θα μπορουσε να ισχυει κ για μενα αυτο αλλα.. δε θα το ελεγα οτι ειναι μασκα αλλα μια τεχνικη για να λεω δυσαρεστα πραγματα που να μιαζουν ευχαριστα για να μπορει ο αλλος να τα ακουσει
Printable View
θα μπορουσε να ισχυει κ για μενα αυτο αλλα.. δε θα το ελεγα οτι ειναι μασκα αλλα μια τεχνικη για να λεω δυσαρεστα πραγματα που να μιαζουν ευχαριστα για να μπορει ο αλλος να τα ακουσει
εγω δεν μπορω να προσποιηθω αλεξ
οταν ειμαι σε καταθλιψη δεν μπορω και δεν θελω να το κρυψω απο τους δικους μου ανθρωπους (οικογενεια-φιλοι)
αυτη η ειλικρινια μου εχει στηχισει αρκετες απωλιες, αλλα καλυτερα ετσι
οποιος δεν μπορει να με καταλαβει και να σταθει διπλα μου στα δυσκολα, το κουβαδακι του και σε αλλη παραλια...!!!
δεν μπορω να προσποιηθω
ισως επιδη δε το χρειαστηκες εγω επιδη βρισκομουν συνεχεια αναμεσα σε πολυ συνθετους χαρακτηρες αν δεν εκανα καπια πραγματα να μιαζουν αστεια δε θα με ακουγανQuote:
εγω δεν μπορω να προσποιηθω αλεξ
τι ειπε ο ανθρωπος....
https://www.youtube.com/watch?v=HepYc7aJETw
εγω προσπαθω να μην το δειχνω σε ασχετους (πχ γειτονες)
οχι οτι το καταφερνω παντα...
Είναι κορμιά που μένουνε
για πάντα σταυρωμένα
κι άλλα που απομένουνε
εξόριστα στη γη.
Είναι κορμιά που ανθίζουνε
στον ύπνο τους κρυμμένα
κι εκείνα που ραγίζουνε
στου Άδη το φιλί.
Εφτά ζωές το σώμα σου
το γύρεψα στα ξένα
το πόθησα, το λάτρεψα
το άπιαστο φιλί
Εφτά ζωές το σώμα σου
ταξίδευε σε μένα
στα όνειρα το γιάτρευα
το ‘χανα στη ζωή.
Είναι κορμιά που αλλάζουνε
τις νύχτες διχασμένα
Είναι κορμιά που μοιάζουνε
δωμάτια κλειστά
Είναι κορμιά που ζύγωσαν
το τέλος γιατρεμένα
είναι κορμιά που ρίζωσαν
και κάρπισαν βουβά.
Δυο ψυχές
Χαμένες στ΄ανοιχτά
Τόση θάλασσα και ποιος θα την ξοδέψει
Δυο ψυχές
Τα ταξίδια που αφήσαμε στη μέση
Ποιο ζευγάρι θα τα κάνει τελικά;
Δυο ψυχές
Στην πόλη ναυαγοί
Ο καθένας θα `χει τα προσωπικά του
Δυο ψυχές
Κι αν βρισκόμαστε τυχαία κάπου-κάπου
Θα ξεχνάμε πως μας δένει μια πληγή
Τι γίνεσαι, τι γίνεται
Έχεις αλλάξει
Τι γίνεσαι, τα νέα σου
Πως πάει η δουλειά
Χαθήκαμε, βρεθήκαμε
Όλα εντάξει
Μπορούμε να τα λέμε τυπικά
Δυο ψυχές
Που είχαν ενωθεί
Και μοιράστηκαν για λίγο ένα σώμα
Δυο ψυχές
Δυο ψυχές που θ αγαπιόντουσαν ακόμα
Μα σε λάθος ώρα είχανε βρεθεί
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ χχχχχχχχχ.
Κάνε το χειμώνα καλοκαίρι
κάνε το μπαλκόνι σου νησί
ό, τι θέλει ο άνθρωπος καρδιά μου το μπορεί
Κάνε το χειμώνα καλοκαίρι
κάνε τη Δευτέρα Κυριακή
όλα τ’αδιέξοδα σε βγάζουν στη ζωή
τόσο καπνό που πίνω μέσα μου
άμα τον είχα ταξιδέψει,
θα `χα γυρίσει όλη τη γη
από τη νύχτα ως την αυγή
παρά που λες πως μ’ αγαπάς
να `χα πιστέψει.
Γιατί τώρα είναι σπάνιο
να ξοφλήσω το δάνειο
που `χα πάρει απ’ το χθες
για να ελπίζω
σ’ έναν αγώνα τιτάνιο
σαν υπερωκεάνιο
μες την ομίχλη στεριά να σφυρίζω.
,,,,Παναγιά μου εσύ του Νοτιά
της καρδιάς μου η γη ξενιτιά
της καρδιάς μου η γη
μια βαθιά πληγή
που την κλείνει του χρόνου η φωτιά.
Τόσο καπνό που είδαν τα μάτια μου
άμα τα βλέφαρα είχα κλείσει
ίσως και να `χα ονειρευτεί
πως σαν την έρημο καυτή
είν’ η ψευτιά που λόγια αγάπης
πάει να χτίσει.
dreamless πως εισαι?καλυτερα?
ελαφρως μπουμ μου
εσυ?
@γιωργο exactly!!!
ωραια..σιγα σιγα θα βγιες απο το τουνελ...
οκ..καλο ραντεβου κ ολα θα παν καλα! περιμενω ενημερωση...