Γεια σου μνημόνιο! :) Προσπαθούμε...εσύ πώς είσαι;Quote:
Originally Posted by mnimonio is back
Printable View
Γεια σου μνημόνιο! :) Προσπαθούμε...εσύ πώς είσαι;Quote:
Originally Posted by mnimonio is back
Εχω κουραστει ομως δεν μπορω να παραιτηθω απο την ζωη. Εχω φτασει στο "οχι αλλο προβλημα παλι" και ομως ειμαι εκει να το δω καταματα. Ευτυχως δεν εχω κανει υποτροπη αλλά ολα τα αλλα πανε χειροτερα και φυσικα επηρεαζομαι. Ευχομαι σε καθε ανθωπο ενα καλυτερο "μετα" ειτε ειναι 5 λεπτα ειτε 5 χρονια. ΠΑΛΕΥΩ ακομα να μην χασω την ελπιδα μου.
πανελληνιες τελος!
:cool::cool::DQuote:
Originally Posted by boo
Ελπίζω να ετοιμάζεσαι για διακοπές!!!!
Οι διακοπες ξεκινησαν!
http://www.mototriti.gr/data/news/of...sas_115616.asp
Aυτο σημαινει να υπολογιζεις την γυναικα σου .......χαχαχα , εχει πλακα ....
πολύ όμορφο βίντεο..
πράγματι χωρίς την αγάπη δεν μπορούμε να προχωρήσουμε..
δεν μπορούμε να ζήσουμε μόνοι χωρίς αυτόν/ήν που αγαπάμε..
Κι αν η αυτοκτονία είναι η υπέρτατη εκδήλωση αγάπης προς τον άνθρωπο που αγαπήσαμε και δεν είναι πια κοντά μας?
Ίσως να είναι και μια υπεκφυγή αυτό που σκέφτομαι επειδή εδώ και πολλά χρόνια δεν θέλω να ζω..
όχι επειδή έχει φύγει ο άνθρωπός μου αφού δεν τον έχω βρει ακόμα..
ίσως επειδή ακριβώς δεν τον έχω βρει ακόμα..
η έλλειψη αγάπης στη ζωή μου με σκοτώνει μέρα με τη μέρα..
πρέπει να κάνω προσπάθεια? δεν ξέρω..
έναν άνθρωπο είτε τον αγαπάς είτε απλά δεν τον αγαπάς..
ίσως και αν αναγκαστικά ζεις με έναν άνθρωπο για χρόνια, όπως με τους γονείς, ακόμα και αν δεν τους αγαπάς, μπορεί η ξαφνική τους απώλεια να σε στενοχωρήσει.. που σημαίνει πως τους αγαπούσες τελικά..
Μπορεί το ίδιο να συμβαίνει και με τους άλλους ανθρώπους..
Αν ζεις πολλά χρόνια με κάποιον που δεν συμπαθείς, μπορεί με τον καιρό και ακόμα πιο πολύ αν τον χάσεις, να καταλάβεις πως τον αγαπούσες..
Θα ήθελα τόσο πολύ να αγαπήσω κάποιον, κάτι δεν ξέρω..
ακόμα και μια δουλειά.. να μπορέσω να την αγαπήσω..
να μπορώ να αφοσιώνομαι, να αφιερώνω το χρόνο μου.. να μην τα παρατάω..
μάλλον πάσχω από έλλειψη αγάπης στα πάντα..
απέναντι στους ανθρώπους, απέναντι στη δουλειά, απέναντι στην ίδια τη ζωή..
Απο οσα γραφεις δεν το πιστευω καθολου οτι πασχεις απο ελλειψη αγαπης, καθολου ομως.Quote:
Originally Posted by favvel
Ισα ισα το οτι στενοχωριεσαι και υποφερεις νομιζω πως οφειλεται στο οτι εισαι γεματη απο αγαπη που απλα δεν εχει βρει διεξοδο...αλλιως δεν θα σε ενοιαζαν ολα αυτα που γραφεις, θα ησουν κομπλε.
Τωρα το γιατι δεν εχει βρει διεξοδο η πως μπορει να βρει διεξοδο για εσενα δεν μπορω να στο απαντησω...
Αν και για την προσπαθεια που λες δεν νομιζω οτι χρειαζεται προσπαθεια, το να αγαπας ειναι εξισου ευκολο με το να αναπνεεις. Το προβλημα ειναι οταν οι φοβοι μας, οι ανασφαλειες οι ελλεψεις μας, οι αναγκες μας μπαινουν εμποδιο στο να "αναπνευσουμε", μας πνιγουν και δεν μας αφηνουν να αγαπησουμε και να αγαπηθουμε.
Το ποια ειναι αυτα τα πραγματα που πνιγουν την φυσικη μας ταση για αγαπη ομως και μας την αποπνιγουν ειναι προσωπικη υποθεση, διαφορετικα για τον καθενα νομιζω...τα δικα μου θεματα νομιζω τα εχω βρει...νομιζω. Αλλα και το να τα εχεις βρει δε σημαινει οτι ξερεις τι να κανεις για αυτο. Εκει ναι θελει προσπαθεια...ειναι δυσκολο να γνωριζεις τον εαυτο σου και το τι χρειαζεται να αλλαξεις χωρις να τον κατηγορεις που πρεπει να μπεις στην διαδικασια να αλλαξεις καποια πραγματα για αυτον, ειναι και η αποδοχη του εαυτου κατα εναν περιεργο τροπο πολυ σημαντικη για την βελτιωση του...φαινονται αντιφατικα αυτα τα δυο αλλα δεν μπορει, πρεπει να υπαρχει τροπος να βρεθει ισορροπια μεταξυ τους και να δουλεψουν αρμονικα μαζι. Και περαν αυτου, εχοντας καταλαβει το προσωπικο μου "τι" δεν μπορω να διανοηθω ποιο θα ηταν το προαωπικο μου "πως" για να παμε παρακατω...αλλα πιστευω γινεται.
Δεν συνηθιζω να ειμαι αισιοδοξη, καθολου θα ελεγα. Αλλα εχοντας επενδυσει πολλη σκεψη σε αυτο, για αυτο το συγκεκριμενο πραγμα ειμαι.
Και αμα το καλοσκεφτεις θα εισαι κι εσυ.
Aγαπητη Ναταλια , γραφεις πολυ ομορφα , και εχεις ωραια επιχειρηματα ..................... οντως ειναι δυσκολο ναγαπησουμε , αν δεν ειχαμε ολα αυτα που τα βαζω στην κατηγορια ' ανασφαλειες ' .................. δεν ειναι δυνατον ναγαπησουμε πραματικα , αν δεν αγαπησουμε πρωτα τον εαυτο μας , αν δεν συμβει αυτο , θετω μια κατηγορια που αντι αγαπης , υπαρχει η ' παρααγαπη ' , που νομιζουμε οτι αγαπαμε , ενω στην πραματικοτητα καλυπτουμε μια ανασφαλεια μας .................και θεωρω οτι αν υπηρχε πραματικη αγαπη , λιγες ψυχικες διαταραχες θα υπηρχαν , η αγαπη θεραπευει τα παντα , ειναι η μεγαλυτερη δυναμη στο συμπαν , λεω σαν ρομαντικος και ρεαλιστης ........................Quote:
Originally Posted by Natalia_sups
Ισχυει αυτο που λες, και μου αρεσε πολυ η τελευταια ρομαντικα ρεαλιστικη σου σκεψη, συμφωνω...ωστοσο ειμαι σιγουρη πως δεν χρειαζεται να εισαι τελειος και χωρις καμια ανασφαλεια για να αγαπησεις και να αγαπηθεις, θελω να το ξεκαθαρισω αυτο. Ισα ισα μου φαινεται τελειοτητα και αγαπη δεν πανε καθολου μαζι, εκει ειναι η ομορφια της, στο οτι αγκαλιαζει την ατελεια τοσο σε εμας τους ιδιους οσο και στους αλλους. Οχι για επιβεβαιωση, οχι για να συμπληρωσει καποιο κενο, απλα γιατι ετσι λειτουργει, ετσι ειναι η φυση της, ετσι μονο υφισταται.Quote:
Originally Posted by Macgyver
Σήμερα έχω πάλι πολύ άσχημες σκέψεις.Όλη την ημέρα κλαίω και νιώθω χάλια.Σκέφτομαι ότι δεν αξίζω τίποτα,ότι η ζωή μου δεν αξίζει τίποτα και υποφέρω πολύ. Εδώ και λίγο καιρό ήμουν μια χαρά και σήμερα πάλι έτσι,δεν αντέχω άλλο. Εντωμεταξύ βρήκα δουλειά για να απασχολούμαι και αν και είναι πολύ κουραστική και δεν έχει πολλά χρήματα,έρχομαι σε επαφή με κόσμο και πίστευα ότι αυτό θα μου κάνει καλό.Αλλά σήμερα έχω καταρρεύσει εντελώς.
Ετσι στα καλα καθουμενα η υπηρξε αφορμη;Quote:
Originally Posted by Mary93
Μηπως νιωθεις ασχημα απο την κουραση;
Μηπως συνεβη κατι αλλο στη δουλεια;
Ναι στα καλά καθούμενα.Εκεί που ήμουν μια χαρά και μιλούσα με συναδέλφους ένιωσα απαίσια, ότι θέλω να φύγω και να μη μιλάω σε κανέναν.Δεν ξέρω πως γίνεται αυτό.Μπορεί να φταίει που τόσο καιρό ήμουν μέσα και τώρα κοινωνικοποιήθηκα ξαφνικά. Πάντως είμαι άσχημα.
Quote:
Originally Posted by Natalia_sups
πολύ όμορφο και αληθινό αυτό που γράφεις εδώ όπως και η απάντηση που έγραψες σε μένα..
είσαι συνειδητοποιημένη..
Έχεις δίκιο.. Κι εγώ νομίζω πως μπορώ να αγαπήσω απλά δεν έχει βρεθεί το πού θα διοχετεύσω την αγάπη μου..
Για να πω την αλήθεια, δεν θα το έλεγα αυτό, αν δεν είχα γνωρίσει την αγάπη πρόσφατα στο πρόσωπο ενός ανθρώπου που βρέθηκε να με αγαπήσει..
Αν δεν τον είχα γνωρίσει σίγουρα δεν θα μπορούσα να καταλάβω αν μπορώ να αγαπήσω ή όχι..
Όπως δεν μπορούμε να καταλάβουμε αν κάτι μας αρέσει ή όχι αν δεν το δοκιμάσουμε.. κάπως έτσι..
Αλλά αυτός θα φύγει..
Έγραψα στην πιο πάνω απάντησή μου ότι.. μήπως πάσχω από έλλειψη αγάπης.. Αλλά πιο πάνω έγραφα ότι θέλω τόσο πολύ να αγαπήσω κάποιον ή κάτι.. Που σημαίνει πως έχω την αγάπη μέσα μου αλλά δεν έχει βρεθεί το κατάλληλο έναυσμα για να τη διοχετεύσω..
Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να αγαπήσουν..
Εντάξει δεν θέλω να πω πως εγώ είμαι αυτή που μπορεί και οι άλλοι δεν μπορούν..
Αλλά αγάπη σημαίνει αποδοχή του άλλου.. Σημαίνει να τον ακούς σε ό,τι έχει να σου πει, να τον καταλαβαίνεις ή να προσπαθείς να τον καταλάβεις.. Να του δίνεις χώρο για να αναπνέει.. Όχι να κάνεις εσύ υποχωρήσεις όμως..
Η υποχώρηση εμπεριέχει το στοιχείο της ήττας από μέρους σου.. Η αγάπη δεν είναι συμβιβασμός μέσω αμοιβαίων υποχωρήσεων.. Δεν έχει καμία υστεροβουλία μέσα της.. Αντίθετα η υποχώρηση περιέχει και το στοιχείο της στενοχώριας του εαυτού..
δλδ υποχωρώ στο θέλημα του άλλου προκειμένου να μην χαλάσει η σχέση (η ήδη χαλασμένη) αλλά αυτή η υποχώρηση με στενοχωρεί..
Όταν υπάρχει αγάπη, θέλεις να δίνεις τη θέση σου στον άλλον.. Θέλεις να βάζεις τον άλλον σαν προτεραιότητα.. υποχωρείς ναι αλλά οικειοθελώς.. Σε ευχαριστεί που βάζεις τον άλλον πιο πάνω από σένα..
Αγάπη είναι ακόμα να εμπιστεύεσαι κάποιον..
Πάνω από όλα αυτό.. Να τον εμπιστεύεσαι..
Στην εποχή μας δεν υπάρχει εμπιστοσύνη γι' αυτό υπάρχει τόσο κακό, το οποίο ξεκινάει πάντα απ' τις οικογένειες, τους γονείς, και μεταδίδεται και στα παιδιά και πάει λέγοντας..
Δεν μπορώ να πω πως ακόμα ξέρω να αγαπάω..
Πρέπει να βρεθεί στο δρόμο του καθενός κι ένας άνθρωπος κατάλληλος που θα τον αγαπήσει με όλες του τις ατέλειες και θα μάθει ο ένας στον άλλον την αγάπη και το πώς να αγαπάνε..
Αλλά αυτά είναι τυχερά..
Δεν ανθίζει παντού η αγάπη..