Πωλίνα δεν σου έδωσαν διατροφικές οδηγίες; Νομίζω ότι πρέπει να πίνεις όσο πιο πολύ νερό μπορείς και προς το παρόν να μην τρως μοσχάρι και πολύ κρέας γενικώς.
Printable View
Πωλίνα δεν σου έδωσαν διατροφικές οδηγίες; Νομίζω ότι πρέπει να πίνεις όσο πιο πολύ νερό μπορείς και προς το παρόν να μην τρως μοσχάρι και πολύ κρέας γενικώς.
Για το νερο ναι μου το ειπε. Για το κρεας απλα να αντικαταστησω τα γευματα που ειχα κρεας με κοτοπουλο. Δεν μπορουμε να το αποφυγουμε λογω εγκυμοσυνης. 3 βδομαδες λοιπον θα γινω νεροφυδο και θα επαναλαβουμε τις εξετασεις ιδιωτικα αυτη την φορα.
Αν πιείς περισσότερο νερό και δεν φας μοσχάρι πιστεύω ότι θα είναι καλύτερες οι εξετάσεις σου την επόμενη φορά.
Ετσι και αλλιως δεν υπαρχουν λεφτα για μοσχαρακι καλη μου. Κοτοπουλακι και αυτο απτην μαμα γιατι ειμαι τυχερη που κανεις τους δεν τρωει το στηθος και ετσι το αφαιρει απο τα κοτοπουλα που παιρνουν και το δινει σε μας!
Πωλίνα μου τώρα διάβασα τα νέα σου. Ελπίζω να μην είναι κάτι σοβαρό και να διορθωθεί με την προσεγμένη διατροφή σου. Περαστικά και για την ίωση. Τι γίνεται όλοι αρρωσταίνουν βρε παιδί μου. Ελπίζω εγώ αυτή τη φορά να την γλιτώσω και να να μην αρρωστήσω και εγώ πάλι. Τρεις ιώσεις, μία γαστρεντερίτιδα και μία ουρολοίμωξη έχω περάσει από τον Οκτώβριο έλεος δεν αντέχω άλλο!
Τζινάκι δες τι μπορείς να εκπαιδεύσεις τον γάτο σου να κάνει :lol:
http://www.youtube.com/watch?feature...&v=HyAn1XobKaA
Μακάρι να ήξερα πως να τον εκπαιδεύσω γι'αυτό!:lol: ʼσε, πληρώνω για να φάει πληρώνω και για να χε@@ι και είναι και πανάκριβη η άμμος του!! Προς το παρόν το μόνο που κάνει είναι να κοιτάει όταν τρέχει το νερό στη λεκάνη.
Καληνύχτα κορίτσια και καλή ξεκούραση. Φιλάκια.
Πάω και εγώ για ξάπλες, φιλιά πολλά Ντεζιρένιες μου εύχομαι να δούμε τα πιο όμορφα όνειρα απόψε!
Ψιλόβροχες μπονζούρες!
Παίρνω το πρωινό μου,ετοιμάζω τσάντες και για πρώτη φορά παίρνω το αυτοκίνητο να πάω μόνη μου Θεσσαλονίκη.
Ελπίζω να βρίσκω να παρκάρω και να μη μετανιώσω την ώρα και τη στιγμή που το αποφάσισα...Όχι πως ξέρω ιδιαίτερα
αλλά άμα δεν τολμάς,δε νικάς!Στηρίζομαι στη Γλαύκη να μου δείξει καμιά μανούβρα.Αλλά κορίτσια,βόλτες στο ίσιωμα μόνο.
Παραλία,εμπορικά κέντρα κλπ.Κάστρα στον ανήφορο,ας μη ζήσουμε επικίνδυνα!Εκτός αν θέλετε να Ντουλιαστούμε παρέα γελώντας!
Το πατρικό είναι στην εντέλεια τακτοποιημένο,τα πάντα πλυμένα,σιδερωμένα,στις θέσεις τους.Ο μπαμπάς μου
για πρώτη φορά στη ζωή του,στα 71μισό του χρόνια,θα ζήσει μόνος του!Θα τον βοηθήσει και με το πάρκινσον σίγουρα
να αυτοεξυπηρετείται.Θέλω να πιστέυω πως ψυχολογικά δε θα ζοριστεί πολύ.Ελπίζω να πάει και στο Όρος,στο φίλο του...
Παράξενη η συμβίωση με πατέρα.Εκεί που μου έκανε πρόταση γάμου πριν λίγους μήνες το Ντουλί,που μόνο μαζί μου,έλεγε,
ήθελε να ζει,έχω τελικά παντρευτεί τον μπαμπά μου.Φοράω τη βέρα με το ανορθόγραφο του όνομα,εκείνος μετά απο δεκαετίες
φορά τη δική του με τ'όνομα της μαμάς(διαμερίσαντο τα δαχτυλίδια αυτής...)Αχ!Ντουλί,αλλιώς τα υπολογίζαμε κι αλλιώς μας ήρθαν!
Έχω μια μελαγχολία που φεύγω...Σα να προδίδω,σα να λιποτακτώ...Όχι πως δεν τη σκέφτομαι κι αλλού τη μαμά...
Ίσως είναι προκαταβολικές τύψεις που σκοπεύω να περάσω καλά τις επόμενες δύο εβδομάδες,όσο εκείνη δίνει μάχη με τα τελώνια...
Το ξέρετε πως κατά την εκκλησία μας μετά τα σαράντα η ψυχή παύει ν'ασχολείται με τα εγκόσμια;Χάνουν την επαφή μαζί μας!
Αρνούμαι να το δεχτώ.Θέλω να πιστεύω πως καθώς η επαφή είναι δεσμός,άμα η μία πλευρά δεν εγκαταλείψει και συνεχίσει
να τον κρατά δυνατό,αυτός δε λύνεται.Αλλάζει μορφή,ατονεί το feedback ok,αλλά όχι πως παύει να υφίσταται.Εξάλλου σίγουρη
απάντηση για το τι συμβαίνει μετά δεν έχουμε.Ας παίρνει δύναμη ο καθένας από τις δικές του πεποιθήσεις κι ας πορεύεται ανάλογα.
Χθες στη χημειοθεραπεία του μπαμπά ήμουν πολύ συναισθηματικά φορτισμένη.Ευτυχώς εκείνος κοιμόταν και μπορούσα να κλαίω
χωρίς να με καταλάβει...Σκεφτόμουν πως γεμάτη αγωνία για εκείνον κυκλοφορούσε σ'εκείνους τους διαδρόμους δίπλα του η μαμά,
ενόσο ήταν άρρωστη κι εκείνη και το αγνοούσαμε και τώρα εκείνος είναι στη συντήρηση κι εκείνη δεν υπάρχει ανάμεσα μας.
Με χάιδεψε και μια ευγενική κυρία στην ηλικία της μαμάς..."μην κλαις,κορίτσι μου,όλα θα πάνε καλά!"...Σκέφτηκα εκείνη την έβαλε...
Είχα πάρει κι ένα βιβλίο μαζί μου,καθώς άλλες φορές δύσκολα περνούσε εκεί η ώρα(είπα να ξεκινήσω επιτέλους να διαβάζω)
τον Ερωτευμένο Πολωνό της Βαμβουνάκης μου,λίγο να ξεχαστώ από το βάσανο της μαμάς.Ανοίγω,πρώτη συγκίνηση ένας σελιδοδείκτης
από έκθεση εξπρεσιονισμού,που της είχα φέρει απ'το ʼμστερνταμ,οκ το προσπερνώ και ξεκινώ με την αφιέρωση της Μάρως:
Σ'εκείνον που λέει:"Όταν πεθάνω όμως εγώ,εσύ,στον κόσμο μόνο εσύ,θα ξέρεις ποιός ήμουν".
Κλάμα η κυρία!Για μένα αυτό ήταν ένα της σημάδι παρουσίας.Εννοείται ακόμα μια απόπειρα μου να διαβάσω έμεινε ατελής.
Τέλος πάντων...Ας κλείσω τον μονόλογο μου κάπου εδώ να συντονιστώ για το φευγιό μου...Θεσσαλονίκη και Καλαμάτα σας έρχομαι!
Την καλημέρα μου σ'όλες τις Ντεζιρένιες μου υπάρξεις!Επί τη ευκαιρία του επιθετικού προσδιορισμού θέλω να σας πω
πως δε νιώθω να εκτιμάτε τον τίτλο σας.Δε βλέπω να απευθύνετε επιθυμίες στο μαγικό μας καθρέφτη και θα με αναγκάσετε
σε αναζήτηση νέου τίτλου και πάλι,με την ελπίδα να μας εκφράζει περισσότερο.Δε με λυπάστε καθόλου!Λες και λίγα έχω στους ώμους μου!
Ας χορέψουμε μια μπόσα νόβα του Μάνου,να ξεκινήσει η μέρα με χαρούμενο ρυθμό...Πάμε σε μέρη παραμυθένια να πετάξουμε,origamiνιες μου!
--->A Bossa-Nova written by MANOS HADJIDAKIS in 1970 for Shawn Philips.
Καλημέρα παιδιά!
Ναταλία μου, καλό ταξίδι! Είμαι σίγουρη ότι όλα θα πάνε μια χαρά, εσύ συνηθίζεις να υποτιμάς τις ικανότητές σου..
Όσο για το περί ψυχών, σε πληροφορώ πως βλέπω ακόμη τη γιαγιά μου στον ύπνο μου, στις κρίσιμες καμπές της ζωής μου. Μας άφησε πριν δώδεκα χρόνια, αλλά όταν πρόκειται να γίνει κάτι σοβαρό ή όταν είμαι χάλια ψυχολογικά, εμφανίζεται πάντα. Μάλιστα, όταν αυτό που συμβαίνει δεν είναι καλό, τη βλέπω πάντα μαυροντυμένη και θλιμμένη. Δεν είναι αυτό σημάδι? Πιστεύω πως ναι. Σημειωτέον ότι δεν πολυπιστεύω σε προφητείες, μαγγανείες, δε σηματοδοτώ τη ζωή μου με βάση τα όνειρα. Αυτό, όμως, δε γίνεται να το αγνοήσω, αφού συμβαίνει τόσα χρόνια.
Από σήμερα παίρνω κι εγώ το παρατσούκλι "χαπάκιας". Ξύπνησα με το λαιμό να με γαργαλάει και με φτάρνισμα. Στενοχωρήθηκα αφάνταστα και έσπευσα με τις πυζαμοφόρμες στο φαρμακείο. Να προλάβω, είπα στο φαρμακοποιό, θέλω να προλάβω τη γρίππη. Μου έδωσε contrext cold και σιρόπι και βιταμίνη c. Τα πήρα όλα και θα συνεχίσω να τα παίρνω, μπας και τη σκαπουλάρω. Αυτά τα χάπια μου φέρνουν απίστευτη μαστούρα. Τώρα που γράφω, ψιλοκοιμάμαι. Αλλά δεν πειράζει, θέλω να είμαι καλά την Πέμπτη, να μην κολλήσω τα κορίτσια μου.
Kαλημέρα,Αβουλίνι μου!Περαστικούλια σου και σύντομα ε; :love:
Δεν αρρώστησα ακόμη, Ναταλία μου. Προσπαθώ να ΜΗΝ αρρωστήσω. Αν αύριο μου τηλεφωνήσεις και ακούσεις τη φωνή της Μαρίας Ρεζάν, τότε θα καταλάβεις ότι μάλλον τα προληπτικά μου μέτρα δεν απέδωσαν...
Αλλά όχι, είμαι αισιόδοξη, όλα θα πάνε καλά. Δεν θα αρρωστήσω, δεν θα αρρωστήσω, δεν θα αρρωστήσω!!
Αυτό είναι το σκεπτικό!(αν έβγαζες και το ν!)Quote:
Originally posted by Ava
Δεν θα αρρωστήσω, δεν θα αρρωστήσω, δεν θα αρρωστήσω!!
Η δύναμη της θετικής σκέψης!Φιλάκιααααα!!!!!!!!!
Φιλάκια!!!! Καλό δρόμο!