε, έστω και αν είσαι όντως ταπεινός και κλειστός!!Quote:
Originally Posted by cube
χαχαχαχαχα boo και εγώ αυτές τις μέρες έχω γίνει dj.Τους βάζω και χαρούμενα τραγούδια για να τους ανεβάζω.Όχι σαν τον άλλον πριν μια εβδομάδα μας έβαζε καψουροτράγουδα και είχε πάθει όλη η γειτονιά κατάθλιψη χαχαχαχαQuote:
Originally Posted by boo
Εδω και μερικες μερες εχω συμπτωματα καταθλιψης για πολλοστη φορα συναισθημα θλιψης πεσμενος ανηδονια αβουλησια σκεψεις αναξιοτητας κενο ματαιοτητα
Μια απο τα ιδια κι εγω kavkaz...απλα συνεχιζω τη καθημερινοτητα μου σε αυτοματο πιλοτο, επιβαλλω στον εαυτο μου οσο μπορω τη λογικη για να μη τα παρατησω εντελως ολα μα ολα και συνεχιζω να λειτουργω μηχανικα...
Τον τελευταιο καιρο μου συμβαινει το εξης καινουριο και εχω αρχισει να πιστευω οτι ψιλοσαλταρω...δεν το ειχα ποτε στη ζωη μου μεχρι προτινος. Καμια φορα περπαταω στο δρομο η ειμαι καπου εξω και παρατηρω παρεες απο δυο τρια ατομα να με κοιτανε και να σχολιαζουν η να γελανε...και αναρωτιεμαι τι σκατα; Μου συνεβη τουλαχιστον δυο-τρεις φορες μεσα σε λιγες εβδομαδες...
Δεν κανω κατι περιεργο, κανω τις δουλειες μου, τα ψωνια μου, πινω το καφε μου/διαβαζω...δεν εχω φωτακια στο κουτελο ουτε κατι περιεργο στην εμφανιση μου η στη συμπεριφορα μου απο οσο καταλαβαινω, δειχνω περιποιημενη, νορμαλ απο αποψη εμφανισης και δεν κανω κατι το ασυνηθιστο...
Μπορει να σαλταρω και να ειναι ιδεα μου ασχετα που δεν ειχα ποτε στο παρελθον τετοιο θεμα...
αλλα ειμαι σιγουρη οτι τουλαχιστον δυο φορες δεν ηταν ιδεα μου. Μια φορα σημερα που επινα τον καφε μου και διαβαζα γελουσαν και με κοιτουσαν κανα δεκαλεπτο τρια ατομα, ενας τυπος και δυο κοπελες...και μια αλλη φορα που απλα περπατουσα και ειδα δυο κοπελες να με κοιτανε και να μουρμουρανε κατι. Και στις δυο περιπτωσεις ειμαι σιγουρη οτι δεν ηταν ιδεα μου επειδη κυριολεκτικα γυριζαν το κεφαλι ταυτοχρονα για να με κοιταξουν αρκετα απροκαλυπτα...τι σκατα;