Μπήως πρέπει να πεθάνω;

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Συνηθως στην αγωγη ξεκινανε με μικρη δοσολογια και μετα αυξανουν. Ισως ο νεος ψυχιατρος -ισως- να θεωρησε οτι λογω της προηγουμενης χρησης και της ουσιας που επαιρνες δεν σε καλυπτει αρα να επελεξε μια αμεση τουμπανο κοινως αγωγη. Ειμαι υπερ στο να εχουμε υπ οψιν μας τι μας χορηγουν. Μεσα στο φορουμ και στο θεμα που ανοιξε ο giannoulisboy εχουν στη τελευταια σελιδα 2 προτασεις για γιατρους, κανε ενα τσεκ. Ισως ειναι καλυτερα να πας και σε εναν 3. Μη χανεις χρονο απο την θεραπεια σου ομως... ειναι κριμα να ζεις το βασανο και να προστιθεται και το ποια αγωγη θα ειναι προτιμοτερη. Το αντιψυχωτικο εχω διαβασει οτι το δινουν για μικρο διαστημα και σε βαρια καταθλιψη. Εχω ατομο κοντινο που παιρνει και ζομπι δεν εγινε. Μια χαρα λειτουργικοτητα εχει.

Ενημερωσου και κανε μια τριτη δοκιμη. Στο τελος θα πρεπει να επιλεξεις 1 θεση - γνωματευση και να δωσεις στον εαυτο σου την ευκαιρια να δει αλλαγες. Η μικρη ηλικεια δε λεει κατι. Αντικαταθλιπτικα ξεκινησα στα 22 μου και μαλιστα ημουν ηδη εξαντλημενη απο το αγχος την γαδ την αυπνια και παρολαυτα με βοηθησαν να ολοκληρωσω τους στοχους που δεν ηθελα να αφησω στην μεση.

Εισαι εξυπνη κοπελα και αγωνιστρια. Τα υπολοιπα ---η αυτο κριτικη η ισχυρη--- να ξερεις οτι απλα σε φερνουν πισω. Ξερω πως γινεται ακουσια και μονο εσυ ξερεις ποσο υποφερεις.
Επειδη εχω περασει απο εκει για αυτο τονιζω μη χανεις χρονο, παρε 3 γνωματευση και μη κανεις συμβουλιο καλυτερης αγωγης, διαφορετικα στον 2 που πηγες κλεισε ραντεβου και πες του ορθα κοφτα τις ανησυχιες σου. Υποχρεωμενος ειναι να σου απαντησει εστω και στο 60% γιατι προτεινει μια τοσο ισχυρη αγωγη.

---

Ήδη έχω ψάξει και για τρίτο γιατρό που μου είπαν πολύ καλά λόγια, απλά όπως και να το κάνουμε παίζει ρόλο και το οικονομικό, δεν μπορούμε να πάμε εύκολα τόσο σύντομα και σε άλλον γιατρό.Ίσως θα πρέπει να δοκιμάσω την αγωγή και να δω τι θα μου κάνει και αν με βοηθήσει ειδικά όμως για το αντιψυχωτικό, φοβάμαι γιατί έχω πρόβλημα βάρους και βλέπω ότι μου ανοίγει την όρεξη και στη τόσο μικρή δόση και δεν θέλω ξαφνικά να δημιουργηθεί και άλλο πρόβλημα, έχω ήδη πολλά παραπάνω κιλά μην βάλω και άλλα δεν με παίρνει καθόλου.Ο δεύτερος με πήρε και τηλέφωνο αλλά δεν ήμουν σπίτι, τον πήρα αλλά δεν απάντησε.Βασικά η μαμά μου θέλει να μιλήσει μαζί του και να του εξηγήσει για την αγωγή αλλά και να μας πει και αυτός αν και πιστεύω πως θα θυμώσει που δεν την ξεκίνησα.

Δεν ξέρω αν πραγματικά μου έρχονται όλες αυτές οι σκέψεις ακούσια, δεν είναι ότι σκέφτομαι παράλογα πράγματα, όλα έχουν μια λογική και έχουν σχέση με την κατάσταση που υπάρχει και στην οικογένεια μου αλλά και στην χώρα, απλά τα σκέφτομαι όπως είπε και ο γιατρός υπερβολικά λογικά, προτρέχω και θέλω να είμαι προετοιμασμένη για όλα με αποτέλεσμα να μην ζω το σήμερα.Αυτό που μου λείπει νομίζω είναι λίγη δόση αναισθησίας και αρκετές δόσεις αυτοπεποίθησης και αυτά κανένα χάπι δεν μπορεί να μου τα δώσει.Σίγουρα θα με βοηθήσουν αυτή τη στιγμή αλλά χρειάζεται από μένα προσπάθεια για να τα καταφέρω αλλά με βλέπω αρνητική και απαθή, όλα μου φαίνονται μάταια και είμαι απαισιόδοξη και δεν βρίσκω κανένα επιχείρημα για να αλλάξω σκέψη.

Αυτο με τη σκεψη που προπορευει και πρεπει να κουμπωνουμε χαπια για να μας "φτανουν" τι σου λεει ? Χιουμορακι αλλα με μια δοση αληθειας.

Θα σου το θεσω κι αλλιως, ναι η κατασταση ειναι απελπιστικα παρακμιακη αλλά τι φαση ? Θα γινουμε ζωντανοι νεκροι επειδη οι αλλοι ζουνδιαφορετικα και το βλεπουν αναλαφρα ? Οχι...!!!
Σημασια εχει να κατακτησεις εστω και ενα 20% ικανοποιητικο επιπεδο καθημερινοτητας. Τα κιλα θα χαθουν, μολις λειτουργησει η ουσια θα δεις οτι η ιδια θα αρχισεις να διαγραφεις σκεψεις αρνητικες και θα εστιαζεις στα θελω σου.
Ολα θα μπουν σε μια σειρα... την αναισθησια την δινει το αγχολυτικο την αυτοπεποιθηση η ψυχοθεραπεια συν τη προσπαθεια...μεσα στο χρονο...
η ματαιοτητα υπαρχει αλλλα ο ηλιος συνεχιζει να ανατελει καθε μερα... αρα ... ? δωσε ενα μικρο εναυσμα στον εαυτο σου και βλεπεις

Σε θαυμάζω που έχεις καταφέρει να μπεις σε έναν τέτοιο τρόπο σκέψης δεν ξέρω αν σε βοήθησαν τα χάπια, η ψυχοθεραπεία ή και τα δυο μαζί πάντως μπορείς και τα βλέπεις θετικά τα πράγματα και αυτό είναι το σημαντικότερο.
Έχουν συμβεί απλά πάρα πολλά στη ζωή μου και κατά κάποιο τρόπο πάντα προσπαθώ να μην πάρω την ευθύνη για κάτι, θέλω οι άλλοι να αποφασίζουν για μένα μιας και ότι κάνω το θεωρώ μέχρι στιγμής λάθος και πιστεύω και πως απ έξω να το δει κάποιος λάθος θα δει όλα αυτά που έχω κάνει.Συνέχεια κάθομαι σε διάφορα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και κοιτάω τι κάνουν οι άλλοι στη ζωή τους και κλαίω που αυτοί τα έχουν καταφέρει και εγώ όχι.Πιστεύω ότι αν με ξέρατε στην πραγματικότητα όλοι εσείς εδώ μέσα θα συμφωνούσατε ότι δεν αξίζω μια.
Πάνω από όλα στεναχωριέμαι περισσότερο για τη μαμά μου η οποία όλα αυτά τα χρόνια έχει τραβήξει πολλά και αντί να την βοηθήσω με το να είμαι καλά εγώ όλη μέρα γκρινιάζω και στο τέλος κλαίει και αυτή.Ειλικρινά κάνει τα πάντα για να με βοηθήσει, ούτε με πιέζει για κάτι προσπαθεί να βγαίνουμε κάθε μέρα επειδή μου κάνει καλό και γενικά όλα αυτά τα χρόνια με στηρίζει σε όλες τις αποφάσεις μου.Αισθάνομαι ένοχη για τον τρόπο που φέρομαι και συνέχεια ζω με το φόβο τι θα γίνει άμα τη χάσω πως θα ζήσω μιας και κανένας άλλος δεν με καταλαβαίνει.Πάλι όπως βλέπεις βάζω τον εγωισμό μου μπροστά τι θα κάνω εγώ και αντιλαμβάνομαι ότι το μόνο που κοιτώ είναι ουσιαστικά η πάρτη μου απλά θέλω να έρχονται όλα βολικά.Όλα όσα μου συμβαίνουν είναι εξαιτίας της ξεροκεφαλιάς μου και επειδή είμαι ανώριμη δεν μπορώ να αντέξω το βάρος των ευθυνών μου.Μπορεί στα λόγια να λέω πολλά αλλά στην πραγματικότητα δεν κάνω καμία κίνηση να βελτιώσω τα πράγματα έστω και για τους ανθρώπους που με νοιάζονται.

Eισαι 22 ετων, μου θυμιζεις το ποσα πολλα υπολογιζα και εγω και επεφτα στα ταρταρα...
Ροζμαρι αγαπητη... ναι μεν μπορει να μην νιωθεις οτι μπορεις να αναλαβεις την ευθυνη του εαυτου σου σε αυτη την φαση, πολυ πιο εντονα, πιστεψε με ---- οι στροφες του μυαλου που σε ονοματιζουν αρνητικα δεν ειναι δικο σου 100% φταιξιμο.
Αν δεν ισορροπησουν λιγο οι χημικες εκρισεις θα συνεχισεις να υποφερεις. Αν κλαιει η μανουλα σου, κλαιει γιατι δεν ξερει αλλο τροπο να βοηθησει. Οχι δεν θα νιωσεις τυψεις και για αυτο.

Δρομολογησε την αγωγη σου, δεξου την βοηθεια που υπαρχει αυτη τη στιγμη και δοκιμασε το μια μερα τη φορα να αντιμετωπιζεις τα γεγονοτα.

... ενας λογος ουσιαστικος που μας δινουν αγωγη ειναι γιατι δεν ελεγχουμε την μαυριλα. Θελω να μαθαινω νεα σου οπότε ξεκινα την αγωγη που σου συνεστησε και σε 1 μηνα θα δεις τι αλλαγες θα φερει.

Υ.Γ ταλαιπωρουμαι 6 χρονια, τα πρωτα 3 εντελως μονάχη.Τα υπολοιπα 3 βιωσα ενα επεισοδιο βαριας καταθλιψη οπου δε θελω ουτε να τη θυμαμαι, ισχυρο σοκ. Μεσα σε 2 χρονια εκανα πολλα λαθη. Εχω λιγους μηνες που κανω ψυχοθεραπεια και αυτο παραλληλα αναμοχλευει πονο αλλά δε γινεται κατι αλλο. Σου γραφω εκ πειρας και θελω να σου δωσω λιγο φως γιατι μια μερα θα μπορεις και εσυ να το προσφερεις.

Ο στοχος ειναι να βαλουμε λιγο φως στην ψυχη μας, προσπαθησε να μην σε βουλιαζει... ενας τροπος ειναι τα χαπια. Δωσε χρονο... οχι αυτο μαστιγωμα.

Γενικά κάνοντας μια αναδρομή στο παρελθόν βλέπω πως πάντα έτσι λειτουργούσα, ήμουν υπερευαίσθητη, έκλαιγα με το παραμικρό και μου συνέβησαν και πολλά που με οδήγησαν σε αυτό το κλείσιμο.Και η μαμά μου ξεσπάει γιατί όπως λες δεν ξέρει τρόπο να με βοηθήσει έτσι αρνητική που με βλέπει σε όλα και από την άλλη φοβάται τα φάρμακα σε αυτή τη τόσο ισχυρή δόση, θεωρεί πως μπορώ να το ξεπεράσω και αλλιώς από την άλλη και εγώ είμαι επιφυλακτική.
Ακουλουθώ μια αγωγή, δεν είναι ότι δεν παίρνω κάτι αυτή τη στιγμή, και αντικαταθλιπτικό και το αντιψυχωτικό σε μιρκή δόση που βλέπω πως γενικά με βοηθάει αλλά μου ανοίγει και την όρεξη γι αυτό φοβάμαι.Βλέπω πάντως πως και έτσι είμαι λίγο καλύτερα σε σχέση με μερικές μέρες πριν, απλά τυχαίνουν και διάφορα η τύχη συνέχεια κάτι αρνητικό μου στέλνει μια με το μάθημα κτλ. δεν με αφήνει λίγο να ησυχάσω.
Αυτό το μαστίγωμα το κάνω καιρό αυτή τη στιγμή απλά έφτασε στο απροχώρητο.Βέβαια και γύρω μου βλέπω πως οι άνθρωποι με λίγο μυαλό στο κεφάλι τους δεν μπορούν να είναι αισιόδοξοι, όχι και σαν εμένα στα τάρταρα, αλλά όλοι είναι ανήσυχοι με πολλά προβλήματα, δεν είναι τυχαίο πως για να βρούμε τα φάρμακα ψάξαμε πολλά φαρμακεία, παντού υπήρχε έλλειψη.
Το αντικαταθλιπτικό που μου έδωσε δεν έχω πρόβλημα να το πάρω με το αγχολυτικό έχω και με τη μεγάλη δόση του αντιψυχωτικού.Ίσως ξαναμιλήσω μαζί του, να τον ρωτήσω γιατί όλα αυτά τα φάρμακα, το σίγουρο είναι πως χρειάζομαι ψυχοθεραπεία.Τι να πω ίσως δοκιμάσω τελικά αυτήν την αγωγή για κάποιες μέρες να δω πως θα πάει αν και πιστεύω πως θα με ρίξει σε πλήρη καταστολή.

Το αντιψυχωτικο θα στο κοψει αν κανει δουλεια καλη μεσα σε λιγο χρονικο διαστημα. Ορισμενα δινονται και σε βαρια καταθλιψη οπως σου εγραψα και σε προηγουμενο ποστ.
Με κουβεντα ισως σου δωσει καποιο που δεν ανοιγει την ορεξη. Ενα ενα και ολα θα γινουν.

Είχα πάρει αρχικά ένα αντιψυχωτικό συρόπι αλλά μου έκανε πολύ κακό το χάπι που παίρνω τώρα το έχω δέκα μέρες δεν ξέρω αν θεωρείται μεγάλο διάστημα, συνεχίζω απλά στη πολύ μικρή δόση που μου έδωσε ο πρώτος γιατρός, δεν πήρα την μεγαλύτερη που μου έδωσε ο άλλος.Βλέπω πάντως βελτιώση αλλά και μεγάλη όρεξη που δεν την είχα.
Τα έχω κάνει όλα αχταρμά στο κεφάλι, ξαφνικά με απασχολούν οι σχέσεις, πως είμαι ήδη μεγάλη και δεν είχα τίποτα μέχρι στιγμής στη ζωή μου και πως και να βρω κάποιον θα με βρει παράξενη.Φοβάμαι πως στη σημερινή εποχή όλα εξελίσσονται πολύ γρήγορα και πως κανένας δεν θα καθίσει να ανεχτεί εμένα με όλα τα ψυχαναγκαστικά μου αλλά και με τη συστολή μου, με έχει πιάσει άγχος για όλα ότι σε όλα έχω αποτύχει και δυστυχώς δεν είναι ψέμα.Δεν ξέρω αν οι σκέψεις μου είναι αποτέλεσμα άγχους κατάθλιψης κτλ. πάντα τα είχα στο μυαλό μου όλα αυτά αλλά τώρα ξαφνικά έχω αγχωθεί παραπάνω από το κανονικό.Βλέπω ένα βουνό μπορστά μου και δεν ξέρω πως να το αντιμετωπίσω.

παντωσ συνεχεια θετεεισ καινουριουσ προβληματισμουσ αυτο τωρα σημαινει οτι δε ζεισ μονο σκεφτεσαι
η το αναποδο επειδη προχωρασ ανακαλυπτεισ καινουρια πραγματα παντωσ δεν ησυχαζεισ οπτε μπραβο σου

rosemary καλησπερα.εχεις περασει σε μια πολυ καλη σχολη και εχεις την καλυτερη ηλικια..η ζωη ειναι μπροστα σου και πρεπει να την ζουμε οσο πιο ευχαριστα γινεται με τισ δυσκολιες της αλλα και στα ευκολα φυσικα..ολα ξεκινουν απο τους γονεις.δεν θα σου ελεγα οτι εισαι κακομαθημενη αλλα παραμελημενη απο τους γονεις σου.πρεπει να σε στηριζουν στα δυσκολα οπως και να σου δινουν θαρρος στο να συνεχισεις σε οτιδηποτε και να κανεις στο θεμα της δουλειας στην πορεια οπως και στο θεμα των σχεσεων πρεπει να μιλατε και να ειστε κοντα.ισως να μην θες να τους κουραζεις και ετσι τα κρατας μεσα σου γι'αυτο δεν εχεις και φιλους για παρεα στο να βγαινεις να μιλατε και να εχεις ακομα καποιον ανθρωπο στο να σε στηριζει.θα σου προτεινα να γεμιζεις το προγραμμα σου με μαθηματα οπως υπολογιστες,θα τα πας μια χαρα..κανενας δεν γεννηθηκε μαθημενος και δεν ειναι κακο να κανουμε λαθοι αλλα να μαθαινουμε μεσα απο αυτα και να τα διορθωνουμε ωστε να γινομαστε καλυτεροι ανθρωποι.κανε φιλους λοιπον και μην φοβασαι γι'αυτο..ειναι το μοναδικο που εμεις μπορουμε και διαλεγουμε τους φιλους μας..σταματησε να σκεφτεσαι αρνητικα.να εισαι αισιοδοξη και να σταματησεις να διαβαζεις τετοιου ειδους βιβλια,σου κανουν κακο.κανε κατι ευχαριστο και κοιτα λιγο τον εαυτο σου,βγες,κανε φιλους,κανε ενα ταξιδι αν μπορεις..και ολα θα πανε καλα..η ζωη ειναι ωραια ...

Quote:

---

Originally Posted by elis

παντωσ συνεχεια θετεεισ καινουριουσ προβληματισμουσ αυτο τωρα σημαινει οτι δε ζεισ μονο σκεφτεσαι
η το αναποδο επειδη προχωρασ ανακαλυπτεισ καινουρια πραγματα παντωσ δεν ησυχαζεισ οπτε μπραβο σου

---

Δεν προχωράω απλά κάθετι μου δίνει ερέθισμα για νέες σκεψεις και προβληματισμούς από μια απλή εκπομπή στη τηλεόραση μέχρι μια συζήτηση.Δεν είναι για να μου δίνεις μπράβο αυτό με έχει φάει ότι συνέχεια σκέφτομαι και δεν μπορώ μια στιγμή να αφέθω έστω και λίγο.

Quote:

---

Originally Posted by angelos1985

rosemary καλησπερα.εχεις περασει σε μια πολυ καλη σχολη και εχεις την καλυτερη ηλικια..η ζωη ειναι μπροστα σου και πρεπει να την ζουμε οσο πιο ευχαριστα γινεται με τισ δυσκολιες της αλλα και στα ευκολα φυσικα..ολα ξεκινουν απο τους γονεις.δεν θα σου ελεγα οτι εισαι κακομαθημενη αλλα παραμελημενη απο τους γονεις σου.πρεπει να σε στηριζουν στα δυσκολα οπως και να σου δινουν θαρρος στο να συνεχισεις σε οτιδηποτε και να κανεις στο θεμα της δουλειας στην πορεια οπως και στο θεμα των σχεσεων πρεπει να μιλατε και να ειστε κοντα.ισως να μην θες να τους κουραζεις και ετσι τα κρατας μεσα σου γι'αυτο δεν εχεις και φιλους για παρεα στο να βγαινεις να μιλατε και να εχεις ακομα καποιον ανθρωπο στο να σε στηριζει.θα σου προτεινα να γεμιζεις το προγραμμα σου με μαθηματα οπως υπολογιστες,θα τα πας μια χαρα..κανενας δεν γεννηθηκε μαθημενος και δεν ειναι κακο να κανουμε λαθοι αλλα να μαθαινουμε μεσα απο αυτα και να τα διορθωνουμε ωστε να γινομαστε καλυτεροι ανθρωποι.κανε φιλους λοιπον και μην φοβασαι γι'αυτο..ειναι το μοναδικο που εμεις μπορουμε και διαλεγουμε τους φιλους μας..σταματησε να σκεφτεσαι αρνητικα.να εισαι αισιοδοξη και να σταματησεις να διαβαζεις τετοιου ειδους βιβλια,σου κανουν κακο.κανε κατι ευχαριστο και κοιτα λιγο τον εαυτο σου,βγες,κανε φιλους,κανε ενα ταξιδι αν μπορεις..και ολα θα πανε καλα..η ζωη ειναι ωραια ...

---

Σε ευχαριστώ πολύ μου απάντησες.Νομίζω πως κάνεις λάθος δεν είμαι καθόλου παραμελημένη από τους γονείς μου μάλλον το αντίθετο είμαι, υπερπροστατευμένη πίσω από αυτούς ειδικά από τη μητέρα μου.Μιλάω για τα πάντα μαζί της, δεν έχω κανένα μυστικό και είμαι άνετη να μιλάω για το θέμα των σχέσεων γιατί καταλαβαίνει και τους προβληματισμούς,δυστυχώς με φιλικά άτομα της ηλικίας μου έχω πρόβλημα μου θεωρούν υπερβολικά συντηριτική και ντροπαλή και με κάνουν με αυτά που λένε να αίσθανομαι ακόμη μεγαλύτερη ανασφάλεια και ντροπή.Θεωρούν πολύ περίεργο και αρρωστημένο οι περισσότεροι να μην έχει κάποιος εμπειρίες στη δική μου ηλικία και με αγχώνουν με αυτά που λένε.Ίσως δεν βρήκα τα κατάλληλα άτομα γι αυτό έγινα και καχύποπτη απλά βλέπω πως και με νέους ανθρώπους που γνωρίζω πως θέλουν μια επιφανειακή φιλία δεν θέλουν να δεθούν ή να συζητήσουν κάτι πιο προσωπικό με τον άλλο ακόμη και αν γνωρίζονται αρκετό καιρό.Κυρίως εκπομπές τέτοιες βλέπω δεν διαβάζω βιβλία τέτοιου είδους αν και έχω μια ροπή προς την φανταστική λογοτεχνία από τότε που ήμουν μικρή.Για τους υπολογιστές δυστυχώς τέλειωσε η προθεσμία και δεν πήγα αλλά πραγματικά ένιωθα πως δεν μπορούσα αν ξαναγίνει όμως θα πάω πιστεύω.Κάθε μέρα απλά βγαίνω έξω με τη μαμά μου και με βοηθάει, πήρα και κάτι παλιές μου φίλες τηλέφωνο αλλά διστάζω να τις πω να βγούμε έξω, έχω πάντα την εντύπωση πως κανένας δεν θέλει να κάνει παρέα μαζί μου.

Κοπελιά έχω σκεφτεί και εγώ να τελειώνω με την ζωή μου,για τους δικούς μου λόγους....
Ετών 21.....

Quote:

---

Originally Posted by WhyAlwaysMe?

Κοπελιά έχω σκεφτεί και εγώ να τελειώνω με την ζωή μου,για τους δικούς μου λόγους....
Ετών 21.....

---

Άρα με καταλαβαίνεις καλύτερα από τον καθένα.Παίρνεις χάπια ή κάνεις ψυχοθεραπεία;Ελπίζω τουλάχιστον να έχεις κοντά σου ανθρώπους να μιλήσεις.

Γεια σε όλους πως πάει;Ελπίζω τουλάχιστον οι περισσότεροι να είναι καλύτερα από εμένα γιατί εγώ συνεχίζω να βρίσκομαι στο κακό μου το χάλι.Συνεχίζουν να με απασχολούν τα ίδια αλλά έχω βάλει πλέον έντονα στο μυαλό μου και το κομμάτι των σχέσεων.Αισθάνομαι αποτυχημένη που δεν είχα ποτέ καμία απολύτως σχέση και νιώθω αηδία για το ίδιο μου το σώμα και τον εαυτό μου. Συνεχίζω να παίρνω τα αντιψυχωτικά και αύριο θα ξεκινήσω την αγωγή που μου έδωσε ο δεύτερος γιατρός αν και δεν βλέπω κανένα νόημα, δεν καταλαβαίνω τι αξία έχει να βοηθηθώ. Εξακολουθώ να μην μιλάω με κανέναν και να μην κάνω παρέες, γενικά ντρέπομαι για την ίδια μου την ύπαρξη.Όσο αφορά το κομμάτι των σχέσεων αισθάνομαι ότι κάτι δεν πάει καλά μαζί μου γιατί δεν μπορεί να έχω φτάσει 22 χρονών και να μην θέλω ακόμη κάτι τέτοιο.Η εμφάνιση μου δεν με βοηθά, αλλά έχω δει και κοπέλες ποιο παχουλές από μένα που έχουν σχέσεις κτλ. μάλλον φταίει το ότι είμαι ντροπαλή και πολύ ηθικό στοιχείο.Δεν ξέρω πλέον τι να κάνω με τις σκέψεις μου, όλη μέρα κλαίω, φοβάμαι πως οι δικοί μου θα πεθάνουν και θα μείνω μόνη και εκτός της μαμάς μου δεν έχω κανέναν να μιλήσω.Ξέρω σας έχω κουράσει απλά και ο οποιοσδήποτε ψυχίατρος πως να με βοηθήσει να ξεπεράσω τις ανασφάλειες μου, εγω πρέπει να κάνω κάτι αλλά δε βρίσκω τη δύναμη πλέον για τίποτα.Έχω απογοητευτεί από την κοινωνία και από τον κόσμο που δεν βρίσκω τίποτε να με ευχαριστεί πλέον.

συγκεκριμενα εσυ μπορει να μην εχεισ ψυχολογικα αλλα ολα να ναι επειδη δεν εκανεσ σεξ ακομα γινεται αυτο δεν ειναι παραλογο