Κύκνε, συγνωμη που ρωταω δλδ, το αγαπημενο προσωπο για το οποίο μας μιλας σε όλα τα θεματα εχει πεθανει? δλδ μιλούσες για τη γιαγια? γιατι όλοι εχουμε περασει απο παρομοια και καταλάβαινουμε τον πονο. ο άντρας στον οποίο αναφεροσουν?
Printable View
Η ταινια ειναι το the secret
Όχι, Γιάννη, όχι...μην το λες αυτό ούτε γι' αστείο! Εκείνος απ' όσο γνωρίζω από την τελευταία μας επικοινωνία ζει και δεν αντέχω να σκέφτομαι ότι θα πάθει κάτι κακό, τρέμω και μόνο στην ιδέα...φοβάμαι τόσο πολύ μήπως πάθει κάτι...
Δεν σκέφτομαι μόνο τη γιαγιά μου, πολλούς και πολλά σκέφτομαι...αλλά εκείνος ζει...και μιας κι αναφερθήκαμε σ' αυτόν θέλω να βάλω κι άλλο ένα τραγούδι...
http://www.youtube.com/watch?v=imt7-hULnq0
Μην ψάχνεις αν πικραίνομαι σε δειλινά δικά μου...
Μην ψάχνεις το ποιος έφταιξε,
εγώ για όλα φταίω...
Η αγάπη σου προσπέρασε
και η ζωή μου πέρασε
σε ρόλο τελευταίο...
Μην ψάχνεις αν παιδεύομαι σ' ένα άδειο περιβάλλον...
Αγάπη μου άξιον εστί,
στης μοναξιάς την κουπαστή
θα ζω για τη ζωή σου...
Κι ας ήταν θέλημα Θεών
στο όρος να βγω των ελαιών
να πάρω το φιλί σου...
Κι όσα λέει το τραγούδι είναι αλήθεια...για το καλό του εγώ πρέπει να ζω για τη ζωή του μόνη μου...ένα παράπονο έχω μόνο: γιατί έπρεπε να βγω στο όρος των ελαιών γι' αυτό το φιλί...(αυτό είναι εν μέρει μεταφορά κι αν δεν πιστεύεις στο Θεό δεν θα καταλάβεις πλήρως το νόημα)...
υπομονή βρε κοπελιά
συμφωνω. δεν προκειται να αυτοκτονησεις.....πιστευω πως δεν το θελεις κατα βαθος. γιατι να παραιτηθεις>? ολοι μας το χουμε σκεφτει πολλες φορες να το κανουμε. αλλα οσο περισσοτερο το σκεφτεσαι απο μεσα σ κ το αναμοχλευεις τοσο δεν το βρισκεις λογικο και δεν θα το κανεις, γιατι κατι θα σε κρατησει. επισης αμα δεν σκεφτεσαι εσενα, σκεψου οσους αφηνεις πισω. αυτοι που μενουν τραβανε το λουκι μετα..........
μη το πιάνετε το παιδί απ' τη μύτη ρε παιδιά ήρεμα.
Μπα, τίποτα...δεν έχω όρεξη να βγω...κι η μαμά μου μου είπε τις προάλλες αλλά ενώ άλλες φορές βγαίνουμε της είπα ότι δεν έχω όρεξη κι η απάντηση της ήταν "α, τόσο καλά"...
Broken doll, λυπάμαι αν είμαι εγωϊστρια αλλά δεν αντέχω. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να κρύβω το τι μου κάνω απ' αυτούς που αγαπάω για να μην τους πληγώσω...μέχρι εκεί φτάνουν οι δυνάμεις μου...ας πούμε αυτές τις μέρες πολύ θα ήθελα να είχα κάποιον να με φροντίζει και να μην το περνάω μόνη μου αυτό αλλά δεν είπα τίποτα σε κανέναν...μέχρι και τη γάζα μόνη μου την αλλάζω κι ας μου είναι δύσκολο μ' ένα χέρι...
μα αμα δεν βγαινεις εξω, πως θα βρεις καποιον συντροφο???????