Printable View
Αυτη η επαναλαμβανομενη διαδικασια που καθε φορα που ελπιζεις σε καλυτερες ημερες , γινεται βροντερη επιστροφη εκτακτων συστολων και καθε ειδους αρρυθμιων στην πιο ακραια τους μορφη ειναι πραγματικα ικανη να σε τρελανει.... Μονο η πιστη και η προσευχη σε κατι ανωτερο μπορει να μας σωσει,τιποτα αλλο...
σας παρακαλώ αντιμετωπίζω το ίδιο πρόβλημα εδώ και δύο χρόνια μέ τίς αρρυθμίες, μήπως μπορείτε να μου πείτε τον ομοιοπαθητικό που σας έδωσε το συγκεκριμένο χάπι? γιατι ο δικός μου δεν το γνωρίζει.σας παρακαλώ πολύ βοηθήστε με είμαι απελπισμένη.. Σας ευχαριστώ πολύ!!
Προς τον TomiP
Σας παρακαλώ πολύ μήπως μπορείτε νά μού πείτε τον ομοιοπαθητικό που σας έδωσε το oxalic, γιατί υποφέρω από τις αρρυθμίες εδώ και δύο χρόνια.
Σας ευχαριστώ πολύ!
Με λένε Βικη,ειμαι 36 ετών και ζω στη Θεσσαλονίκη.Εκτακτες έχω από τα 18 μου περίπου αλλά ήταν πολύ αραιές.Τα τελευταία πέντε χρόνια όμως τις έχω πολύ συχνά και η ψυχολογία μου είναι χάλια.Φοβαμαι πολύ ότι θα με πιάσουν ο,πουδηποτε και δεν πηγαίνω πχ διακοπές σε μέρη μακρινά χωρίς νοσοκομεία ούτε μπαίνω σε αεροπλάνο η πλοίο γιατί σκέφτομαι ότι αν με πιάσουν εκεί θα φρικαρω.Κοινως η ποιότητα της ζωής μου έχει πέσει απίστευτα! Έχω πάει σε πολλούς γιατρούς και πρόσφατα πήγα και σε ειδικό αρρυθμιολογο.Ολοι μου λένε πως είναι ακίνδυνες και μου δίνουν inderal για τις μέρες που έχω πολλές.Ο φόβος μου όμως όταν μου συμβαίνει είναι τεράστιος,το γράφω και κλαίω.Εχω 2 μικρά παιδιά και δεν με παίρνει να είμαι ένα φοβισμένο ταλαιπωρο πλάσμα! Θέλω να νιώσω δυνατή και ελεύθερη,θελω να τελειώσει αυτό το μαρτύριο αλλά δεν ξέρω πώς!Είναι μέρες που δεν έχω ούτε μία και άλλες σαν τη σημερινή που έχω πολλές συνέχεια και γίνομαι κομμάτια! Εσάς σας συμβαίνει ποτέ αυτό,να έχετε δηλαδή όλη μέρα? Επίσης να αναφέρω ότι έχω μικρού βαθμού πρόπτωση μιτροειδους βαλβίδας και ίσως αυτό να παίζει καθοριστικό ρόλο! Τι να κάνω? Διάβασα εδώ ότι μπορεί να βοηθούν και τα αντικαταθλιπτικά,δεν είμαι αρνητική σε τίποτα που να μπορεί να με σώσει.Κανεις δεν μπορεί να καταλάβει αυτή την κόλαση αν δεν το έχει περάσει ο ίδιος! Μας αξίζει μία φυσιολογική ζωή με χαρά και ξεγνοιασιά!! Δεν θέλω πια να φοβάμαι!!!������
καλωςηρθες βικακι :)Quote:
Originally Posted by Vicky24
εγω ανα περιοδους παλια ειχα μερικες εκτακτες αλλα ποτε δεν εδωσα σημασια ,μεχρι που μου φυγαν τελειως...
εχω ακουσει και θεωρω οτι ειναι ακινδυνες....
νομιζω οτι ο φοβος τις επιδεινωνει ....
κατα αλλα δεν νομιζω οτι εχει λογικη ο φοβος σου,εφοσον εχεις παει και σε τοσους γιατρους
ισως βρεις μερικες χρησιμες απαντησεις διαβαζοντας ολο αυτο το θεμα η αλλο παραπλησιο στο φορουμ....
επισης για να δουνε και να σου απαντησουνε περισσοτερα μελη θα σου προτεινα καλυτερα αυριο να ανοιξεις δικο σου θεμα ..
αυτα απο εμενα stay calm :)
Σ'ευχαριστω πάρα πολύ! Δεν ξέρω πώς λειτουργεί το όλο πράγμα εδώ μέσα ακόμη οπότε οι συμβουλές σου βοηθούν πολύ! Θα ανοιξω θέμα! ������
ανοιξε και τωρα εαν θες θεμα....απλα πηγαινες εκει π θες στην κατηγορια ενοω που πιστευεις οτι ταιριαζει και πατας δημιουργια θεματος...βαζεις τιτλο και γραφεις...
και επισης να πατας ρεφρεσ στην ιστοσελιδα γτ δεν φαινονται τα καινουργια μηνυματα
Βικη καλησπερα,μακαρι να μπορουσα να πω καλως ηρθες στην παρεα ομως επειδη γνωριζω απο προσωπικη εμπειρια ποσο επωδυνο ειναι θα προτιμουσα ποτε να μην εβλεπα κανεναν στο συγκεκριμενο θεμα! Επειδη ομως καθε νομισμα εχει δυο οψεις,ακομη κι αν δεν το ξερεις , θα μαθεις οτι ειναι σημαντικο και παραλληλα ανακουφιστικο να μπορεις να διαβαζεις ομοιοπαθεις ανα τον κοσμο που παλευουν με το ''θηριο''. Αλλοι τα καταφερνουν κι απεμπλεκονται κι αλλοι πολεμουν για μια ολοκληρη ζωη. Ισως αυτο ειναι τελικα που αποπνεει ελπιδα,το γεγονος οτι καποιοι-εστω ενας -τα καταφεραν. Στις ωρες αναμονης εξω απο γραφεια καρδιολογων -και ειναι πολλες- συναντησα ανθρωπους καθε ηλικιας και μορφωτικου επιπεδου με το ιδιο προβλημα,''εκτακτες συστολες''. Εκει ειδα και τους διαφορετικους τροπους που καθενας αντιλαμβανεται το θεμα. Αλλοι -ορθως- το προσπερνουν αδιαφορα στηριζομενοι στην ιατρικη διαγνωση που κι εσυ περιγραφεις κι αλλοι το κανουν τροπο ζωης. Προσωπικα διαβαζοντας την δικια σου ιστορια ,ειδα τον εαυτο μου εκει μεσα. Απολυτη ομοιοτητα. Ιδιες σκεψεις,ιδιες καταστασεις,ιδιος φοβος,ιδια απελπισια... Ακομη εντελως ιδια διαγνωση ακομη και στην μικρη προπτωση μιτροειδους και στην αντιμετωπιση προσωρινα με inderal στις μερες εξαρσης...Δυστυχως ομως και ιδιο αποτελεσμα... Οι εκτακτες συστολες παντα εδω,αλλες μερες ηρεμες και αραιες κι αλλες παρουσες 24 ωρες το 24ωρο,επωδυνες και τρομακτικες σαν την κολαση... Κι απο πισω μια οικογενεια να σε περιμενει να εισαι ο δυνατος γιατι εκεινοι ειναι μικροι και αδυναμοι -εγω εχω τρια μικρα παιδακια- κι εσυ να προσποιεισαι τον δυνατο για να κρατηθεις... Δεν ξερω αν σε βοηθησουν τελικα τα οποια λογια διαβασεις εδω μεσα,η δικια μου τοποθετηση ειναι να μην τα παρατας και να κρυβεις οσο κι αν δεν μπορεις μεσα σου βαθια τον φοβο,γνωριζοντας εκ των πραγμτατων οτι δεν θα σε σκοτωσει,θεωρητικα θα το ειχε κανει αν μπορουσε. Την ωρα που σου γραφω εχω ατελειωτες εκτακτες συστολες ομως αυτο που σκεφτομαι ειναι πως πρεπει να σου γραψω,να σου δωσω ελπιδα να πεισω και τον εαυτο μου για αυτο και πως ειμαι βεβαιος οτι αν σημερα ειναι μια μερα στο σκοταδι,αυριο,μεθαυριο,δεν ξερω πότε αλλα καποτε θα ερθει και η μερα που ολα θα ειναι τελεια κι εκεινη την μερα προσδοκω,κι εκεινη την μερα ευχομαι να ζησεις κι εσυ συντομα...γιατι θα ερθει και θα την ζησεις,αρκει να μην τα παρατησεις! Να εισαι καλα...
Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ που μοιράστηκες μαζί μου την ιστορία σου! Πραγματικά μόνο κάποιος άνθρωπος που περνά τα ίδια μπορεί να καταλάβει το μέγεθος του μαρτυρίου! Κι εγώ έχω έκτακτες αυτή τη στιγμή και μάλιστα πριν λίγο είχα πολλές μέσα στη διάρκεια ενός μόνο λεπτού! Χθες είχα και όλη νύχτα,πεταγομουν από τον ύπνο μου! Σήμερα έβαλα holter και για πρώτη φορά όλα αυτά θα τα δει ο γιατρός καταγεγραμμένα! Επίσης πριν λίγο πήρα ένα καινούριο χάπι το concor, μου το έδωσε σήμερα ο γιατρός,ειναι σαν το ιντεραλ αλλά πιο δυνατό.Εχει περίπου δύο ώρες που το πήρα,δεν σταμάτησαν αλλά κάπως ελαττωθηκαν.Αργοτερα λέω να πάρω και ένα xanax μήπως και κοιμηθώ απόψε.Αυτο που δεν καταλαβαίνω με τίποτα είναι το γιατί έχω τέτοια απίστευτη και πρωτοφανή έξαρση από χθες? Τι μπορεί να φταίει? Αν δεν πιάσει και το κονκορ θα δοκιμασω ρυθμονορμ! Επίσης μία φίλη μου είπε σήμερα για μία γιατρό που κάνει βιοσυντονισμο και βοηθά πολύ.Δεν ξέρω,ειμαι απελπισμένη και πρέπει να σταματήσει αυτό.Τα παιδιά σου,τα παιδιά μου μας θέλουν δυνατούς και χαρούμενους! Να είσαι καλά φίλε μου και να μιλάμε να ανταλλασουμε πληροφορίες και δύναμη!!!
Οποτε θελεις μπορεις να στελνεις μηνυμα,κι εγω επιθυμω καθε ειδους ενημερωση,οποτε σε παρακαλω να το κανεις....
Quote:
Originally Posted by Vicky24
Καλησπέρα Νίκο.. Διαβάζοντας το ποστ σου είναι σαν να ακούω εμένα κατά κάποιο τρόπο. Αν κ παλιότερη δημοσίευση εύχομαι νασαι καλά τώρα κ να τα έχεις ξεπεράσει. Εγώ είμαι 42 ετών νέο μέλος στο φόρουμ αλλά αναγνωστρια αρκετό καιρό. Έχω τα ίδια με σένα..Αρρυθμίες άγχος σκέψεις συνεχώς πως όλα στραβά θα πάμε με καταστροφικά σενάρια πάντα...Έχω πάρει τα τελευταία χρόνια σβαρνα γιατρούς...Παθολόγους καρδιολόγους εξετάσεις αίματος κάθε πέντε μήνες..Λίγο ηρεμώ γιατί πάντα με βρίσκουν μία χαρά κ μετά από λίγο καιρό πάλι τα ίδια...Αρρυθμίες στρες το οποίο βέβαια έχει υπόβαθρο..Έχασα την αδερφή μου πριν κάποια χρόνια κ μεγαλώνω τη κόρη της συν τα δύο παιδιά τα δικά μου με δύο δουλειές κ ρυθμούς που σκοτώνουν στη κυριολεξία..Έχω πολύ πιεστεί κ όλο αυτό μάλλον μου ξεσπά έτσι..Έχουν αρχίσει κ οι γιατροί να με κοιτούν παραξενα οταν πάω..Κ δικαιολογημένα εδώ που τα λέμε.. ξέχασα να αναφέρω πως έχω αρχίσει κ παίρνω σβαρνα τώρα κ όλους τους ωρλ λόγω βουητων στα αυτιά μου....Τι να πω δεν ξέρω..Πάντως νιώθω καλύτερα διαβάζοντας εδώ γιατί νιώθω πως δεν είμαι μόνη σε όλο αυτό. Εύχομαι ότι καλύτερο κ σε σένα κ σε όλο το κόσμο που υποφέρει από αυτό το άγχος που καταστρέφει τις στιγμές μας οι οποίες είναι πολύτιμες πραγματικά
Ειχα καιρο να μπω να ελεγξω το φορουμ και μολις μπηκα ουσιαστικα πρεπει να εγραψες το μηνυμα σου. Σιγουρα το να μιλας με καποιον που περναει αυτο το λουκι βοηθαει γιατι απλα σε καταλαβαινει 100%. Οταν νιωθεις αναγκη για στηριξη μη δυσταζεις να μου γραφεις . Τωρα οσοων αφορα αν ειμαι καλυτερα η οχι . Ειμαι μια απ τα ιδια με περιοδους εξαρσης και περιοδους ηρεμιας . Γενικοτερα σε περιοδους γιορτων ειμαι χαλια.... Οποτε τι να σου εξηγω... Καταλαβαινεις
Καλησπέρα Νίκο. Ανάγκη για στήριξη? Αυτό μάλλον πλέον είναι μόνιμη ανάγκη αλλα φοβερά δύσκολο να την βρεις. Έτσι είναι ακριβώς όπως το λες.ΜΟΝΟ αν κάποιος βιώνει ανάλογες καταστάσεις μπορεί να καταλάβει...Αυτό που λες για τις περιόδους των γιορτών αφορά και μένα. Δεν μπορώ να το εξηγήσω Υποτίθεται πως πρέπει νασαι καλα με τους ανθρώπους που αγαπάς. Πλέον μόνο στη δουλειά κάπως ξεχνιέμαι αλλά και πάλι κάνω μεγάλη προσπάθεια να μην πέσω ξανά στο τρυπάκι των αρνητικών σκέψεων. Προσπαθώ να κάνω όνειρα. Π.Χ. πως πάω ένα ταξίδι..ότι με ευχαριστεί τέλος πάντων...
ναι το ξέρω , με την οικογενεια σου πως το βιώνεις; σε υποστηρίζουν;
Οι γονεις μου δεν γνωριζουν τιποτε για ολο αυτο...έτσι κ αλλιως εχουν περασει κ αυτοί πολλά κ ακόμα περνούν έπειτα από την απώλεια της αδερφής μου΄οπότε δεν θα τους φόρτωνα με επιπλέον δικά μου άγχη.....Ευτυχώς έχω τα παιδιά μου τα οποία είναι μεγάλη δύναμη....πάντως προσπαθώ όσο γίνεται με φυσικούς τρόπους να το αντιμετωπίζω...ούτε φάρμακα ούτε τίποτα..όχι πως βγάζω βέβαια κάτι ουσιαστικό αλλά προσπαθώ έστω..