Ενα βιβλιο που διαβασα προσφατα κ μου το προτεινε ο ψυχιατρος μου ειναι το
"Ο ιπποτης με τη σκουριασμενη πανοπλια" του Ρομπερτ Φισερ.
http://blogs.sch.gr/vivlivad/files/2008/10/ippotis.jpg
Μιλαει για τους φοβους, τις αμφιβολιες π εχουμε, για το ποσο ειμαστε κλεισμενοι στον εαυτο μας κ απο ενα σημειο κ μετα ποσο δυσκολο ειναι να αποτιναξουμε απο πανω μας την ''πανοπλια'', οπως ακριβως ο ηρωας του διηγηματος, κ η "πανοπλια" που χτιζουμε για να προστατευσουμε τον εαυτο μας απο τους γυρω (τουλαχιστον ετσι νομιζουμε), στο τελος μας εγκλωβιζει κ θελει πολυ δρομο μεσα απο εσωτερικο ψαξιμο, γνωση του εαυτου μας, παλη με τους φοβους κ τους ''δρακους'' μας, ωστε τελικα να νιωσουμε κ παλι ελευθεροι!
Παραθετω κ το οπισθοφυλλο! ( απο το protoporia.gr)
Περιγραφή:
«Μια φορά κι έναν παλιό καιρό, σε μια πολύ μακρινή χώρα, ζούσε ένας ιππότης που περνιόταν για καλός, ευγενικός και στοργικός. Έκανε όλα αυτά που κάνουν οι καλοί, ευγενικοί και στοργικοί ιππότες. Πολεμούσε, εχθρούς που ήταν κακοί, τρισάθλιοι, μοχθηροί...»
Ένα μυθιστόρημα γραμμένο σαν παραμύθι, που μιλά κατευθείαν στην καρδιά όσων αποζητούν ένα βαθύτερο νόημα στη ζωή τους· μια απάντηση κα μια διέξοδος στους φόβους, τις αγωνίες και τη μοναξιά μας. Μιλώντας για τις «σκουριασμένες πανοπλίες» μας που (νομίζουμε πως) μας προφυλάσσουν από τον πόνο τον οποίο μας προξενούν οι άλλοι, ο Ρόμπερτ Φίσερ δμιουργεί μια ταξιδιωτική περιπέτεια που οδηγεί τον αναγνώστη στο «γνώθι σαυτόν». Γεμάτος χιούμορ, Ο ιππότης με τη σκουριασμένη πανοπλία μας καλεί να ανακαλύψουμε τον ίδιο μας τον εαυτό, να ανασάνουμε βαθιά και να γελάσουμε.
Ειναι κανεις αλλος που να το εχει διαβασει? Εμενα μ εδωσε πολυ θαρρος κ δυναμη!! :)
