περιγράψτε μια σκηνή του δρόμου ή οπουδήποτε αλλού

Quote:

Originally Posted by Constantly curious

Ειδα πολλα εχθες αλλα εμεινα στην εξης σκηνη " σε πεζοδρομο, 2-3 μπαμπαδες να προσεχουν τα μικρα τους, τα δυο ηταν 3 εως 5 ετων, το ενα μωρακι σε καροτσι.
Χαρηκα που και οι ανδρες πλεον αγκαλιαζουν αυτη τη πλευρα τους, ειναι συμμετοχικοι στο μεγαλωμα, δεν ντρεπονται να δειξουν σε κοινη θεα οτι νοιαζονται για τα πλασματακια τους. Κοντοσταθηκα και προσεξα οτι τα προσωπα τους ηταν ηρεμα κατα κυριο λογο, οχι νευριασμενα, οχι ετοιμα να ριξουν καντηλια στην γυναικα τους που ισως ψωνιζε, απλά ηταν παροντες !!! "

Ειδα προσωπα θλιμμενα, ειδα χαμογελαστα, ειδα σε απαθεια, ειδα μια κυρια να ταιζει ενα αδεσποτο...

Ειδα οτι ο κοσμος ιδιος παραμενει αλλά που και που μπορεις να δεις μια ομορφια καπου στο ασχετο.
Αυτα για σημερα.

Περισυ τετοια εποχη ειχα παει να δω την γιαγιουλα στο Μοσχατο στο γηροκομειο στην επιστροφη στο τραινο επεσα πανω σε μια γνωστη που δεν χωνευα με τον συντροφο της τι κανει η γιαγια ρωτησε ακομα ζει αυτο ειναι κακαταρα να ζει κανεις τοσα χρονια δεν ειπα τιποτα γιατι θα την εβριζα αλλα απο μεσα μου ειπα προσεξε εσυ τι να παθεις....παλι η γιαγιουλα μου ελεγε κουραστηκα δε με παιρνει ο Θεος να γλιτωσω? Θα σε παρει της ειπα τι απεθαντη εισαι? Και ο Θεουλης την πηρε και τωρα αναπαυεται....