Οριακή μου αγάπη

κατάθλιψη και κρίσεις πανικού υπάρχει και στην δική μου περίπτωση. Μην ευχαριστείς, όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε και πρέπει να βοηθάει ο ένας τον άλλο. Η πραγματικότητα μοιάζει ακόμα πιο σκληρή απο όσο είχαμε τολμήσει να φανταστούμε όταν μας φανέρωναν την πάθηση. Βρες δύναμη και τρέχα γιατί όπως λέει παραπάνω ο johnT ''Μετά σ'αγαπω-σε σιχαίνομαι μέχρι να αποφασίσει να σε αφήσει γιατί είσαι ο χειρότερος του πλανήτη'' και όπως ορθά αναφέρει η mariposa7, ποτέ δεν προκύπτει happy end...Είναι το πιο επίπονο πράγμα να έχεις αποφασίσει να θυσιάσεις την δική σου ευτυχία για να είναι καλά ο άλλος και εκείνος οχι μόνο να μην το καταλαβαίνει αλλά να υποτιμάει κιόλας αυτή σου την προσπάθεια.

ειλικρινά, δεν περίμενα να πάρω τόσο μεγάλη βοήθεια απο όλους σας!!!!! δεν μπορείτε να φανταστείτε τι πέρασα εξαιτίας του! το θέμα είναι ότι αυτά τα άτομα χρειάζονται "ειδική" βοήθεια. εμείς νομίζουμε ότι τους βοηθούμε με την αγάπη μας, φτάσαμε σε βαθμό αυτοθυσίας, όπως σωστά είπες. σκεφτείτε ότι τώρα βρίσκομαι σε κατάθλιψη, επισκέπτομαι ψυχοθεραπευτή για να ξεπεράσω το πρόβλημα μου.

galarina μπορώ να φανταστώ τι πέρασες (αν κάτσουμε να απαριθμήσουμε γεγονότα που βίωσε ο καθένας, δεν θα τελειώσουμε ούτε του χρόνου). Ναι χρειάζονται ειδική βοήθεια, αλλά καταντάμε να χρειαζόμαστε και εμείς. Κ εγώ επισκεπτόμουν ψυχολόγο, οχι γιατί είχα κατάθλιψη, αλλά για να εξηγώ την σχέση και να μάθω για την οριακή με σκοπό το πως να της συμπεριφέρομαι καλύτερα και να την καταλαβαίνω(φαντάσου συναισθήματα δηλαδή που είχα). Βέβαια οι συμβουλές και των 2 ψυχ. ήταν -Σήκω φύγε αγόρι μου, το μόνο που μπορείς να καταφέρεις είναι να αποκτήσεις και εσύ κατάθλιψη. Τώρα οτι είμαι μ*****ς και την σκέφτομαι όλη μέρα, το ξέρω.Αλλά.....

Quote:

---

Originally Posted by galarina

ειλικρινά, δεν περίμενα να πάρω τόσο μεγάλη βοήθεια απο όλους σας!!!!! δεν μπορείτε να φανταστείτε τι πέρασα εξαιτίας του! το θέμα είναι ότι αυτά τα άτομα χρειάζονται "ειδική" βοήθεια. εμείς νομίζουμε ότι τους βοηθούμε με την αγάπη μας, φτάσαμε σε βαθμό αυτοθυσίας, όπως σωστά είπες. σκεφτείτε ότι τώρα βρίσκομαι σε κατάθλιψη, επισκέπτομαι ψυχοθεραπευτή για να ξεπεράσω το πρόβλημα μου.

---

Πολύ σημαντικό αυτό που λες. Να πούμε επίσης ότι οι οριακοί ασθενείς είναι ο εφιάλτης των ψυχοθεραπευτών (ειδικά των άπειρων). Διάβασα ότι οι θεραπευτές αποφεύγουν να αναλαμβάνουν πάνω από ένα περιστατικό οριακού ασθενή διότι τα φαινόμενα αντιμεταβίβασης είναι πολύ ισχυρά και αυτό είναι πολύ κουραστικό και ψυχοφθόρο. Για σκέψου το! Τι πιθανότητες θα είχαμε εμείς να διαχειριστούμε κάτι τέτοιο?

ουσιαστικά καμία πιθανότητα. Και οι ψυχολόγοι που έχω ρωτήσει μου λένε οτι είναι ελάχιστοι οι ψυχίατροι που αναλαμβάνουν οριακά άτομα και για αυτό τους δέχονται κατα κύριο λόγο σε δημόσια νοσοκομεία.

galarina μπορώ να φανταστώ τι πέρασες (αν κάτσουμε να απαριθμήσουμε γεγονότα που βίωσε ο καθένας, δεν θα τελειώσουμε ούτε του χρόνου). Ναι χρειάζονται ειδική βοήθεια, αλλά καταντάμε να χρειαζόμαστε και εμείς. Κ εγώ επισκεπτόμουν ψυχολόγο, οχι γιατί είχα κατάθλιψη, αλλά για να εξηγώ την σχέση και να μάθω για την οριακή με σκοπό το πως να της συμπεριφέρομαι καλύτερα και να την καταλαβαίνω(φαντάσου συναισθήματα δηλαδή που είχα). Βέβαια οι συμβουλές και των 2 ψυχ. ήταν -Σήκω φύγε αγόρι μου, το μόνο που μπορείς να καταφέρεις είναι να αποκτήσεις και εσύ κατάθλιψη. Τώρα οτι είμαι μ*****ς και την σκέφτομαι όλη μέρα, το ξέρω.Αλλά.....

ακριβώς αυτό έκανα και εγώ! επισκεπτόμουν τον ίδιο ψυχοθεραπευτή-ψυχίατρο που επισκέπτεται και ο οριακός φίλος μου. μάλιστα ο ίδιος μου τον είχε συστήσει. ήθελε να μάθω να τον "χειρίζομαι" όπως έλεγε. ο ψυχίατρος μου είπε ότι δεν γίνεται να μπορέσω να τον "χειριστώ" όπως δεν γίνεται να "χειρίζομαι" κανέναν. βρίσκω ορθή την απάντηση του στο ερώτημα μου τότε. δεν μου είπε να φύγω, μακάρι να το έκανε. μάλλον δεν το έκανε γιατί παρακολουθεί την περίπτωση του και φροντίζει γι΄αυτόν. ίσως να μεροληπτεί. γι΄αυτό δεν πρέπει να επισκεφτώ ξανά τον ίδιο ψυχίατρο. οι φίλοι του οριακού φίλου μου μου είπαν ότι δεν αξίζει να στενοχωριέμαι και ότι και αυτούς τους αποδοκιμάζει με την πρώτη ευκαιρία, τους απαξιώνει, τους χαλάει την παρέα, τους γεμίζει με θλίψη και μιζέρια, τους ζηλεύει και μετά μαλώνουν, κάνουν καιρό να τα πουν και "φτου" απο την αρχή. χθες τον ξαναείδα, με έπαιρνε τηλέφωνο για να μου πει την "αποφαση του" όπως είπε. δηλαδή, αν θέλει να συνεχίσουμε ή όχι. η δική μου γνώμη ή άποψη δεν εχει καμία σημασία. αυτός δηλαδή έχει το πάνω χέρι. αυτός αποφασίζει και διατάζει. αλλα τι να πεις; προσπαθησα να μην τον βρίσω και να φανώ διακριτική σεβόμενη το πρόβλημα του. δεν συνεχίζω μαζί του. ας φαντάζεται ό,τι θέλει. κατάλαβα όπως είπατε ότι θα βυθιστώ στη δυστυχία, θα καταστραφώ, ίσως χάσω τα πάντα, όπως σωστά έιπατε, happy end δεν υπάρχει.

Ναι νομίζω ήταν λάθος σου να επισκέπτεσαι τον ίδιο ψυχοθεραπευτή με τον φίλο σου.Αν του ανακοίνωσες την απόφαση σου, πως δεν θες να συνεχίσεις μαζί του, περίμενε τώρα και ένα τσουνάμι άσχημης συμπεριφοράς και υποβάθμισης σου σαν άνθρωπο...

Αυτο που με στενοχωρεί επίσης, σ΄αυτή την σχέση, είναι ότι αισθάνομαι ότι είχα τελικά απέναντι μου ένα "φάντασμα". Ό, τι και να του πρόσφερα, όση αγάπη και να του έδινα, ακολουθούσε η απαξίωση όλων και άρα δεν καταλάβαινε τίποτα και φυσικά δεν πρόσφερε αγάπη. Νομίζω ότι περισσότερο προσκολλημένος ήταν με μένα παρά ότι με αγαπούσε. Ο ίδιος δήλωνε αγάπη. δεν είχε καθόλου καλή μνήμη. δεν μπορούσε να οργανωθεί. δεν είχε σταθερή εργασία. με την τεχνολογία δεν τα πήγαινε καθόλου καλά. νιώθω πολύ αδικημένη και ότι έχασα τον χρόνο μου με έναν άνθρωπο που του έδωσα τα πάντα αλλά αυτός δεν κατάλαβε τίποτα.

Ακριβώς...φάντασμα. Και συνήθως μετά την απαξίωση αυτών που τους δίνεις, σαν να διαγράφεται αυτόματα και οτι καλό έχεις προσφέρει σε εκείνους. Καμια αναφορά στα θετικά πράγματα που κάνεις εσυ για αυτούς και μια επιμονή για μήνες ολόκληρους σε κατι "κακό" που έκανες(αν έκανες).Οσο για αγάπη, νομίζω πως ένα δέντρο μπορει να προσφέρει περισσότερη

K αν δεν εκανες τιποτα κακο οσο ησουν με εναν τετοιο ανθρωπο?

Κ αν εφυγες με αξιοπρεπεια κ χωρις να κανεις διαφορα παρατραγουδα?

Τοτε?

Quote:

---

Originally Posted by mnlg

K αν δεν εκανες τιποτα κακο οσο ησουν με εναν τετοιο ανθρωπο?

Κ αν εφυγες με αξιοπρεπεια κ χωρις να κανεις διαφορα παρατραγουδα?

Τοτε?

---

εννοείς "και τώρα τι κάνουμε;". πάντως τώρα ζω την καθημερινότητα μου, γεμίζω τον χρόνο μου με την εργασία μου. όποτε τον σκέφτομαι, προσπαθώ να διώχνω την σκέψη κτλ, κτλ. όλοι έχουμε περάσει ερωτική απογοήτευση και τα ξέρουμε αυτά. το κακό είναι ότι ο έρωτας είναι το "άλας" της ζωής και όλοι τον επιζητούμε. επιπλέον νιώθεις ότι κπς νοιάζεται για σένα, βρίσκεις ζεστασιά, όσο δύσκολη είναι η καθημερινή ρουτίνα, την αντιμετωπίζεις καλύτερα όταν είσαι ερωτευμένος και φυσικά να υπάρχει ανταπόκριση. στην προκειμένη περίπτωση η ανταπόκριση ήταν προσκόλληση, εξάρτηση, σαδισμός και "σκωτσέζικο ντους". όλα αυτά ισχύουν στον έρωτα. νομίζω ότι η ένσταση βρίσκεται στη "σαδιστική" συμπεριφορά.
σύμφωνα με όσα έχω διαβάσει η οριακή διαταραχή είναι μια συνηθισμένη διαταραχή. παρόλα αυτά εμείς οι υπόλοιποι που τουλάχιστον δεν έχουμε κάποια διάγνωση τέτοιων προβλημάτων, τι φταίμε; και μην μου πείτε "εσύ φταις". ο συγκεκριμένος άνθρωπος έκρυβε το πρόβλημα για ενάμιση χρόνο γιατί φοβήθηκε ότι θα τον λυπόμουν.

πολυ χρησιμα κ αυτα που εγραψες αλλα εννουσα πως αν εχεις μια συμπεριφορα σαν την παραπανω (που γραφω 2 μηνυματα πριν) στον οριακο ,αυτος πως θα αντιμετωπισει αυτη σου την σταση/συμπεριφορα μετα τον χωρισμο?

K αν δεν εκανες τιποτα κακο οσο ησουν με εναν τετοιο ανθρωπο ?Κ αν εφυγες με αξιοπρεπεια κ χωρις να κανεις διαφορα παρατραγουδα?Τοτε?

Δεν έχει καμία διαφορά είτε φύγεις με όμορφο τρόπο είτε με άσχημο. Το αποτέλεσμα είναι οτι φεύγεις και τους αφήνεις κ επειδή σαν άτομα δεν την αντιμετωπίζουν την εγκατάλειψη φυσιολογικά, θα σε αντιμετωπίζουν και θα νοιώθουν για σένα, οτι είσαι ένας μ*****ς που τους άφησες, άσχετα με το αν έχεις φερθεί άψογα εσύ και αυτοί σε έχουν φτάσει στο σημείο να τους αφήσεις.Και πιο είναι το εύκολο. Μεγεθύνουν και βρίσκουν ακόμα και το πιό ανούσιο πράγμα που έκανες μέσα τους, ώστε να σε βγάλουν εσένα τον κακό της υπόθεσης. Υπάρχει και το σενάριο να το ξέρουν μέσα τους, πως τους φέρθηκες καλά και θα τα βάζουν με τον εαυτό τους, αλλά το οτι τους κάνεις να νιώθουν την εγκατάλειψη, ενεργοποιεί όλον τον ακραίο εγωισμό τους και δύσκολα θα σου το πουν...

galarina εσυ τι λες?

Δεν έχει καμία διαφορά είτε φύγεις με όμορφο τρόπο είτε με άσχημο. Το αποτέλεσμα είναι οτι φεύγεις και τους αφήνεις κ επειδή σαν άτομα δεν την αντιμετωπίζουν την εγκατάλειψη φυσιολογικά, θα σε αντιμετωπίζουν και θα νοιώθουν για σένα, οτι είσαι ένας μ*****ς που τους άφησες, άσχετα με το αν έχεις φερθεί άψογα εσύ και αυτοί σε έχουν φτάσει στο σημείο να τους αφήσεις.Και πιο είναι το εύκολο. Μεγεθύνουν και βρίσκουν ακόμα και το πιό ανούσιο πράγμα που έκανες μέσα τους, ώστε να σε βγάλουν εσένα τον κακό της υπόθεσης. Υπάρχει και το σενάριο να το ξέρουν μέσα τους, πως τους φέρθηκες καλά και θα τα βάζουν με τον εαυτό τους, αλλά το οτι τους κάνεις να νιώθουν την εγκατάλειψη, ενεργοποιεί όλον τον ακραίο εγωισμό τους και δύσκολα θα σου το πουν...

συμφωνώ και επαυξάνω. ο συγκεκριμένος θα βρει την εύκολη λύση, δηλαδή θα με βγάλει "σκάρτη". αν καθήσω να σκεφτώ πάλι "αχ τον άνθρωπο, πόσο με έχει ανάγκη;"θα πέσω πάλι στην παγίδα.

Quote:

---

Originally Posted by mnlg

K αν δεν εκανες τιποτα κακο οσο ησουν με εναν τετοιο ανθρωπο?

Κ αν εφυγες με αξιοπρεπεια κ χωρις να κανεις διαφορα παρατραγουδα?

Τοτε?

---

Χαλί στη κυριολεξία να γίνεις να σε πατήσουν στο τέλος θα είσαι ο σκάρτος ή η σκάρτη. Κι αυτό βέβαια αν σε αφήσουν αυτοί και φύγουν. Αν τους αφήσεις εσύ???? ΑΑΑΑΑΑΑΣΕΕΕ τι θα είσαι! Ρε η μάνα σου να πεθαίνει, αν τους αφήσεις γάααααματα!