Printable View
Πραγματικα σε θαυμαζω και το να μην πληγωσω τους δικουσ μου ειναι αυτο που με αποτρεπει απο ακραιες πραξεις.απλα δεν μπορω να ξαναγινω ο ανθρωπος που ημουν 3 χρονια πριν. αν μου λεγαν τοτε οτι θα ημουν ετσι θα γελαγα.μιλαμε για μεγαλη αυτοπεποιθηση και μια τελεια ζωη με προοπτικες.και μετα ηρθε το εντερο και καυαρευσαν ολα....Quote:
Originally Posted by BOOM
ωραια λοιπον..να σε ρωτησω κατι λοιπον..γινεται εγω κ ολοι μας να ειμαστε οι ιδιοι που ειμασταν πριν 3 , 4 ,5 ,10 χρονια?
εχεις επισης σκεφτει οτι απο αυτο ισως γινεις αργοτερα ακομα "καλυτερη?"
επισης να ρωτησω κ κατι αλλο..πως εννοεις εσυ το καλυτερο?πως το εχεις στο μυαλο σου?
καλυτερος ειναι αυτος που εχει "αυτοπεποιθηση" τελικα?
γιατι αν ειναι ετσι ρε παιδι μου τοτε ολοι ειμαστε για τα μπαζα.
σορυ κιολας..αλλα εγω εκτιμω τους ανθρωπους που εχουν περασει δυσκολιες..κ μετα απεκτησαν αυοτπεποιθηση.κ οχι αυτους που δνε παθαινουν ποτε τιποτα κ δεινχουν παντα δυνατοι.
μαγκας ειναι αυτος που πεφτει κ ξανασηκωνεται κ οχι αυτος που δεν πεφτιε ποτε.
εχω πεσει κι εχω ξανασηκωθει πολλες φορες...επιβιωσα απο επαγγελματικες δυσκολιες, ενα ασχημο διαζυγιο , οικονομικα προβληματα...τα καταφερα αλλα ημουν ΥΓΙΗΣ.τωρα δεν ειμαι και δε μπορω να το αντιμετοπισω αυτο
προοπτικες?
τι εννοεις?οτι τωρα δεν εχεις προοπτικες?
τις προοπτικες εμεις οι ιδιοι τις δημιουργουμε..
νομιζω πως θα πρεπε να ξεκινησεις κ φαρμακοθεραπεια εκτος απο την ψυχοθεραπεια ..θα σε βοηθησει πολυ να αντιμετωπισεις τα προβληματα σου.
να σου παρεις μια ωθηση.
το χεις ποτε σκεφτει?παιρνεις κατι?αντικαταθλιπτικο ας πουμε?
Quote:
Originally Posted by BOOM
να σε ρωτησω κι εγω κατι?τι στο πυροδωτησε ολο αυτο?ειχα κι εγω μια παρομοια εμπειρια με τον αδερφο μου που παραλιγο να τον χασουμε.και αυτοσ (οπως κι εσυ) το ξεπερασε και τωρα ειναι περισσοτερο απο καλα.οταν του μιλαω για αυτοκτονια μου λεει οτι "αυτη ειναι η μεγαλυτερη μαλακια" . σας θαυμαζω και τους δυο, αλλα θα ηθελα να ξερω πως σου συνεβη κατι τετοιο και πως το ξεπερασες (ειπαμε ψυχαναληση κανω ηδη)
γιατι δεν εισαι υγιης?θελω να μου αναφερεις επιγραμματικα τα προβληματα υγειας που εχεις.αυστηρα επιγραμματικα ομως. με α,β,γ,.αν δεν σου ειναι δυσκολο σε παρακαλω.
παιρνω αντικαταθλιπτικα και ηρεμηστικα εδω και ενα χρονο-χωρις τα αναμενομενα αποτελεσματα βεβαιαQuote:
Originally Posted by BOOM
α. ευερεθιστο εντερο
β. διογκομενοι λεμφαδενες
γ. κυστικοι οζοι
δ. στοματικη CANDIDA
ε. δωδεκαδακτηλιτιδα
καιιιι, η βεβαιοτητα μου οτι εχω καποια σοβαρη ασθενεια (καρκινο, αυτοανοσο η δε ξερω τι αλλο) που λογο της ηλικιας μου και της εμφανισης μου (δε φαινομαι αρρωστη) οι γιατροι δε παιρνουν στα σοβαρα.
Επισης, κοπωση, μονιμη νυστα χωρισ να μπορω να κοιμηθω ομως, απαθεια για τα ΠΑΝΤΑ
το ξεπερασα..πολυ δυσκολα η αληθεια ειναι.αφου πηρα ζαναξ κ σεροξατ για 4 μηνες.μετα νοσηλευθηκα δνε ξερω τι σκατα μου διναν.βρηκα τον ψυχοθεραπευτη μου τον οποιο εβλεπα 2 φορες την εβδομαδα,για 6 μηνες εκανα ατομικη κ μετα με εβαλε σε ομαδα.
ηταν δυσκολο να ερθω αντιμετωπη με μενα ολα αυτα τα χρονια.πολλες φορες φοβομουν κ εκλαιγα απο αυτα που ανακαλυπτα για μενα.μου φαινονοντουσαν βουνα ..
ηταν ενας πολεμος που εδωσα πραγματικα.
εκοψα τα φαρμακα με προγραμμα γιατι ειχα παθει εξαρτηση.
με εβαλαν στα σπιτακια του δρομοκαιτειου με ολους τους ναρκομανεις.
ειχα παει κ στον ΟΚΑΝΑ.κ τι δεν επαθα κ τι δεν εκανα.
χιλιαδες ψυχοσωματικα χιλιαδες φοβοι κ ιδεες.
ειδκα με την ΙΔΨ ηταν πολυ πιο δυσκολο.φοβομουν τον ιδιο μου τον εαυτο.
με τον ψυχοθεραπευτη μου ενιωσα ασφαλεια. αφεθηκα κ δουλεψαμε παρα πολυ μαζι.
ειχαμε γινει ενα! εμεινα μαζι του 14 χρονια!! κ βγηκα νικητρια.κ εννοειται οτι απο τοτε ειχα αλλα 4 επεισοδια.συνολο 5 στην ζωη μου.ομως τωρα πια τα διαχειριζομαι πιο ευκολα αν κ οταν εχω επεισοδιο παλι φοβαμαι κ χανω την μπαλα.ομως απλα το αποδεχτηκα οτι ειμαι αυτη κ οτι παντα ετσι θα ειμαι..κ να σου πω κ κατι.με αγαπαω ετσι οπως ειμαι με αυτα τα σκατα.τα εχω εκτιμησει ξερεις διοτι ρε συ οντως με εκαναν καλυτερο ανθρωπο..
δεν εκτιμω τους γραβατωμενους κ τις γκομενες τις ανεγκεφαλες που βρισκουν καποιον μονο κ μονο για να εχουν μια σχεση ή που εχουν μια δουλεια κ νομιζουν οτι καποιες ειναι.εκτιμω εμενα επειδη εχω περασει πολλα κ βγηκα ζωντανη.κ υποσχεθηκα στον εαυτο μου να βοηθαω αυτους που υποφερουν..με οποιονδηποτε τροπο.
επισης αυτην την περιοδο παιρνω αντικαταθλιπτικο κ παω καλα επειδη ειχα ενα επεισοδιο εξισου πολυ βαρυ τον απριλη..δεν φοβαμαι πια.ειμαι καλα.το αντιμετωπιζω οπως πρεπει.πιστευω υπαρχουν κ χειροτερα.
Ερικα μηπως απλα πρεπει να σταματησεις να γρινιαζεις στον εαυτο σου???
Αν διαβασεις τα μηνυματα σου θα διακρινεις μια γκρινια κ μια αρνητικοτητα απεναντι σου!! Στο ιδιο σου το σωμα!
Σταματα κοριτσι μου!
Μην το κανεις αυτο σε σενα!!!! Πως να μη διαναρτυρηθει το σωμα σου?
ναι οντος το χειροτερο ειναι να μην εχεισ την υγεια σου...κι ετσι αισθανομαι τωρα.σε καμια περιπτωση δε μπορω να διανοηθω τι περασες.μπραβο κοριτσι μουQuote:
Originally Posted by BOOM
Ερικα, μηπως εχει συμβει τιποτα στην οικογενεια σου κ φοβασαι τοσο για την υγεια σου; εννοω μηπως ειχαν οτιδηποτε οι γονεις σου κ φοβασαι τη κληρονομικοτητα κλπ; και αγχωνεσαι τοσο για την υγεια σου;
οκ..λοιπον επειδη ξερω κ απο ιατρικη(χαχαχα) ..να σου πω γιατις "αρρωστιες " σου.
δεν υπαρχει αυτοανοσο που να δημιουργει ολα αυτα μαζι.
το στρες χτυπαει λεμφαδενες, στομαχι εντερο.
λεμφαδενες πρησμενοι = ιωση, κουραση, αγχος
εντερο ευερεθιστο = στρες
κυστικοι οζοι= θυρεοειδης που ΜΠΟΡΕΙ να παθει κατι..αν οι κυστικοι οζοι ειναι λιγοτεροι του 1 εκατοστου δεν δηλωνουν κακοηθεια.αν ειναι ανω του ενος εκατοστου γινεται παρακεντηση.κατω απο ενα εκατοστο ΔΕΝ γινεται παρακεντηση.δεν γινεται τιποτα.απλα υπαρχουν κ δεν ενοχλουν.εχιε ολη η ελλαδα (στο ξαναπα).
στοματικη CANDIDA = μυκητας ο πιο συχνος απο ολους που τον εχουμε ολοι μεσα μας κ κανει υπερπληθυσμο οταν πεφτει το ανοσοποιητικο μας λογω στρες.ειχα candida 1μιση χρονο κ το αντιμετωπισα με πλυσεις χαμομηλιου.εφυγε .δεν υπαρχει πια προβλημα.αποτελεσματικο ειναι κ το τειοδενρο (ελαιο τειοδενρου) κ ακομα καλυτερα πλυσεις στοματος καθε μερα με νερο κ σοδα.
αν εχεις οντως candida κανε το εξης τεστ, πρωι μολις σηκωθεις βαλε σε ενα κρασοποτηρο νερακι κ φτυσε μεσα , αν το σαλιο σου που αιωρειται στο ποτηρι κανει ποδαρακια απο κατω σαν συννεφακια τοτε ναι εχεις candida.πολυ συχνο κ καθολου επικινδυνο για την υγεια.κανε πλυσεις σοδα με νερο κ φτυνε καθε πρωι στο ποτηρακι ...σε λιγο καιρο θα εξαλειφθει ο μυκητας.
δωσεκαδακτυλιτιδα = ελικοβακτηριδιο του πυλωρου..επισης συχνο προβλημα.
παρε βιταμινες να τονωσεις το ανοσοποιητικο σου.
προτεινω μια πολυβιταμινη.απο το πολυ στρες τα χει παιξει το καιμενο το σωμα.ολα αυτα μαζι δεν αποτελουν ΜΙΑ ασθενεια οπως καρκινος για παραδειγμα.
επισης απο την καθηζηση του αιματος καταλαβαινουν αν υπατρχει καρκινος κ απο τα λευκα αιμοσφαιρια.αν οι εξετασεις αυτες ηταν καλες τοτε δεν εχεις τιποτα.
αλλα κ απο μια φλεγμονουλα να εχουμε τα λευκα μας ανεβαινουν.φλεγμονη δε σημαινει καρκινος.ολα οσα εχεις ειναι ξεχωριστα πραμτα αντιμετωπιζονται μια χαρα ....δεν καταλαβαινω...γιατι επιμενεις τοσο?χαζοι ειναι οι γιατροι?
Quote:
Originally Posted by hapydays
παντα το αγαπουσα το σωμα μου.τωρα προσπαθω να το αγαπησω αλλα δε μ'αφηνει (ειμαι παντα πρησμενη, δε μπορω να ντυνομαι οπως ντυνομουν γιατι η κοιλια μου ειναι συνηθως φουσκωμενη) δε μπορω να συνεχισω το χορο που τοσο αγαπω γιατι με "τραβαει" το εντερο....εν ολιγοις το σωμα μου εχει γινει ο εχθρος μου
οχι, κληρονομικοτητα δεν υπαρχει.η μονη "δυσαρεστη εμπειρια" καρκινου που εζησα απο κοντα ηταν οταν ασθενησε η μητερα του πρωην μου και μπαινοβγαιναμε στα νοσοκομεια (ταυτοχρονα και ο αδερφος του).ποτε δεν ειχα ζησει παρομοιες καταστασεις και ποτε δεν ημουν υποχονδριαQuote:
Originally Posted by marsad