Quote:
Originally Posted by μαρκελα
Συμφωνώ απόλυτα μαρκέλα!
Υπάρχουν τόσα πολλά που μπορούμε να κάνουμε για να έχουμε και να διατηρήσουμε την ψυχοσωματική μας υγεία.
Τόσα πολλά απλά κι αυθεντικά και δυστυχώς πολλοί έχουν μόνο τα υποκατάστατα.
Printable View
Quote:
Originally Posted by μαρκελα
Συμφωνώ απόλυτα μαρκέλα!
Υπάρχουν τόσα πολλά που μπορούμε να κάνουμε για να έχουμε και να διατηρήσουμε την ψυχοσωματική μας υγεία.
Τόσα πολλά απλά κι αυθεντικά και δυστυχώς πολλοί έχουν μόνο τα υποκατάστατα.
[/QUOTE]Κατάντησαν τον άνθρωπο για πράγματα που είναι τζάμπα, όπως ο ύπνος, το χαμόγελο, ο σεβασμός κι η αγάπη στον εαυτό του,
μια καλή παρέα, μια υγιή οικογένεια κι όχι μόνο να καταπίνει χημικά υποκατάστατα...[/QUOTE]
ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΣΑΜΠΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΑ
Παιδιά τα λέτε πολύ ωραία για το περιβάλλον του ασθενούς, κι εγώ αυτό πιστεύω που λέει η μαρκέλα, ότι οι γονείς μου με "τρελάνανε" και η κοινωνία! Πιστεύω κι εγώ ότι εκτός σπιτιού θα είμαι καλύτερα, να μη συνομιλώ με κανέναν όμως που θα με έκανε χειρότερα, δηλαδή πιστεύω θα μου 'κανε καλό να μείνω μόνιμα μόνη μου χωρίς γονείς και να μιλάω μόνο με σωστούς ανθρώπους. Ίσως κάποια άτομα έχουμε γεννηθεί να εξαρτάται ο ψυχικός μας κόσμος από τις καταστάσεις, δηλαδή ανάλογα τι γίνεται έξω να επηρεάζει κι εμάς, ίσως απλά περάσαμε πάαααρα πολλά και γι'αυτό να αρρωστήσαμε, πιστεύω το πιο πιθανό είναι και τα δύο, για το δεύτερο είμαι σίγουρη ότι ισχύει. Και μου άρεσαν πολύ τα λόγια της μαρκέλας πιο πάνω, κάτι για το περιβάλλον που έλεγε. Μαρκέλα σε ευχαριστώ που υπάρχεις!
αυτο ακουγετε ως δικαιολογια παντως γιατι παρ ολα αυτα ακομα κ αν "σε τρελανανε" κατι μπορουσες να κανεις ακομα κ ετσι..
ναι το πιστευω αυτο
οτι καπια ατομα εχουν γεννηθει για να εξαρτωνται απο ψυχικες καταστασεις αλλα η διαφορα ειναι οτι παρ ολα αυτα δεν εμιναν με σταυρωμενα χερια εστω κ ετσι
η διαφορα βρισκεται στο θαρρος κ τη πιστη οτι ακολουθεις το σωστο δρομο ενω πολοι σου λενε το αντιθετο.
Κοίταξε Αλέξανδρε, το 'πες και μόνος σου, από την στιγμή που λες ότι εξαρτώμαστε από εξωτερικές θα έλεγα και όχι ψυχικές καταστάσεις δεν νομίζω ότι μπορεί να γίνει κάτι, εγώ το έπαθα και μικρή και έτσι δεν είχα δυνατότητα αντίδρασης! Με κάναν ότι θέλαν οι άλλοι, από το σπίτι να φύγω δεν μπορούσα, συνεπώς ποιές οι επιλογές μου; Η άλλη λύση ήταν να τους τρελάνω εγώ ίσως, αλλά δεν μου το επιτρέπει η ηθική μου, άσε που θα είχαμε άλλα προβλήματα τότε.......Μην γίνεσαι θύτης κι εσύ.......
το κυριο χαρακτηριστικο αυτου που θελει να τρελανει τους αλλους ειναι οτι ειναι κομπλεξικος..
κ επισης κ αυτο ειναι δικαιολογια οτι δε μπορει να γινει κατι...
πολοι βλεπω οτι εχουν μπερδεψει τις ενιες δηλαδη τιποτα δε χανετε εφοσον ζεις ακομα κ διαβαινεις το δρομο σου ενω ολοι προσπαθουν να σε πεισουν να αλαξεις πορεια οσο επιμενεις κ ειναι πραγματικα σωστος καπια στιγμη θα δικαιοθεις αρκει να ειναι σωστη η επιλογη...
ετσι κ αλλιος καπιος ως κομπλεξικος θα ναι πολυ δυστυχισμενος για να εχει νοημα να προσπαθησεις να τον τρελανεις αφου ο ιδιος τρελενει τον εαυτο του απο μονος του.
Αλέξανδρε ομολογώ ότι δεν τα είχα σκεφτεί έτσι όπως τα γράφεις, μπορεί να είναι αλήθεια ότι εγώ "τρέλανα" τον εαυτό μου επειδή ήμουν κομπλεξική, όμως γιατί να είμαι κομπλεξική; Κάτι με "ανάγκασε" να γίνω! Τι να σου πω, αν αυτό το κάτι ήταν ο εαυτός μου, τότε έχω έναν πολύ κακό εαυτό, παίζει όμως και να με ανάγκασαν οι άλλοι......Για τα πρώτα που λες πάντως δεν θέλω εγώ να τρελάνω τους άλλους, ίσως μόνο κάποιους για να καταλάβουν πως αισθάνομαι και να μου φέρονται καλύτερα αν είναι καλοί και για λίγο, ή για πάντα αν το αξίζουν και όχι από κόμπλεξ φυσικά...........Τώρα μπορεί να γίνει κάτι που το έπαθα αυτό που έπαθα; Αν είναι όντως πάθηση όπως λένε οι γιατροί, τότε τι επιλογές έχω που λες ότι το χρησιμοποιώ ως δικαιολογία; Για να λες ότι υπάρχουν λύσεις, πρέπει να μας τις απαριθμήσεις.....Πως ξέρω ότι είναι σωστή μια επιλογή, αυτό μόνο ο "θεός" το ξέρει....
λιγο πολυ ολοι εχουν κομπλεξ απλα καπιοι τα τονιζουν κ καπιοι αλλοι τα εξαφανιζουν
απλα αλλοι πατανε πανω σ αυτα για να σπασουν τα νευρα στους αλλους κ αλλοι τα κανουν γαργαρα.
η μονη λυση ειναι να ακολουθει κανεις το σωστο δρομο που ειναι φτιαγμενος για αυτον αν αυτο συμβαινει θα του δινει συνεχεια δυναμη να κανει τα αδυνατα δυνατα..
ομως δεν ειμαι σε θεση να σου πω πιος ειναι αυτος ο δρομος χωρις να σε γνωριζω...
ο εαυτος σου ειναι το σπιτι σου κ αν δε το πενεψεις θα πεσει να σε πλακωσει.
το πιο ειναι το σπιτι σου αυτο ειναι θεμα αυτογνωσιας δηλαδη κατι αρκετα δυσκολο κ περιπλοκο ενω μιαζει απλο.
Έχω μια απορία τα κόμπλεξ πως φεύγουν; Σύμφωνα με αυτά που λες, οι άλλοι ξεσπάνε τα κόμπλεξ τους πάνω στους άλλους κι εγώ πάνω στον εαυτό μου...Είναι λογικό, όλοι οι άνθρωποι θέλουμε να ξεσπάσουμε, κάποιοι που είναι θύτες και κακοί θα ξεσπάσουνε στους άλλους, κάποιοι άλλοι στον εαυτό τους και στους κοντινούς τους ανθρώπους, γι'αυτό δεν είναι τυχαίο που κάποιοι χαρακώνονται.......Εγώ ανήκω στη δεύτερη περίπτωση, ξεσπάω δηλαδή σε μένα και στους δικούς μου με αποτέλεσμα να γυρνάει σε μένα όλο αυτό. Έχω αντέξει πάρα πολλά........δεν ξέρω πραγματικά γιατί ζω, πιστεύω ότι χειρότερα από αυτά που έχω πάθει εγώ και άλλοι άνθρωποι με την ίδια πάθηση που την έχουν πολλά χρόνια δεν τα έχει πάθει κανένας.......γι'αυτό μην προσπαθείς να δίνεις συμβουλές με επικριτικό χαρακτήρα, αλλά με κατανόηση....
ειχα ενω γνωστο που ηταν γιαπονεζος που ηταν φιλος ενως συγγενη μου που ετρωγε σε γιαπονεζικο εστιατοριο κ απο αυτα που μου ελεγε καταλαβα οτι εχουν μια ασυναγωνιστη φιλοσοφια στη ζωη τους τους μαθαινουν καρατε για να εχουν μια διεξοδο κ καπου να ξεσπανε για αυτο τους βλεπεις τοσο ηρεμους.
ακομα κ αυτα τα βιντεοπαιχνιδια βοηθανε..
Έχεις δίκιο, ο εαυτός μας πάντα ξέρει πως να μας κάνει καλά, εγώ πχ μικρή όταν ήμουνα γέλαγα πολύ, και ας μην ήμουν καλά, ξέσπαγα όμως έτσι........για τα βιντεοπαιχνίδια μου το 'πε και ένας φίλος μου, το δοκίμασα και ήμουν πολύ καλά, αλλά μου είπε ο γιατρός μου ότι μου κάνουν κακό και έτσι τα σταμάτησα, με αυτή την οπτική έχεις δίκιο ότι πρέπει να ακούμε τον εαυτό μας και κανέναν άλλο.
Quote:
Originally Posted by pillow
Σ' ευχαριστώ κι εγώ για τα καλά λόγια