Printable View
Νομίζω ότι υπάρχει άλλος και θέλει να τον συναντήσει και ό,τι ήθελε προκύψει, γι' αυτό σου τα κάνει όλα αυτά. Θα λειτουργούσε εάν και οι δυο θέλατε να έχετε "ανοιχτό" γάμο με παράλληλες σχέσεις, αλλά ξέρει ότι δεν θα δεχτείς μια ενδεχόμενη απιστία, γι' αυτό τρελαίνεται και τη μια σου λέει για διαζύγιο και την άλλη για ελευθερία.
Κάπου πιο πάνω γράφανε για μια γυναίκα οριακή που είχε γκόμενο και θύμωσε με τον άντρα της επειδή ...δεν την παρηγόρησε αρκετά όταν χώρισε με τον γκόμενο (...)
Κοίταξε να δεις αυτή είναι η κόκκινη γραμμή που έχω θέσει. Αν υποψιαστώ ή καταλάβω κάτι τέτοιο επιτόπου θα μπορεί να τα λέει πιο εύκολα με την μανούλα της.Quote:
Originally Posted by Epsilon
Για το καλό της οικογένειας έχω κάνει τις άπειρες παραχωρήσεις. Ωστόσο δεν έχω κάποιο λόγο να ανεχθώ το οτιδήποτε. Δεν έχω να ζηλέψω κάτι. Και δεν μιλάω με καμία έπαρση.
Καλημέρα. Από οικονομική άποψη πως είστε; Εννοώ εκείνη έχει δικό της εισόδημα, δουλεύει, μπορεί να ζήσει μόνη με τα παιδιά; Μπορεί αυτό να την κρατάει σε σένα. Ρωτάω γιατί είπες για τα καλά του γάμου που δεν θέλει να χάσει.
Έχει δική της δουλειά στο δημόσιο με έναν μέτριο μισθό. Νομίζω ότι τη φοβίζει περισσότερο η φροντίδα των παιδιών.Quote:
Originally Posted by Epsilon
Η άποψη μου είναι ότι δίνει μια μάχη μέσα της. Από την μια η διαταραχή που την κάνει να προσκολλάται σε μένα με το φόβο της εγκατάλειψης. Αυτό το βιώνει ως καταπίεση. Από την άλλη η προσπάθειά για αποκοπή από τους φόβους και σε συνδυασμό με την ευμετάβλητη ταυτότητα δημιουργείται η τέλεια καταιγίδα. Εκείνο που δεν μπορώ να διαπιστώσω, δεν έχω μπορέσει να κατανοήσω είναι αν τα οριακά άτομα μπορούν να αγαπήσουν αληθινά. Έχω πλέον σημαντικές αμφιβολίες. Ίσως προστατεύουν τόσο των εαυτό τους που δεν έχουν χώρο για κανέναν.
Νομίζω ότι η αγάπη έχει άλλη έννοια γι αυτούς. Έχουν γράψει παραπάνω ότι η αγάπη για τους οριακούς σημαίνει συγχώνευση. Ανάγκη να γίνονται ένα με σένα, να μην διαφοροποιείσαι καθόλου. Γι αυτό σε "αγαπούν" όταν συμφωνείς μαζί τους ακόμα και σε ο,τι πιο παράδοξο μπορεί να σου πουν. Επίσης, επειδή είναι πάντα εστιασμένοι στα δικά τους, αδυνατούν να ασχοληθούν με τα δικά σου, εκτός αν συμπίπτουν με τα δικά τους. Βέβαια, αν δεις τι γράφουν οι ίδιοι στο φόρουμ, θα δεις ότι σκίζονται για το πόσο αγαπούν τους άλλους. Αλλά δεν πιστεύω ότι ξέρουν τι θα πει αγάπη. Όχι όπως το αντιλαμβάνονται οι περισσότεροι άνθρωποι.
Άρα μιλάμε για μια ειδική κατηγορία αγάπης. Αγαπάω για να πάρω.Quote:
Originally Posted by Epsilon
Χμ. Νομίζω είναι "αγαπάω για να υπάρξω". Επειδή δεν έχουν σαφή αίσθηση του εαυτού τους, δεν μπορούν να είναι μόνοι τους στον κόσμο. Γιατί τότε δεν ξέρουν ποιοί είναι. Πάντα πρέπει να είναι ζευγαρωμένοι, ώστε να υπάρχουν ως αντανάκλαση κάποιου. Έτσι το εχω εισπράξει.Quote:
Originally Posted by Dpath
Και όμως οι περισσότεροι δεν καταφέρνουν να κάνουν καν σχέσεις, μόνο εφήμερες καταστάσειςQuote:
Originally Posted by Epsilon
@ Dpath
Πέρα από τα παιδιά υπάρχει κάποιο άλλος παράγοντας που δυσκολεύει το διαζύγιο; Δλδ αν δεν υπήρχαν τα παιδιά θα ήταν εύκολο για εσένα να χωρίσεις (αφού όπως λες έχεις φτάσει στα όριά σου), ή υπάρχει συναισθηματική δυσκολία από την πλευρά σου να φύγεις από αυτό το γάμο;
Πάντως, άσχετα από διαταραχές, φαίνεται ότι η σχέση σου με τη σύζυγο έχει διαταραχθεί πολύ και ίσως χωρίς επιστροφή. Αν υπάρχει pbd ο μόνος τρόπος για να σωθεί ο γάμος σου και να υπάρχει ένα καλό περιβάλλον για τα παιδιά σου είναι να αποδεχτεί η σύζυγος το πρόβλημα και να απευθυνθεί σε ειδικό που να ειναι ειδικευμένος στη συγκεκριμένη διαταραχή. Παράλληλα θα πρέπει κι εσύ να κάνεις θεραπεία. Στην περίπτωση αυτή μην περιμένεις εμφανή αποτελέσματα πριν τα 4-5 χρόνια. θέλει πολύ υπομονή.
Αν η σύζυγος σου δεν αποδεχτεί το πρόβλημα, τότε δεν υπάρχει κατά την άποψή μου καμία πιθανότητα να αλλάξει κάτι προς το καλύτερο. Επίσης στην περίπτωση αυτή θα ενοχοποιηθείς εσύ για τα πάντα και αυτό μπορεί αυτό να σου κοστίσει πολύ συναισθηματικά αν δεν μπορέσεις να το διαχειριστείς αυτό. Στην περίπτωση αυτή ειναι πολύ πιθανό, στο τέλος, να σέρνεσαι από πίσω της και να ζητάς συγνώμη, ώστε να δεχτεί να συνεχίσει την κακοποίηση.
Δεν μπορώ να διαφωνήσω με την απόψη σου. Προς τα εκεί βλέπω να πηγαίνει το πράγμα. Το σίγουρο είναι ότι πρέπει να πάρω αποφάσεις άμεσα. Σίγουρα δεν είμαι έτοιμος ψυχολογίκα. Σε πρώτη ευκαιρία θα επισκεφτώ κάποιον ειδικό για να μπορέσω κάπως να καθαρίσω το μυαλό μου και να λάβω αποφάσεις.Quote:
Originally Posted by aeolus74
Το βασικό μου πρόβλημα είναι ότι συχνά πυκνά χαλάει η ψυχολογία μου, χαλάει το μυαλό μου. Και τότε εσωτερικευω όλο το πρόβλημα και γίνομαι χάλια. Έτσι δεν μπορώ να προχωρήσω ούτε μπροστά, ούτε πίσω. Οι μέρες γίνονται μαύρες.
όχι άμεσα!!! Αυτό ειναι μέγα λάθος και θα το μετανιώσεις. Τις αποφάσεις θα τις πάρεις όταν θα είσαι ψυχολογικά έτοιμος να τις υποστηρίξεις, γιατί... αν μετανιώσεις για τις αποφάσεις που πήρες, εδικά με μία bpd που χαρακτηρίζονται για την εκδικητικότητά τους... πίστεψέ με, αυτό που ζεις τώρα θα το αναπολείς με νοσταλγία.Quote:
Originally Posted by Dpath
Γιατί το λες αυτό? Άμα της δώσω τα παπούτσια στο χέρι τι μπορεί να μου κάνει. Θα περάσω τα θέματα του χωρισμού, ψυχολογικά και όχι μόνο, και θα προχωρήσω τη ζωή μου.Quote:
Originally Posted by aeolus74
Λέω ότι πρέπει να είσαι σίγουρος ότι δεν θα το μετανιώσεις. Να μπορείς να υποστηρίξεις τις αποφάσεις σου σε συναισθηματικό επίπεδο. Αν βρίσκεσαι σε αυτό το σημείο δε διαφωνώ με το "άμεσα".