Printable View
Βασικά δεν ξέρω τι να πρωτοδουλέψω στις συνεδρίες μου, έχω πολλά άλυτα θέματα και νιώθω πως δεν μου φτάνει ο χρόνος...μακάρι να είχα μόνο ένα και να δούλευα σ' αυτό...οπότε το συγκεκριμένο το έχω συζητήσει λίγο αλλά και πάλι αυτά που θέλω δεν εξαρτώνται μόνο από μένα όπως για παράδειγμα δουλειά και μια σχέση...κι αν είμαι κλεισμένη στο σπίτι, πώς να γνωρίσω και κόσμο ώστε να προκύψει κάτι;Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Σε καταλαβαινω. Ενα ενα τα θεματα, εγω τουλαχιστον αυτο παλευω. Διαφορετικα "ολα μα ολα" γινονται Βουνο.
Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Δεν γινεται , Κυκνακο . Πρεπει ναρχιζεις να ξεμυτιζεις . Οι Κινεζοι λενε ' οταν ταξιδευεις , πραματα συμβαινουν ' , οχι ' οταν εισαι εσωκλειστη ' !!!
Αμα εχεις επικοινωνιακες δεξιοτητες , που νομιζω οτι εχεις , κανεις γνωριμιες απο το πουθενα , αρκει νασαι ανοικτη . Στο φορουμ , ο τροπος που γραφεις , δεν ενθαρρυνει καποιον να σε πλησιασει , ετσι , για επικοινωνια , δειχνεις απομακρη , στον κοσμο σου .
Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Εσυ τοχεις το επικοινωνιακο , μια χαρα !!!!
οποιοσ μπορει και μιλαει ακαταλαβιστικα μπορει να κανει παπαδεσ επικοινωνιακα αμα θελειQuote:
Originally Posted by Macgyver
κι εσυ αμα θεσ μιλασ ακαταλαβιστικα οποτε και ριξε ενα αμα εχεισ ορεξη να με επιβεβαιωσεισ
Quote:
Originally Posted by elis
Τι να ριξω βρε elis !! εισαι ψημενος , παλια καραβανα , δεν εχεις αναγκη !!
Καλημέρα! :)Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Το πρόβλημα είναι ότι πλέον έχω μπερδευτεί τόσο που πρέπει να κάτσω να γράψω σ' ένα χαρτί επιγραμματικά τα θέματα μου ώστε να τα πιάσω ένα ένα κι αυτό απαιτεί καθαρό μυαλό που δεν έχω...Και σήμερα ξύπνησα τρέμοντας από εφιάλτη, είδα ότι ο αδελφός μου έσπασε το πόδι του και μας ειδοποίησαν απ' το νοσοκομείο αλλά δεν ήταν καλή η σύνδεση και δεν μπορούσαμε να συννενοηθούμε, οι γονείς μου δεν με πήγαιναν κι ήταν πολύ μακριά για να πάω μόνη μου, ο αδελφός μου δεν ήταν σε θέση να μιλήσει στο τηλέφωνο, άστα να πάνε πρωί πρωί...Πήρα lexotanil για να ηρεμήσω...
Καλημέρα! :)Quote:
Originally Posted by Macgyver
Δεν είμαι ιδιαίτερα ανοιχτή λόγω των καταστάσεων που έχω ζήσει στο παρελθόν και που με έχουν κάνει να φοβάμαι και να μην εμπιστεύομαι εύκολα τους ανθρώπους...γι' αυτό κι εδώ στο φόρουμ δείχνω όπως λες στον κόσμο μου γιατί είμαι φοβισμένη και δύσπιστη, πέραν του ότι με βασανίζουν τα ψυχολογικά μου προβλήματα...τέλος, ναι, έχω φτιάξει έναν δικό μου κόσμο στον οποίο "ζω" για να νιώθω και να είμαι ασφαλής...
Καλημερα Κυκνε, αυτο το να το "γραψω" επιγραμματικα βοηθαει εν μερει αλλά δεν λυνει και ολα τα θεματα. Το εχω κανει και διαπιστωσα πως ο αγωνας κατα 90% ειναι δικος μας και ενα 10% αλλα καταλυτικο του-της ψυχοθεραπευτη.
Καταρχας, ελπιζω να νιωθεις καλυτερα μετα τον εφιαλτη. Εχω διαβασει για τις ανησυχιες και τον αγωνα σου. Δεν ξερω αν ειναι αναγκη να βρεις μια σχεση τοσο ΟΣΟ να κλεισεις τις πληγες του παρελθοντος που σε ταλαιπωρουν. Δε θα γινεις αλλος ανθρωπος αλλά οταν θα σου ερχονται στο νου θα τις διαχειριζεσαι διαφορετικα.
Δωσε χρονο στον ε α υ τ ο σου, με το ζορι και να σε σερνεις απο εδω και απο εκει πιο μπερδεμενη θα γινεσαι. Απο την αλλη συμφωνω οτι οι σχεσεις-φιλικες- στον πραγματικο κοσμο δλδ εκτος οθονης εχουν άλλη χαρη...
Κυκνε μου σε ομαδα φιλοζωικης να μπεις.
Κυκνακο , δεν το λεω για να σε κατηγορησω , σιγουρα εχεις τους λογους σου , τους εχω διαβασει , αλλα το λεω σαν πρακτικοτητα . Δεν χρειαζεται ναπολογησαι , το καλο σου θελω , τοσο καιρο ειναι σαν να σε ξερω .Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Κυκνάκο το 0 το πάτησες???Quote:
αλλά δεν ήταν καλή η τηλεφωνική σύνδεση......Πήρα lexotanil για να ηρεμήσω...
Καλησπέρα, μόλις ξύπνησα...Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Ναι, εφόσον ο αδελφός μου είναι καλά μου πέρασε ο φόβος αλλά και πάλι ξύπνησα ταραγμένη χωρίς να έχω δει άλλον, δεν ξέρω γιατί...ίσως επειδή δεν μου αρέσει η πραγματικότητα που αντικρύζω...π.χ. αν συνέχιζα στη δουλειά, θα ένιωθα καλύτερα, θα είχα ένα κίνητρο....τώρα κλεισμένη στο σπίτι χωρίς να βλέπω ανθρώπους πέρα από τους δικούς μου κάθε μέρα δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα...
Να σου πω την αλήθεια, ακόμμα και να θέλω να σύρω τον εαυτό μου δεν έχω και πολλές επιλογές αλλά ούτε κι ιδιαίτερη διάθεση για εξόδους για παράδειγμα και σήμερα με το ζόρι θα πάω στην ψυχολόγο...και στο σπίτι δεν με τραβάει τίποτα άλλο από το να σερφάρω, έχω κάτι βιβλία που θέλω να διαβάσω αλλά δενν βρίσκω την όρεξη κι είναι κρίμα γιατί με το διάβασμα ξεφεύγω...
Σε φιλοζωική ομάδα, ε; Δεν ξέρω, φοβάμαι ότι θα με φθείρει η προσπάθεια για να σωθούν τα ζωάκια ειδικά αν δεν πετυχαίνει...εδώ ακόμα πονάω για την Άλεξ...
Καλημέρα, αν είναι κάποιος εδώ ας μου μιλήσει παρακαλώ γιατί δεν αισθάνομαι καθόλου καλά και δεν ξέρω τι να κάνω...κι οι γονείς μου κοιμούνται και δεν θέλω να τους ξυπνήσω αν δεν είναι απόλυτη ανάγκη...
ελα κυκνακι.. γιατι δεν αισθάνεσαι καλα?
Δεν ξέρω, νιώθω ταραχή...έχω ταχυκαρδία, αναπνέω γρήγορα, τρέμουν τα χέρια μου και με τραβάει το στομάχι μου αλλά δεν μπορώ να φάω...την τελευταία φορά που είχα τέτοια συμπτώματα κατέληξα στο νοσοκομείο με εμετούς, φοβάμαι...Quote:
Originally Posted by noumac