Originally Posted by
ioannis2
Χωρίς λεφτά στην τσεπη δεν φευγει κανεις από τη στεγη των γονιων του εκτος κι αν η κατασταση ειναι αφόρητη σε βαθμό που να αποτελει βασανιστηριο η συμβίωση μαζι τους. Η περιγραφή σου δεν λεει κατι τετοιο. Η δε συγκατοικηση θελει επίσης χρήμα.
Έψαξες για δουλειά? Έχεις σπουδασει κάτι?
Αν δεν ψάξεις δεν θα βρεις, κι αν το παλέψεις κατι θα σου προκύψει, έστω με 500 ευρω το μήνα. Τουλάχιστον θα ναι μια αρχή, μια επαγγελματική εμπειρια. Οι γονείς σου σε αγαπανε, αλλά έχουν απηυδήσει μαζι σου, εχουν βαρεθει σε βαθμό απελπισίας να σε βλεπουν στην κατασταση αδρανειας που εισαι τώρα. Όμως ειναι βεβαιοι ότι αμα θες μπορείς να τα καταφερεις. Ουσιαστικα σε παρακινούν να κάνεις τα πρώτα βηματα για τη δική σου ζωή. Πουθενα δεν λες ότι τρεχει κατι αλλο στις σχεσεις σου μαζι τους. Βαρεθηκαν να σε βλεπουν καθημερινα σε τεσσερις τοίχους αδρανή. Πονταρουν σε σενα, ότι αμα θες μπορεις να πετυχεις στη ζωη σου.
Όλοι απο τα 500 ευρώ και με άθλιες συνθηκες ξεκινανε/ξεκινήσαμε. Αλλά δεν γινοταν αλλιώς. Όμως το παλέψαμε και τελικά βρεθήκαμε σε καλύτερες δουλειες σε δυσκολους καιρους και χωρις ιδιαίτερη στηριξη, κι ακομα το παλεύουμε.
Τη στήριξη μεσα σου να ψάξεις να τη βρεις. Κι αν δεν το εχεις καταλαβει, θα το καταλάβεις με τον καιρό όταν τελικά θα αντιληφθείς ότι η στηριξη που επιζητούσες από συγγενεις, φιλους και γνωστους ήταν απλά χάσιμο χρόνου. Θα βρεις όμως αληθινη στηριξη ψυχολογική/ενθάρρυνση από τους γονεις σου. Τα υπολοιπα όμως εξαρτώνται από εσενα. Οι απειλες τους τώρα μάλλον παρακίνηση ειναι να φτιαξεις τη ζωη σου παρα πρόθεση να σε κλεισουν μέσα.
Τουλάχιστον η δουλεια, έστω τα 500 ευρω, θα σε κρατανε αρκετη ωρα μακρια από το σπίτι κι επίσης θα σου εξασφαλίζουν μια εστω μικρή ανεξαρτησία κινήσεως.
