μπερδεμενη...πολυ.....

αλεξανδρε, έχω κι εγω ενα θέμα με τον πατέρα μου, αλλά θα προσπαθήσω να δω καθαρα τα οσα γραφεις...

υποψιάζομαι οτι ο πατέρας σου απλα δεν σε ακουει, κι ας σ αγαπαει (πιθανοτατα κ παρα πολυ)...ξέρω πολύ καλά (πίστεψε με) οτι αυτη ειναι μια αλήθεια που δύσκολα χωνεύεται. Αν ειναι έτσι ομως, απλά πρεπει να σταματήσεις να εχεις προσδοκιες. Αν εξακολουθείς να εχεις, τότε αυτό είναι δική σου ευθύνη κ χαλιεσαι με δική σου ευθύνη πια....

κατά δεύτερον, οι ανθρωποι δεν αλλαζουν επειδή θελουμε εμεις αλλά μονο αν θέλουν οι ιδιοι. Αυτο ξέρεις ειναι πολύ ευχάριστο:)

Ειναι απόλυτα λογικό, αφου πήρες λίγα και το συνειδητοποίησες να πάρει λίγα κι αυτος. Οχι επειδή θες να εκδικηθείς, μα γιατί απλά δεν εχεις να δώσεις παραπάνω γι αυτον....